شیوه کار پوشش ریسک یا هج

بدین ترتیب شما ۲۴.۲۵ میلیون دلار درآمد کسب خواهید کرد. سرمایه‌گذار نیز در مجموع ۷۵.۷۵ میلیون دلار کسب خواهد کرد. از سوی دیگر اگر ۲ درصد نیز به عنوان کامزد سالانه مدیریت مورد توافق بوده باشد به شما می‌رسد.

پوشش ریسک یا هج چیست؟

پوشش ریسک یا همان هج (Hedge)، نوعی استراتژی معاملاتی برای کاهش ریسک است. به این ترتیب که یک سرمایه گذاری پوششی، ریسک ناشی از تغییرات نامطلوب قیمت در یک سرمایه‌گذاری را خنثی می‌کند.

پوشش کامل ریسک از این نوع استراتژی، در دارایی‌های مختلف به ندرت اتفاق می‌افتد و آن زمانی است که دارایی های پوششی، همبستگی معکوس 100% درصدی با سرمایه‌گذاری اصلی داشته باشند. در این صورت اگر ارزش سرمایه‌گذاری اصلی کاهش یابد، ارزش دارایی پوششی افزایش می‌یابد. به این ترتیب ریسک کل در معاملات ما کاهش یافته و ارزش دارایی‌هایمان هم حفظ شده است.

موارد استفاده پوشش ریسک یا هج (Hedge)

استفاده از استراتژی هج (Hedge) در معاملات، مثل استفاده از بیمه است. درصورتی ‌می‌توانید از بیمه سرقت خودرو پول بگیرید که خودروی شما سرقت شده باشد. پس ضرر سرقت خودروی شما با بیمه سرقت پوشش داده شده است.

این استراتژی معمولا در شرایطی از بازار مورد استفاده قرار می‌گیرد که روند بازار مبهم باشد و باعث نگرانی سرمایه‌گذاران شده باشد.

استراتژی هج (Hedge) در مارجین

بازار مشتقات مثل آتی و بازارهای دوطرفه (دارای مارجین و لوریج) ابزار خوبی برای استفاده از استراتژی پوشش ریسک یا هج (Hedge) در دارایی است. در بازار مارجین‌ به این ترتیب عمل می‌کنیم که ابتدا بدون درنظر گرفتن روند اصلی، دو معامله هم‌زمان روی یک قیمت، اما در دو جهت مخالف باز می‌کنیم. یعنی یکی شیوه کار پوشش ریسک یا هج خرید و دیگری فروش.

در این حالت سود یک معامله با ضرر در معامله دیگر جبران خواهد شد. به‌عبارتی دیگر ما نه سود می‌کنیم و نه ضرر.

بعد از مشخص شدن جهت روند اصلی، معامله جهت مخالف را با کمی ضرر خارج شده و به معامله دیگر اجازه می‌دهیم با روند پیشروی کند. به این ترتیب، برآیند کل معاملات شما سودآور خواهد بود.

استراتژی هج (Hedge) در بازار آتی

فرض کنید حامد در معاملات آپشن دارایی را به قیمت 100 تومان خریداری می‌کند. همچنین حامد با خرید اختیار فروش 80 تومانی برای سر رسید یکساله این سهم، ریسک خود را پوشش داده است. اگر سهم در تاریخ سر رسید بیشتر از قیمت توافقی معامله شود، حامد اختیار فروش خود را اعمال نمی‌کند و با قیمت بیشتری پول خود را نقد می‌کند.

اما اگر قیمت سهم در تاریخ سر رسید کمتر از قیمت توافقی باشد، اختیار فروش حامد مانند یک پوشش ریسک عمل کرده و از ضررهای بیشتر جلوگیری می‌کند. توجه داشته باشید که در این حالت و بدون معامله اختیار فروش، اگر قیمت‌ها کاهش یابد، سرمایه‌گذاری حامد با شکست مواجه می‌شود.

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟

صندوق‌ های پوشش ریسک (Hedge Fund)، به عنوان دسته‌ای از شرکت‌های خصوصی این امکان را به سرمایه‌ گذاران می دهند جهت سرمایه گذاری کردن در فرصت های مختلف، پول خود را در آن قرار ‌دهند. این‌ شرکت ‌ها برای کسب سود، استراتژی‌های متفاوتی دارند. صندوق پوشش ریسک، ساختاری در سرمایه‌ گذاری مشترک می باشد که توسط شرکت «مشاور سرمایه‌ گذاری» و یا «مدیریت مالی» تشکیل شده است که به سرمایه‌ گذاران خود امکان حضور جهت سرمایه گذاری در طیف وسیع‌ تری را می دهد. در این مقاله قصد داریم به بررسی جنبه های مختلف صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) بپردازیم.

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) چیست؟

صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) به عنوان شرکت های سرمایه گذاری، توسط افراد حرفه ‌ای و با تجربه اداره می شوند. نحوه‌ی عملکرد این شرکت‌ها به گونه ای می باشد که افراد برای سرمایه‌گذاری فرصت‌های مناسبی پیدا می‌کنند که دارای ریسک زیادی هستند و در صورت‌ سود کردن، میزان سود رسانی آن زیاد است. این فرصت‌های سرمایه‌گذاری نیازمند تحقیقات و بررسی های زیادی می باشند و این امکان وجود دارد که بخش وسیعی از این تحقیقات وابسته به اطلاعاتی باشند که دسترسی به آنها به سادگی امکان پذیر نباشد. بنابراین مدیریت این شرکت ها توسط افراد حرفه‌ ای و با تجربه در سرمایه‌گذاری صورت می گیرد. انتخاب نام صندوق پوشش ریسک برای این شرکت، یک دلیل تاریخی دارد و برگرفته شده از فرصت‌ های خرید و فروش استقراضی می باشد؛ زیرا اولین صندوق در بازارهای نزولی و با هدف پوشش ریسک معاملات مارجین و اهرمی مورد استفاده قرار گرفته است.

در طی زمان و با گسترش انواع مفهوم پوشش ریسک، این مفهوم در انواع مختلف سرمایه‌ گذاری به کار گرفته شد. صندوق‌ های پوششی در حال حاضر در طیف وسیعی از بازارها و استراتژی‌ ها و از طریق بهره‌مندی از تکنیک‌ های مدیریتی ریسک و همچنین ابزارهای مالی، حضور دارند. دست یافتن به بازدهی بالا در اوضاع نامساعد بازار، هدف اکثر استراتژی ‌های سرمایه‌ گذاری می باشد. مدیران پوشش سرمایه، اقدام به سرمایه گذاری پول خود در سرمایه‌ ای می کنند که کنترل آن را بر عهده دارند، بنابراین مدیران و سرمایه‌ گذاران دیگر، در یک راه یکسان قرار می گیرند.

ویژگی های صندوق های پوشش ریسک

صندوق‌ های پوشش ریسک با صندوق‌ های سنتی از برخی جهات متفاوت‌ هستند که در ادامه به بررسی ویژگی های متمایز کننده این دو می پردازیم.

1- فقط در دسترس سرمایه‌گذاران واجد شرایط می باشد.

صندوق ‌های پوشش ریسک، اجازه ی گرفتن پول را فقط از سرمایه‌گذاران و اشخاصی دارند که واجد شرایط مشخصی هستند. برای مثال، در کشور آمریکا، افراد برای سرمایه‌گذاری کردن، باید یکی از شرایط ذکر شده در پایین را داشته باشند.

1- افراد باید در طی یک سال ۲۰۰.۰۰۰ دلار درآمد داشته باشند و تضمین کنند که در آینده نیز همین درآمد حفظ خواهد شد. این مقدار برای افراد متأهل، برابر با ۳۰۰.۰۰۰ دلار می باشد.

2- ارزش دارایی خالص افراد باید بیش از یک میلیون دلار باشد. ( به غیر از ارزش خانه محل سکونت)

3- متصدی، مدیر اجرایی، شریک و سایر افراد واجد شرایط که نوعی وابستگی به صندوق پوشش ریسک داشته باشند.

کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا به این ترتیب، سرمایه‌گذارانی را که دارای قدرت مدیریت و کنترل ریسک ‌های احتمالی سرمایه‌گذاری های گسترده‌ تر هستند را مناسب این امر تشخیص می دهند. همچنین حدود ۶۵ درصد از سرمایه‌ی صندوق پوشش متشکل از سرمایه‌گذاران نهادی می باشد.

2- عرضه گزینه‌ های بیشتر در مقایسه با سایر صندوق‌ها

صندوق پوشش ریسک به‌ آسانی قادر است اقدام به سرمایه گذاری در زمین، مستغلات، املاک، سهام، ارزها، فروش استقراضی و قراردادها کند. در حالی که فعالیت صندوق‌های مشترک که تحت عنوان Mutual Funds هستند، محدود به حوزه‌ی سهام و اوراق قرضی می باشد. ابزارهای مالی برای مدیران امکان سودآوری حتی در شرایط رکود بازار سهام را به همراه دارد، این افراد معمولا از اهرم‌ها استفاده می‌کنند. صندوق‌های پوشش ریسک برای افزایش سود، اغلب از معاملات مارجین و وجوه استقراضی استفاده می کنند.

3- ساختار کارمزدی ۲ درصدی

اغلب صندوق ‌های پوشش ریسک، به صورت همزمان کارمزد نحوه‌ی عملکرد و ضریب هزینه را دریافت می‌کنند. این ساختار کارمزد تحت عنوان "دو و بیست" ( ۲% کارمزد مدیریت دارایی و ۲۰% سود حاصله) بیان می شود. به‌ دلیل دریافت ۲% کارمزد مدیریت دارایی، معمولا به این شرکت ها نقدهایی وارد می شود، زیرا آنها این 2 درصد را بدون توجه به کسب سود و ضرر دریافت می‌کنند. برای مثال در صورتی که صندوقی ۱ میلیارد جذب سرمایه داشته باشد، سالانه بیست میلیون دلار را بدون انجام هیچ کاری به عنوان کارمزد به دست می آورد.

4- عدم وجود نظارت گسترده بر روی آن‌ها

نهادهای ناظرِ بازار سرمایه در کشورهای دیگر، نظارت زیادی بر روی فعالیت ‌های صندوق سرمایه دارند. در مقابل، صندوق‌های پوشش ریسک شامل هیچ ‌کدام از مقررات نظارت بر نهادهای سرمایه‌گذاری نمی‌شوند و اجازه هیچ نوع بازرسی توسط دولت و یا هر سازمان دیگری را نمی دهند. بنابراین فعالیت خود را در خفای کامل انجام می دهند. البته به معنای این نیست که نهادهای نظارتی، فعالیت های کلاهبرداری را آزاد گذاشته اند. صندوق‌های پوشش ریسک توانایی بالایی در جذب اعتبار دارند و ضریب آن‌ها در جذب اعتبار از مؤسسات مالی و بانک‌ها بالاتر است.

راهبردهای سرمایه‌ گذاری در صندوق های پوشش ریسک

- فروش استقراضی: در فروش استقراضی، فروش بخشی از سهامی صورت می گیرد که صندوق مالک آن نیست. در روش فروش استقراضی، صندوق پس از حدس قیمت های آتی، اقدام به استقراض سهام افراد می کند و از طریق معامله ‌ای در بازار، شروع شیوه کار پوشش ریسک یا هج به استفاده از نوسان قیمت‌ها می‌کند.

- استفاده از آربیتراژ: صندوق های پوشش ریسک جهت بهره ‌بردن از اختلاف قیمت در انواع بازارها از آربیتراژ استفاده می کنند.

- بهره بردن از ابزارهای مالی مشتقه از جمله اختیار معامله و قراردادهای آتی

- سرمایه‌گذاری در اوراق بهادار با ارزش کم‌تر از حد معمول یا فاقد مطلوبیت

- استفاده از مزایای شکاف میان قیمت واقعی سهام و قیمت کنونی بازار

- سرمایه‌ گذاری در بازارهای جدید

معایب و خطرات صندوق های پوشش ریسک

سرمایه‌گذاری در صندوق‌ های پوشش ریسک به دلیل سرمایه‌ گذاری در امور مختلف و همچنین نبود مقررات محدودکننده، همراه با سود زیادتری می باشد. البته که این گسترده بودن، خطرات زیادی را می تواند به دنبال داشته باشد. برخی از شکست های‌ اقتصادی معروف، مرتبط به صندوق‌ های پوشش ریسک می باشد. البته انعطاف زیاد صندوق‌ های پوشش ریسک برای مدیران مالی تاکنون توانسته سودهای بلندمدت بسیاری را به همراه داشته باشد.

پوشش ریسک به عنوان تلاشی جهت کاهش ریسک می باشد اما در حال حاضر اکثر صندوق‌های پوششی، به دنبال به حداکثر رساندن سود به ‌دست ‌آمده از سرمایه ‌گذاری و صندوق‌های پوششی می باشند. بنابراین، کاربرد این شرکت ‌ها محدود به پوشش ریسک نمی باشد. مدیران صندوق‌ های پوششی، اقدام به انجام سرمایه‌ گذاری ‌های پرخطری می کنند که ریسک بالاتری را نسبت به دیگر سرمایه‌گذاری‌ها دارد. در واقع همین ریسک بالاست که سرمایه‌گذاران بسیاری را به سمت این شرکت ها با این تفکر که «ریسک بیش‌تر باعث سود بیش‌تر می‌شود» جذب می‌کند.

برخی خطرات صندوق ریسک

1- اثر اهرم: علاوه بر پولی که در صندوق‌های پوشش ریسک توسط سرمایه‌گذاران سرمایه‌گذاری می شوند، این صندوق‌ها از بانک‌ها و نهادهای مالی دیگر نیز پول‌ قرض می‌کنند. برای مثال، صندوق‌های پوشش ریسک، مطابق با مقررات آمریکا می‌توانند در ازای هر 1 دلاری که تحت ‌عنوان سرمایه جذب می نمایند، از بانک ‌ها و سایر نهادهای مالی حدود 9 دلار قرض کنند. البته یک زیان ۱۰ درصدی منجر به از دست‌ رفتن کل سرمایه در صندوق شود. استفاده از اهرم و پول استقراضی ممکن است یک خسارت جزئی را تبدیل به یک ضرر خیلی بزرگ کند.

۲- استقبال از دارایی ریسک ‌پذیر: صندوق های پوشش ریسک به‌ صورت ذاتی به دنبال سرمایه‌گذاری با بازده حداکثری و البته پر ریسک ‌تر هستند.

۳- غیر شفاف بودن: متنوع ‌سازی پورتفولیو (سبد دارایی)، استراتژی معاملات و سایر تصمیم‌های صندوق برای سرمایه‌گذاران به صورت شفاف بیان نمی‌شود.

۴- کمبود نظارت: به دلیل کمبود نظارت مالی بر فعالیت‌های صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund)، اغلب آن‌ها ریسک ساختاری پنهانی دارند.

صندوق پوشش ریسک در ارز دیجیتال

در سال‌های گذشته به دنیا افزایش روند صعودی بیت‌ کوین و سایر ارزهای دیجیتال، این بازار در نگاه سرمایه‌گذاران به عنوان یک بازار قانونی و موجه جلوه کرد و تعداد زیادی از سرمایه گذاران را به‌ خود جلب کرد. البته سرمایه ‌گذاری در بازار کریپتو نیز بدون ریسک نمی باشد، زیرا تحت پشتیبانی دولت ها قرار ندارند و از زمان عرضه این مفهوم و ورود آنها به جهان فقط یک دهه می گذرد. با وجود ریسک بالای سرمایه‌گذاری در ارز دیجیتال، بسیاری از سرمایه گذاران توانسته اند با انتخاب استراتژی‌ های درست خرید و فروش رمز ارزها، سود خوبی را از سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال کسب کنند.

صندوق‌ های بزرگ، از عملکرد بیت‌کوین که حجم سرمایه‌ی کمی نسبت به طلا و ارزهای فیات دارد، آگاهی کاملی دارند. همچنین در جریان علاقه و تقاضای افراد به سرمایه‌گذاری در این بازار می باشند. این ‌گونه از صندوق ‌ها با دو دیدگاه متفاوت به جامعه‌ی ارز دیجیتال نگاه می کنند؛ یکی دیدگاه "نگران" است، از این رو که ارزهای دیجیتال برای صندوق‌ها می توانند به عنوان یک رقیب محسوب شوند و دیدگاه دیگر که دیدگاه "قدردانی" می باشد که می تواند موقعیتی مناسب برای کسب سود زیاد برای این صندوق‌ها فراهم کند. در ارزهای دیجیتال، صندوق ‌های پوششی مشابه عملکرد یک صندوق پوشش ریسک معمولی عمل می کنند که کنترل یک پورتفوی شامل ارز دیجیتال را بر عهده دارند. دو نوع صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال وجود دارند که عبارتند از:

۱- صندوق‌ هایی که ارز دیجیتال را به صورت انحصاری کنترل می‌کنند.

۲- صندوق‌ هایی که سبد دارایی‌ آنها هم شامل ارزهای دیجیتال و هم شامل دارایی های دیگر می باشد.

صندوق های پوشش ریسک ارز دیجیتال، در هر دو حالت بالا، همواره برای زیاد کردن سود به‌ دنبال یک فرصت مناسب هستند، بنابراین، آن‌ها اقدام به سرمایه گذاری در ICO یا ارزهای دیجیتال می‌کنند و خرید و فروش را در وقت مناسب انجام می‌دهند.

این فرصت‌ های سرمایه‌ گذاری همان‌ طور که قبل ‌تر نیز بیان شیوه کار پوشش ریسک یا هج شد، توسط سرمایه‌ گذاران با تجربه و متخصص، کنترل، تعادل بخشی و تجزیه می‌شوند. به این ترتیب یک فرصت برد-برد برای متخصصان و سرمایه گذاران توسط صندوق پوشش ایجاد می شود. برای نخستین ‌بار در سال 2017، ایده‌ی میلیونر شدن در مدت زمانی کوتاه رخ داد و این وضعیت به‌دلیل انفجار قیمت ارزهای دیجیتال در این سال بود که توجیه رشد تعداد زیادی از صندوق‌های Hedge Fund ارز شیوه کار پوشش ریسک یا هج دیجیتال را به دنبال داشت. پانترا کپیتال، بلک مون، کوین کپیتال و بیت اسپرد جز معروف‌ ترین شرکت‌ های سرمایه ‌گذاری و صندوق Hedge Fund ارز دیجیتال می باشند. ارزهای دیجیتال نوسانی و پر ریسک هستند و ریسک سرمایه گذاران با سرمایه‌گذاری در این صندوق پوششی، دوبرابر می شود زیرا صندوق‌های پوشش ریسک بسیار بالایی دارند و حتی شبیه به قمار است.

سخن پایانی

سرمایه گذارانی که قصد دارند در صندوق پوشش ریسک ارز دیجیتال سرمایه‌گذاری کنند، ابتدا باید در ارتباط با اعتبار صندوق و مدیران آنها تحقیقات لازم را انجام دهند. همچنین باید بدانند که آینده‌ی مالی آنها بستگی به توانایی و علم این مدیران در بازار مالی دارد.

صندوق پوشش ریسک یا Hedge Fund چیست؟ |💹آموزش استراتژی هج فاند

Hedge Fund یک صندوق سرمایه گذاری است که از یک سو توسط افراد معتبر و حرفه ای های دانه درشت و از سوی دیگر سرمایه گذاران نهادی یا افراد فوق ثروتمند با هدف حداکثر کردن بازده و کاهش یا حذف ریسک ، صرف نظر از صعود یا کاهش بازار ایجاد می شود. این سیستم اساساً یک مشارکت سرمایه گذاری خصوصی بین مدیر صندوق و سرمایه گذاران صندوق است ، که اغلب به صورت مشارکت محدود یا شرکت با مسئولیت محدود شکل می گیرد. این مشارکت با قواعد و مقررات کم اساسا بدون هیچگونه محدودیتی از طرف این سازمان ها عمل می کند.

صندوق پوشش مشترک ریسک یا هج فاند چیست؟

Hedge Fund در واقع صندوق های تامینی سرمایه گذاری فعال هستند که روش جذب سرمایه آن ها به این شکل است که افراد یا نهاد های ثروتمند و با دارایی های کلان که علاقه مند به ریسک های بزرگ و سود های بزرگتر (!) هستند را جذب و با دارایی آن ها سرمایه گذاری های پر بازده می کنند.

مدیران این صندوق ها از طیف وسیعی از استراتژی های ریز و درشت و اطلاعات گاها محرمانه استفاده می کنند، این سبک سرمایه گذاری به عنوان یک گزینه سرمایه گذاری جایگزین خطرناک در جهان شناخته می شود.

برای سرمایه گذاری در Hedge Fund باید حداقل سرمایه‌ی بسیار بالا و دارایی خالص کلانی داشته باشید پس همه مشتریان این سیستم ثروتمندان هستند.

هج فاند (Hedge Fund) در حقیقت معادل همان صندوق سرمایه گذاری در فارسی است اما با کمی تفاوت جزیی. در صندوق های سرمایه گذاری معمولا پورتفویی تشکیل می گردد که شامل تعدادی سهام مختلف است. اما در هج فاند، به رابطه بین سهام و طلا و نفت و … توجه می شود تا با هج کردن معاملات مختلف، ریسک سرمایه گذاری کاهش یابد، در عین حال سود سرمایه گذاری نیز افزایش یابد.

اکنون برای مطالعه بیشتر در خصوص اینکه صندوق پوشش ریسک چیست و هج فاند از کجا شکل گرفته کتاب زیر بسیار مفید است:

حال با توجه به این مفهوم یک استراتژی تهیه و تدوین شده است که می توان به کمک آن همانند مدیران هج فاند به معامله گری در انواع بازارهای مختلف از قبیل فارکس، ارزهای دیجیتال، نفت، طلا و … پرداخت. برای دریافت رایگان این استراتژی با ما همراه باشید.

آشنایی با کلیات استراتژی هج فاند

هدف این دوره آموزشی، جدا از اینکه به شما نشان دهد این سیستم برای مدتی طولانی برای نگارنده آن سود به ارمغان آورده است، این است که تریدر را از خطرات بازارهای مالی دور کند. سازنده این استراتژی برای مدتی طولانی درگیر بازارهای مالی بوده شیوه کار پوشش ریسک یا هج است اما همیشه این روند با بدشانسی همراه بوده و هرگز نتوانسته بود به سود مستمر دست پیدا کند، به جز سودهای منقطع و بدون ادامه!

وی با تجربه سالها شکست متوالی و با علاقه شدیدی که به موفقیت به عنوان یک تریدر داشت توانست با کنار هم قرار دادن ابزار تکنیکال مختلف و تنظیم کردن آن ها به درستی، سیستمی ابداع کند که شخصا نام هج فاند را بر آن قرار داد.

استراتژی های اصلی صندوق پوشش ریسک چیست؟

استراتژی های اصلی صندوق های تامینی یا همان Hedge Fund به شرح زیر است:

1. استراتژی های کلان جهانی
   در استراتژی کلان جهانی ، مدیران بر اساس روندهای عمده اقتصاد کلان جهانی مانند حرکت در نرخ بهره ، ارز های جهانی ، تغییرات جمعیتی و چرخه های اقتصادی به نوعی شرط بندی های بزرگ می کنند. مدیران شیوه کار پوشش ریسک یا هج صندوق ها با رویکردهای اختیاری و سیستماتیک در بازارهای عمده مالی و غیر مالی از طریق معاملات ارز ، معاملات آتی ، قراردادهای اختیار معامله و سهام و اوراق قرضه سنتی معاملات کلانی انجام می دهند.bridgewater (بریج واتر) مشهورترین نمونه صندوق کلان با استراتژی جهانی است.
2. استراتژی های صندوق های هج فاند جهت دار (Directional)
   در رویکرد جهت دار ، مدیران روی حرکت جهت دار شیوه کار پوشش ریسک یا هج بازار (صعودی یا نزولی) شرط می بندند زیرا انتظار دارند روند برای مدتی ادامه یابد یا معکوس شود. یک مدیر هج فاند، حرکات روندها یا ناهماهنگی های بازار را تجزیه و تحلیل می کند ، که می تواند در سرمایه گذاری هایی خاصی ظهور پیدا کند و سود های هنگفتی نصیب صندوق کند برای مثال برخی از کلاس های دارایی مانند ارزهای دیجیتال در این دسته قرار میگیرد!شیوه کار پوشش ریسک یا هج
3. استراتژی های صندوق ریسک حوادث محور
   استراتژی های رویداد محور در شرایطی مورد استفاده قرار می گیرند که فرصت و ریسک اساسی با یک رویداد مرتبط است. مدیران صندوق ها فرصت های سرمایه گذاری در معاملات شرکت ها مانند تملک ، ادغام ، تجدید سرمایه ، تصفیه و ورشکستگی پیدا می کنند. این رویدادهای معاملاتی پایه ای برای سرمایه گذاری در اوراق بهادار تحت فشار ، آربیتراژ ریسک و شرایط خاص است.
   مثال: برای مثال تصور کنید شما میدانید که یک شرکت تولید ماشین آلات سنگین در شرف ورشکستگی است، همچنبن شما میدانید در آینده ای نزدیک این شرکت مجبور است یکی از سوله های اصلی خط تولید را به قیمتی بسیار پایین تر برای بازپرداخت بدهی هایش بفروشد شما بر روی این سیستم سرمایه گذاری میکنید و پیشنهاد اولیه را ارائه میدهید و یا با طرف های مختلف تسویه حساب میکتید و سوله مد نظر را تصاحب میکنید و بعد به ارزش واقعی که خیلی بالاتر است میفروشید در این جا شما از استراتژی حادثه محور صندوق هج فاند را مدیریت کرده اید!
4. استراتژی های آربیتراژ ارزش نسبی
   استراتژی های صندوق های پوشش ریسک یا Hedge Fund مبتنی بر آربیتراژ ارزش نسبی از اختلاف قیمت نسبی بین اوراق بهادار مختلف استفاده می کنند که مدیران انتظار دارند قیمت آنها در طول زمان تغییر کند یا به هم نزدیک شوند. استراتژی های فرعی در این دسته شامل آربیتراژ درآمد ثابت ، موقعیت های خنثی بازار سهام ، آربیتراژ قابل تبدیل و آربیتراژ نوسان ، و سایر موارد است.
5. استراتژی های long/short
   در استراتژی های long/short صندوق های پوشش ریسک ، مدیران آنچه را که به عنوان “معاملات جفتی” شناخته می شود ، روی دو اوراق بهادار در یک صنعت مثل فارکس یا کریپتوکارنسی شرط بندی می کنند. به عنوان مثال ، اگر آنها انتظار داشته باشند که کوکا عملکرد بهتری از پپسی داشته باشد ، روی سهام کوکا long و بر سهام پپسی short استفاده می کنند. صرف نظر از روند کلی بازار ، تا زمانی که کوکاکولا نسبتا بهتر از پپسی عمل کند ، مشکلی وجود نخواهد داشت.
6. استراتژی های ساختار سرمایه
   برخی از صندوق های تامینی از قیمت اشتباه اوراق بهادار در ساختار سرمایه یک شرکت واحد استفاده می کنند. که باعث ایجاد ریسک و شرط بندی در مورد تصحیح اختلاف نهایی بین اوراق بهادار می شود.

برای درک بیشتر در مورد استراتژی های مختلف صندوق های Hedge Fund ، دوره ای را که در ادامه برای شما آماده کرده ایم شیوه کار پوشش ریسک یا هج مشاهده و دانلود کنید! در این دوره به صورت کاملا حرفه ای و صد در صد رایگان بهترین استراتژی ها و اصول ساختار حرکتی در این پلن را برای شما یکجا جمع آوری کرده ایم.

لینک دانلود را کمی پایین تر مشاهده کنید! ضمنا برای مطالعه تکمیلی در این حوزه میتوانید به مقاله زیر مراجعه کنید:

Hedge Fund definition: investopedia

What are Hedge Fund Strategies: corporatefinanceinstitute

نکات کلیدی

قبل از اینکه به لینکهای دانلود استراتژی هج فاند برسیم، اجازه دهید به ذکر چند نکته مهم در مورد استفاده از این استراتژی بپردازیم:

• هیچ سیستم معاملاتی رویایی وجود ندارد که بتواند برای شما ثروت یک شبه به وجود بیاورد.
• تکنیک های مدیریت سرمایه اهمیتی بسیار بیشتر از سیستم معاملاتی دارد.
• جلوی ضرر را هر وقت بگیرید منفعت است! به این معنی که شما به عنوان یک تریدر می بایست حتما حتما از استاپ لاس های منطقی استفاده کنید، در عین حال به معاملات سودده خود اجازه رشد دهید.
• صبور باشید و به جای پریدن در بازار با کوچکترین سیگنال، منتظر سیگنالهای خیلی خیلی خوب بمانید.
• همیشه سراغ تایم فریم های بلند مدت تر بروید زیرا نوسانات بازار کمتر است و ریسک معاملات شما پایین می آید.
• هیچگاه بیشتر از 1% از سرمایه خود را برروی یک معامله ریسک نکنید.

اگر موارد بالا را رعایت کنید، نه تنها با این استراتژی به سود خواهید رسید، بلکه با هر سیستم یا متد دیگری موفق خواهید شد.

خلاصه

صندوق های سرمایه گذاری پوشش ریسک یا Hedge Fund زیرمجموعه مهمی از فضای سرمایه گذاری جایگزین هستند. ویژگی های کلیدی تمایز صندوق های پوشش ریسک و استراتژی های آنها از سرمایه گذاری های سنتی شامل موارد زیر است: 1) محدودیت های قانونی و مقرراتی کمتر 2) دستورات منعطف که اجازه استفاده از پوزیشن short در سیر نزولی بازار را می دهد. 3) جهان سرمایه گذاری بزرگتر که سود دهی بالایی دارد 4) شیوه های سرمایه گذاری تهاجمی که در موقعیت های متمرکز به سرمایه گذار اوراق بهادار اجازه می دهد تا در معرض خطر اعتباری ، بی ثباتی و نقدینگی قرار گیرند 5) استفاده نسبتاً آزادانه از اهرم 6) ساختارهای هزینه نسبتاً بالا شامل هزینه های مدیریتی و تشویقی

صندوق پوشش ریسک یا هج فاند چیست و چگونه کار می‌کند؟

به بیان ساده صندوق پوشش ریسک (Hedge Fund) یک شرکت سرمایه‌گذاری است که پول مشتریان را در ابزارهای سرمایه‌گذاری جایگزین (Alternative Investment) سرمایه‌گذاری می‌کند تا عملکردی بهتر از میانگین بازار داشته باشد و یا این که ریسک تغییرات غیرقابل پیش‌بینی بازار را پوشش دهد.

البته بدیهی است که صندوق پوشش ریسک فراتر از توضیحات بالا است. این صندوق‌ها، به طور کلی ساختارهای قانونی مشابه، استراتژی‌های سرمایه‌گذاری نسبتا نزدیک به یکدیگر و کارمزدی تقریبا یکسان دارند. برای درک تعریف صندوق پوشش ریسک اجازه دهید، وارد جزئیات بیشتری شویم.

تعریف صندوق پوشش ریسک

از نظر فنی یک صندوق پوشش ریسک به عنوان شرکت مختلط یا شرکت غیر سهامی (Limited Partnership) شناخته می‌شود. سرمایه‌گذاران شخص ثالث مانند صندوق‌های بازنشستگی، بانک‌ها و افراد ثروتمند به عنوان شرکای محدود سرمایه‌گذاری می‌کنند در حالی که گروه مدیریت صندوق‌های پوشش ریسک به عنوان شریک تضامنی (General Partner) فعالیت می‌کنند.

مدیران صندوق‌های پوشش ریسک پول شرکای محدود خود را به روش‌های مختلفی سرمایه‌گذاری می‌کنند تا به چیزی دست پیدا کنند که به آن «آلفا» می‌گویند. آلفا به معنی بازدهی بالاتر از بازار است که ریسک آن تعدیل شده باشد.

برای انجام این کار، صندوق‌های پوشش ریسک از طیف گسترده‌ای از استراتژی‌ها و تاکتیک‌ها استفاده می‌کنند. آنها در بدهی (Debt)، ابزارهای مشتقه پیچیده (complex derivatives)، سهام (stocks)، اوراق قرضه (bonds)، اختیارات معامله (options)، کامودیتی‌ها (commodities) و سایر سرمایه‌گذاری‌های محرمانه سرمایه‌گذاری می‌کنند. برخی از صندوق‌های پوشش ریسک سهم زیادی را در شرکت‌ها خریداری می‌کنند و از این موقعیت برای تاثیرگذاری بر مدیریت و ایجاد تغییرات چشم‌گیر در شرکت استفاده می‌کنند. بارها شده است که این تغییرات سود کلانی برای سرمایه‌گذاران و صندوق‌ها به همراه داشته است. اما صندوق‌های پوشش ریسکی نیز وجود دارند که در پشت‌ صحنه و با استفاده از مدل‌های مالی تصمیمات خود را اتخاذ می‌کنند.

استراتژی هرچه که باشد، این صندوق‌ها همگی با فرصت‌طلبی به دنبال روش‌های جدید سرمایه‌گذاری هستند. آنها تنها به سرمایه‌گذاری بر روی سهام یا اوراق قرضه محدود نمی‌شوند. این صندوق‌ها تانکرهای نفتی را که توانایی ذخیره میلیون‌ها بشکه نفت خام دارد را خریداری می‌کنند، املاک و مستغلات خریداری می‌کند، و یا حتی جنگ‌های وکالتی علیه سایر شرکت‌ها به راه می‌اندازند. این صندوق‌ها هرکجا که فرصت کسب درآمد وجود داشته باشد سرمایه‌گذاری می‌کنند.

صندوق‌های پوشش ریسک به دلیل کار و تخصص‌شان حقوق خوبی نیز می‌گیرند. کارمزدها در این صندوق‌ها متفاوت هستند، اما معمولا این صندوق‌ها ۲% از کل سرمایه به عنوان کارمزد سالانه برای مدیریت سبد و ۲۰% از سود سرمایه‌گذاری دریافت می‌کنند.

یک نمونه صندوق پوشش ریسک

تصور کنید شرکتی به نام Global Umbrella Investments را راه‌اندازی کرده‌اید. در اساسنامه (Operating agreement سند قانونی که نحوه مدیریت شرکت را بیان می‌کند) آمده است، اگر در سال توانستید بالای ۳% سود کسب کنید، ۲۵% سود مازاد بر ۳ درصد به شما تعلق خواهد گرفت. شما می‌توانید در هرچیزی از جمله سهام، اوراق قرضه، صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک، املاک و مستغلات، شرکت‌های نوپا، هنر، تمبرهای نادر، کالاهای قابل بازیافت، طلا یا مشروبات الکلی سرمایه‌گذاری کنید. آن ۳% به عنوان مانع (hurdle) شناخته می‌شود و میزان سودی است که باید کسب کنید تا به شما سودی پرداخت شود. ۲۵% نیز سود سخاوتمندانه‌ای است که شما با اثر سودآوری بیش از “مانع” کسب خواهید کرد. همانطور که گفته شد میزان استاندارد ۲% و ۲۰% است.

حال تصور کنید یک سرمایه‌گذار به شما ۱۰۰ میلیون دلار پول می‌دهد و شما مطابق با دستورالعمل مندرج در اساسنامه آن را سرمایه‌گذاری می‌کنید. شما می‌توانید این پول را خرج احداث یک رستوران یا یک شرکت جدید کنید. هدف این است که پول را در بالاترین بازده احتمالی نسبت به ریسک آن سرمایه‌گذاری کنید تا بیشترین سود نصیب شما شود.

حال تصور کنید که در سال اول یک سرمایه‌گذاری باورنکردنی انجام داده‌اید و دارایی شما از ۱۰۰ میلیون به ۲۰۰ میلیون دلار رسیده است. ۳% اول به سرمایه‌گذار تعلق دارد و از ۹۷ میلیون دلار باقی مانده ۲۵% به شما و ۷۵% به سرمایه‌گذار می‌رسد.

بدین ترتیب شما ۲۴.۲۵ میلیون دلار درآمد کسب خواهید کرد. سرمایه‌گذار نیز در مجموع ۷۵.۷۵ میلیون دلار کسب خواهد کرد. از سوی دیگر اگر ۲ درصد نیز به عنوان کامزد سالانه مدیریت مورد توافق بوده باشد به شما می‌رسد.

آیا صندوق پوشش ریسک چیز بدی است؟

از زمان بحران مالی سال ۲۰۰۸، صنعت صندوق‌های پوشش ریسک به طور جدی مورد بررسی قرار گرفته است. در آن زمان در حالی که میلیون‌ها آمریکایی شغل، خانه و پس‌انداز بازنشستگی خود را از دست دادند، چند صندوق پوشش ریسک با شرط‌بندی در مقابل بازار مسکن میلیاردها دلار بدست آوردند. این موضوع باعث قطع ارتباط میان شهروندان دارای مشاغل خویش‌فرما و کوچک (Main Street) و صندوق‌های پوشش ریسک وال استریت شد و همچنین منجر به ایجاد تنفری از این صنعت شد، که البته قابل درک است.

همچنین مدیران صندوق‌های پوشش ریسک به معاملات نهانی (inside-trading)، اقدامات مشکوک تجاری و رفتارهای غیر اخلاقی محکوم شده‌اند. البته نمی‌توان گفت، تمام مدیران صندوق‌های پوشش ریسک فاسد هستند.

صندوق‌های پوشش ریسک در اصل به شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری راهی پیشنهاد می‌دهند تا از طریق سرمایه‌گذاری بر دارایی‌های جایگزین، ریسک‌های موجود در بازار را کاهش دهند. این دارایی‌ها از آنجایی که همبستگی زیادی با بازار سهام ندارند می‌توانند به خوبی ریسک‌های این بازار را پوشش دهند. اگر شاخص داوجونز یا S&P سقوط کنند، صندوق‌های پوشش ریسک در دارایی‌هایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که در هنگام سقوط بازار عملکرد خوبی دارند بدین صورت خسارت کلی را کاهش می‌دهند.

وجود چنین صندوق‌هایی برآمده از نیاز بازار بوده است و وجود آن برای سرمایه‌گذاران بزرگ ضروری است اما بحران مالی سال ۲۰۰۸ و پیامدهای ناشی از آن موجب افزایش مقررات در این صنعت شد که آن نیز ضروری بود و به کاهش تعداد بازیگران بد در این صنعت کمک کرد.

آیا باید در صندوق‌های پوشش ریسک سرمایه‌گذاری کرد؟

برای اکثر سرمایه‌گذاران خرد، سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها نه تنها ایده بدی است بلکه احتمالا غیرممکن است. به دلیل قوانین و مقررات حاکم بر این صنعت، هر سرمایه‌گذار که بخواهد در این صندوق‌ها سرمایه‌گذاری کند باید واجد شرایط “سرمایه‌گذار دارای اعتبار” (Accredited investor) باشد. این بدان معنی است که در دو سال آخر باید درآمد بالای ۲۰۰ هزار دلار داشته باشید یا اگر متاهل هستید باید مجموع خالص درآمد شما و همسرتان سالانه بالای ۳۰۰ هزار دلار باشد و دلیلی داشته باشید که مشخص کند این درآمد در آینده نیز باقی خواهد ماند. همچنین دارایی خالص شما به استثنای املاک مسکونی شخصی باید بیش از یک میلیون دلار ارزش داشته باشد.

علاوه بر شرایطی که برای سرمایه‌گذاری در صندوق‌های پوشش ریسک نیاز است، باید بدانید که این صندوق‌ها شیوه کار پوشش ریسک یا هج کارمزد بالایی دارند و در اوراق بهادر متلاطم و ریسکی سرمایه‌گذاری می‌کنند. برای بسیاری از سرمایه‌گذاران خرد این ترکیب می‌تواند خطرناک باشد. بعلاوه به دلیل ساختار کارمزدی این صندوق‌ها، از سودهای احتمالی به دست آمده سهم زیادی نصیب سرمایه‌گذار نمی‌شود. این صندوق‌ها در شرط‌بندی‌های پرریسک سرمایه‌گذاری می‌کنند که اغلب نتیجه نمی‌دهند و در نتیجه ضرر بزرگی نصیب سرمایه‌گذاران می‌شود.

علی رغم آنچه در رسانه‌ها گفته می‌شود و مدیران ارشد صندوق‌های پوشش ریسک را مانند سلبریتی‌ها به نمایش می‌گذارند واقعیت این است که سرمایه‌گذاری در این صندوق‌ها را باید به سرمایه‌گذاران نهادی یا افراد فوق العاده ثروتمند سپرد. چون این افراد از این صندوق‌ها به عنوان پوششی برای جلوگیری از ضررهای احتمالی سرمایه‌گذاری‌هایشان در بورس و اوراق استفاده می‌کنند.

جهت پیگیری اخبار و تحلیل های فارکس و بازارهای جهانی به کانال تلگرامی UtoFX بپیوندید.

آشنایی شیوه کار پوشش ریسک یا هج با انواع استراتژی‌های پوشش ریسک مالی در ارزهای دیجیتال

استراتژی‌های مربوط به پوشش ریسک مالی جهت به حداقل رساندن هزینه گام برداشتن در جهت عکس روند بازار طراحی شده‌اند. اگر قرار باشد از افول بازار سهام واهمه داشته باشید و یا تنها به دنبال حفظ وضع موجود شرایط کاری خود در بازاری نا پایدار باشید، می‌توانید بهره زیادی از انواع مختلف استراتژی‌های پوشش ریسک مالی ببرید.

اگر به تازگی با مفهوم استراتژی پوشش ریسک مالی آشنا شده‌اید، در مطلب حاضر قصد داریم تا اطلاعاتی مفیدی در خصوص این نوع از استراتژی ها در اختیارتان قرار دهیم.

احتمالا بارها شنیده‌‌اید که سرمایه گذاران بحران زده در حال خرید سودهای تحت الحمایه و پوشش ریسک مالی هستند. این کار یکی از راه‌های دریافت سهام پوشش ریسک مالی است. البته راه‌های دیگری هم برای حمایت از کسب و کار شما وجود دارد.

اگر به دنبال استفاده از مشتقات استراتژی‌های پوشش ریسک مالی هستید، تنها هنگامی می‌توانید از این دست استراتژی‌ها استفاده نمایید که رویکردی بالا به پایین اتخاذ کنید. اگر به دنبال اتخاذ رویکرد بالا به پایین هستید، باید از قرار گرفتن در موقعیت‌هایی که شما را در معرض مواجهه با انتخاب ابزار غلط برای جلوگیری از معاملات قرار می‌دهند، اجتناب کنید.

در مطلب حاضر، به دنبال توضیح استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس و چگونگی استفاده آسان از بسیاری از ارزها هستیم که در استراتژی پوشش ریسک مالی مورد استفاده قرار می‌گیرند هستیم. اما ابتدا اجازه دهید تا در مورد چیستی خطر و استراتژی پوشش ریسک یا همان خطر مالی صحبت کنیم.

مفهوم پوشش ریسک در مباحث مالی:

اساسا، بحث پوشش ریسک مالی زمانی به میان می‌آید که شما به دنبال جبران ریسک و ضرر هستید. به علاوه، پیش از آغاز یک کسب و کار تحت پوشش ریسک مالی باید مطمئن شوید که میان دو معامله آغاز شده نوعی همبستگی منفی وجود دارد.

به عبارت دیگر، استراتژی‌های پوشش ریسک مالی این شانس را در اختیار شما قرار می‌دهد که میزان شکست و باخت مالی خود را با استفاده از استراتژی توقف باخت محدود نمایید.

توقف باخت مالی یکی از ابزارهای مهم مورد استفاده در تجارت فارکس جهت محدود سازی ضرر مالی ناشی از پیش نرفتن محاسبات تجاری بر اساس برنامه‌های از پیش تعیین شده به حساب می‌آید. اگر شما نتوانید افول در کسب و کار خود را از طریق استفاده از ابزار توقف باخت مالی مدیریت کنید، آنگاه نمی‌توانید متوقع دستیابی به موفقیت در بلند مدت باشید.

کار استراتژی‌های پوشش ریسک مالی نیز در راستای همین ابزار و محدود سازی ضرر وارده مالی به سرمایه گذاران و تجار است. مزیت پوشش ریسک مالی این است که شما می‌توانید در صورت عدم دستیابی به موفقیت در یک معامله تجاری از مدل تجاری با پوشش ریسک مالی جهت پوشش ضررهای وارده به خود استفاده نمایید.

اما بزرگترین سوء تفاهم موجود در میان تجار خرد این است که فکر می‌کنند استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس به معنای قرار دادن کسب و کار تازه آغاز شده یک سرمایه گذار تحت پوشش این سیستم است. در شرایط حرفه‌ای، استراتژی پوشش ریسک، شامل یک سرمایه‌گذاری ثانویه می‌باشد که قیمت آن، همواره در جهت عکس سرمایه‌گذاری اولیه حرکت می‌کند.

برای مثال سرمایه‌گذار می‌تواند، با تنظیم قرارداد آتی، سهام خود را به قیمتی مشخص در آینده به فروش رساند. در این صورت نوسانات بازار، تاثیری بر قیمت سهام خریداری شده، نخواهد داشت و سرمایه‌گذار این سهام را در زمان آتی، با قیمتی مشخص، به فروش خواهد رساند. گرچه پوشش ریسک، تنها محدود به فروش در قیمتی مشخص، از طریق قرارداد آتی نیست.

سرمایه‌گذار همچنان می‌تواند با ورود به دو بازار، که افت و خیز قیمت‌ها در بازارهای مورد نظر، اغلب در جهت عکس یکدیگر حرکت می‌کنند، ریسک سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهد. برای مثال سرمایه‌گذار می‌تواند از یک سو با خرید ارز، (برای نمونه دلار آمریکا) در بازار فارکس و از سوی دیگر، خریداری فلزات گران‌ بها، (برای نمونه طلا) ریسک سرمایه‌گذاری خود را کاهش دهد.

تنها استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس نیاز به خرید و فروش همزمان در همان جفت دارد. پوشش ریسک مالی فارکس بیشتر برای توقف سود یا زیان در هنگام معامله استفاده می‌شود. بنابراین، اگر شاخص بازار رو به افزایش است و شما از آن عقب هستید هستید، ممکن است بخواهید موقتا موقعیت خود را حفظ کنید تا بازار به نفع شما باز گردد.

این تنها یک بخش موضوع برای درک این است که مبادله فارکس چیست.

تجار و معامله گران همچنین می‌توانند به تکنیک تله فکر کنند. یعنی زمانی که ما به طور کامل با بن بست مواجه می‌شویم، می‌توانیم هفته‌ها و ماه‌ها بدون حرکتی رو به جلو، کسب و کار عادی و ساکن خود را ادامه دهیم. با این حال، هنگامی که دوباره فکر کنید و عوامل دیگر مانند هزینه حمل را در نظر بگیرید، استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس می‌تواند ناگهان منجر به ایجاد تلفات بزرگتر شود.

بیایید در حال حاضر به هسته و پیچ و مهره اجزای انواع استراتژی‌های مختلف پوشش ریسک بپردازیم.

انواع استراتژی‌های پوشش ریسک مالی:

اگر بخواهید از استراتژی پوشش ریسک مالی با بهره گیری از واسطه فارکس استفاده نمایید، این کار امکان پذیر نخواهد بود. دلیل آن هم این است که استفاده از پوشش ریسک مالی در سال ۲۰۰۹ توسط CFTC ممنوع اعلام شده است. با اینحال، اگر بخواهید می‌توانید با استفاده از قوانین و مقررات FIFO از ارزهای مختلف برای پوشش ریسک مالی تراکنش‌های خود استفاده نمایید.

اکنون، می‌خواهیم یکی از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی فارکس را به شما معرفی کنیم که می توان از آن در بهره گیری از پوشش ریسک مالی مناسب استفاده کرد. ممکن است این مطلب را چند بار بخوانید و باز هم فکر کنید که هیچ وقت آن را نخوانده‌اید.

تنها کافی است تا به یاد آورید که هنگامی که شما یک ارز مشخص را خریداری می‌کنید، همواره همان ارز را خریداری خواهید نمود و ارز دیگری را نیز خواهید فروخت. بر عکس، زمانی که شما همواره ابتدا یک ارز را به فروش می‌رسانید، ارز دیگری به جای آن خواهید خرید. بنابراین، این یکی از کارهایی است شما باید انجام دهید.

اجازه دهید یکی از نمونه‌های استراتژی‌های پوشش ریسک را که در آن شما دلار آمریکا و ین ژاپن خریداری می‌کنید را بررسی کنیم. اگر بخواهید از استراتژی های پوشش ریسک استفاده نمایید باید دلار و یورو بخرید. اما در صورتیکه بخواهید یورو و ین بخرید باید بدانید که سیستم دلار هر دو را بی اثر خواهد کرد.

اکنون برای استفاده از پوشش ریسک مالی باید یورو و ین خود را بفروشید.

این سه تراکنش در مجموع یک پوشش ریسک مالی را برای شما به وجود خواهند آورد.

اما سوال اینجاست که چرا این سه با یکدیگر یک پوشش ریسک مالی را به وجود خواهند آورد؟

دلیل چنین رخدادی این است که در سیستم یورو شما هر دو گزینه خرید و فروش را در اختیار دارید. در سیستم دلار نیز اکنون گزینه‌های خرید و فروش را در اختیار دارید و این موضوع در مورد ین ژاپن هم صدق می‌کند. این نمونه‌ای از یک پوشش ریسک مالی کامل است و همچنین نمونه‌ای کامل از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی که از سیستم چند ارزی بهره می‌گیرد.

توجه داشته باشید که به هنگام استفاده از این استراتژی، تکنیک اصلی این است که مطمئن شوید که امکان خرید و فروش تراکنش‌های مالی را در اختیار دارید که یکدیگر را ملغی می‌کنند. نمودار زیر تعدادی از پوشش‌های ریسک مالی جایگزین را نشان می‌دهد که شما می‌توانید از آنها نیز بهره بگیرید.

اکنون به استراتژی‌های پوشش ریسک مالی دیگر توجه نمایید:

استراتژی‌های پوشش ریسک مالی طلا

اگر به دنبال حفاظت از خود در برابر تورم‌هایی با نرخ بالا هستید، طلا می‌تواند پوشش ریسک مالی مناسبی برای شما ایجاد کند. قیمت طلا به هنگام از کنترل خارج شدن تورم، می‌تواند سود سرشاری را نصیب شما کند. اما طلا هم پوشش ریسک مالی ضعیف‌تری در برابر دلار به حساب می‌آید. به عبارت دیگر، میان قیمت طلا و دلار ارتباط معکوسی وجود دارد. اگر قیمت طلا بالا برود، قیمت دلار افت خواهد کرد و بر عکس.

به لحاظ تاریخی، طلا همواره نوعی سرمایه معادل پول به حساب می‌آمده است. به همین دلیل هم پوشش ریسک مالی مناسبی در برابر افت دلار و یا تورم‌های شدید به حساب می‌آید.

پوشش ریسک مالی اختیارات

اختیارات از دیگر پوشش های ریسک مالی به حساب می‌آیند که به شما کمک می‌کنند تا از اندوخته تجاری خود محافظت کنید. شما می‌توانید این نوع از استراتژی شیوه کار پوشش ریسک یا هج را با فروش یک گزینه اتخاذ کرده و با خرید یک گزینه دیگر ادامه دهید و بالعکس. گزینه‌ها همچنین یکی از ارزان ترین روش‌ها برای محافظت از سرمایه تجاری شما هستند.

استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس با استفاده از دو جفت ارز

بسیاری از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی وجود دارند که می‌توانید به عنوان یک معامله گر فارکس از آنها استفاده کنید. شناخت رابطه قیمت بین جفت ارزهای مختلف می‌تواند به کاهش ریسک کمک کرده و استراتژی های پوشش ریسک مالی شما را اصلاح کند.

با استفاده از دو جفت ارز مختلف که همبستگی مثبت و یا رابطه منفی دارند، می توانید نوعی پوشش ریسک مالی ایجاد کنید.

به عنوان مثال سیستم ارزی دلار – یورو تا ۸۳ درصد با دلار – ین وابستگی معکوس دارند. در این صورت، می‌توانید دلار – یورو را برای بلند مدت خریداری کرده و برای کوتاه مدت نیز ارزهای دلار – ین را انتخاب نمایید. تنها مشکل این استراتژی این است که شما در معرض سیل تورم ناشی از یورو و ین قرار خواهید گرفت.

به عبارت دیگر، اگر استراتژی های یورو در برابر دیگر ارزها باشد، آنگاه موقعیتی پیش خواهد آمد که سیستم یورو – دلار دیگر نمی‌تواند دلار – ین را خنثی کند.

استراتژی پوشش ریسک مالی نفتی

برخی ارزها به شکل مستقیم تحت تاثیر قیمت ارز قرار دارند. یکی از نمونه‌های مهم این دسته از ارزها دلار کانادا است. معمولا نوعی همبستگی مثبت میان قیمت نفت و نرخ دلار کانادا در بازار وجود دارد. زمانی که قیمت نفت بالا می رود، قیمت دلار آمریکا و دلار کانادا پایین می‌آید.

در این صورت، می‌توانید از استراتژی پوشش ریسک مالی نفتی برای پوشش ریسک مالی خود در مبادله دلارهای کانادا و آمریکا استفاده نمایید. شما همچنین می‌توانید از دلار کانادا و آمریکا در بلند مدت استفاده کرده و از موقعیت نفت در کوتاه مدت بهره ببرید.

نتیجه گیری:

تجار خرد عمدتا بنا به دلایل روانشناختی به کسب و کار خود روی می‌آورند و نه این دلیل که کسب و کار آنها الزاما خوب و پر سود است. با استفاده از استراتژی‌های پوشش ریسک مالی می‌توانیم به این احساس دست پیدا کنیم که حداقل در مورد زمینه فعالیت تجاری خود اشتباه نمی‌رویم. تنها زمانی را صبر کرده و سپس وقتی همه چیز رو به راه شد، این استراتژی‌ها را کنار گذاشته و به توسعه کسب و کار خود ادامه می‌دهیم.

این مهم نیست که شما کدام یک از استراتژی های پوشش ریسک مالی را مورد استفاده می دهید، مهم این است که متوجه باشید که هیچ چیز مجانی به دست نمی‌آید. استفاده از استراتژی های پوشش ریسک مالی درست مانند بیمه شما در برابر باخت و ورشکستی عمل می کند.

استراتژی پوشش ریسک مالی فارکس راهی مناسب برای حد اقل رساندن ریسک تجاری کسب و کار شماست. این استراتژی نه تنها شما را در برابر خطرات ناشی از باخت مالی حفظ می کند، بلکه می تواند برای شما سودزا نیز باشد.