انواع رمزارزها

علی مومنی عضو تحریریه

بانک مرکزی تنظیم‌گر رمزارزها شد

نمایندگان مجلس بانک مرکزی را به عنوان تنظیم‌گر حوزه پول و رمزارزهای دارای مجوز و نظارت بر مبادله آنها انتخاب کردند. همچنین اختیار انتشار «پول رقومی (دیجیتالی)» را بر عهده این نهاد گذاشتند.

امروز (۶ شهریور ۱۴۰۱) نمایندگان مجلس در ادامه بررسی طرح بانکداری جمهوری اسلامی ایران، بانک مرکزی را به عنوان تنظیم‌گر حوزه رمزارزها معرفی کردند. ماده ۴ که در آن وظایف و اختیارات بانک مرکزی آورده شده، «تنظیم‌گری در حوزه پول و رمزارزهای دارای مجوز و نظارت بر مبادله انواع رمزارزهای مجاز» را انواع رمزارزها از وظایف بانک مرکزی به شمار آورده است. همچنین «تنظیم‌گری فناوری‌های نوین مالی (فین‌تک‌هایِ) فعال در حوزه نقل و انتقال پول و ابزارهای پرداخت» از وظایف بانک مرکزی خواهد بود.

در همین ماده به اختیارات بانک مرکزی نیز اشاره شده و «انتشار انواع اسکناس، مسکوک و پول رقومی (دیجیتالی) بانک مرکزی (cbdc)» در اختیار این بانک است.

تبصره یک بخش اختیارات نیز «تصمیم‌گیری در خصوص جواز یا عدم جواز نگهداری و مبادله انواع رمزارز» را بر عهده هیات عالی بانک مرکزی گذاشته است. این هیات از رئیس کل بانک مرکزی به عنوان رئیس هیات، وزیر اقتصاد، رئیس سازمان برنامه و بودجه، دو اقتصاددان متخصص در زمینه سیاست‌گذاری پولی و ارزی و دو متخصص در حوزه بانکداری (یک نفر در زمینه حقوق بانکی و یک نفر در زمینه امور مالی) تشکیل شده است.

انواع رمزارزها

بعد از اختراع بیتکوین، رمزارزهای دیگری نیز خلق شدند. اونا روی اهداف دیگه ای متمرکز شدند، اما تقریبا همشون یه ویژگی مشترک دارن و اون هم حذف شدن واسطه بین افراد هستش. برخی از محبوبترین رمزرزها شامل اتریوم، ریپل، لایت کوین، دش، نئو، مونرو و آیوتا می باشند. این لیست به صورت مداوم در حال گسترش هستش چون هر روز رمزارزهای جدیدی ایجاد می شوند.

هر کسی میتونه رمزارز خودشو ایجاد کنه. در حقیقت، بالغ بر 2000 رمزارز متفاوت داریم و این عدد به صورت تغییر میکنه. افراد رمزارزها رو یا برای تفریح، برای حل مشکلات، و یا پول درآوردن ایجاد میکنن. بخاطر اینکه هر کس با مقداری مهارت فنی میتونه اونا رو ایجاد کنه، باید بدونیم که کدوم رمزارزها قابل اعتماد و دارای ارزش هستند.

اتریوم بر روی حذف واسطه از اپلیکیشن های دیجیتال تمرکز داره. یعنی به جای استفاده از اپ استور های گوگل یا اپل، میتونید از اپلیکیشن ها به واسطه یک جامعه غیرمتمرکز استفاده کنید. اتریوم از چیزی به نام قرارداد هوشمند (Smart Contract) استفاده میکنه. اینها برنامه های کامپیوتری هستن که دقیقا همانطور که برنامه ریزی شده اند اجرا می شوند (بدون هیچ قطعی، سانسور و یا تداخلی).تمام شرکت کنندگان در قرارداد هوشمند میتونن اعتماد کنن که چیزی که بر روی آن توافق کرده اند واقعا اتفاق خواهد افتاد (چون به صورت اتوماتیک و بدون دخالت انسان انجام میشه). برای مثال، اگه خرید شما تحویل شما شد، فروشنده پولش به صورت اتوماتیک پرداخت میشه.

ریپل بر روی حذف واسطه از انتقال پول بین شرکت ها کار میکنه. یعنی به جای اینکه خریدار و فروشنده از یک پردازنده پرداخت مثل بانک یا ویزاکارت استفاده کنن، میتونن پولشون رو مستقیما به یکدیگر ارسال کنن. چیزی که در مورد ریپل جالبه اینه که نوع پولی که شما از سیستم دریافت میکنید لزومی نداره از همون نوعی باشه که به سیستم وارد میشه. ریپل مانند یک مترجم جهانی برای پول عمل میکنه. یعنی شما میتونی یورو ارسال کنی و طرف مقابل دلار دریافت کنه. فقط یک شبکه جهانی که دائما در حال انتقال پول هستش میتونه این کار رو شدنی بکنه.

لایت کوین درست مانند بیتکوینه اما بر روی انجام پرداخت های بیشتر در زمان های کوتاه تر متمرکز شده. هدف اینه که رمزارزها برای میلیون ها تراکنش روزانه آماده بشن. لایت کوین در سال 2011 و بر اساس کد اورجینال بیتکوین، و با برخی تغییرات خلق شد. بخاطراینکه کد بیتکوین به صورت باز در دسترس هستش، هرکس میتونه اونو اصلاح کنه و یک نسخه جدید ایجاد کنه. هرباری که این اتفاق میفته، فورک (Fork) نامیده میشه. خالقین لایت کوین نیز دقیقا همین کارو کردن. اونا بیتکوین رو دوس داشتن اما روی برخی قسمتهای مشخص این تکنولوژی ایراد داشتن، پس یک نسخه اصلاح شده ایجاد کردن.

دش بر روی ایجاد یک رمزارز که بتونه به عنوان یک پول دیجیتال که راحتتر استفاده بشه تمرکز کرده. اسم دش هم کوتاه شده پول دیجیتاله (Digital Cash). اون همچنین یک خاصیت ذاتی پرداخت برای توسعه های جاری و نیز رأی گیری برای به روزرسانی داره.

دش در تلاش برای ساختن یک ارز دیجیتال سریع، ارزان و آسان برای استفاده هست. مانند تمام رمزارزها، رقابت و عدم توافقی برروی اینکه کدام استراتژی بهتر عمل میکنه وجود داره. خالقین دش برخی قسمت های بیتکوین رو دوس داشتن اما میخواستن بخشهای دیگه رو تغییر بدن. نکته خوب اینه که هر کس میتونه ارز دیجیتال خودشو توسعه بده و بازار در نهایت تعیین میکنه کدوم ایده برنده اس.

نئو اولین رمزارز ایجاد شده در چین هستش. اون از لحاظ اینکه سعی در حذف واسطه در اپلیکیشن ها داره مشابه اتریوم هستش. اما همچنین برای کمک به مدیریت هویت دیجیتال نیز طراحی شده. درست مانند اتریوم، نئو به صورت بالقوه میتونه برای خیلی مقاصد دیگه استفاده بشه. این شامل حذف واسطه از پرداخت آنلاین، رأی گیری، بیمه، و حتی ذخیره سازی فایل های دیجیتالی می باشد. بخاطر اینکه چین 1.4 میلیارد نفر جمعیت داره، خیلیا پتانسیل زیادی در نئو میبینن، البته به شرطی که موفق باشه.

مونرو در حال ساخت یک پول دیجیتال بسیار خصوصی و امن هستش. اون به منظور ناشناسی کامل و عدم رهگیری پول طراحی شده. هدف اصلی مونرو دادن کنترل کامل پولتون به خودتون هستش (یعنی هیچ بانک یا دولتی قادر به کنترل یا حتی رهگیری پول شما نیست).

مونرو ذخیره سازی و ارسال پول به صورت ناشناس (یعنی هیچکس دیگه نمیدونه چیکار میکنید) رو فراهم میکنه. پول بی نام ممکنه در ظاهر فقط به درد مجرمان بخوره، اما به مردمی فکر کنید که در کشوری دیکتاتوری زندگی میکنن که دولت سعی در کنترل و محدود کردن استفاده مردم از پولشون رو داره. برای اونا، مونرو میتونه تعیین کننده باشه.

ایوتا یک رمزارزه که برای اجرای اینترنت اشیاء (IoT) انواع رمزارزها ساخته شده. این به تمام وسایلی که اینترنت متصل هستند مانند تلفن هوشمند، ترموستات هوشمند، ساعت های هوشمند، و تلویزیون های هوشمند اطلاق میشود. تعادا این محصولات رو به گسترش هستش و ایوتا برای تمام اونا نقشه داره.

یک مثال خوب برای وسایل IoT ماشین های خودران هستش. تصور کنید، که در چند سال آینده تمام تاکسی ها و اسنپ ها ماشین های هوشمند خوددران باشند که راننده ندارن. ایوتا میتونه برای پرداخت اتوماتیک از تلفن شما به ماشین هوشمند استفاده بشه (شما حتی لازم نیست اپلیکیشنی استفاده کنید. سوار شید، چرت بزنید و پیاده شید). همینطور که دنیای ما بیشتر به هم متصل میشه، رمزارزهایی مثل ایوتا میتونن نقش بزرگتری در پس زمینه ایفا کنند و ما حتی متوجه اونا نشیم.

نقش چین در رکود بازار رمزارزها چیست؟

چین مدت زیادی است که نقش بسیار پُررنگی در دنیای رمزارزها دارد. چین با سرمایه‌گذاری‌های انجام شده برای تولید انرژی الکتریکی ارزان، یکی از مراکز اصلی استخراج رمزارزها بوده است. چین، همچنین، یکی از بازارهای اصلی انواع رمزارزها می‌باشد. این دو دلیل مهم، نقش برجستهٔ چین در صنعت رمزارزها را در سال‌های گذشته نشان می‌دهد.

اگر به طور اتفاقی با دیجی کوینر آشنا شده اید و هیچ اطلاعاتی در مورد رمز ارز ندارید پیشنهاد می‌کنیم قبل از مطالعه ادامه مطلب، مقاله «رمز ارز چیست؟» را مطالعه نمایید.

حالا که بازار رمزارزها کمی راکد شده است و آن شور و شوق چند سال پیش را ندارد، تحلیلگران انگشت اتهام به سمت چین گرفته‌اند و او را مقصر مقداری از این رکود می‌دانند.گزارشی در روزنامه انگلیسی Express نشان می‌دهد که بانک مرکزی چین افت شدید معاملات بیت کوین با یوآن چین را تأیید کرده است. چگونه شرایط در چین کل بازار رمزارز را در جهان تحت تأثیر قرار می دهد؟

کاهش حجم معاملات

براساس گزارش روزنامه Express، در سپتامبر 2017، بازار رمزارزها در چین 90% کل بازار رمزارزها در جهان را شامل می‌شد. کمتر از یک‌سال بعد، سهم چین از بازار رمزارزها به تنها 1% کاهش یافت. توضیح دقیقی برای این کاهش وجود داشت: دولت چین در فوریه 2018 به‌طور کل معاملهٔ رمزارزها را ممنوع کرد. در همین زمان، بانک PBOC چین اعلام کرد، “دسترسی به تمام صرافی‌ها و وب‌سایت‌های عرضه اولیه کوین (ICO) را مسدود خواهد کرد.”

عوامل دیگری نیز ممکن است این کاهش معاملات را ایجاد کرده باشد، که برخی از آنها قبل از این ممنوعیت‌ها نیز وجود داشته‌اند. گزارش نشان می‌دهد که وقتی در اواخر سال 2017 رشد چشمگیری در بازار رمزارزها رخ داد “کارشناسان در چین می‌ترسیدند که کنترل بازار رمزها را از دست بدهند.” بانک PBOC اجازه خروج با ریسک صفر را به حدود 90 صرافی رمزارز و تقریباً به همین تعداد پلتفورم معامله ICO را داده است.

ژانگ ئی فِنگ، کارشناس بلاک چین شرکت .Zhongchao Credit Card Industry Development Co، گفته است: “اقدام به‌موقع سیستم بانکی چین اثرات شدید تغییرات قیمت ارزهای مجازی را دفع کرد و سیستم‌های بانکی سایر کشورها نیز این الگو را در پیش گرفتند.”

چین راه را برای نظارت سیستم‌های بانکی بر بازار رمزارزها هموار ساخت

در واقع، چین یکی از اولین کشورهایی بود که قوانین سفت و سختی بر بازار رمزارزها وضع کرد. در حال حاضر، چین هنوز یکی از کشورهای سخت‌گیر در بازار رمزارها می‌باشد. اما اگرچه سایر کشورها، شامل آمریکا، هنوز معامله در بازار رمزارزها و ICOها را ممنوع نکرده‌اند، بدون شک همه تحت تأثیر رفتار چین قرار گرفته‌اند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد قانونی بودن بیت کوین در کشورهای مختلف می‌توانید از مطلب آموزشی «آیا بیت کوین قانونی است؟» دیدن نمایید.

نقش بازار چین در دنیای رمزارزها، به‌وضوح از وقایعی که بین سپتامبر 2017 تا فوریه 2018 (وقتی که ممنوعیت‌ها ایجاد شد) در دنیای رمزارزها اتفاق افتاد کاملاً مشهود است. وب‌سایت CryptoDaily این ایده را مطرح کرده که رشد علاقهٔ سرمایه‌گذاران چینی در این بازه زمانی “باعث رشد چشم‌گیر بیت کوین شد.” در نتیجه این رشد شدید قیمت چینی‌های بیشتر و بیشتری به رمزارزها علاقه‌مند شدند.

با علاقهٔ شدید سرمایه‌گذاران چینی به رمزارزها، مسئولین احساس خطر کردند که ممکن است نفوذ بیت کوین از کنترل خارج شود و یوآن را کنار بزند. اما پاسخ مسئولین چه بود؟ ایجاد ممنوعیت برای کاهش علاقه و بازگشت به حالت قبلی. در این گیرودار “حباب” قیمت بیت کوین ترکید و قیمت بیت کوین در اوایل 2018، سقوط 60% را تجربه کرد.
نقش چین در دنیای رمزارزها بیش از اینهاست. به‌عنوان مثال معلوم نیست که آیا 90% کل معاملات بیت کوین دنیا در چین بوده یا فقط 90% معاملات BTC-RMB (بیت کوین و یوآن).

تیم تحریریه دیجی کوینر

این مقاله به کوشش هیئت تحریریه دیجی کوینر تولید شده است. تک تک ما امیدواریم که با تلاش خود، تاثیری هر چند کوچک در آگاه سازی فعالان حوزه رمز ارزها و بازارهای مالی داشته باشیم.

مخاطرات پدیده رمزارز؛ از انواع کلاهبرداری تا پولشویی، قطع برق و خروج سرمایه از ایران

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، در روزهای گذشته چند استان در چین استخراج بیت‌کوین را ممنوع اعلام کردند؛ این در حالی است که چین نزدیک به نیمی از تولید بیت‌کوین در جهان را در اختیار دارد ولی در حال حاضر به دنبال تدابیر و رویکرد جدید دولت چین برای سختگیری درباره استخراج و معاملات رمزارزها، برخی استخراج‌کنندگان چینی به فکر تغییر مکان استخراج از چین به سایر کشورها افتاده‌اند.

چرا ممنوعیت استخراج رمزارز در کشورهای مختلف در حال افزایش است؟

به گزارش خبرگزاری رویترز، عمده استخراج بیت‌کوین در جهان توسط چین صورت می‌گیرد ولی با محدودیت‌های اخیری که دولت اعمال کرده، آمار تولید بیت کوین کاهش یافته است و اکنون چین قصد توسعه رمزارز ملی اختصاصی خود را در جهت تثبیت قدرت حاکمیتی و نظارتی دارد.

از طرف دیگر، ترکیه نیز در ماه‌های گذشته به قطار کشورهای ممنوع‌کننده رمزارزها پیوست. به گفته بانک مرکزی ترکیه، ارزهای دیجیتالی یا هر چه که از فناوری نردبان غیرمتمرکز استفاده کند، چه به طور مستقیم و چه غیرمستقیم نمی‌تواند برای پرداخت بهای کالا و خدمات مورد استفاده قرار گیرد. هند نیز به طور جدی در حال تصمیم‌گیری برای ممنوعیت استخراج، مبادله یا نگهداری ارزهای دیجیتالی است تا معاملات غیرمتمرکز رمزارز به سیستم پولی و مالی این کشور آسیب نرساند.

بر همین اساس، عمده دلایلی که کشورها بر اساس آن، اقدام به ممنوعیت رواج این ارزهای مجازی در مبادلات مالی می‌کنند، به مخاطراتی از قبیل «پولشویی»، «خروج سرمایه»، «تأمین مالی فعالیت‌های مجرمانه»، «آلودگی محیط زیست»، «بسترسازی فرار مالیاتی»، «صرف انرژی قابل توجه»، «نوسانات شدید قیمتی»، «فقدان قوانین و مقررات»، «مشخص نبودن هویت متعاملین»، «تضعیف جایگاه نظارتی بانک‌های مرکزی» و مواردی از این دست مربوط می‌شود.

تهدید رمزارزها برای اقتصاد ایران

در روزهای اخیر قطعی گسترده برق و تأثیرات مخرب آن بر صنعتگران و مراکز بهداشتی و درمانی تلنگری بود که بیش از گذشته مسئولان کشور را نسبت به عواقب سوء استخراج بی‌ضابطه و زیرزمینی رمزارزها آگاه کرد و همین مسئله موجب شد، شخص رئیس جمهور دستور توقف هرگونه استخراج مجاز و غیرمجاز انواع رمزارزها رمزارز را تا پایان شهریور اعلام کند.

صرفه قابل توجه استخراج پنهانی و زیر زمینی انواع رمزارز با نرخ ترجیحی برق خانگی باعث شده بود، در ماه‌های گذشته استخراج رمزارز رشد چشمگیری را تجربه کند.

بررسی‌ها نشان می‌دهد، با وجود میانگین نرخ 1400 تومانی به ازای هر کیلووات ساعت برق مصرفی در دنیا، استخراج غیرمجاز و قاچاقی رمزارز در ایران اما با تعرفه برق خانگی (هر کیلووات ساعت 80 تومان)، تنها 24 میلیون تومان هزینه دارد و این یعنی بر مبنای دلار 24 هزار تومانی، حدود 1000 دلار هزینه برق استخراج هر انواع رمزارزها رمزارز تخمین زده می‌شود که نسبت به قیمت حدود 36 هزار دلاری بیت‌ کوین در بازار جهانی بسیار هزینه ناچیزی است.

اما جای سؤال و ابهام کماکان باقی است که در روزهای پیش رو رشد افسارگسیخته معاملات و استخراج رمزارز، کشور را می‌تواند با چه معضلات جدیدی مواجه کند.

خرید خانه‌ در ترکیه‌ با بیت‌کوین؛ مسیر جدید خروج سرمایه

در حال حاضر بحث خروج سرمایه از کشور به وسیله استخراج رمزارزها و انتقال آن به خارج از کشور جدی است و هر لحظه خطر آن برای کشور بیشتر احساس می‌شود. خطری از جنس سوءاستفاده از انرژی ارزان ایران و انتقال سرمایه به کشورهای همسایه از روشی نوین! که در سال‌های اخیر رکورد هم زده است.

در همین رابطه، ناصر حکیمی معاون اسبق فناوری اطلاعات بانک مرکزی در گفت‌وگو با تسنیم اظهار داشت: «اکنون بیت کوین استخراج می‌کنند ولی هیچ تعهدی به کشور بابت ارزی که بابت ماینر از کشور خارج شده و برق ارزانی که مصرف شده ندارند؛ در حال حاضر با این وضعیت می‌توانند با دستگاه ماینر بیت کوین استخراج کرده و در ترکیه خانه بخرند! در این حالت ارز کشور به راحتی خارج می‌‎شود و خروج سرمایه بالایی خواهیم داشت.»

حکیمی با اشاره به مخاطرات ناشی از نوسانات شدید قیمتی رمزارزها افزود: «بیت کوین یک دارایی است که موجی می‌آید خرید بالا می رود و برعکس؛ یک نفر توییت می‌زند، قیمت آن بالا می رود و دوباره توییت می‌زند، قیمت آن کاهش پیدا می‌کند. نوسانات بیت‌کوین بستگی به اعتبار اشخاصی دارد که راجع به آن صحبت می‌کنند و رفتار آن اشخاص هم اصلا قابل پیش بینی نیست.»

گفتنی است، بر اساس مقررات بانک مرکزی، اکنون از صادرکننده‌ای که جنس خود را به خارج از کشور صادر می‌کند، تعهد گرفته می‌شود که ارز حاصل از صادرات خود را به داخل کشور بازگردانده شود، این در حالی است که استخراج کنندگان غیرمجاز رمزارز از برق ملی و سرمایه‌ای که ارزبری دارد به راحتی استفاده می‌کنند و با فروش یا انتقال آن به خارج کشور، هیچ تعهدی برای بازگشت ارز آن به کشور ندارند و این همان اتخاذ سیاست یک بام و دو هواست.

پشت پرده ایمیل‌های خرید خانه در ترکیه!

همچنین، پرویز جلیلی‌کامجو کارشناس اقتصادی و استاد دانشگاه در همین باره گفته است: «ایمیل‌هایی به افراد ارسال می‌شود، مبنی انواع رمزارزها بر اینکه با بیت‌کوین می‌توانید خانه و زمین در ترکیه خریداری کنید. پیش از این اگر شخصی سعی بر خروج چند صد دلار از ایران را داشت با دشواری‌های متعددی رو به رو بود، اما اکنون بسیاری از افراد توسط ارز دیجیتال به دنبال خروج پول خود از کشور هستند و به وسیله صرافی‌های دیجیتال به راحتی سرمایه خود را تبدیل و ارقام چندهزار دلاری را از کشور خارج می‌کنند»

زنگ خطر نابودی مجدد دارایی‌های مالباختگان بورس

به گزارش تسنیم، خریداران رمزارزها که عموماً قشر مالباخته بورس و اقشار آسیب‌پذیر جامعه هستند، بر اساس رفتار هیجانی اکنون با مخاطرات پدیده رمزارزها مواجه شده‌اند. از یک سو بسیاری از این افراد دانش لازم مثل تحلیل تکنیکال را برای رصد معاملات رمزارز ندارند و از سوی دیگر ذات پرریسک معاملات این ارزها خطر نابودی یک‌شبه دارایی آن‌ها را تشدید کرده است. برای یک سرمایه‌گذار این امکان وجود دارد که به شکل ناگهانی و در چند دقیقه تا 50 درصد سرمایه‌اش را از دست رفته ببیند. با این اوصاف قشر زیادی از جامعه ایران با ریسک نوسانات سنگین و خطر نابودی مجدد سرمایه خود مواجه هستند.

فقدان تشکیلات متمرکز در زنجیره بلاکچین، به نوعی نظارت مرکزی و پاسخگو را برای این رمزارزها ناممکن کرده است. این ویژگی که برای مصونیت ارزش زنجیره بلوک از سیاست‌های اقتصادی دولت‌ها شکل رفت، حالا کاربران را دچار نوسان‌گیری سهام‌داران و ثروتمندان شبکه کرده است.

مخاطرات فقدان نهاد ناظر در بازار رمزارز به نوسانات قیمتی و انواع کلاهبرداری ختم نمی‌شود، بلکه به طور مثال اگر فردی رمز بورسی خود را گم و یا فراموش کند، به راحتی در ارتباط با کارگزاری‌ها می‌تواند آن را بازیابی کند، اما اگر فردی رمز درگاه خرید ارز دیجیتال خود را گم کند مساوی با نابودی تمام دارایی وی است.

مجلس، بانک مرکزی را به عنوان تنظیم‌گر رمزارزها انتخاب کرد

علی مومنی عضو تحریریه

زمان مطالعه : 2 دقیقه

برای بوکمارک این نوشته وارد شوید

نمایندگان مجلس انواع رمزارزها انواع رمزارزها بانک مرکزی را به عنوان تنظیم‌گر حوزه پول و رمزارزهای دارای مجوز و نظارت بر مبادله آنها انتخاب کردند. همچنین اختیار انتشار «پول رقومی (دیجیتالی)» را بر عهده این نهاد گذاشتند.

به گزارش پیوست، امروز (۶ شهریور ۱۴۰۱) نمایندگان مجلس در ادامه بررسی طرح بانکداری جمهوری اسلامی ایران، بانک مرکزی را به عنوان تنظیم‌گر حوزه رمزارزها معرفی کردند. ماده ۴ که در آن وظایف و اختیارات بانک مرکزی آورده شده، «تنظیم‌گری در حوزه پول و رمزارزهای دارای مجوز و نظارت بر مبادله انواع رمزارزهای مجاز» را از وظایف بانک مرکزی به شمار آورده است. همچنین «تنظیم‌گری فناوری‌های نوین مالی (فین‌تک‌هایِ) فعال در حوزه نقل و انتقال پول و ابزارهای پرداخت» از وظایف بانک مرکزی خواهد بود.

در همین ماده به اختیارات بانک مرکزی نیز اشاره شده و «انتشار انواع اسکناس، مسکوک و پول رقومی (دیجیتالی) بانک مرکزی (cbdc)» در اختیار این بانک است.

تبصره یک بخش اختیارات نیز «تصمیم‌گیری در خصوص جواز یا عدم جواز نگهداری و مبادله انواع رمزارز» را بر عهده هیات عالی بانک مرکزی گذاشته است. این هیات از رئیس کل بانک مرکزی به عنوان رئیس هیات، وزیر اقتصاد، رئیس سازمان برنامه و بودجه، دو اقتصاددان متخصص در زمینه سیاست‌گذاری پولی و ارزی و دو متخصص در حوزه بانکداری (یک نفر در زمینه حقوق بانکی و یک نفر در زمینه امور مالی) تشکیل شده است.