مقایسه دو معامله گر

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

ترید و تریدر به چه معناست؟

ترید و تریدرها از زمان‌های گذشته همواره در جوامع حضور داشته‌اند اما به شکلی متفاوت از اکنون. با گذشت سال‌های بسیار از تمدن انسان‌ها، مبادله کردن به یکی از مهم‌ترین اجزای زندگی در جوامع بشری تبدیل شد. تمامی افراد برای تهیه کالاهای موردنیاز زندگی روزمره خود اقدام به تبادل دارایی‌ها کردند. با اختراع پول مبادلات و خرید و فروش دارایی‌ها بسیار ساده‌تر شد و افراد می‌توانستند پولی را که از تخصص خود به دست می‌آورند، برای برطرف کردن نیازهای خود هزینه کنند. با رشد بیشتر تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع، افرادی با عنوان تاجر، نقش جابه‌جایی و رساندن کالاهای تولید شده به دست افرادی که خواستار آن کالا بودند را، برعهده گرفتند و به نوعی واسطه ی میان تولید کننده و خریدار شدند. بعدها سفته بازی و معامله کردن به یکی از شغل‌های پر درآمد تبدیل شد که انسان‌ها از طریق آن به کسب سود می‌پرداختند. در بازارهای مالی نیز معامله گری در اصل نسخه‌ای پیشرفته از همان تجارت در گذشته می‌باشد که افراد به کسب سود از آن می‌پردازند. در این مطلب قصد داریم تا با معنی ترید و تریدر آشنا شویم و انواع تریدرها را بشناسیم و نحوه ترید کردن را آموزش دهیم.

ترید (Trade) به چه معناست و تریدر (Trader) چه کسی است؟

ترید در فارسی به معنی مبادله کردن به کار می‌رود و شامل مبادله کردن انواع دارایی‌ها و کالاها می‌باشد. این مبادلات به صورت سنتی می‌تواند انواعی از لوازم ضروری زندگی مانند مسکن باشد یا به صورت حرفه‌ای‌تر، ترید در بازارهای مالی و خرید و فروش اوراق بهادار باشد. هر شخصی که در حال خرید و فروش و انجام معاملات در بازار بورس، بازار ارزهای دیجیتال، بازار جفت ارزها (Forex) و یا سایر بازارها باشد، در حال ترید (Trade) آن دارایی است.

به شخصی که در حال انجام معاملات در بازارهای مالی می‌باشد تریدر (Trader) یا در زبان فارسی معامله گر گفته می‌شود. تریدرها به دنبال کسب سود از طریق خرید و فروش و انجام معاملات در بازارهای گوناگون هستند. روش‌های کسب سود افراد می‌تواند متفاوت از یکدیگر باشد ولی آنچه که در اکثر افراد مشترک است و تحلیلگران سبک‌های گوناگون به این موضوع توجه می‌کنند، خرید یک دارایی در قیمت‌های پایین و سپس فروش آن در قیمت‌های بالاتر و کسب سود از طریق رشد قیمت دارایی است. اما این موضوع به این معنی نیست که یک تریدر (Trader) همواره از طریق ترید (Trade) سود می‌کند و تمام معاملاتش موفق است. تریدرها می‌توانند افراد عادی باشند که در حال فعالیت در بازار هستند و یا شرکت‌های سرمایه گذاری و هر شرکتی که اقدام به معامله در بازارهای مالی می‌کند. برای مثال اگر شما در حال فعالیت در بورس تهران هستید و سهم شرکت فولاد مبارکه اصفهان را خرید می‌کنید، به خرید توسط شما ترید (Trade) و به شخص شما که در حال معامله در بورس تهران هستید تریدر (Trader) گفته می‌شود.

تحلیل گر کیست و چه تفاوتی با تریدر دارد؟

بسیاری از افراد تفاوتی میان تحلیلگری (Analyzsting) و معامله گری (Trading) قائل نیستند اما در حقیقت تفاوت بسیاری میان این دو کلمه وجود دارد. در بالاتر با تعریف معامله گر (Trader) آشنا شدیم و در این قسمت پس از آشنایی با تعریف تحلیلگر (Analyzer) ، بهتر می‌توانیم به تفاوت میان تحلیلگر و معامله گر پی ببریم.

تحلیلگرهای بازارهای مالی به دنبال بررسی شرایط بازار و موقعیت‌های مناسب جهت ورود و خروج به سهم‌ها یا سایر معاملات هستند. این افراد صرفاً بر اساس دانشی که دارند و به دور از هیجانات لحظه‌ای موجود در بازارهای مالی به بررسی و ارائه تحلیل‌های خود به معامله گران یا همان تریدر (Trader) می‌کنند. پس یک تحلیلگر لزوماً یک معامله گر نیست و بلعکس این موضوع نیز صحیح است. اما بسیاری از افراد فعال در بازارهای مالی، خودشان اقدام به تحلیل و سپس معامله (Trade) می‌کنند.

بسیاری از افراد که وارد بازارهای مالی می‌شوند صرفاً بر رشد توانایی تحلیلگری خود متمرکز می‌شوند و تمام آموزش‌های لازم برای تبدیل شدن به یک تحلیلگر خبره را می‌بینند. اما پس از ورود به بازارهای مالی با چندین شکست و ضرر پیاپی در معاملات سرخورده می‌شوند و از بازار خارج می‌شوند. علت این امر عدم توجه افراد به مهارت معامله گری (Trading) است. به اصطلاح این افراد تحلیلگران خوبی هستند اما تبدیل به یک تریدر (Trader) موفق نمی‌شوند.

ویژگی‌ تریدرهای موفق چیست؟

با بررسی ویژگی‌های تریدرهای مختلف و درصد موفقیت آن‌ها، ویژگی‌های مشترکی بین تریدرهای موفق دیده شد که در بین تریدرهای تازه کار یا کسانی که با شکست از بازار خارج شده‌اند این ویژگی‌ها کمتر وجود داشت. این ویژگی‌ها عبارت بودند از:

کنترل احساسات و هیجانات لحظه‌ای: افراد موفق این حوزه توانسته بودند بر احساسات و هیجانات خود، کنترل داشته باشند و درگیر نوسانات لحظه‌ای بازار نشوند. در زمانی که بازار با یک حرکت سریع شروع به اصلاح می‌کند، این تریدرها ترس خود را کنترل می‌کنند و به تحلیل خود پایبند می مانند. در صورتی که تحلیل آن‌ها اشتباه باشد در نقطه‌ی از پیش تعیین شده با عنوان حد ضرر، از بازار خارج می‌شوند.

توانایی صبر و انتظار: این تریدرها همواره منتظر موقعیت مناسب جهت ورود به معامله می‌مانند و در بهترین نقطه معامله را انجام می‌دهند. پس از ورود منتظر حرکت قیمت می‌مانند و با صبر و حوصله تحلیل خود را اجرا می‌کنند. پذیرش ریسک و شکست‌ها: تریدرهای موفق می‌دانند که فعالیت در این بازارها بدون ریسک نیست و از ریسک‌های موجود آگاهی کامل دارند. پس از پذیرش ریسک‌های بازار، اقدام به معامله می‌کنند و آماده‌ی واکنش مناسب به خطرات و ریسک‌های موجود هستند. همچنین این افراد می‌دانند که قرار نیست صد درصد معاملات آن‌ها با سود پایان یابد و تمام تحلیل‌های انجام شده، صحیح باشد. بلکه با دانش به این موضوع که حتی پیروزی در 70% از معاملات، سودهای بسیار خوبی را نصیب آن‌ها می‌کند، اقدام به ترید (Trade) می‌کنند.

مدیریت سرمایه: افراد موفق هیچ گاه با تمام سرمایه خود وارد یک معامله نمی‌شوند زیرا می‌دانند که احتمال رخ‌دادن اشتباه در تحلیل وجود دارد و حتی ریسک‌های بازار می‌تواند سبب حرکت‌های ناگهانی قیمت در خلاف جهت انتظار آن‌ها شود. به قول معروف، تریدرهای (Trader) موفق هیچگاه تمام تخم‌مرغ‌های خود را در یک سبد نمی‌گذارند.

چگونه در بازارهای مالی تبدیل به یک تریدر موفق شویم؟

برای موفق شدن در بازارهای مالی، پس از یادگیری یکی از انواع روش‌های تحلیل، نیاز به شناخت خود و آموزش روان‌شناسی بازار دارید. اگر از میزان ریسک پذیری خود در بازار اطلاع ندارید و یا نمی‌توانید هیجانات و فشار روانی حاصل از نوسانات بازار راش کنترل کنید، برای فعالیت در این بازار اندکی صبر کنید. کتاب‌های بسیار زیادی در خصوص روان‌شناسی بازار و چگونگی کنترل و تسلط یافتن بر احساسات انسانی وجود دارد که می‌توانید مطالعه کنید. به ویژگی‌های تریدرهای موفق که در بالا گفتیم حتماً توجه کنید و تلاش کنید تا این ویژگی‌ها را در خود پرورش دهید. مطمئن باشید با بهره گیری از این ویژگی‌ها در کنار مهارت تحلیلگری خود، می‌توانید سودهای بسیار مناسبی کسب کنید و زندگی خود را دگرگون کنید.

مزایا و معایب ترید در بازارهای مالی چیست؟

هر فعالیت و حرفه‌ای دارای مزایا و معایب خاص خود می‌باشد که شناخت آن‌ها باعث پیشرفت و موفقیت بیشتر فعالین در آن حوزه می‌شود. در اینجا قصد داریم تا با مزایا و معایب ترید کردن و تریدر بودن در بازارهای مالی آشنا شویم.

مزایای ترید در بازارهای مالی:

1. عدم محدودیت‌های زمانی و مکانی جهت ترید

2. عدم نیاز به تحصیلات و مدارک مشخص دانشگاهی

3. امکان دست یابی به آزادی مالی در زمانی کوتاه‌تر از سایر کارها

4. امکان شروع فعالیت با هر میزان سرمایه

5. فقط نیازمند یک لپ تاپ و اینترنت جهت کسب درآمد است

معایب ترید در بازارهای مالی:

1. نیاز به دانش تحلیلی و پیوستگی در این راه

2. سخت بودن کنترل هیجانات و احساسات انسانی

3. ریسک بالاتر در مقایسه با سایر فعالیت‌ها

4. فشارهای روانی و استرس‌ها در نوسانات

تفاوت سرمایه گذاری (Investing) با ترید کردن (Trading) چیست؟

سرمایه گذاری و ترید کردن دو استراتژی‌ متفاوت برای فعالیت در بازارهای مالی هستند. سرمایه گذار به افرادی گفته می‌شود که یک دارایی را به قصد نگهداری بلند مدت و کسب سود نگهداری می‌کنند. اگر این دارایی سهام باشد، بیشتر به دنبال شرکت‌هایی هستند که هر سال سود بالایی می‌سازند و از قدرت رقابت پذیری بالایی در صنعت برخوردار هستند. عموم سرمایه گذاران در بازه‌های حداقل 2 تا 3 ساله اقدام به نگهداری دارایی خریداری شده می‌کنند و حتی تا بیش از 10 سال نیز ممکن است زمان نگهداری آن دارایی به طول بینجامد.

اما تریدرها به دنبال کسب سودهای پر تعداد و در مدت زمان کوتاه هستند، زیاد به اتفاقات درون شرکت توجهی ندارند و بیشتر از سبک‌های تحلیل تکنیکال جهت بررسی شرایط ورود و خروج از معاملات کمک می‌گیرند. تریدرها در بازارهای مالی (خصوصاً بازارهای جهانی) ممکن است فقط چندین دقیقه یا چندین روز معامله خود را باز نگه دارند.

انتخاب بین اینکه سرمایه گذاری بهتر است یا ترید کردن، کاملاً وابسته به روان‌شناسی شخصی افراد و روحیات آن‌ها دارد. برخی افراد علاقه‌مند به هیجانات بالاتر و کسب بازده از نوسانات بازار هستند در حالی که برخی دیگر از این نوسانات دوری می‌کنند و پس از خرید سهم تا چندین سال وضعیت قیمت دارایی خود را بررسی نمی‌کنند.

انواع تریدرها کدام‌اند و چه سبک‌هایی در تریدینگ (Trading) وجود دارد؟

تریدرها با توجه به بازه‌ی زمانی که معامله خود را باز نگه می‌دارند و تایم فریم معاملاتی آن‌ها به چندین دسته تقسیم می‌شوند که در ادامه به توضیح هرکدام می‌پردازیم.

تریدرهای بلند مدت (Position Trader)

تریدرهای بلند مدت یا همان پوزیشن تریدرها اقدام به انجام معاملات بلند مدت در بازه‌ی یک ماهه تا یک ساله می‌کنند. از آنجایی که این نوع معامله گران در بازه‌ی زمانی بلند مدت ترید می‌کنند، تحلیل‌های اقتصادی و تحلیل بنیادی در بررسی‌های آن‌ها وزن بیشتری نسبت به تحلیل تکنیکال دارد. پوزیشن تریدرها بسیار به سرمایه گذاران شبیه‌اند.

تریدرهای نوسانی (Swing Trader)

تریدرهای نوسانی در پی یافتن روند اصلی حاکم بر قیمت هستند و در جهت آن اقدام به معامله می‌کنند. معاملات تریدرهای نوسانی عموماً در بازه‌ی یک روز تا یک هفته صورت می‌گیرد. معامله گران نوسانی با کمک سبک‌های گوناگون تحلیل تکنیکال و نرم‌افزارهای تخصصی تحلیل، شرایط حاکم را پیدا می‌کنند.

تریدرهای روزانه (Day Trader)

معامله گران روزانه به دنبال کسب سود از بازار در یک روز هستند. این تریدرها در ابتدای روز وارد معاملات می‌شوند و پیش از پایان روز جاری از بازار خارج می‌شوند. تریدرهای روزانه از تحلیل تکنیکال استفاده می‌کنند و تایم فریم (Timeframe) معاملاتی آن‌ها عمدتاً از 15 دقیقه تا یک ساعت است.

تریدرهای اسکالپر (Scalper Trader)

اسکالپرها به دنبال کسب سودهای اندک اما پر تکرار در طی روز هستند. این تریدرها می‌خواهند از جزئی‌ترین نوسانات قیمت سود به دست آورند، در نتیجه باید مهارت بالایی در تحلیل تکنیکال و نوسان گیری داشته باشند. معاملات آن‌ها در تایم فریم‌های 1 دقیقه تا 10 دقیقه انجام می‌شود و در طول روز به دفعات معاملات خود را انجام می‌دهند.

آیا نیاز است که حتما خودمان به صورت مستقیم ترید یا معامله کنیم؟

سرمایه گذاری در بورس می تواند به صورت غیرمستقیم و از طریق سپردن سرمایه به شرکت سبدگردان صورت بگیرد. شرکت سبدگردان اقتصاد بیدار با ارائه رهکارهای تخصصی سرمایه گذاری مستقیم مانند صندوق درآمد ثابت و صندوق سهامی و همچنین پذیرش سبدهای سهام، خدمات حرفه ای سرمایه گذاری را به افراد ارائه می‌دهد.

سخن نهایی

فعالیت در بازارهای مالی نیازمند دانش مناسب و ریسک پذیری بالای افراد در مقایسه با سایر فعالیت‌های کاری می‌باشد. اگر با برخورداری از شناخت کافی از روحیات شخصی و دانش تحلیلی لازم جهت پیش بینی روند بازار، در بازارهای مالی فعالیت کنید، قطعاً می‌توانید به موفقیت در سودسازی و کسب درآمد از طریق ترید برسید. در این مطلب توضیح دادیم ترید چیست و تریدر کیست و تفاوت ترید با تحلیلگری و سرمایه گذاری را بررسی کردیم. در نهایت امیدواریم با شناخت کافی از انواع روش‌های ترید، بتوانید روش متناسب با شخصیت خود را انتخاب کنید و به کسب سود از بازار بپردازید.

تفاوت ترید و سرمایه گذاری در ارز دیجیتال چیست؟

اصطلاح «سرمایه‌گذاری» و «تریدینگ» با اینکه تفاوت‌های کلیدی زیادی باهم دارند، معمولا به اشتباه و به جای یکدیگر به کار برده می‌شوند. هدف از سرمایه‌گذاری، جمع کردن سود در میان مدت و بلند مدت است؛ در صورتی که منظور از تریدینگ، کسب درآمد سریع در کوتاه مدت است. در این مقاله از ارز تودی قرار است به بررسی اصول سرمایه‌گذاری و تریدینگ و همچنین اصلی‌ترین شباهت‌ها و تفاوت‌های این دو اصطلاح ارز دیجیتال بپردازیم.

سرمایه‌ گذاری چیست؟

سرمایه‌گذاری (Investing)، به زبات ساده یعنی استراتژی خرید و نگه داشتن دارایی‌ها در مدت زمان طولانی و یکی از روش های کسب درآمد از ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود. ممکن است یک سرمایه‌گذار دارایی خود را به مدت ۱۰ سال هم نگه دارد. هدف از سرمایه‌گذاری افزایش قیمت دارایی‌ها با گذشت زمان است که بعد از مدت طولانی سود زیادی را برای سرمایه‌گذار به ارمغان می‌آورد. البته مدت زمانی که یک فرد پولی را سرمایه گذاری می‌کند، به اهداف مالی او بستگی دارد. برای مثال، فردی که برای بازنشستگی پس انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۲۰ سال یا بیشتر برای این کار داشته باشد. از طرف دیگر، شخصی که برای پیش‌ پرداخت خانه پس‌انداز می‌کند، ممکن است افق زمانی ۵ ساله‌ای داشته باشد.

در سرمایه‌گذاری یک اصل اساسی و مهم وجود دارد که می‌گوید:

«هرچه بازده احتمالی یک سرمایه‌گذاری بیشتر باشد، ریسک آن سرمایه گذاری نیز بیشتر است.».

این قانون به نام قانون «مبادله ریسک و بازده» شناخته می‌شود؛ ریسک یعنی «بازدهی واقعی» برای سرمایه‌گذار از «بازدهی پیش‌بینی شده» آن متفاوت خواهد بود. افق زمانی طولانی به سرمایه‌گذار، فرصت‌های بیشتری برای سرمایه‌گذاری‌های بهتر با ریسک بیشتر ارائه می‌دهد. دلیل آن هم این است که آن‌ها فرصت بهتری برای آرام شدن شرایط نابسامان بازار خواهند داشت.

اگر یک سرمایه‌گذار افق زمانی کوتاه‌تری دارد، باید در انتخاب‌های خود محتاط‌ باشد، چرا که ممکن است به اهداف مالی خود نرسد. این واقعیت که بازار‌های مالی در کوتاه مدت افزایش و کاهش می‌یابد، توسط اکثر سرمایه‌گذاران پذیرفته شده است. در نتیجه، آن‌ها مکررا زمان‌های عملکرد ضعیف را پشت سر می‌گذارند به این‌ امید که ارزش دارایی‌ها در نهایت افزایش یابد و هرگونه ضرر کوتاه‌مدت جبران شود.

آشنایی با شیوه‌های سرمایه گذاری

به‌طور کلی،‌ دو شیوه کلی برای انجام سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی از جمله بازار ارزهای دیجیتال وجود دارد:

۱. سرمایه‌گذاری فعال

سرمایه‌گذاران از استراتژی سرمایه‌گذاری فعال (Active Investing) برای خرید و فروش فعال دارایی‌های موجود در سبر خرید خود با هدف شکست دادن شاخص معیار در طول زمان استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک سرمایه‌گذار فعال در بازار سهام، ۳۰ عدد سهام به‌‌خصوص را خریداری می‌کند تا بازدهی شاخص S&P ۵۰۰ (شاخص بازار سهام که از ۵۰۰ شرکت بزرگ آمریکایی تشکیل شده است) افزایش یابد.

۲. سرمایه‌گذاری غیرفعال

هدف از سرمایه گذاری غیرفعال (Passive Investing) پیروی از عملکرد یک بازار یا شاخص معیار در طول زمان است. سرمایه‌گذاران در این استراتژی دارایی‌های خاصی را برای پرتفوی خود انتخاب نمی‌کنند؛ در عوض، آن‌ها پول خود را در صندوق‌های مشخصی مانند صندوق‌های قابل معامله (ETF) یا صندوق سرمایه‌گذاری شاخصی که سعی می‌کنند عملکرد بازار را دنبال کنند، قرار می‌دهند.

تریدینگ چیست؟

تریدینگ (Trading)، برخلاف سرمایه‌گذاری یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است. تریدر‌ها معمولا دارایی‌های خود را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند. این افراد معمولا از افزایش و کاهش ارزش دارایی‌ها سود می‌برند در حالی که سرمایه‌گذاران تنها از افزایش ارزش دارایی سود می‌برند. از سوی دیگر معامله‌گران به‌جای تمرکز بر احتمالات رشد بلندمدت دارایی مانند سرمایه‌گذاران، بر روی مسیر بعدی که انتظار می‌رود قیمت دارایی پیش برود تمرکز می‌کنند و سعی می‌کنند از آن حرکت قیمت سود ببرند.

سرمایه‌گذاران معمولا منتظر می‌مانند تا روند ضعیف یک بازار بهبود یابد و به رشد خود ادامه دهد، اما تریدر‌ها از ویژگی «حد ضرر» یا Stop Loss برای خارج شدن از یک معامله زیان‌آور استفاده می‌کنند. این کار به حفظ سرمایه کمک خواهد کرد. برخلاف سرمایه‌گذار که ممکن است سهام یا صندوقی را بخرد و آن را فراموش کند، یک تریدر باید به طور مداوم تغییرات بازار را دنبال و سرمایه‌ خود را حفظ کند.

شیوه‌های تریدینگ

تریدر‌های از سبک‌های معاملاتی مختلفی استفاده می‌کنند، برخی از این سبک‌ها در ادامه آورده شده است:

۱. اسکالپینگ

اسکالپینگ (Scalping) به سیستم معاملاتی گفته می‌شود که تریدر برای کسب سود‌های متوالی هر چند ناچیز از آن استفاده می‌کند. یعنی نگه داشتن یک موقعیت معاملاتی در مدت زمان کوتاه، چند دقیقه یا حتی کمتر.

۲. معاملات روزانه

معاملات روزانه (Day trading) نوعی معامله است که در آن موقعیت‌های معاملاتی را در یک روز باز و بسته می‌کنید؛ بستن معامله قبل از پایان بازار، احتمال رسیدن اخبار بد یک شبه را کاهش می‌دهد.

۳. معامات پوزیشن

هدف از معاملات پوزیشن (Position trading) سود بردن از تغییرات قیمتی که غالب هستند، است. زمانی که قیمت یک دارایی در یک جهت و در یک دوره زمانی طولانی حرکت کند، به آن روند می‌گویند.

۳. معاملات سوئینگ

به جای تعیین شروع و پایان روند قیمت، هدف معاملات نوسانی یا سوئینگ (Swing trading) تمرکز بر تغییرات بیشتر قیمت است. موقعیت‌ها ممکن است برای روز‌ها تا هفته‌ها با این روش حفظ شوند.

سوشیال تریدینگ چیست؟

سوشیال تریدینگ (Social Trading) نوع جدیدی از ترید کردن است که به کاربران امکان می‌دهد از تاکتیک‌های معاملاتی تریدر‌های باتجربه‌تر برای سرمایه گذاری خود استفاده کنید. برخی از پلتفرم‌ها از این ویژگی پشتیبانی می‌کنند؛ در این پلتفرم‌ها تریدر‌های مختلف در سراسر جهان با یکدیگر ارتباط می‌گیرند و در مورد تحلیل‌ها بحث می‌کنند. ویژگی کپی کردن (Copy Trade) روش معاملاتی سایر تریدر‌ها یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های سوشیال تریدینگ است.

مزایای سوشیال تریدینگ

• به افرادی که اطلاعاتی کمی در مورد بازار مالی دارند کمک می‌کند تا دنبال کردن افراد با تجربه سود کنند. آن‌ها می‌توانند با این افراد ارتباط بگیرند و از آن‌ها برای رشد و یادگیری استراتژی معاملاتی خود کمک بخواهند.
• کار با یکدیگر و به اشتراک‌گذاری‌ ایده‌ها به تریدر‌ها اجازه می‌دهد تا عملکرد خود را به طور بالقوه افزایش دهند.
• در زمان بسیاری از ترید‌های دیگر صرفه‌جویی می‌شود، چرا که آن‌ها همه چیز را به اشتراک می‌گذارند.
• می‌توان از آن در طیف گسترده‌ای از کلاس‌های دارایی مختلف از جمله سهام، ETF، ارز‌ها، کالا‌ها و ارز‌های دیجیتال استفاده کرد.

تفاوت‌های تریدینگ و سرمایه‌ گذاری

جدا از تفاوت‌هایی که بالاتر اشاره کردیم، تریدینگ و سرمایه‌گذاری چند تفاوت اصلی دیگری نیز باهم دارند:

بازار‌های مالی

بازار سهام (Stock) محبوب‌ترین نوع دارایی در بین سرمایه‌گذاران است. این نوع بازار‌ها نشان دهنده سرمایه‌گذاری یک شخص در یک شرکت است؛ معمولا گزینه‌ی مناسبی برای سرمایه‌گذاری بلند مدت محسوب می‌شود. از لحاظ تاریخی، سهام در بلندمدت بازدهی بسیار خوبی را به سرمایه‌گذاران ارائه کرده است. برای مثال، شاخص S&P ۵۰۰ از زمان ایجاد آن در سال ۱۹۲۶، هر سال به طور متوسط حدود ۱۰ درصد افزایش یافته است. این نسبت به سایر سرمایه‌گذاری‌ها مانند اوراق قرضه و پس انداز نقدی بازدهی بیشتری را نشان می‌دهد.

سرمایه‌گذاران می‌توانند سهام فردی (مانند اپل، آمازون و مایکروسافت) را خودشان انتخاب کنند. برخی دیگر نیز از صندوق‌های سرمایه گذاری مشترک و صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) برای سرمایه‌گذاری در بازار سهام استفاده می‌کنند. سرمایه‌گذاران سایر دارایی‌ها را جهت افزایش بازدهی به پرتفوی خود اضافه می‌کنند. برای مثال، یک سرمایه‌گذار می‌تواند علاوه صندوق‌ها مالک کالا‌هایی مانند طلا نقره و حتی ارز‌های دیجیتال باشد. اما ترید‌ها نسبت به سرمایه‌گذاران در زمینه‌های بیشتری فعالیت می‌کنند. تریدر معمولا اطلاعات و دانش کافی در بازار سهام، شاخص، ارز‌ها و کالای دیگر دارند. به طور کلی، از آنجایی که کار تریدر‌ها با نوسانات است، معمولا از بازار‌های بی‌ثبات‌تر استفاده می‌کنند.

تریدر‌های برای معامله معمولاً از یک CFDs استفاده می‌کنند، اما سرمایه‌گذاران معمولاً دارایی‌ها را به طور کامل خریداری می‌کنند. CFD‌ها ابزار‌های مالی هستند که به ترید‌ها اجازه می‌دهد از تغییرات قیمت یک دارایی بدون نیاز به داشتن آن سود ببرند. علاوه بر این، تریدر‌ها می‌توانند با استفاده از CFD و اهرم، مدیریت بهتری بر دارایی خود داشته باشند. برای مثال، با استفاده از لورج دو برابر، یک تریدر ممکن است دارایی به ارزش ۵۰۰۰ دلار را با سرمایه گذاری ۲۵۰۰ دلاری مدیریت کند. با استفاده از لورج شما می‌توانید دارایی خود را چند برابر کنید. البته فراموش نکنید که در صورت نداشتن دانش کافی و استفاده از اهرم، ممکن است عکس این اتفاق بیفتد و از ارزش دارایی شما چند برابر کم شود.

تحقیق و تحلیل

یکی دیگر از تفاوت‌های بین تریدر و سرمایه‌گذار، نحوه تحقیق و تحلیل‌های آن‌ها از بازار است. سرمایه‌گذاران معمولا بر روی تحلیل‌های بنیادی تمرکز می‌کنند. در این نوع، یک سرمایه‌گذار تمام جوانب یک دارایی را مورد بررسی قرار می‌دهد. برای مثال، برای تعیین ارزش خرید سهام، سرمایه‌گذار رشد اخیر فروش و درآمد شرکت، ترازنامه آن، خطر رقبا و پیشینه اقتصادی را بررسی می‌کند.

در صورتی که تریدر‌ها بیشتر به تحلیل‌های تکنیکال می‌پردازند. در این نوع تحلیل تریدر‌ها به مشاهده نمودار‌های قیمت و تجزیه و تحلیل روند‌ها، الگو‌ها و نشانه‌ها می‌پردازند تا پیش‌بینی کنند که قیمت ارز دیجیتال یا یک دارایی در آینده چگونه حرکت می‌کند. به بیان بهتر تحلیل تکنیکال، بر پایه تاریخچه حرکات یک دارایی است که برای پیش‌بینی تغییرات قیمت در آینده استفاده می‌شود.

سه استراتژی رایج تحلیل تکنیکال به شرح زیر است:

معاملات روند

این رویکرد به دنبال کسب درآمد از طریق تجزیه و تحلیل روند قیمت یک دارایی است. زمانی که یک معامله‌گر آن را با معامله در همان جهت روند شناسایی کرد، ممکن است سود بردن از یک روند امکان‌پذیر باشد.

خط مقاومت و حمایت

در این استراتژی تریدر‌ها با یافتن سطوح حمایت و مقاومت یک دارایی سود می‌کنند. سطحی در نمودار که سقوط قیمت دارایی به آن دشوار است، به عنوان حمایت شناخته می‌شود. سطح مقاومت نقطه‌ای است که در آن قیمت یک دارایی به سختی افزایش می‌یابد. پس از یافتن این مکان‌ها، معامله‌گران می‌توانند با وارد کردن معاملات اسپات که احتمال معکوس شدن قیمت دارایی وجود دارد، سود ببرند.

معاملات شکست مقاومت

تریدر با این استراتژی می‌تواند با پیدا کردن دارایی‌هایی که از سطوح حمایت یا مقاومت ثابت عبور کرده‌اند سود کسب کند. شکست‌ها ممکن است سیگنال‌های قدرتمندی باشند، به‌ویژه زمانی که توسط سایر شاخص‌های تحلیل تکنیکال تأیید شوند.

ریسک و مدیریت آن

هر نوع کسب درآمدی که به وسیله این دو روش باشد، قطعاً با خطراتی همراه است. از این رو، هم سرمایه‌گذار و هم تریدر باید اطلاعات کافی در مورد نحوه مدیریت سرمایه و ریسک داشته باشند. خطرات اصلی که سرمایه‌گذاران با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک بازار: به موقعیتی که یک بازار ارزش خود را از دست بدهد، ریسک بازار گفته می‌شود.
• ریسک خالص: ارزش یک دارایی خاص، مانند یک سهام یا یک ارز دیجیتال، کاهش یابد.

هر سرمایه‌گذار می‌تواند با استفاده از سهام مختلف در سبد خرید خود، جلو ضرر خود را بگیرد. این عمل توزیع پول بین انواع سرمایه‌گذاری‌ها به منظور جلوگیری از وابستگی بیش از حد به یک دارایی یا اوراق بهادار است. چرا که پرتفویی که شامل طیف وسیعی از دارایی‌ها است، ریسک کمتری نسبت به پرتفویی دارای یک سهام یا دارایی دیجیتال دارد. خطرات اصلی که تریدر‌ها با آن مواجه هستند به شرح زیر است:

• ریسک نوسان: ریسک نوسانات به خطرات ناشی از تغییرات کوتاه مدت قیمت اشاره دارد.
• ریسک اهرمی: ریسک استفاده از اهرم به عنوان ریسک اهرمی شناخته می‌شود. در حالی که اهرم ممکن است به شما کمک کند پول بیشتری کسب کنید، همچنین می‌تواند منجر به ضرر و زیان شما شود.

معامله گران می‌توانند از استراتژی‌های مدیریت ریسک زیر استفاده کنند:

• انتخاب اندازه مناسب برای نقش خود
• تنظیم توقف ضرر برای به حداقل رساندن تلفات
• اجتناب از استفاده بیش از حد از لوریج

تریدینگ یا سرمایه گذاری؟ کدام بهتر است؟

هر دو مزایا و معایب خود را دارند. هیچ استراتژی برتری از دیگری وجود ندارد. هر دو نشان داده‌اند که استراتژی‌های مؤثری برای بهره‌مندی از بازار‌های مالی جهانی هستند. انتخاب هر یک از این دو به هدف و معیار برمی گردد؛ برخی از این اهداف عبارتند از:

• اهداف مالی شما
• ریسک‌پذیری شما
• دانش شما از یک بازار خاص یا نوع دارایی
• میزان تلاشی که می‌خواهید برای تحقیق و پیگیری سرمایه‌گذاری‌های خود صرف کنید.
• مقدار پولی که برای شروع دارید.

سوالات متداول

سرمایه‌گذار کیست؟

سرمایه‌گذار شخصی است که بر اساس تحلیل‌های بنیادی، دارایی خود را در یکی از بازارهای مالی به مدت زمان طولانی نگه داری می‌کند.

تریدینگ یا معامله‌گری چیست؟

یک استراتژی فعال و کوتاه مدت است؛ در این استراتژی تریدرها دارایی‌ها را درمدت زمان کوتاهی نگه می‌دارند و از طریق نوسانات بازار سود مورد نظر خود را کسب می‌کنند.

کسب سود از طریق سرمایه‌گذاری بهتر است یا تریدینگ؟

هر دو استراتژی معایب و مزایای خود را دارند و نمی‌توان گفت کدام بهتر است. در نتیجه باید بر اساس اهداف مالی، ریرسک‌پذیری، اطلاعات و دانش و در نهایت سرمایه اولیه یکی از این موارد را انتخاب کنید.

نکته: توجه داشته باشید این مقاله صرفا با هدف راهنمایی و آشنایی نوشته شده و آکادمی ارز دیجیتال ارزتودی مسئولیتی در مقابل تصمیمات افراد یا عواقب مالی آن ندارد.

مقایسه کوینکس و بایننس کدام یک را ترجیح می‌دهید؟

پیش از اینکه به مقایسه کوینکس و بایننس بپردازیم باید بگوییم که این دو صرافی به عنوان دو نمونه از بهترین و معتبرترین صرافی‌های ارز دیجیتال در دنیا شناخته می‌شوند. هر کدام از این صرافی‌ها در میان کاربران ایرانی از محبوبیت بالایی برخوردار هستند. اما مهم‌ترین سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که کدام یک از این صرافی‌ها برای کاربران ایرانی مناسب‌تر است.

بررسی و مقایسه کوینکس و بایننس

بررسی و مقایسه کوینکس و بایننس

در ادامه مقایسه کوینکس و بایننس باید به معرفی هرکدام از این صرافی‌ها بپردازیم. بایننس را معمولا به عنوان بزرگترین صرافی ارز دیجیتال در دنیا معرفی می‌کنند که روزانه میلیون‌ها معامله‌گر در سراسر به ترید کردن ارزهای دیجیتال خود در آن مشغول هستند. بایننس در بین معامله‌گران ایرانی از محبوبیت بالایی برخوردار بوده و با وجود تحریم‌های اعمال شده هنوز هزاران معامله‌گر ایرانی در این صرافی به معامله مشغول هستند.

اگر بخواهیم بایننس را به زبان ساده تعریف کنیم باید بگوییم که این صرافی به شکل یک پلتفرم جهت خرید و فروش رمز ارزها طراحی شده است که میلیون‌ها کاربر در همه‌ی نقاط جهان از آن استفاده می‌کنند. این صرافی امکان پشتیبانی از بیش از 100 نوع ارز دیجیتال را دارد. ساخت اکانت کاربری در بایننس به شکل رایگان بوده و فرایند بسیار ساده‌ای دارد. با توجه به اینکه صرافی بایننس در سال 2017 میلادی تاسیس شده است اما رشد قابل توجه‌ای داشته است به طوری که میانگین معاملات روزانه این صرافی در روز به بیشتر از 18 میلیارد دلار می‌رسد. این آمار نشان دهنده‌ی بالا بودن تعداد خریداران و فروشندگان و میزان نقد شوندگی بالا در این صرافی می‌باشد.

براساس گزارش‌هایی که تاکنون منتشر شده است مقر اصلی بایننس در جزیره‌ی کیمن است اما در دیگر نقاط دنیا نیز صاحب دفاتر متعددی می‌باشد صرافی بایننس از حجم معاملات بسیار بالایی برخوردار بوده و در کنار آن از سوابق درخشانی بهره می‌برد. از دیگر ویژگی‌های این صرافی محبوبیت در شبکه‌های اجتماعی است. این صرافی از صندوق بیمه برخوردار است که در صورت هک و رخنه‌ی امنیتی می‌تواند خسارات کاربران را جبران کند. این صرافی در مقایسه با دیگر صرافی‌های ارز دیجیتال از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. مدیرعامل صرافی بایننس فردی چینی به نام Changpeng Zhao است که در دنیای ارزهای دیجیتال با عنوان سی زی شهرت دارد. نکته‌ی دیگر اینکه صرافی بایننس برای راحتی کاربران خود امکان دسترسی به اپلیکیشن‌های مخصوص موبایل و کامپیوترهای شخصی را به وجود آورده است که فرایند ترید را برای کاربران ساده‌تر می‌کند.

معرفی صرافی کوینکس

معرفی صرافی کوینکس

برای درک بهتر مقایسه کوینکس و بایننس به معرفی صرافی کوینکس خواهیم پرداخت. صرافی کوینکس به عنوان یک بستر امن و راحت برای مبادله ارزهای دیجیتالی شناخته می‌شود. کوکینکس امکان پشتیبانی از ارزهای دیجیتال زیادی را ارائه می‌کند. صرافی کوینکس از یک توکن رمز نگاری شده با نام CoinEx Chain برخوردار است. این زنجیره در 28 ژوئن 2019 انتشار یافته است. طراحان CoinEx Chain ادعا می‌کنند که این نخستین زنجیره‌ی عمومی در دنیا است که برای DEX ها ساخته شده است. این صرافی از امنیت بسیار زیادی برخوردار بوده و کارمزد پایینی دارد.

فاکتورهایی که برای مقایسه کوینکس و بایننس وجود دارد:

مقایسه کوینکس و بایننس

برای مقایسه کوینکس و بایننس می‌توانید از طریق سایت‌های صرافی‌ها اقدام کنید به عنوان مثال:

به وبسایت بایننس وارد شوید. در پیج مربوط به مشهورترین جهت ارز که BTC/USDT است بروید حجم معاملاتی که برای این جفت ارز در روز 20 آگوست 2020 گزارش شده است برابر 750 میلیون دلار است که حجم بسیار بالایی است. می‌توانید به قسمت مارکت ترید بروید و سرعت ترید‌های انجام گرفته را که بسیار زیاد است را مشاهده کنید مقایسه دو معامله گر که دلیل آن نقدینگی بسیار بالایی است که در این صرافی وجود دارد.

در سایت کوینکس میزان حجم معامله‌ای که برای همان جفت ارز در همان تاریخ گزارش شده است در همان تاریخ برابر با 52 میلیون دلار می‌باشد مشاهده می‌کنید که این اختلاف با صرافی بایننس بسیار زیاد است. در ارتباط با سرعت تراکنش‌ها نیز در بخش مارکت ترید کوینکس مشاهده می‌کنیم که بسیار پایین‌تر از صرافی بایننس است.

در ادامه مقایسه کوینکس و بایننس باید به این مطلب اشاره کنیم که صرافی بایننس از لحاظ جایگاه بسیار بالاتر از کوینکس می‌باشد این دو صرافی به فاصله‌ی 5 ماه از همدیگر راه اندازی شده‌اند یعنی از سابقه‌ی کاری برابری برخوردار هستند. بنابراین مقایسه‌ی آن‌ها از این دیدگاه امری عادلانه به شمار می‌رود. رتبه‌ی سایت بایننس در الکسا در میان 30 میلیون وبسایت دیگر رتبه 937 گزارش شده است. این در حالی است که رتبه‌ی کوینکس 16000 است. براساس آمار به دست آمده به نظر می‌رسد که تعداد زیادی از کاربران و بازدیدکنندگان سایت کوینکس ایرانیان هستند.

مقایسه از نظر شبکه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که بایننس 2 میلیون فالوور در توئیتر خود دارد. این در حالی است که کوینکس 28000 فالوور دارد. در مورد کانال تلگرامی بایننس 115 هزار عضو دارد اما اعضای کانال کوینکس 5000 نفر است.

در ادامه مقایسه کوینکس و بایننس اگر این دو صرافی را از لحاظ خبری مورد بررسی قرار بدهیم از دیدگاه برخی از سایت‌های معتبر که در زمینه ارزهای دیجیتال فعالیت می‌کنند متوجه می‌شویم تنها با سرچ کلمه بایننس چندین خبر را که مربوط به این صرافی است را در نزدیک‌ترین ساعت به زمان سرچ مشاهده خواهید کرد. اما با جستجوی کلمه کوینکس با اخباری مواجه می‌شوید که زمان زیادی از تاریخ آن‌ها گذشته است.

از نظر کارمزد هر دو صرافی بایننس و کوینکس تقریبا به صورت یکسان از کاربران کارمزد دریافت می‌کنند. به این دلیل که هر دو صرافی از ارزهای اختصاصی خود برخوردار هستند. براساس اعلام صرافی‌ها کاربرانی که از ارزهای آن‌ها استفاده می‌کنند این امکان را دارند که از تخفیف‌های مربوط به کارمزد نیز بهره‌مند شوند.

کاربرانی که قصد دارند از ربات‌ها یا سیگنال‌ها استفاده کنند می‌توانند این قابلیت‌ها را در صرافی‌هایی مانند بایننس جستجو کنند. باید بدانید که کوینکس تاکنون فاقد این امکانات می‌باشد.

یکی از موارد دیگر که می‌توانیم به آن اشاره کنیم معاملات فیوچرز است صرافی بایننس تنها با گذشت یکسال توانست خود را تا رتبه‌ی صرافی‌هایی نظیر بیتمکس بالا بکشد اما کوینکس در این زمینه رشد چندانی نداشته است.

در ادامه‌ی مقایسه کوینکس و بایننس باید به مسئله‌ی امنیت اشاره کنیم گرچه بایننس در حال حاضر یکی از قدرتمندترین زیرساخت‌ها را دارد اما در سال 2019 مورد حمله‌ی هکری قرار گرفت و رقم بسیار بالایی از این صرافی به سرقت رفت. اما بایننس به شکل هوشمندانه‌ای این اتفاق را پیش بینی کرده‌بود و با کمک صندوق بیمه‌ای که قبلا تدارک دیده بود خسارت‌هایی را که به کاربران تحمیل شده‌بود جبران کرد. این صرافی برای بالا بردن امنیت مدام پلتفرم خود را آپدیت می کند. صرافی کوینکس تا به امروز مورد حمله هکری قرار نگرفته است.

یکی دیگر از توانایی‌های بایننس راه اندازی IEO است. بایننس برای نخستین بار لانچ پد را در مبحث IEO به کار گرفت و بعد از انجام این کار چند صرافی دیگر نیز اقدام به انجام این کار کردند اما کوینکس در این زمینه رشد چندان چشمگیری نداشته است.

کوینکس یا بایننس کدام برای ایرانی‌ها مناسب است؟

در ادامه مقایسه کوینکس و بایننس باید به این نکته اشاره کنیم با توجه به شواهدی که در ابتدا آوردیم صرافی بایننس به عنوان بزرگترین صرافی ارزهای دیجیتال شناخته می‌شود که از محبوبیت بسیار زیادی برخوردار است. مهم‌ترین ویژگی صرافی بایننس این است که از تیم امنیتی بسیار قدرتمندی برخوردار است. بنیانگذار صرافی بایننس ادعا کرده است که روزانه به صورت تقریبی 5 تا 10 بار به زیرساخت‌های بایننس حمله می‌شود به همین دلیل چانگ ‌پنگ ژائو و تیم امنیتی بایننس برای حفظ صرافی بایننس به صورت مداوم سرورهای خود را تقویت می‌کنند. به همین دلیل است که بایننس به عنوان یکی از امن‌ترین صرافی‌های جهان شناخته می‌شود.

همان‌طور که می‌دانید صرافی کوینکس از لحاظ رتبه در coinmarketcap.com در رتبه 48 قرار دارد در حالی که بایننس در رتبه‌ی اول قرار می‌گیرد. از لحاظ اندازه Volume (حجم) یا نقدینگی به هیچ وجه این دو صرافی با هم قابل مقایسه نیست. تنها ارجحیتی که صرافی کوینکس نسبت به بایننس دارد تحریم نکردن کاربران ایرانی است. بعد از تحریم ایرانیان توسط بایننس، کوینکس توانست به عنوان یک جایگزین مناسب مطرح شود.

البته باید به این مسئله نیز توجه کرد که ایرانیان پس از تحریم شدن توسط بایننس به دو دسته تقسیم می‌شوند. برخی از کاربران پس از تحریم نیز ترجیح دادند که باز هم فعالیت‌های خود را در صرافی بایننس ادامه دهند و با استفاده از راه‌حل‌های موقتی مانند استفاده از وی پی ان، وی پی اس و … تحریم‌ها را دور بزنند. درست است که این راهکارها جواب می‌دهند اما نکته‌ی منفی آن این است که ایرانیان همواره نگرانی این را دارند که صرافی بایننس هویت آن‌ها را تشخیص داده و به این شکل اکانت آن‌ها را مسدود نماید.

برخی دیگر با تمام مزیت‌های بایننس ترجیح می‌دهند که ریسک نکرده و دارایی خود را به خطر نیندازند بنابراین از کوینکس استفاده می‌کنند. گروه پارسیان بورس امیدوار است در شناخت صرافی‌های کوینکس و بایننس به شما کمک کرده باشد.

تبادل ارز متمرکز بهتر است یا غیرمتمرکز؟

برای تازه وارد و حرفه ای بازار کریپتوکارنسی، کلمات تبادل ارز متمرکز و غیرمتمرکز (یا به انگلیسی centralized/decentralized exchange ) کاملاً آشنا هستند. احتمالاً در بین مقالات آموزشی، اخبار یا بین منوی صرافی دیجیتال بتوانید چنین عباراتی را پیدا کنید. اینکه شما معامله خودتون رو به شیوه متمرکز انجام بدید یا به صورت غیرمتمرکز. اما این دو برای واقعاً برای یک تریدر چه فرقی داره؟ سود و زیان اصلی اون ها در چیست؟ و سر آخر هم کدام یک بهتر هستن؟ در این مقاله سعی می کنیم چند مورد از مهمترین وجوه تفاوت را توضیح بدیم تا به تصمیمگیری شما برای انتخاب یکی از بینشون کمک کرده باشیم. همراه ما باشید.

وجوه تفاوت تبادل ارز متمرکز و غیرمتمرکز

هر معامله ای در فعالیت های تجاری، همیشه باید چند ویژگی مشخص رو داشته باشه. در این صورت معامله گران بر حسب نیاز و سود و زیان خودشون، بین روش های مختلف انتخاب می کنند. برای تریدرهای انواع ارزهای دیجیتال هم وضعیت مشابهی وجود داره. تبادل ارز دیجیتال به روش متمرکز و غیرمتمرکز هر کدام نقاط قوت و ضعفی دارن. با این حال بعضی افراد یکی رو و بعضی هم دیگری رو ترجیح می دهند. برای این که شما هم به انتخاب درست مخصوص خودتون برسید، لازمه که یک مقایسه بین دو روش مذکور داشته باشید.

ویژگی های قابل مقایسه

سرفصل های پایین، مهمترین تفاوت ها را بین دو روش تبادل ارز دیجیتال متمرکز و غیر متمرکز مشخص می کنه. مخصوصاً دو مورد اول برای همه ی ما ارزشمنده، کنترل کامل روی معامله و امنیت اون. با این حال در فضای تجارت حرفه ای، بقیه سرفصل ها هم به توجه نیاز دارن.

تحت کنترل بودن معامله

در معاملات متمرکز، حین انجام تبادل ارز دیجیتال، شما تمام اطلاعات خودتون رو به شخص سوم (غالباً صرافی) میدید. این صرافی هست که تمام فرآیند رو کنترل می کنه و اول تا آخر معامله رو میدونه. به همین دلیل کنترل معامله از دست شما به عنوان یک طرف اصلی خارج خواهد شد. در عوض معامله غیرمتمرکز ارز دیجیتال، نیازی به شخص سومی نداره. به همین دلیل همه چیز زیر نظر شما به وقوع می پیونده. اگر به اشخاص سوم هیچ اعتمادی ندارید، روش غیرمتمرکز برای شماست.

امنیت معامله

مورد بعدی امنیت معامله است. فرض کنید که واسطه ی شما در روش متمرکز کاملاً امین باشه و شما به اون اطمینان دارید. با این حال باز هم تمام اطلاعات شما و معامله تون و کیف پول ارز دیجیتال پیش این شخص میمونه. اگر هکرها به داده های طرف سوم حمله کنند، به راحتی قادر هستن که ارز دیجیتال طرفین رو سرقت کنن. این جاست که دوباره روش غیرمتمرکز خودش رو پیش می کشه. برای معامله ی غیرمتمرکز نیازی ندارید که اطلاعات کیف پول دیجیتال خود را در اختیار شخص سومی بگذارید. تمام معامله در بستر رمزنگاری شده ی بلاک چین رخ می دهد. تقریباً برای هکرها غیرممکن است که بتوانند در زمان کافی، این سیستم را مورد حمله ی جدی قرار دهند.

محبوبیت روش معامله ارز دیجیتال

امروزه اما، روش معامله به صورت غیرمتمرکز، محبوبیت بیشتری دارد. دلیل اصلی آن هم، قدیمی بودن این روش است. چون از مدت ها قبل مردم به صورت متمرکز و با واسطه گری شخص سوم اقدام به معامله می کردند، امروز هم هنوز بیشتر به صرافی ها وابسته ایم. با این حال محبوبیت روش غیرمتمرکز رو به افزایش هست و احتمالاً با گذشت زمان، معامله گر های بیشتری نسبت به تغییر روش خودشون علاقه نشون بدن.

کارمزد

در روش متمرکز، کارمزدها به نسبت بالاست. این کارمزد برای ارتباط مستقیم با شبکه بلاک چین صفر یا نزدیک به صفر می باشد. به همین دلیل از نظر کارمزد هم، روش غیرمتمرکز معامله ی رمزارز بسیار دوست داشتنی تر به نظر می رسد. چون برای معامله ی متمرکز شما باید با شخص سوم طرف شوید و از خدمات او استفاده کنید، اتفاقی طبیعی هست که کارمزد بالاتر رو بخواید بپذیرید.

سرعت معامله ارز دیجیتال

یک مورد مهم برای معامله گران که هنوز هم نقطه ی قوت برای معامله ی متمرکز محسوب میشه، سرعت ترید ارز دیجیتال هست. در روش غیرمتمرکز و ارتباط مستقیم با شبکه ی بلاک چین، مَچ شدن ( matching ) سفارش ها می تونه خیلی زمان بر باشه. اما در معامله ی ارز دیجیتال به روش متمرکز، اشخاص راحتتر سفارش خودشون رو بارگذاری می کنند و به نتیجه می رسن. در اصل طرف سوم می تونه چند تا سفارش رو با هم دیگه یک جا انجام بده.

به لیست بالا میشه کلی ویژگی رقابتی دیگر هم اضافه کرد. چیزهایی که باعث میشن بخوایم بین روش متمرکز( Centralized ) معامله یا غیرمتمرکز ( Decentralized ) یکی رو انتخاب کنید. مثلاً نقدشوندگی بهتر و امکانات جانبی بیشتری که مبادله متمرکز براتون مهیا می کنه، هنوز هم اون رو گزینه منتخب خیلی ها نگه می داره. شما به کدام مورد بیشتر از همه اهمیت میدید؟ انتخاب شما کدام روش معامله خواهد بود؟

سوالات متداول برای مقایسه تبادل ارز متمرکز یا غیرمتمرکز

مبادله متمرکز ارز دیجیتال بهتر است یا غیرمتمرکز آن؟
در مقاله بالا توضیح دادیم که هر کدام از روش های بالا، در یک مورد خاص برتری دارند. بسته به تجربه کاری شما و نیازهای معاملاتی هر کس، باید بهترین را خودتان انتخاب کرده باشید.

کارمزد کدام روش معامله ای کمتر است؟
به طور کلی کارمزد روش غیرمتمرکز صفر یا نزدیک به صفر است. وقتی شما به خدمات طرف سوم نیاز داشته باشید، حتماً کارمزد معاملاتی افزایش پیدا می کند.

آیا ممکن است شخص سوم اقدام به کلاهبرداری کند؟
در سراسر دنیا این تجربه وجود دارد. در مواردی پیش آمده که گروه های غیرمعتبر اقدام به کلاهبرداری از مشتریان خود کرده اند. به همین دلیل بررسی تجربه و اصالت گروه واسطه ی معامله، بسیار مهم است.

مقایسه معاملات آتی کالا و آتی سبد سهام ( آتی شاخص)

معاملات قراردادهای آتی کالا حدود ۱۰ سال است که از طرف شرکت بورس کالا در ایران معرفی و راه اندازی شده است. از آذر ماه سال ۱۳۹۷ نیز قراردادهای آتی سبد سهام در بستر سامانه معاملات سهام آغاز به کار نمود.

به لحاظ ماهیت شباهت های زیادی بین قراردادهای آتی کالا و آتی سبد سهام (آتی شاخص) وجود دارد. در واقع کسانی که با قراردادهای آتی کالا آشنایی دارند، به راحتی می توانند در قراردادهای آتی شاخص نیز اقدام به معامله نمایند. لازم به ذکر است تفاوت هایی بین دو قرارداد آتی کالا و آتی سبد سهام به لحاظ مشخصات قرارداد و بستر معاملات وجود دارد که در ادامه به این تفاوت ها پرداخته می‌شود. هدف از بیان تفاوت های دو بازار، کمک به درک و شناخت راحت تر بازار آتی سبد سهام است.

بستر معاملات

معاملات آتی کالا در بستر سامانه معاملاتی ابزار مشتقه صورت می‌گیرد در حالی که معاملات قراردادهای آتی سبدسهام در بستر سامانه بورس اوراق بهادار انجام می‌شود.

در حال حاضر (زمستان ۱۳۹۷) برای انجام معاملات آتی سبد سهام از طریق کارگزاری آگاه، می‌بایست از سامانه معاملات آنلاین صحرا استفاده نمایید. در واقع کسانی که کد بورسی از کارگزاری آگاه دارند، می‌توانند به دفتر مرکزی آگاه یا هر یک از شعب کارگزاری آگاه مراجعه کنند. پس از تکمیل دو فرم “اقرارنامه بیانیه ریسک” و “قرارداد معاملات آنلاین آتیر”، دسترسی آنلاین انجام معاملات آتی سبد سهام برای متقاضی فعال می‌شود. با فعال شدن دسترسی آنلاین، پیامکی از سوی کارگزاری حاوی لینک ورود به سامانه صحرا، نام کاربری و رمز عبور به شماره موبایل مشتری ارسال می‌شود.

این نام کاربری و رمز عبور متفاوت از نام کاربری و رمزعبور سامانه معاملات آنلاین آسا برای معاملات آتی کالا و اوراق است. مشتری در بدو ورود می‌تواند نام کاربری و رمز عبور را تغییر دهد.

نکته ۱: خریدوفروش سهام در سامانه معاملات آنلاین آساتریدرآگاه به نشانی online.agah.com انجام می شود و خرید و فروش آتی سهام را در سامانه صحرا انجام می شود.

نکته ۲: سامانه آنلاین صحرا که مربوط به معاملات آتی کالا است نیز با سامانه معاملات آتی سبد سهام صحرا متفاوت است.

ساعات معاملاتی آتی کالا و آتی سبد سهام

در بازار آتی کالا جلسه معاملاتی از ساعت ۱۰:۰۰ آغاز می شود و تا ساعت ۱۷:۰۰ ادامه دارد.

لازم به ذکر است دوره پیش گشایش معاملات آتی کالا از ساعت ۱۰:۰۰ الی ۱۰:۳۰ دقیقه است. در این بازه مشتری می‌تواند نسبت به ثبت، ویزایش و حذف درخواست اقدام نماید اما معامله ای صورت نمی‌گیرید. راس ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه نیز مچینگ اتفاق می افتد.

بازار آتی کالا شامل دوره پایانی است که مدت آن ۵ دقیقه پایان بازار (از ساعت ۱۶:۵۵ الی ۱۷:۰۰ ) است. در این دوره حذف سفارش، یا ثبت سفارش جدید مجاز نیست.

بنابراین کل جلسه معاملاتی آتیکالا درروزهای شنبه تا چهارشنبه ۷ ساعت است.

در روزهای پنجشنبه بازار آتی کالا از ساعت ۱۰:۰۰ الی ۱۶:۰۰ برگزار می‌شود.

در بازار آتی سبد سهام، جلسه معاملاتی مانند بازار معاملات سهام و اوراق بهادار در روزهای شبنه تا چهارشنبه از ساعت ۸:۳۰ شروع شده و راس ساعت ۱۲:۳۰ پایان می‌یابد.

دوره پیش گشایش این بازار از ساعت ۸:۳۰ الی ۹:۰۰ است که در آن معامله ای اتفاق نمی‌افتد و فقط امکان ثبت، ویرایش و حذف سفارش وجود دارد.

بنابراین گل جلسه معاملاتی آتی سهام ۴ ساعت است. همچنینروزهای پنجشنبه معاملات آتی سبد سهام برگزار نمی‌شود.

جلسه معاملاتی آتی سبد سهام، دوره پایانی ندارد.

کد معاملاتی

سرمایه گذاران برای فعالیت در بازار آتی کالا می بایست کد معاملات ابزار مشتقه کالا دریافت نمایند. در حالیکه برای فعالیت در بازار آتی سبد سهام تنها نیاز به اخذ کد بورسی است. فعالان می توانند با کد بورسی خود (در سامانه آنلاین صحرا) اقدام به خرید و فروش در این بازار آتی سبدسهام نمایند.

براساس ماده ۸ دستورالعمل معاملات قراردادهای آتی، بورس می‌تواند در مورد تعداد کارگزارانی که یک مشتری می‌تواند از طریق آنها معامله کند، محدودیت تعیین نماید. درحال حاضر، در بازار آتی هر مشتری صرفاً می‌تواند نزد یک کارگزاری اقدام به کدگیری نماید و در صورتی که قصد همکاری با کارگزاری دیگری را داشته باشد، می‌تواند کد آتی خود را به شرط آنکه موقعیت باز نداشته باشد، از کارگزاری مبدا به کارگزاری مقصد انتقال دهد.

اما برای معاملات آتی سبد سهام این محدودیت وجود ندارد و فعالان می توانند از طریق کارگزاری های متفاوت اقدام به کد گیری و انجام معامله نمایند.

حساب های بانکی

در بازار آتی کالا داشتن دو حساب الزامی است: یکی حساب عملیاتی (در اختیار بورس) و دیگری حساب پشتیبان (حساب شخصی). در واقع در این بازار همواره موجودی در حساب خود معامله گر قراردارد. البته معامله گر حق برداشت از حساب عملیاتی را ندارد و بورس آن حساب را مسدود می‌کند. معامله گر برای برداشت از حساب می‌بایست درخواست خود را به کارگزاری داده و سپس بورس در خواست انتقال وجه را از حساب عملیاتی به حساب شخصی فرد تایید نماید.

لازم به ذکر است حساب‌های معرفی شده برای معاملات آتی کالا باید از نوع حساب های قرض الحسنه یا کوتاه مدت عادی بانک سامان یا بانک ملت باشد. لذا معامله گران نمی‌توانند نوع دیگری حساب را انتخاب کنند یا شماره حساب مربوط به سایز بانک ها را اعلام نمایند.

اما در بازار آتی سبد سهام تنها نیاز به یک حساب عملیاتی است. در واقع معامله گر موجودی را به حساب کارگزار واریز می نماید و هنگام برداشت از حساب، موجودی از حساب کارگزار به حساب عملاتی وی واریز می شود. لازم به ذکر است حسابی که برای معاملات آتی سبد سهام معرفی می‌شود می‌تواند شماره حساب از هر بانکی که مورد تایید کارگزاری است باشد.

نماد معاملاتی

در بازار آتی کالا هر سررسید با یک نماد مشخص در تابلو معاملات نمایش داده می شود. هر مقایسه دو معامله گر نماد معاملاتی متشکل از نام کالا، ماه و سال قرارداد است. مانند SAFAB97 (قرارداد آتی زعفران نگین سررسید آبان ۹۷) OSFES97 (قرارداد آتی زعفران پوشال سررسید اسفند ۹۷) است. سه حرف اول مخفف نوع زعفران است. دو حرف وسط(MM) نشان دهنده ماه سررسید و ۲ عدد آخر (YY) نشان دهنده سال سررسید است.

نماد معاملاتی قرارداد آتی سبد از ترکیب حرف” ج + شناسه دارایی پایه+ تاریخ سررسید ” که حداکثر ۸ کارکتر می باشد، تشکیل شده است.

ج + شناسه دارایی + سررسید

ج : شروع نماد مقایسه دو معامله گر با حرف ج می باشد.

فلز : شناسه دارائی (شاخص فلزات اساسی)

۷۱۲: سال و ماه سررسید ۹۷/۱۲/۱۱

اندازه قرارداد

در بازار آتی کالا برای هر قرارداد یک اندازه قرارداد تعریف می شود. به طور مثال اندازه قرارداد برای آتی سکه ، ۱۰ سکه بود یعنی با خرید یک حجم از قرارداد آتی سکه در واقع ۱۰ عدد سکه خریداری می شد. یا در قراردادهای آتی انواع زعفران اندازه قرارداد ۱۰۰ گرم است. یعنی برای خرید یک کیلو زعفران می‌بایست در بازار آتی ۱۰ قرارداد خرید گرفته شود.

در بازار آتی سبد سهام نیز هر نماد طبق قرارداد مشخصات قرارداد، اندازه قرارداد مشخصی دارد. در مشخصات قرارداد، تعداد سهامی که هر فرد برای یک قرارداد می بایست تحویل بدهد مشخص شده است. در واقع هر فرد با خرید یا فروش یک قرارداد آتی سبد سهام به تعدادی که در مشخصات قرارداد (سهام پایه) ذکر شده است سهم تحویل می گیرد و یا می دهد.

حداکثر حجم هر سفارش

حداکثر حجم هر سفارش در قرارداد های آتی کالا برابر با ۲۵ قرارداد است . البته سامانه آنلاین به لحاظ نرم افزاری طوری طراحی شده است که معامله گران می توانند هر تعداد حجم را به عنوان سفارش در سیستم ثبت نمایند. اما سامانه به طور اتوماتیک این سفارش را به تعدادی سفارش ۲۵ تایی و یا کمتر تبدیل می کند و برای بورس ارسال می کند.

در قراردادهای آتی سبد سهام حداکثر حجم هر سفارش ۱۰۰ قرارداد است.

کارمزد معاملات

در بازار آتی کالا تا نیمه اول سال ۹۷ کارمزد ها به صورت مقدار ثابت بود. اما در حال حاضر کارمزد معاملات قراردادهای آتی کالا (زعفران) برابر با ۰.۰۰۰۶۸ ارزش قرارداد است.

در معاملات آتی سبد سهام کارمزد معاملات برابر با ۰.۰۰۱ ارزش قرارداد است. البته در حال حاضر سازمان بورس از حق نظارت خود برای توسعه و رونق بازار صرف نظر کرده است. اگر بازار آتی سبد سهام رونق بگیرد حق نظارت سازمان به کارمزد معاملات اضافه خواهد شد. این میزان توسط سازمان مشخص خواهد شد.

حداقل تغییر قیمت

دربازار آتی کالا (زعفران) حداقل تغییر قیمت برابر با ۱۰۰ ریال ( ۱۰ تومان) است. اما در بازار آتی سبد سهام حداقل تغییر قیمت ۱ ریال است.

در واقع در بازار آتی کالا معامله گر تنها اعداد مضرب ۱۰ (در بازه قیمت های مجاز) را میتواند به عنوان قیمت سفارش در سیستم ثبت نماید. اما در بازار آتی سبد سهام معامله گر می تواند تمامی اعداد مضرب ۱ ریال را وارد سامانه نماید.

وجه تضمین

در بازار آتی کالا وجه تضین از طریق اطلاعیه های بورس کالا به میزان مشخصی اعلام می گردد. این میزان برای همیشه ثابت نیست و با تغییر در قیمت قراردادهای آتی برای ۵ روز متوالی، میزان آن تغییر می کند. در واقع اگر ۵ روز متوالی قیمت قراردادهای آتی کالا از میزان وجه تضمین تعیین شده توسط بورس کالا بیشتر باشد وجه تضمین افزایش می یاید و بالعکس.

بر اساس تغییرات قیمت قراردادهای آتی کالا، ممکن است طی یک ماه مقدار وجه تضمین ثابت باشد. در واقع معامله گران آتی کالا برای اخذ موقعیت در هر قیمتی، مقدار ثابتی را پرداخت می نمایند.

اما در بازار آتی سبد سهام وجه تضمین به صورت ۲۰ درصد ارزش معامله در نظر گرفته می شود. به بیان دیگر طی یک جلسه معاملاتی با تغییر قیمت خرید یا فروش مقدار وجه تضمین نیز تغییر می کند. یعنی با هر قیمتِ معامله ای وجه تضمین تغییر می نماید.

گفتنی است در هر دو بازار وجه تضمین تقریبا ۲۰ درصد ارزش قرارداد است. با این تفاوت که در بازار آتی سبد سهام وجه تضمین دقیقا برابر با ۲۰ درصد ارزش معامله است اما در بازار آتی کالا وجه تضمین حدود ۲۰ درصد ارزش قرارداد است.

حداقل وجه تضمین

حداقل وجه تضمین در قراردادهای آتی کالا برابر با ۷۰ درصد وجه تضمین اولیه است. در حالیکه در قراردادهای آتی سبد سهام حداقل وجه تضمین برابر با ۷۰ درصد وجه تضمین لازم (نه وجه تضمین اولیه) می باشد.

نکته: وجه تضمین لازم هر روز به صورت ۲۰ درصد ارزش قرارداد بر اساس قیمت تسویه (پایانی) اعلام می‌گردد. در بازار آتی کالا مفهومی تحت عنوان وجه تضمین لازم وجود ندارد.

دارائی پایه

در بازار آتی کالا دارائی یک کالا با استانداردی مشخص است. در بازار آتی سبد سهام دارائی پایه، سبدی از سهام مختلف است.

قیمت مبنای نقدی

برای ارزش گذاری قراردادهای آتی معامله گران قیمت نقدی دارائی پایه را به عنوان قیمت مبنا در نظر می گیرند. قیمت مبنای نقدی در بازار آتی کالا همان قیمت نقدی کالا در بازار است. به طور مثال قیمت نقدی زعفران در بازار یا قیمت گواهی سپرده زعفران در بورس مبنای قیمت نقدی قراردادهای آتی زعفران در نظر گرفته می‌شود.

در بازار آتی سبد سهام، قرارداد آتی بر روی سبدی از سهام که متناظر با یک شاخص مشخص است تعریف می شود. بنابراین محاسبه ارزش سبد سهام (دارائی پایه) در هر لحظه کاری دشوار است. با این حال به دلیل یکسان بودن بازدهی سبد سهام با بازدهی شاخص متناظر، می توان قیمت مبنای نقدی قرارداد آتی سبد سهام را برابر با مقدار شاخص متناظر در نظر گرفت.

یعنی ازرشگذاری قرارداد آتی سبد سهام بر اساس مقدار شاخص مربوط به آن قرارداد صورت می‌گیرد.

قیمت تسویه

طبق دستورالعمل بورس، نحوه محاسبه قیمت تسویه در بازار آتی سبد سهام دقیقاً برابر با نحوه محاسبه آن در بازار آتی کالا است.

در بازار آتی چنانچه حجم معاملات نیم ساعت پایانی مساوی یا بیشتر از ۲۰ درصد حجم کل معاملات جلسه معاملاتی باشد، آنگاه قیمت تسویه بر اساس میانگین موزون قیمت‌های معامله شده در نیم ساعت پایانی محاسبه می‌شود. اما اگر حجم معاملات در نیم ساعت پایانی کمتر از ۲۰ درصد حجم کل معاملات باشد، قیمت تسویه بر اساس میانگین موزون قیمت‌های معامله شده در یک ساعت پایانی جلسه معاملاتی محاسبه می‌شود؛ به شرطی که حجم معاملات در یک ساعت پایانی بیش از ۲۰ درصد حجم کل معاملات انجام شده باشد. در غیر این صورت میانگین موزون قیمت کل معاملات انجام شده طی جلسه معاملاتی، ملاک محاسبه قیمت تسویه قرار می‌گیرد.

اما به دلیل محدودیت‌های زیر ساختی در حال حاضر قیمت تسویه در بازار آتی سبد سهام به صورت میانگین موزون قیمت معاملات انجام شده طی جلسه معاملاتی محاسبه می‌شود.

دامنه نوسان

دامنه نوسان در هر دو بازار آتی کالا و آتی سبد سهام یکسان و برابر با۵±است.

خلاصه تفاوت های بازار آتی کالا و آتی سبد سهام در یک نگاه

روزهای شنبه تا چهارشنبه:

۰۸:۳۰ تا ۰۹:۰۰ پیش گشایش
۰۹:۰۰ تا ۱۲:۳۰ حراج پیوسته

پتجشنبه ها: تعطیل

دسترسی آنلاین به نرم افزار مربوطه (مطابق ردیف ۲ جدول)

کد بورسی یا همان کد سهامداری

دسترسی آنلاین به نرم افزار مربوطه (مطابق ردیف ۲ جدول)

معرفی ۲ حساب بانکی (الزامی): حساب عملیاتی (در اختیار) و حساب شخصی

نوع حساب: حتماً کوتاه مدت عادی یا قرض

بانک مربوطه: بانک سامان یا بانک ملت

معرفی ۱ حساب بانکی (الزامی)

نوع حساب: بنا به انتخاب مشتری

بانک مربوطه: کلیه بانک های مورد تایید بانک مرکزی به استثنای موسسات مالی اعتباری