عناصر مهم در سرمایه گذاری

http://palangakarin.blogfa.com

در حقيقت گزارشگري مالي سنتي نمي تواند ارزش واقعي شركت را محاسبه كند و فقط به اندازهگيري ترازنامه مالي كوتاه مدت و دارايي هاي ملموس اكتفا ميكند . اين درحاليست كه در دهه اخير شركتها، توجه ويژهاي را براي اندازهگيري سرمايه هاي فكري براي ارائه گزارش به طرف هاي ذينفع ابراز كرده و در پي يافتن روشي براي ارزيابي داراييهاي ناملموس داخلي و استخراج ارزش نامحسوس، در سازمانها مي باشند در حقيقت سرمايه فكري يك مدل جديد كاملي را براي مشاهده ارزش واقعي سازمانها فراهم مي آورد . و با استفاده از آن مي توان ارزش آتي شركت را نيز محاسبه كرد . به اين دليل، تمايل به سنجش و لحاظ كردن ارزش واقعي دارائي هاي نامشهود سرمايه فكري بيش از پيش نزد شركتها، سهامداران سرمايه گذاران و ساير گروههاي ذينفع، افزايش يافته

سرمایه فکری

سرمايه فكري در برگيرنده ي همه ي فرايندها و دارايي هايي است كه به طور معمول و سنتي در ترازنامه منعكس نمي شود. همچنين شامل آن گروه از دارايي هاي نامشهود مانند علائم تجاري و حق امتيازها و. ميباشد كه روشهاي حسابداري , مدرن آنهارا مد نظر قرار مي دهد.

سرمايه فكري از تفاوت بين ارزش بازاري يك واحد تجاري و هزينه ي جايگزيني دارايي هاي آن بدست مي آيد.

سرمايه فكري را از منظر محاسباتي مي توان به عنوان اختلاف ارزش بازار و ارزش دفتري شركت ها تعريف كرد.

سرمايه فكري يك ماده فكري است كه جمع آوري شده و به اشكال گوناگون براي توليد يك دارايي با ارزش تر مورد استفاده ي سازمان قرار مي گيرد.

تعاریف سرمایه‌ فکری

. استوارت اعتقاد دارد:

سرمایه فکری مجموعه‌ای از دانش، اطلاعات، داراییهای فکری ( Intellectual Property )، تجربه، رقابت و یادگیری سازمانی است که می‌تواند برای ایجاد ثروت به کار گرفته شود. در واقع سرمایه فکری تمامی کارکنان، دانش سازمانی و تواناییهای آن را برای ایجاد ارزش افزوده در بر می‌گیرد و باعث منافع رقابتی مستمر می‌شود.

. بنتیس :

سرمایه فکری را به عنوان مجموعه‌ای از داراییهای نامشهود(منابع، تواناییها، رقابت) تعریف می‌کند که ازعملکرد سازمانی و ایجاد ارزش به دست می‌آیند

ادوینسون و مالون:

سرمایه فکری را «اطلاعات و دانش به کار برده شده برای کار کردن، جهت ایجاد ارزش» تعریف می‌کنند

بنتیس و هالند:

سرمایه فکری ذخیره‌ای از دانش را که در نقطه خاصی از زمان در یک سازمان وجود دارد، نشان می‌دهد. در این تعریف ارتباط بین سرمایه فکری ویادگیری سازمانی مورد توجه قرار گرفته است

سرمایه فکری :

دارایی است که توانایی سازمان را برای ایجاد ثروت اندازه‌گیری می‌کند. این دارایی ماهیت عینی و فیزیکی ندارد و یک دارایی نامشهود است که از طریق به کارگیری داراییهای مرتبط با منابع انسانی، عملکرد سازمانی و روابط خارج از سازمان به دست آمده است. همه این ویژگیها باعث ایجاد ارزش به دست آمده به دلیل اینکه یک پدیده کاملاً داخلی است، قابلیت خرید و فروش ندارد

عناصر سرمایه فکری

طبقه بندي بونيتس

-1 سرمايه انساني : در اين طبقه بندي منظور از سرمايه انساني دانش فردي كاركنان يك سازمان مي باشد .

-2 سرمايه ساختاري : كليه داراييهاي غيرانساني و يا قابليتهاي سازماني است .

-3 سرمايه ارتباطي : كليه دانش موجود در روابط يك سازمان با محيط پيرامون خود شامل مشتريان، عرضه كنندگان سهامداران، دولت، مجامع علمي و اطلاع رساني و . است .

-4 دارايي معنوي : بونيتس مالكيت معنوي را آن قسمت از داراييهاي نامشهود مي داند كه بر اساس قانون، مورد حمايت و شناسايي قرار گرفته است .

طبقه بندي روس

-1 سرمايه انساني : سرمايه انساني شامل شايستگي، گرايشهاي فكري و خلاقيتهاي فكري

-2 سرمايه ساختاري : همه ي ساختارهاي سازماني، فرآيندهاي اجرايي، حقوق معنوي سازماني و داراييهاي فرهنگي

-3 سرمايه ارتباطي : مجموعه ي روابط با ذينفعان داخلي و خارجي يك سازمان اعم ازمشتريان، تامين كنندگان مواد اوليه و سهامداران

-4 سرمايه بهبود و بازسازي : در برگيرنده ي حق اختراعهاي جديد و تلاشهاي آموزشي كاركنان مي باشد .

طبقه بندي استيوارت

-1 سرمايه انساني : كاركنان يك سازمان است كه مهمترين دارايي يك سازمان محسوب ميشوند .

-2 سرمايه ساختاري : به معناي دانش قرار گرفته شده در فناوري اطلاعات و همه ي حق امتيازها و ماركهاي تجاري سازمان

-3 سرمايه مشتري : كليه ي اطلاعات مربوط به بازار است كه براي جذب و حفظ مشتريان، مورد استفاده قرار مي گيرد .

طبقه بندي بروكينگ

-1 دارايي هاي انسان محور : مهارت ها، صلاحيت ها، تجربه و توانايي هاي حل مسائل ومشكلات و رو شهاي انجام وظيفه ي رهبري است .

-2 دارايي هاي زيرساختاري : همه ي فناوري ها و فرآيندها و خط مشي هايي است كه سازمان را قادر به فعاليت مي سازد .

-3 مالكيت معنوي : حق امتياز، علائم، ماركهاي تجاري و دانش فني است .

-4 دارايي هاي بازار : مشتريان و ميزان وفاداري آنها و كانالهاي تبليغ و توزيع

طبقه بندي نورتون و كاپلان (مدل كارت امتيازي متوازن)

اين چهارچوب عملكرد يك سازمان را در چهار حوزه ي مشتري، فرايندهاي داخلي، رشد و يادگيري و مالي اندازه گيري مي كند . اين چهارچوب مي تواند نتايج مالي و نامشهوديك سازمان را به طور همزمان كنترل و اندازه گيري كند .

ديدگاه مشتري = سرمايه مشتري

ديدگاه رشد و يادگيري = سرمايه انساني

ديدگاه فرايندهاي داخلي = سرمايه ساختاري

ديدگاه مالي = سرمايه مالي و مشهود

سرمايه انساني :

سرمايه انساني شامل مجموعه اي از دانش، لياقت و شايستگي، روح همكاري،انعطاف پذيري كاركنان، تحمل ناملالايمات، انگيزه، رضايت شغلي، سبك رهبري، توانايي حل مشكلات، ريسك پذيري، تجربه، مهارت و استعداد افراد داخل يك سازمان مي باشد . سرمايه انساني همچنين قدرت ابداع و خلاقيت سازمان را در بر مي گيرد .

سرمايه ساختاري:

سرمايه ساختاري شامل هر چيزي است كه بعد از اتمام كار كاركنان در هر شبانه روز درواحد تجاري باقي مي ماند و به كل واحد تجاري تعلق دارد . از نظر استوارت سرمايه ساختاري شامل دانش موجود در فناوري اطلاعات، حق ثبت و بهره برداري، علائم وماركهاي تجاري است . همچنين مجموعه اي از قابليتهاي يك سازمان را نشان مي دهد كه سازمان را براي انجام اقدامات منطقي، كارا و اثربخش در مواجهه با نيازهاي بازار و تغييرات اين نيازها

سرمايه ارتباطی:

به طور كلي مي توان سرمايه ارتباطي را مجموعه ي عواملي دانست كه روابط سازمان را با محيط پيراموني خود سازماندهي و مديريت مي نمايد .سرمايه ارتباطي تنها شامل روابط با مشتري و بازاريابي نيست؛ بلكه روابط خارجي شركت با شبكه ها، رقباي تجاري،تامين كنندگان مواد اوليه، حسن شهرت واحد انتفاعي، انجمنها و اصناف تجاري، دولت موسسات وابسته ي دولتي، رسانه هاي گروهي و مراكز تحقيقاتي را در بر مي گيرد

مدل هاي اندازه گيري سرمايه فكري

1-مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت غير پولي ارزيابي مي كنند:

2-مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت پولي و مالي ارزيابي ميكنند:

مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت پولي و مالي ارزيابي ميكنند، عبارتند از :

1-نرخ بازده دارايي ها (ROA)

2-ارزش افزوده اقتصادي (EVA)

3-روش تشكيل سرمايه بازار

4-روش سرمايه فكري مستقيم

5-روش هاي اندازه گيري مالي سرمايه فكري

Tobin q روش 6-

مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت غير پولي ارزيابي مي كنند، عبارتند از:

-1 تراز نامه نامرئي ناملموس

2- كنترل دارايي هاي نا ملموس

-4 شاخص سرمايه فكري

(BSC) -3 كارت امتياز دهي متوازن

-5 كارگزار تكنولوژي

6- روش جهتيابي تجاري اسكانديا

-7 مدل مديريت سرمايه فكري

8- روش Joia

روشهای کارتهای امتیازی:

. این روشها بر مبنای شناسایی عناصر مختلف داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری و شاخصها و مقیاسهای به دست آمده براساس کارت امتیازی و گزارش آنها به صورت گراف، استوارند. این روشها شبیه روشهای مستقیم سرمایه فکری هستند و تنها تفاوتشان این است که در روشهای کارت‌های امتیازی، برآوردی از ارزش پولی داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری صورت نمی‌گیرد

ارزش نامشهود محاسبه شده (CIV)

ارزش سرمايه فكري را از طريق مقايسه ي عملكرد يك واحد انتفاعي با ميانگين شركتهاي مشابه و رقيب، محاسبه مي كند . يكي از محاسن اين روش اين است كه اين امكان را به ما مي دهد تا از طريق داده هاي مالي، شركتها را دو به دو مقايسه كنيم .

مدل داراييهاي نامشهود (IAM)

IAM مدل، شاخصهاي تعريفي خود را در قالب چهار عنوان ارائه مي كند:

2-بازسازي

3-كارايي

4-پايداري

5 -ريسك.

روش جهت يابي اسكانديا

مدل جهت يابي اسكانديا، بر پنج حوزه ي مجزا و در عين حال مرتبط با هم، متمركزمي شود. اين حوزه ها عبارتند از :

كانون مالي

كانون مشتري

كانون فرايندها

كانون توسعه تجديد

كانون انساني.

نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري

با تجزيه و تحليل اختلاف و يا نسبت ميان ارزش بازار و ارزش دفتري تا حدود زيادي قادريم ميزان سرمايه فكري سازمانها را اندازه گيري نماييم.

روش Q توبین

اين روش ارزش بازار يك شركت را با هزينه ي جايگزيني داراييهاي آن مقايسه مي كند. در اين روش نسبت Q از تقسيم ارزش بازار واحد انتفاعي بر هزينه هاي جايگزيني داراييهاي شركت بدست مي آيد.

روشهای مستقیم سرمایه فکری:

. عبارت‌اند از برآورد ارزش پولی داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری، به وسیله شناسایی عناصر مختلف تشکیل دهنده آنها. طبق این روشها یک بار ارزش عناصر به صورت تک تک محاسبه می‌شود و سپس مجموع ارزش طبقات مختلف آنها بیانگر ارزش دارایی مربوطه است

روشهای بازار سرمایه‌گذاری
(روشهای تشکیل بازار سرمایه):

. محاسبه کردن اختلاف بین ارزش بازار شرکت (برمبنای قیمت بازار سهام) و حقوق صاحبان سهام تعدیل شده از بابت تورم یا بهای جایگزینی، به عنوان ارزش سرمایه فکری یا داراییهای نامشهود در نظر گرفته می‌شود.

روشهای بازده داراییها:

. محاسبه میانگین سودهای قبل از مالیات چند سال شرکت و تقسیم آن بر میانگین داراییهای مشهود شرکت در آن سالها، نتیجه این محاسبه را نرخ بازگشت داراییها می‌نامند که بعداً با میانگین صنعت مقایسه می‌شود. تفاضل این دو رقم، در میانگین داراییهای مشهود ضرب می‌شود تا میانگین درآمدهای سالانه حاصل از داراییهای نامشهود به دست آید. بعد این میانگین درآمد به دست آمده، بر میانگین وزنی هزینه سرمایه یا نرخ بهره، تقسیم می‌شود تا از این طریق برآوردی از ارزش داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری به دست آید.

اهداف اندازه‌گیری سرمایه فکری

برای کمک به سازمانها در جهت فرموله کردن استراتژی‌هایشان؛

- برای ارزیابی نحوه اجرای استراتژی‌ها؛

- کمک به گسترش و تنوع تصمیم‌گیری‌های شرکت؛

- ارزیابیهای غیرمالی سرمایه فکری می‌تواند به طرحهای باز پرداخت و پاداشهای مدیران، ارتباط داده شود؛

- جهت ایجاد رابطه با سهامداران خارج از شرکت که سرمایه فکری رادراختیاردارند.

گزارشگری سرمایه فکری

. استفاده‌کنندگان از اطلاعات مربوط به سرمایه فکری شامل گروههای زیر می‌شود:

1-سهامداران و سرمایه‌گذاران

2-تحلیلگران مالی

3-کارکنان

4-سایر افراد

سهامداران و سرمایه‌گذاران

برای داشتن اطلاعات بهتر برای تصمیمات مربوط به سرمایه‌گذاری، سهامداران و سرمایه‌گذاران باید دانش و آگاهی بیشتری در مورد سرمایه فکری یک سازمان داشته باشند.اگر سرمایه‌گذاران، اطلاعات کاملی در مورد ارزش سازمان و سرمایه فکری آن نداشته باشند، ارزیابی آنها از وضعیت سازمان دارای اعتبار کمتری خواهد بود و خود این ابهام، باعث افزایش هزینه سرمایه برای سازمان می‌شود.

تحلیلگران مالی:

تحلیلگران برای درک بهتر ارزش سازمان، باید اطلاعات درستی در مورد ارزش سرمایه فکری آن داشته باشند. بدون داشتن اطلاعات مفصل در مورد سرمایه فکری سازمان و درک چگونگی کمک کردن این اطلاعات در رسیدن به اهداف استراتژیک، تجزیه و تحلیل کنندگان نمی‌توانند ارزیابی عناصر مهم در سرمایه گذاری درستی از وضعیت سازمان انجام دهند. این امر، منجر به افزایش ابهام برای سرمایه‌گذاران و بانک‌ها می‌شود و باعث خواهد شد که آنها ریسک بیشتری برای سرمایه‌گذاری یا دادن اعتبار، برای سازمان در نظر بگیرند که این خود سبب می‌شود، هزینه سرمایه‌ای افزایش پیدا کند.

کارکنان:

کارکنان برای درک سلامت و وضعیت مالی سازمان خود، به اطلاعات نیاز دارند و امروزه سرمایه فکری یک عنصر بسیار مهم برای این هدف است. آنها بویژه به کسب اطلاعات در مورد شکل فرایندهای مربوط به نحوه مدیریت، نگهداری و گسترش دادن این داراییها علاقه‌مندند.

سایر افراد:

سازمانها به وضعیت روابط‌شان با شرکای تجاری، تأمین‌کنندگان و تمامی کسانی که منافعی در سازمان دارند، بسیار اهمیت می‌دهند. یکی از راههای کسب اطمینان این افراد و داشتن روابط مستحکم با آنها در اختیار گذاشتن اطلاعات دقیق در مورد داراییها بویژه سرمایه فکری موجود در سازمان است.

نتیجه گیری:

امروزه تعداد زیادی از شرکتها در سرتاسر جهان دریافته‌اند که اندازه‌گیری و مدیریت سرمایه فکری می‌تواند برای آنها مزیتهای رقابتی فراهم آورد. سرمایه فکری یک شرکت مجموع سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه‌ای آن است. داشتن کنترل بر این داراییها سازمان را قادر می‌سازد از یک طرف حاکمیت داخلی مؤثری داشته و از طرف دیگر، دارای روابط خارجی موفقی با مشتریان وتأمین‌کنندگان و سایرین باشد. بنابراین، ایجاب می‌کند که شرکت برای مدیریت، کنترل و گزارشگری سرمایه فکری اقداماتی انجام دهد. باید توجه داشت که ارزش محاسبه شده برای داراییهای نامشهود دقیق نیست و بیشتر روشهای اندازه‌گیری به دلیل اینکه به کارگیری آنها مشکل است و اطلاعات و شاخصهای زیادی را لازم دارند و این شاخصها نیز به طور کامل تشریح نشده‌اند، پیاده‌سازی آنها در عمل با مشکلاتی روبرو خواهد بود.

عناصر مهم در سرمایه گذاری

[email protected]

آخرین مقالات

مدیریت مالی: معنا، اهداف و عملکردها

مقدمه:

تأمین نیازهای مالی و امور مرتبط با آن یکی از اولین و مهم‌ترین الزاماتی است که در دنیای رقابتی امروز، کسب‌وکارهای مختلف با آن مواجه هستند. به‌نوعی می‌توان گفت، تمامی فعالیت‌های سازمانی به نحوی وابسته به امور مالی است و در صورتی که سازمان از نظر امور مالی با مشکلی مواجه شود، کل حیات سازمان به خطر می‌افتد. در این مقاله سعی شده تا با مرور اجمالی مفاهیم و تعاریف مرتبط با مدیریت مالی، برخی از مهم‌ترین فرآیندهای مرتبط با این حوزه در سطح بنگاه معرفی و تبیین گردد.

مدیریت مالی؛ تعاریف و مفاهیم:

اگر بخواهیم تعریفی علمی و آکادمیک از مدیریت مالی بیان نماییم، می‌توان گفت: «مدیریت مالی به معنای برنامه‌ریزی، سازمان‌دهی، هدایت و کنترل فعالیت‌های مالی، مانند تأمین بودجه و استفاده از وجوه شرکت است. علاوه بر این، اعمال اصول مدیریت عمومی در منابع مالی شرکت، از دیگر مواردی است که در مدیریت مالی انجام می‌گیرد.»

مدیریت مالی را می‌توان کاربرد اصول و مفاهیم اقتصادی برای تصمیم‌گیری و حل مسئله دانست؛ به بیان ساده می‌توان گفت، مدیریت مالی همان اقتصاد کاربردی است که می‌بایست با به‌کارگیری مبانی و مفاهیم اقتصاد خرد و کلان و دیگر مباحث مرتبط با اقتصاد، در مدیریت امور مالی کسب‌وکار انجام گیرد. به‌طورکلی، می‌توان مفهوم «مدیریت مالی» را به سه حوزه کلان و در عین حال مرتبط با هم تفکیک نمود:

1. مدیریت مالی کسب‌وکار: این حوزه که تحت عنوان « Corporate Finance » و یا « Business Finance » نامیده می‌شود، بر فرآیندهای مالی بنگاه‌های کسب‌وکار متمرکز است که در نهایت به اتخاذ تصمیمات مالی در واحدهای تجاری مختلف منجر خواهد شد. از وظایف اصلی یک مدیر مالی، می‌توان به حفظ و کنترل نقدینگی شرکت، مدیریت امور مرتبط با استقراض از بانک و انتشار اوراق قرضه و سهام اشاره نمود.

2. سرمایه‌گذاری: این حوزه بیشتر با قیمت‌گذاری اوراق بهادار و رفتار بازارهای مالی سروکار دارد. به‌عنوان مثال، ممکن است وظیفه یک مدیر سرمایه‌گذاری شامل ارزش‌گذاری سهام، انتخاب اوراق بهادار برای یک صندوق بازنشستگی و یا ارزیابی عملکرد سبد سرمایه‌گذاری شرکت باشد.

3. مؤسسات مالی: این حوزه تا حدی کلان‌تر از موارد قبلی عناصر مهم در سرمایه گذاری بوده و بیشتر به شرکت‌های مالی نظیر بانک‌ها مربوط می‌شود.

باید توجه داشت، فارغ از حوزه مدیریت مالی و تفاوت‌های کوچک و بزرگ بین آن‌ها، فرآیندهای عمومی در تمامی موارد مشابه بوده و برای مدیریت صحیح آن نیاز به دانش یکسانی است. از مهم‌ترین ویژگی‌های مدیریت مالی می‌توان به موارد زیر اشاره نمود:

• دانشی تحلیلی و مبتنی بر اصول اقتصادی است؛
• از داده‌های مالی و اطلاعات حسابداری به‌عنوان نهاده ورودی تصمیم‌گیری استفاده می‌نماید؛
• هدف اصلی آن چگونگی استفاده بهینه از دارایی‌های مالی و افزایش بهره‌وری سرمایه‌گذاری است؛
• دائماً در حال تغییر است؛
• دارای چشم‌انداز جهانی است.

تاریخچه مدیریت مالی:

با مرور تغییر و تحولات مدیریت مالی در طی صدسال اخیر، می‌توان چنین نتیجه گرفت که این حوزه از مدیریت در سال‌های ابتدایی قرن بیستم، به‌عنوان یک رشته علمی مستقل ظهور پیدا کرده است. این در حالی است که تا پیش از آن زمان و طی دهه‌های 1890 و 1900 میلادی، مدیریت مالی جزئی از اقتصاد کاربردی به شمار می‌رفت. در این دوره با ادغام شرکت‌های بزرگ آمریکایی که تحت تأثیر توسعه بازار محصولات پس از احداث راه‌آهن سراسری صورت پذیرفت، نیمی از تولیدات صنایع تحت کنترل 78 شرکت قرار گرفت. این ادغام‌ها نیازمند سرمایه‌های هنگفت بود و علاوه بر آن، مدیریت ساختار سرمایه به یکی از وظایف مهم مدیران بدل گردید. لازم به ذکر است، در این دوره زمانی، فرآیند تدوین صورت‌های مالی و تجزیه‌وتحلیل آن‌ها در ابتدای دوران رشد و توسعه بود و ارائه تجزیه‌وتحلیل‌های مالی به سرمایه‌گذاران متداول نبود.

در دهه ۱۹۲۰ میلادی، صنایع عمده و بزرگ، نظیر فولاد، خودروسازی و صنایع شیمیایی شروع به رشد و توسعه نمودند. با توجه به افزایش حاشیه سود و کاهش موجودی شرکت‌ها به دلیل کاهش قیمت در سال‌های 1920 و 1921 میلادی، مسئله ساختارهای مالی اهمیت بیشتری یافت. در واقع، تغییرات قیمتی موجب شد تا شرکت‌ها و صنایع به اهمیت کنترل نقدینگی و ساختار سرمایه واقف گردند.

در ادامه، رکود یا بحران اقتصادی سال 1929 که از نظر مدت زمان و شدت آن در نوع خود بی‌نظیر بود، موجی از ورشکستگی و تجدید ساختار سرمایه را به همراه آورد. نقدینگی به‌شدت کاهش‌یافته و شرکت‌های بزرگ با هزینه‌های ثابت کمرشکن مواجه شدند. این مسائل موجب گردید تا بار دیگر مدیریت مالی سنتی با اقبال شرکت‌ها مواجه شود. این فرآیند با آغاز جنگ جهانی دوم در دهه 1940 تحت تأثیر قرار گرفت و صنایع به سمت سرمایه‌گذاری در تأمین تقاضای صنایع دفاعی از طریق جذب منابع و حمایت‌های مالی دولتی برآمدند که مدیریت مالی را با پیچیدگی‌های جدیدی همراه نمود. نخستین سال‌های دهه 1950 میلادی، شاهد رشد و شکوفایی سیستم اقتصادی آمریکا است که به موازات آن برخی روش‌های پیش‌بینی بودجه‌های نقدی ارائه گردید. ابتکارات و ابداعات مدیریت مالی، با کاهش سودآوری شرکت‌ها در طی سال‌های دهه 1960 میلادی و سیاست‌های انقباضی دولت آمریکا، به سمت ارزیابی مالی طرح‌های سرمایه‌ای و تخصیص بهینه منابع مالی متمایل شد که بیشتر متمرکز بر تصمیمات سرمایه‌گذاری در مدیریت مالی شرکت‌ها بود.

در طی چهل سال اخیر نیز تغییر و تحولات فراوانی در مدیریت مالی رخ داده است که بیشتر معطوف به افزایش رقابت‌های جهانی، پیشرفت‌های فناورانه، حذف و ابطال برخی از قوانین و مقررات پیشین و نوسانات نرخ ارز است. در مجموع می‌توان گفت، با پیدایش صنایع جدید و اقدامات صنایع قدیم در راه دستیابی به تغییرات ناشی از فناوری‌های نوین و سازگاری با آن‌ها، مبحث مدیریت مالی نیز با نوآوری‌های متعددی روبرو شده است. به‌کارگیری فزاینده علوم کامپیوتر و الگوهای جدید ریاضی، پژوهش عملیاتی و اقتصادسنجی، از نوآوری‌های مدیریت مالی است که با تشدید فضای رقابتی در طی سال‌های اخیر، تقویت شده است و همچنان راه تکامل را می‌پیماید.

با توجه به آنچه تا کنون گفته شد، سیر تکاملی مدیریت مالی دارای سه ویژگی مهم به شرح زیر است:

1. مدیریت مالی رشته‌ای نسبتاً جدید و از شاخه‌های علم مدیریت است.

2. مدیریت مالی آن‌گونه که در حال حاضر به کار می‌رود، بر تصمیم‌گیری استوار است و از ابزارها و روش‌های تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، کامپیوتر، اقتصاد و حسابداری مالی استفاده می‌نماید.

3. حرکت مستمر و سرعت فزاینده پیشرفت‌های اقتصادی، نویدبخش این است که مدیریت مالی نه‌تنها نقشی مهم‌تر بر عهده می‌گیرد؛ بلکه بر سرعت پیشرفت این رشته علمی باز هم افزوده خواهد شد؛ تا بتواند راهگشای مدیران شرکت‌هایی باشد که همواره با مسائل و چالش‌های جدیدی در حوزه مالی و تأمین سرمایه مواجه هستند.

محدوده و عناصر کلیدی مدیریت مالی:

در مدیریت مالی یک کسب‌وکار، تصمیمات مختلفی پیرامون چگونگی بهره‌برداری از منابع مالی، اعم از دارایی‌های مالی شرکت و یا منابع مالی خارجی، کنترل جریان نقدینگی و استراتژی‌های مرتبط با سرمایه‌گذاری اتخاذ می‌گردد. بر این اساس، مهم‌ترین اجزای مدیریت مالی یک کسب‌وکار را می‌توان در موارد زیر خلاصه نمود:

الف) تصمیمات سرمایه‌گذاری: سرمایه‌گذاری در دارایی‌های ثابت و تخصیص بودجه به دارایی‌های مختلف، تحت عنوان بودجه سرمایه، از مهم‌ترین مواردی است که در مدیریت مالی باید انجام گیرد. سرمایه‌گذاری در دارایی‌های فعلی نیز بخشی از تصمیمات سرمایه‌گذاری است که به‌عنوان تصمیمات سرمایه در گردش، شناخته می‌شود.

ب) تصمیمات مالی: این مورد مربوط به افزایش بودجه از منابع مختلف است که با توجه به شاخص‌هایی نظیر نوع منبع، دوره تأمین مالی، هزینه تأمین مالی و بازگشت سرمایه انجام می‌گیرد.

ج) تصمیم‌گیری در مورد تقسیم سود: مدیر مالی باید نسبت به توزیع سود خالص، تصمیم‌گیری نماید. به‌طورکلی سود خالص به دو بخش «تقسیم سود برای سهامداران» و «سود متعارف» تقسیم می‌شود. در تصمیمات مرتبط با تعیین سود سهامداران، میزان سود و چگونگی توزیع آن مشخص می‌گردد. در سود متعارف نیز مبلغ سود خالص، نهایی می‌شود که این میزان کاملاً وابسته به برنامه‌های توسعه و تغییرات ساختاری سازمان دارد.

اهداف مدیریت مالی:

به‌طورکلی مدیریت مالی مربوط به تأمین، تخصیص و کنترل منابع مالی است؛ بر این اساس، اهداف آن را می‌توان چنین برشمرد:

• اطمینان از عرضه منظم و مناسب منابع مالی مرتبط؛
• اطمینان از تحصیل سود کافی برای سهامداران، که به ظرفیت درآمد، قیمت سهام در بازار و انتظارات سهامداران بستگی دارد؛
• اطمینان از استفاده بهینه از منابع مالی (پس از تأمین و تخصیص بودجه، باید نظارت کافی بر چگونگی هزینه آن و بهره‌وری بودجه تخصیصی داشته باشیم.)؛
• اطمینان از ایمنی در سرمایه‌گذاری با توجه به نرخ بازگشت مناسب سرمایه؛
• برنامه‌ریزی یک ساختار صحیح سرمایه از طریق ارائه یک ترکیب صحیح و منصفانه از سرمایه، با هدف برقراری تعادل نسبی بین مجموعه بدهی‌ها و سرمایه‌های موجود.

عملکردهای مدیریت مالی:

یک مدیر مالی باید بتواند تصمیمات مختلفی در زمینه امور مالی شرکت اتخاذ نماید. بدیهی است، با توجه به تأثیرگذاری برخی از این تصمیمات بر جنبه‌های مختلف کسب‌وکار، تصمیم‌گیری نهایی به‌منظور عدم تعارض و هم‌راستایی با استراتژی‌های کلان شرکت، با هماهنگی مدیریت ارشد انجام می‌گیرد. در این موارد، اطلاعات و برآوردهای مورد نیاز برای تصمیم‌گیری از سوی مدیریت مالی آماده و در اختیار مدیران ارشد سازمانی قرار خواهد گرفت. در ادامه، برخی از مهم‌ترین وظایف مدیر مالی شرکت معرفی می‌گردد:

1. برآورد نیاز به سرمایه: یک مدیر مالی باید برآوردی دقیق و جامع نسبت به نیازمندی‌های سرمایه‌ای شرکت داشته باشد. این موضوع به هزینه‌های پیش‌بینی شده، سود، برنامه‌های توسعه‌ای آینده و سیاست‌های مربوط به آن بستگی دارد. تخمین‌ها بايد به میزان کافي انتخاب شوند تا ظرفيت درآمدی شرکت افزايش یابد.

2. تعیین ترکیب سرمایه: پس از آن‌که تخمین سرمایه لازم صورت گرفت، برای ساختار سرمایه نیز باید تصمیم‌گیری شود. این امر شامل تجزیه‌وتحلیل ارزش سهام در کوتاه‌مدت و بلندمدت است. تعیین ساختار و ترکیب سرمایه شرکت، همچنین به نسبت سرمایه متعلق به شرکت و بودجه‌های اضافی که باید از خارج از شرکت تأمین گردد، بستگی دارد.

3. انتخاب منابع بودجه: یک شرکت برای دریافت بودجه اضافی، گزینه‌های متعددی پیش روی خود دارد که انتخاب هر یک از آن‌ها بستگی به مزیت‌های نسبی و معایب هر منبع و دوره تأمین مالی دارد. برخی از مهم‌ترین منابع بودجه‌ای عبارتند از:

• صدور سهام و اوراق قرضه
• وام‌های گرفته‌شده از بانک‌ها و مؤسسات مالی
• سپرده‌های عمومی به شکل اوراق قرضه

4. سرمایه‌گذاری: مدیر مالی، می‌بایست برای تخصیص وجوه به شرکت‌های سودآور تصمیم‌گیری نماید تا سطحی حداقلی از امنیت سرمایه‌گذاری ایجاد گردد. در این صورت، بازگشت سرمایه نیز متناسب با امنیت سرمایه‌گذاری افزایش می‌یابد.

5. تعیین سود: تصمیمات سود خالص باید توسط مدیر مالی اتخاذ شود. این امر می‌تواند با دو روش انجام گیرد:

• اعلام تقسیم سود: که شامل شناسایی نرخ سود سهام و مزایای دیگر، مانند پاداش است.
• سود ذخیره‌شده: بخشی از سود شرکت که باید برای چگونگی تخصیص آن تصمیم‌گیری شود. معمولاً میزان تخصیص سود ذخیره‌شده به برنامه‌های توسعه، نوآوری و تنوع شرکت بستگی خواهد داشت.

6. مدیریت پول نقد: مدیر مالی باید تصمیمات مربوط به مدیریت و کنترل جریان نقدینگی شرکت را اتخاذ نماید. پول نقد برای اهداف مختلف مانند پرداخت دستمزد و حقوق، پرداخت قبض برق عناصر مهم در سرمایه گذاری و آب، پرداخت به طلبکاران، بدهی‌های فعلی، نگهداری سهام کافی، خرید مواد اولیه و غیره مورد نیاز است و به همین دلیل می‌بایست حداقلی از جریان نقدینگی در کسب‌وکار وجود داشته باشد.

7. کنترل مالی: مدیر مالی نه‌تنها باید اقدام به برنامه‌ریزی، تهیه و استفاده از وجوه نماید، بلکه باید بر کنترل امور مالی نیز متمرکز باشد. این موضوع را می‌توان با استفاده از تکنیک‌های بسیاری نظیر تجزیه‌وتحلیل نسبت، پیش‌بینی مالی، کنترل هزینه و سود و . انجام داد.

نقش فناوری در مدیریت مالی؛ ظهور فین تک‌ها:

یکی از شاخصه‌های زندگی امروز، نفوذ فناوری در تمامی ابعاد و جنبه‌های زندگی بشر است که موجب تغییر و تحول فراوانی در صنایع و کسب‌وکارهای مختلف شده است. تشدید رقابت و تغییر ماهوی فضای رقابتی قرن گذشته، شرکت‌ها و بنگاه‌های اقتصادی را بر آن داشته تا از فناوری‌های جدید جهت افزایش کارایی و بهره‌وری استفاده نمایند. مرور تجارب شرکت‌های موفق چند سال اخیر، نظیر گوگل، اپل و مایکروسافت، گویای اهمیت فناوری به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عناصر مزیت رقابتی پایدار در جهان امروز است.

مدیریت مالی نیز همواره از نقش رو به افزایش فناوری متأثر گردیده است؛ استفاده از انواع نرم‌افزارهای مالی و ورود محاسبات کامپیوتری و برنامه‌ریزی ریاضی، از نمونه‌های ورود فناوری به مدیریت مالی است که در سال‌های انتهایی قرن گذشته آغاز گردید. با این وجود، این روند در طی یک دهه اخیر با سرعتی چشمگیر همراه شده است. امروزه فناوری مالی « Financial Technology » که به‌اختصار « عناصر مهم در سرمایه گذاری FinTech » نامیده می‌شود، از سوی شرکت‌های استارت‌آپی فعال در این زمینه با استقبال مواجه شده است. فناوری مالی از دیدگاه اقتصادی، نوعی صنعت است که از مجموعه‌ای از شرکت‌ها با هدف بهبود عملکرد خدمات مالی با کمک فناوری‌های نوین تشکیل شده‌اند. به معنای ساده‌تر، فناوری مالی مترادف با «نوآوری در خدمات مالی» است.

از آنجا که بسیاری از کارشناسان و تحلیلگران، آینده صنعت بانکداری و نیز مدیریت مالی شرکت‌های بزرگ را در گرو رشد چنین استارت‌آپ‌هایی می‌دانند، تمایل عناصر مهم در سرمایه گذاری به سرمایه‌گذاری در فین‌تک‌ها افزایش یافته است. بر اساس آمار انتشاریافته، سرمایه‌گذاری جهانی در فناوری مالی بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۴ میلادی تقریباً ۱۲ برابر شده و از ۹۳۰ میلیون دلار به بیش از ۱۲ میلیارد دلار افزایش داشته است. نکته جالب‌توجه این است که این میزان نسبت به سال 2013 میلادی با افزایش 4 میلیارد دلاری همراه بوده است.

به نظر می‌رسد، ترکیب کارآفرینان و فناوران با سرمایه‌گذاران و مدیران مالی سنتی نسل قبل، قرار است آینده خدمات مالی را تغییر دهند. نسل جدید استارت‌آپ‌ها با هدف نفوذ به قلب صنعت مالی و بانکداری، در حال شکل گرفتن هستند و پیش‌بینی می‌شود در طی چند سال آینده مدیریت مالی حداقل در شرکت‌های بزرگ و بانک‌ها با تغییر و تحولات فراوانی مواجه شود.

به اعتقاد کارشناسان و متخصصین حوزه فناوری و خدمات مالی، هفت فناوری مهم که قابلیت ایجاد تغییرات در خدمات مالی داشته و شرکت‌های مالی و بانکداری می‌توانند آن‌ها را بکار گیرند، عبارتند از:

محتوای کنفرانس تامین مالی و جذب سرمایه گذاری خارجی در ایران پساتحریم

امروزه تأمین مالی و سرمایه‌گذاری خارجی یکی از عناصر مهم برای انتقال سرمایه، تکنولوژی و سیستم‌های مدیریت، از اقتصاد جهانی به اقتصاد داخلی کشورها و به‌ویژه جوامع در حال توسعه است. این واقعیت موجب شده رقابت اقتصادی بین کشورها برای بهره‌گیری از فرصت‌های موجود در جذب سرمایه‌گذاری خارجی تشدید شود.
بدون تردید توفیق در جذب سرمایه‌گذاری خارجی از یک‌سو مستلزم فراهم کردن واقعی زیرساخت‌ها، کاهش ریسک سرمایه‌گذاری خارجی، اصلاح قوانین کار، مالیات، بیمه، بورس، بانک و. . . توسط دولت، و از سوی دیگر مستلزم شناخت ابزارها، فرآیندها، الزامات حقوقی جذب سرمایه‌گذاری خارجی، استانداردهای Feasibility study در سطح بین‌الملل، Valuation، M&A، Due Diligence و.

امروزه تأمین مالی و سرمایه‌گذاری خارجی یکی از عناصر مهم برای انتقال سرمایه، تکنولوژی و سیستم‌های مدیریت، از اقتصاد جهانی به اقتصاد داخلی کشورها و به‌ویژه جوامع در حال توسعه است. این واقعیت موجب شده رقابت اقتصادی بین کشورها برای بهره‌گیری از فرصت‌های عناصر مهم در سرمایه گذاری موجود در جذب سرمایه‌گذاری خارجی تشدید شود.
بدون تردید توفیق در جذب سرمایه‌گذاری خارجی از یک‌سو مستلزم فراهم کردن واقعی زیرساخت‌ها، کاهش ریسک سرمایه‌گذاری خارجی، اصلاح قوانین کار، مالیات، بیمه، بورس، بانک و. توسط دولت، و از سوی دیگر مستلزم شناخت ابزارها، فرآیندها، الزامات حقوقی جذب سرمایه‌گذاری خارجی، استانداردهای Feasibility study در سطح بین‌الملل، Valuation، M&A، Due Diligence و. توسط خود شرکت‌ها است.
به همین دلیل در کنفرانس تامین مالی و جذب سرمایه گذاری خارجی در ایران پساتحریم تلاش شده است، آمادگی‌های لازم در شرکت‌های ایرانی برای تأمین مالی خارجی، انتخاب شریک خارجی و انتقال دانش فنی در غالب سخنرانی‌ها، کارگاه‌ها، نشست‌های تخصصی و بیان تجربیات فراهم شود.

الف - در بخش سخنرانی‌های کلیدی کنفرانس با حضور مقامات عالی‌رتبه دولتی، ضمن ارائه تصویری از اقتصاد کلان کشور در فضای پساتحریم به تبیین موضوعات ذیل پرداخته خواهد شد:
۱- فرآیند رفع تحریم‌های بانکی، گشایش Swift و LC و نقش بانک‌ها در فاینانس و جذب سرمایه‌گذاری خارجی
2- فرآیند رفع تحریم‌های نفتی و تأثیر آن بر میزان تولید، صادرات و جذب سرمایه‌گذار خارجی در صنعت نفت
۳- انواع مشوق‌های مالیاتی، حقوقی، قانون سرمایه‌گذاری خارجی ایران (فیپا) در مقایسه با کشورهای رقیب
4- مزیت‌های مناطق آزاد کشور در جذب سرمایه‌گذار خارجی و شرایط تأسیس شعب بانک‌ها و بیمه‌های خارجی در مناطق آزاد
۵- جذابیت‌ها و الزامات بورس تهران در جذب سرمایه‌گذار خارجی
ب - با توجه به نقش ECA ها در پوشش بیمه‌ای و تضمین فاینانس، آقایان Ferioli و Cordiner، رئیس منطقه خاورمیانه و مدیر میز ایران از موسسه بیمه اعتبار صادراتی ساچه ایتالیا، آقای Lunzum رئیس واحد فاینانس پروژه بیمه اعتبار صادراتی هرمس آلمان و آقای Schweitzer مدیر ارشد شرکت سرمایه‌گذاری Arjan Capital ، راهکارهای اعتباری کوتاه‌مدت در خصوص بازسازی و نوسازی تأسیسات صنعتی موجود از طریق واردات قطعات یدکی و مواد مصرفی و همچنین راهکارهای تأمین مالی بلندمدت ازجمله تأمین مالی پروژه‌ای در بخش‌های نفت و گاز و پتروشیمی، راه‌آهن، زیرساخت‌های بنادر، خودرو و سایر ماشین‌آلات را ارائه خواهند داد.

ج - پنل نقش شرکت‌های حسابرسی در فاینانس و سرمایه‌گذاری خارجی، با حضور آقای Chaffois پارتنر ارشد شرکت BDO (یکی از معتبرترین شرکت‌های حسابرسی دنیا) که دارای تجارب ارزنده در شرکت‌های KPMG و Ernst &Young ، نیز هستند، ضمن بیان نکات کلیدی حسابرسی قانونی شرکت‌ها جهت فاینانس و سرمایه‌گذاری خارجی، آخرین تغییرات قانون تجارت، مالیات، بیمه، کار و . توسط آقای وفادار مدیرعامل شرکت حسابرسی آزمون پرداز تبیین خواهد شد.

د- در نشست تخصصی الزامات حقوقی در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی، آقای Amereller پارتنر اصلی یکی از معتبرترین مؤسسات حقوقی اروپا و باسابقه طولانی همکاری با کشورهای منطقه خاورمیانه و ایران، آقایان بابک نمازی و سیروس شفیع‌زاده با تجارب ارزنده بین‌المللی از موسسه حقوقی آتیه به بررسی انواع اصلی مشارکت‌ها در قالب BOT ، JVC ، Consortium ، License Agreement و مزایا و معایب هر یک در شرایط مختلف خواهند پرداخت.
ه -جهت هر چه کاربردی‌تر شدن کنفرانس کارگاه‌های تخصصی با عناوین ذیل برگزار خواهد شد:

۱- مدیریت ریسک و پوشش ریسک‌های سرمایه‌گذاری خارجی در ایران با سخنرانی آقای جمالی، مدیرکل دفتر سرمایه‌گذاری خارجی سازمان سرمایه‌گذاری
2- آشنایی با بانک‌ها و مؤسسات بین‌المللی تأمین‌کننده منابع مالی طرح‌های استفاده از فاینانس با سخنرانی آقای طاهرفر، مشاور سازمان سرمایه‌گذاری
۳- راهکارهای مشارکت موفق با شرکت‌های خارجی (M&A) با سخنرانی آقای نیکجو، رئیس واحد M&A شرکت تأمین سرمایه امین
4- نقش بازار سرمایه با محور صندوق پروژه در کاهش ریسک سرمایه‌گذاری خارجی با سخنرانی آقای مدیرزاده، مدیرعامل هلدینگ تتا انرژی
۵- بازاریابی فاینانس و سرمایه‌گذاری خارجی با سخنرانی آقای مهرانی، کارشناس ارشد مالی و سرمایه‌گذاری
و - همچنین دو تجربه موفق فاینانس و جذب سرمایه‌گذاری خارجی و M&A تحت عنوان Best practice توسط آقای کمانگر، پارتنر ارشد شرکت Griffon Capital و آقای معظمی مؤسس اولین صندوق ارزی کشور ارائه خواهد شد.

انواع روش های جذب سرمایه برای استارتاپ و بهترین روش های تامین مالی کسب و کارهای نوپا

بهترین روش های جذب سرمایه برای استارتاپ

مهم نیست که ایده کسب و کار شما چقدر عالی است، یکی از عناصر اساسی موفقیت در راه اندازی استارتاپ، توانایی شما در به دست آوردن تامین مالی کافی برای شروع و توسعه کسب و کار است. در حالی که بسیاری از افراد شرکت های جدید خود را با سرمایه خود یا با قرض گرفتن از خانواده یا دوستان تأمین می کنند، گزینه های دیگری نیز در دسترس است. برای تامین مالی استارتاپ با توجه به شرایط و مراحل رشد آن، روش های مختلفی وجود دارد. در این مطلب به بررسی بهترین روش های جذب سرمایه برای استارتاپ می پردازیم.

تامین مالی شخصی

تامین مالی شخصی یا bootstrapping عبارت از تأمین مالی با سرمایه شخصی بنیانگذاران آن است. وقتی این نوع بودجه را انتخاب می کنید، با استفاده از پس اندازهای شخصی خود، و فروش هایی که پس از راه اندازی کسب و کار خود انجام می دهید، خود را سرپا نگه می دارید. زمان و پول شما باعث پیشرفت شما می شود که می تواند هم استرس زا باشد و هم رضایت بخش.
در این صورت شاید استفاده از روش استارتاپ ناب برای صرفه جویی و کاهش هزینه و ریسک مناسب باشد. شما با تولید کمینه محصول پذیرفتنی، به بررسی بازخوردهای پذیرندگان اولیه می‌پردازید تا با رفع اشکالات محصول احتمال موفقیت استارتاپ را افزایش دهید.

همچنین در این مرحله بهتر است که از کار از راه دور یا فضای کار اشتراکی عناصر مهم در سرمایه گذاری به جای اجاره دفتر کار مستقل، استفاده کنید و برخی کارها مثل تاسیس سایت و اتصال آن به درگاه پرداخت اینترنتی و تبلیغات و بازاریابی را خودتان انجام دهید تا بتوانید حداکثر کاهش هزینه و صرفه جویی مالی را داشته باشید.

تامین مالی استارتاپ از دوستان و سرمایه گذاران خانوادگی

دوستان و خانواده شما ممکن است مایل باشند به رشد شما کمک کنند. این نوع سرمایه گذاری در استارتاپ عموما نوعی قرض، وام یا خرید سهام هستند و وقتی انجام می شود که دوستان و اطرافیان به تلاش شما و ارزش و موفقیت ایده تان اطمینان زیادی داشته باشند.
با این حال، برای محافظت از حقوق و روابط خود، باید مطمئن شوید که یک توافق نامه کتبی واضح دارید که نحوه بازپرداخت پول را مشخص می کند. همچنین باید به یاد داشته باشید که حتی اگر توافق نامه غیر رسمی باشد، باید از طریق اوراق بهادار به آن جنبه قانونی و حقوقی ببخشید.

سرمایه گذاری جمعی

سرمایه گذاری جمعی یا Crowdfunding به سرعت در حال تبدیل شدن به یک روش محبوب جهت جذب سرمایه برای استارتاپ است. با این حال، قبل از جستجوی داوطلبان سرمایه گذاری در استارتاپ، سعی کنید که از راهنمایی و مشاوره یک متخصص در مورد مسائل مختلف حقوقی تأمین سرمایه جمعی و نکاتی در مورد چگونگی جلوگیری از اشتباهات قانونی بهره مند شوید.

این نوع سرمایه گذاری در استارتاپ در واقع تامین مالی بر مبنای جمع آوری مبالغ کوچک از تعداد زیادی از افراد است. در رویکرد سنتی تأمین سرمایه جمعی، شما در ازای مشارکت مالی، محصول اولیه یا مشوق دیگری را ارائه می دهید. در بسیاری از موارد، این فرایند اساسا جنبه پیش فروش محصول شما است و نه سرمایه گذاری در کسب و کار.

به طور کلی این روش جذب سرمایه برای استارتاپ دارای چهار نوع زیر است:

۱٫ خیریه و کمک های نوع دوستانه
۲٫ دریافت پاداش در قبال حمایت یا پیش خرید محصول
۳٫ اعطای وام جهت دریافت سود
۴٫ خرید سهام برای مشارکت در سود آینده استارتاپ

برخی سایت های معروف تامین مالی استارتاپ از طریق سرمایه گذاری جمعی به صورت زیر است:

• Kickstarter
• Indiegogo
• Patreon
• GoFundMe
• Crowdrise
• PledgeMusic
• MightyCause
• InKind
• Crowdfunder
• Give
• Charitable
• Lending Club
• AngelList
• Ulule
• Funding Circle
• Seed&Spark
• Crowdcube
• GoGetFunding
• Fundable
• Kiva

برخی پلتفرم های ایرانی سرمایه گذاری جمعی استارتاپ عبارتند از:

• دونیت
• فندوران
• حامی جو
• مهربانه
• نیک استارتر
• زیما
• یوفاند
• ایده هاب
• خیرانت
• حامی باش
• ضامن
• وقف علم و فناوری
• راتا
• نوآوری باز کوشا
• همرس
• مردمانیم
• آگاپه
• حامیانه
• دونگی
• اگریتال

جذب سرمایه برای استارتاپ از طریق مراکز رشد و شتاب دهنده ها

مراکز رشد و شتاب دهنده ها به طور کلی فضای کاری، مشاوره و آموزش تجاری و بودجه بالقوه را برای گروه های نوپا فراهم می کنند. آنها اغلب توسط دانشگاه ها، سازمان های صنعتی یا شرکت های فردی حمایت می شوند.
شتاب دهنده یا accelerator شرکتی است که استارتاپ ها را از شروع کار آن تحت حمایت قرار می دهد. شتاب دهنده ها با سرمایه گذاری اولیه در یک کسب و کار نوپا، معمولا در مقداری از سهام آن را مالک می شود.

مرکز رشد یا Incubator سازمانی است که برای کمک به توسعه و رشد استارتاپ ها تاسیس شده است. مراکز رشد تسهیلاتی مانند فضای کاری و آزمایشگاهی، منابع و برنامه های توسعه ای و مشاوره و مربیگری در اختیار استارتاپ ها قرار می دهند. تفاوت آن با شتاب دهنده ها این است که شتاب دهنده ها معمولا بر روی توسعه استارتاپ و محصولات آن در یک دوره طولانی مدت تمرکز دارند در حالی که مراکز رشد بر روی تسریع رشد در یک بازه تعریف شده کوتاه تر (از ۱ تا ۳ سال) متمرکز هستند. اکثر دانشگاه ها دارای مرکز رشد و فناوری هستند. برخی شتاب دهنده های ایرانی نیز عبارتند از:

• دیموند
• ستاک شریف
• تریگ آپ
• نوین تک
• همتک
• اینومکث
• نیروان

سرمایه گذاران فرشته (Angel Investors) معمولا افراد ثروتمندی هستند که در مراحل آغازین یک استارتاپ در برابر سهام یا بدهی قابل تبدیل، در آن سرمایه گذاری می کنند.

در سطح بین المللی جذب سرمایه گذاری در استارتاپ از طریق سرمایه گذاران فرشته، سرمایه گذاری ها اغلب بین ۲۵۰۰۰ دلار تا ۲۵۰،۰۰۰ دلار متغیر است. از آنجا که سرمایه گذاران فرشته با ساختار کوچکتر و کمتر رسمی عمل می کنند، می توانند انتظارات بسیار متفاوتی از شرایط سرمایه گذاری داشته باشند. در حالی که دریافت یک پیشنهاد سرمایه گذاری بزرگ هیجان انگیز است، باید مطمئن شوید که با شرایط شما متناسب و برای استارتاپ شما بهترین است.

جذب سرمایه برای استارتاب از سرمایه گذاران خطرپذیر

سرمایه گذاران خطرپذیر یا Venture Capitalists سرمایه گذاران حرفه ای هستند که در استارت آپ ها و شرکت های در حال رشد سرمایه گذاری می کنند.
باید اطمینان حاصل کنید که منافع شما با یک سرمایه گذار خطر پذیر همسو است. این شرکت ها اغلب به دنبال بازده سریع هستند و برای رشد سریع تلاش می کنند. این ممکن است برخلاف میل شما برای ساختن آهسته و پیوسته باشد.
سرمایه گذاران خطرپذیر همچنین به دنبال کنترل منظم و نظارت دقیق بر شرکت هستند. اگر می خواهید رویکرد و استراتژی کاملا مستقلی را دنبال کنید، سرمایه گذاران خطرپذیر ممکن است برای شما مناسب نباشند.
ذکر این نکته ضروری است که سرمایه گذاران خطرپذیر معمولا می خواهند از قرارداد سرمایه گذاران خود استفاده کنند. مانند هر قرارداد مهم، باید آن را با دقت مرور کنید تا اطمینان حاصل کنید که منافع و اهداف شما را ارتقا می بخشد.

تهاتر یا مشارکت

به طور قابل ملاحظه ای بسیاری از مشاغل ترجیح می دهند که به صورت نقدی حمایت شوند، اما هنوز در تجارت مدرن جا برای تجارت پایاپای وجود دارد. می توانید به دنبال مشاغل کوچکی باشید که بتوانند یکی از نیازهای شما را برآورده کنند و مشکلاتی داشته باشند که شما می توانید آنها را حل کنید. ممکن است بتوانید خدمات خود را در ازای عناصر مهم در سرمایه گذاری چیزی که به آن نیاز دارید، معامله کنید (به عنوان مثال ، موافقت با انجام فناوری اطلاعات برای یک شرکت در ازای استفاده از دفتر آنها).

حتی اگر مستقیماً پول نقد دریافت نکنید، پس انداز از این طریق به شما امکان می دهد منابع خود را بیشتر کنید. گاهی اوقات، توسعه استارتاپ راه حل نیست. در عوض، ممکن است بخواهید با یک شرکت تأسیس شده که می تواند از محصول شما بهره مند شود، قرارداد مشارکت یا تهاتر منعقد کنید.

به عنوان مثال، اگر یک باتری تلفن همراه اختراع کرده باشید که دو برابر بیشتر از باتری های موجود دوام داشته باشد، می توانید: فرایند گران و خطرناک تلاش برای فروش مستقل باتری خود را به مصرف کنندگان طی کنید، یا یک قرارداد تهاتر با یک تولید کننده معتبر که دوست دارد باتری شما را در مدل بعدی خود قرار دهد، امضا کنید.

در توافق نامه مشارکت یا تهاتر، ممکن است بودجه به پیشرفت اولیه سفارش محدود شود تا به شما در افزایش تولید کمک کند. با این حال، برد بزرگتر این است که با کاهش هزینه های ایجاد زنجیره تأمین و استراتژی بازاریابی خود، به بودجه زیادی احتیاج نخواهید داشت.

سخن پایانی جذب سرمایه برای استارتاپ

اکثر کارآفرینان درک می کنند که اگر اصول اولیه یک ایده تجاری مثل تیم مدیریت، فرصت های بازار، جنبه های فنی و تبلیغات و بازاریابی مناسب باشند، احتمال جذب سرمایه برای استارتاپ چندان دشوار نخواهد بود.

چالش جذب سرمایه برای رشد یک کسب و کار نوپا می تواند هیجان انگیز باشد. اما هرچقدر جستجوی سرمایه هیجان انگیز باشد، به همان اندازه تهدید آمیز هم هست. در این فرایند واقعیت های خشن خاصی وجود دارد که می تواند به طور جدی به یک کسب و کار آسیب برساند. کارآفرینان نمی توانند از آنها فرار کنند اما با آگاهی از آنها، حداقل می توانند برای مواجهه با آنها آماده باشند.

تامین مالی استارتاپ مثل عملکرد یک درگاه پرداخت اینترنتی است. شما فقط در ازای پردات چیزی قادر به گرفتن چیزی خواهید بود. در زمینه جذب سرمایه برای استارتاپ هم باید بدانید که چه چیزی را می خواهید در قبال آن به سرمایه گذار واگذار کنید.

آشنایی با نحوه سرمایه گذاری در متاورس از صفر تا صد

در سال‌های گذشته، ایده‌های جدیدی در مورد اینترنت و این موضوع باعث شده است تا همه در مورد این ایده‌ها کنجکاو باشند. یکی از این ایده‌ها، ایده جهان‌های مجازی است که در آن انسان‌ها به دور از محدودیت‌های فیزیکی قادرند تا تعاملی مؤثر را ایجاد نمایند. با توجه به اقبال عمومی به چنین فضاهایی، بسیاری افراد جهان‌های مجازی مثل متاورس را محیطی مناسب برای سرمایه‌گذاری ارزیابی کرده‌اند. به‌همین دلیل بر آن شدیم تا این مقاله را در مورد نحوه سرمایه گذاری در متاورس بنویسیم.

پدیده متاورس خیلی جدید است و همین امر موجب به‌وجود آمدن یک پرسش مهم در ذهن افراد شده، چگونه در متاورس سرمایه گذاری کنیم؟ ما در دوره آموزش متاورس، صفر تا صد کسب درآمد از دنیای متاورس را به‌صورت عملی به شما آموزش می‌دهیم، در این دوره شما زیر نظر استاد مجموعه آموزش می‌بینید و می‌توانید از راهنمایی‌های او بهره‌مند شوید که قاعدتاً این شیوه مسیری هموارتر را برای شما فراهم خواهد کرد تا سریع‌تر به سود برسید. اما اگر قصد دارید به‌صورت مستقل فعالیت کنید، این مقاله را از دست ندهید.

متاورس چیست؟

متاورس را می‌توان به این شکل تعریف کرد:

“جهانی مجازی که در آن می‌توان با ایجاد آواتار مخصوص به خود، تجربیاتی که سابقاً در دنیای واقعی یا فیزیکی تجربه کرده‌ایم را در پلتفرمی مجازی و سه‌بعدی تکرار کنیم.“

این مفهوم پس از همه‌گیری ویروس کرونا، بیش از پیش موردتوجه قرار گرفت زیرا دیگر امکان برگزاری تجمعات و جلسات ممکن نبود و این موضوع باعث شد تا ایده متاورس جدی‌تر شود. در دهه‌های گذشته، اینترنت توانست تمام جهات و جنبه‌های زندگی انسان‌ها را دچار تحول کند و امروزه پیش‌بینی می‌شود تا متاورس بتواند همین کار را تکرار کند.

متاورس علاوه بر جلب توجه کاربران، به شکلی خاص و ویژه توجه شرکت‌های بزرگ را به خود جلب کرده است، به شکلی که شرکت بزرگ فیس‌بوک، اسم خود را به “متا” تغییر داد و اعلام کرد که قصد دارد میلیاردها دلار را در متاورس سرمایه‌گذاری کند و خود را به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی تکنولوژی متاورس معرفی کرد. ما در مقاله شرکت های متاورس، به‌طورکامل کمپانی‌های سرمایه گذار در متاورس را معرفی کرده‌ایم.

امروزه شرکت‌های بزرگ فناوری با توجه به پیشرفت‌های چشمگیر چند دهۀ گذشته، به توانایی‌هایی بسیاری رسیده‌اند و با به‌کارگیری قدرت محاسباتی بیشتر و دسترسی پرسرعت به اینترنت، توانسته‌اند پیشرفت‌های چشم‌گیری مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشین و… پلتفرم‌های مجازی را به شکل خارق‌العاده‌ای پدید آورند. متاورس قصد دارد تا “احساس حضور” را به فضای مجازی فعلی اضافه کند و با ایجاد فضای سه‌بعدی و هوشمند، انجام هر کاری که در دنیای فیزیکی انجام عناصر مهم در سرمایه گذاری می‌دهیم را در این دنیای مجازی ممکن کند.

با ساخت آواتارها، امکان کارکردن، بازی‌کردن، ورزش‌کردن، یادگیری و … در دنیای دیجیتالی متاورس ممکن خواهد بود. شما می‌توانید عناصر واقعی مانند دکوراسیون خانه یا محل کار خود را داشته باشید و حتی با بهره‌گیری از تکنولوژی پیشرفته و گرافیک جالب توجه متاورس، حضور در مکان‌های خاص مانند پاریس، ساحل هاوایی و… را تجربه نمایید. با در هم آمیختن خیال و واقعیت، ساختن چنین فضایی ممکن شده است.

زاکربرگ به‌عنوان مالک شرکت “متا” و یکی از بزرگ‌ترین حامیان متاورس بیان داشته است که با استفاده از متاورس می‌توان “حس حضور” را به افراد حاضر در متاورس منتقل کرد به این شکل که افراد می‌توانند جلسه‌ای را در متاورس برگزار کنند و این حس را داشته باشند که به طور واقعی، در یک اتاق حضور دارند، ارتباط چشمی برقرار کنند و حس مشترکی داشته باشند.

این نوع حضور چیزی فراتر از تماس صوتی یا تصویری فعلی است و حالتی ایده‌آلی از دنیای مجازی است. این موضوع می‌تواند در کنار فناوری واقعیت افزوده قرار گیرد و شرایط بی‌نظیر را به وجود آورد، به این شکل که می‌توان فضایی مانند روم باستان را ایجاد کرد و معلم می‌تواند با استفاده از این تکنولوژی، دانش‌آموزان را به این فضا ببرد و آموزش را به شکل تکمیلی انجام دهد! بی‌نظیر است!

چگونه در متاورس سرمایه‌گذاری کنیم؟

بدیهی است که متاورس با توجه به شرایط انقلابی و مشخصات خود، فرصت‌های سرمایه‌گذاری متعددی را عناصر مهم در سرمایه گذاری ایجاد کرده است. در متاورس، به‌جای بهره‌گیری از واحدهای پولی مرسوم از ارزهای دیجیتال به‌عنوان ارز مبنا استفاده می‌شود و این موضوع باعث شده تا قیمت ارزهای دیجیتال بیش‌ از پیش رشد داشته باشد. البته پیش‌بینی روند ارزهای دیجیتال و بررسی یک به یک آن‌ها بحث متفاوتی است که در دوره ارز دیجیتال پارسیان بورس به‌طورکامل و عملی به آن پرداخته می‌شود.

اما چگونه می‌توانیم در این فضا سرمایه‌گذاری کنیم؟ برای سرمایه گذاری در متاورس سه راه وجود دارد که در این بخش آنها را به طور کامل برای شما عزیزان شرح خواهیم داد.

خرید توکن‌های متاورس

برای خرید دارایی‌ها در متاورس‌ و پلتفرم‌های مجازی به ارزهای دیجیتال نیاز دارید زیرا اغلب پلتفرم‌های مجازی، برای خود ارز دیجیتالی را به‌عنوان ارز مبنا برگزیده‌اند. به طور مثال برای خرید دارایی‌هایی مانند زمین در سندباکس، می‌بایست از رمزارز SAND استفاده نمایید و یا برای خرید دارایی در پلتفرم دسنترالند می‌بایست از توکن بومی شبکه یعنی رمزارز MANA استفاده نمایید. برای اطلاعات بیشتر می‌توانید مقاله آموزش دیسنترالند را مطالعه نمایید.

باتوجه‌به این موارد شما عزیزان برای سرمایه‌گذاری می‌توانید رمزارزهای مرتبط با پلتفرم‌های مجازی را خریداری نمایید و هولد کردن را در دستور کار خود قرار دهید. هنگامی که کاربرد پلتفرم‌های مجازی متاورسی بیشتر شود و به‌اصطلاح این پلتفرم‌ها همگانی و همه‌گیر شوند، ارزش این توکن‌ها بسیار افزایش خواهد یافت.

خرید توکن‌های غیر قابل تعویض (NFT) درون بازی

یکی دیگر از روش‌های سرمایه گذاری در متاورس، خرید NFTها می‌باشد. توکن‌های غیر قابل تعویض یا همان NFTها مواردی هستند که می‌توانید روی آنها سرمایه‌گذاری کنید. این NFTها می‌توانند یک اثر هنری دیجیتالی، یک ویژگی درون یک بازی و … باشند و شما می‌توانید با خرید و سرمایه‌گذاری در این توکن‌های غیر قابل تعویض، به سود سرشاری دست پیدا کنید. اگر در مورد NFT اطلاعی ندارید، مقاله NFT چیست را مطالعه کنید.

خرید زمین مجازی در متاورس (از اصلی‌ترین شیوه‌های سرمایه گذاری در متاورس)

دیگر راهی که می‌توانید از طریق آن کسب سود کنید و سرمایه‌گذاری مناسبی را انجام دهید، خرید زمین در متاورس است. بزرگ‌ترین پلتفرم‌هایی که امروزه بسیار مورد استقبال کاربران قرار گرفته‌اند و افراد معاملات متعدد زمین را در آنها انجام می‌دهند، سندباکس، اکسی اینفینیتی و دسنترالند نام دارند که همگی از بهترین بازی های متاورس هستند.

سندباکس را می‌توان دنیایی مجازی مبتنی بر بلاک‌چین دانست، دستنرالند یک جهان مجازی سه‌بعدی و اتریوم محور است و اکسی اینفینیتی پلتفرمی است که برای کسب درآمد از طریق بازی به وجود آمده است و رمز ارز مورد استفاده در این بازی، ارز SLP نام دارد.

زمین‌ها در این سه پلتفرم به شکل توکن‌های یکتا خرید و فروش می‌شوند و امکان سرمایه‌گذاری بر روی این توکن‌ها فراهم است و شما می‌توانید با مطالعه و تحقیق در مورد هر یک از این پلتفرم‌ها، خرید و سرمایه‌گذاری را انجام دهید.

آیا سرمایه گذاری در متاورس سودآور است؟

هیچ‌کس نمی‌تواند آینده تکنولوژی متاورس را پیش‌بینی کند، همان‌طور که در دهه‌های گذشته نمی‌شد پیش‌بینی کرد که اینترنت تا این حد مورد استقبال قرار گیرد. باتوجه‌به این موضوع، ممکن است پروژه متاورس در ده سال آینده دنیا را تسخیر کند و یا به‌طورکلی با شکست مواجه شود. ممکن است این تکنولوژی به شکلی قابل‌توجه پیشرفت کند و یا به‌طورکلی از بین برود. پس نمی‌توان تعیین کرد که سرنوشت سرمایه‌گذاری در این پلتفرم به چه شکل خواهد بود.

اما آن چیزی که محرز است، این است که درصورتی‌که فناوری متاورس سرانجامی مانند اینترنت داشته باشد، هویت دیجیتالی ما اهمیت زیادی پیدا خواهد کرد و تملک دارایی‌هایی دیجیتالی نقش بسیاری مهمی در مسیر هویت دیجیتالی خواهد داشت. در آینده متاورس، به‌طورقطع توکن‌های غیر قابل تعویض یا همان NFTها تثبیت خواهند شد و ارزش آنها افزایش چشم‌گیری خواهد داشت. باتوجه‌به این موضوع شما می‌بایست شرایط متاورس و ارزهای دیجیتال را تحلیل نمایید و باتوجه‌به شرایط سرمایه خود، در مورد سرمایه گذاری در متاورس و یا عدم سرمایه‌گذاری در آن تصمیم‌گیری نمایید.