مدیریت پورتفوی چیست؟

شرکت مدیریت دارایی چیست؟

یک شرکت مدیریت دارایی (AMC) شرکتی است که سرمایه های تجمیعی مشتریان خود را سرمایه گذاری می کند. این شرکت سرمایه را از طریق سرمایه گذاری های مختلف از جمله سهام، اوراق بهادار، املاک، مشارکت های محدود و غیره به کار می اندازد. همراه با پرتفوی های شخصی با ارزش خالص، AMC صندوق های تامینی و برنامه های بازنشستگی را مدیریت می کند. همچنین برای خدمت بهتر به سرمایه گذاران کوچکتر، ساختارهای تجمیعی مانند: صندوق های سرمایه گذاری مشترک، صندوق های شاخص یا صندوق های قابل معامله در بورس (ETFs) ایجاد می کند.

در مورد سامانه تحلیل بازار بیشتر بدانید.

به طور عامیانه از AMC ها به عنوان مدیران پول یا شرکت های مدیریت پول یاد می شود. کسانی که صندوق های مشترک دولتی یا ETF ارائه می دهند، به عنوان شرکت های سرمایه گذاری یا شرکت های صندوق سرمایه گذاری مشترک نیز شناخته می شوند. چنین مشاغلی شاملVanguard Group ، Fidelity Investments ، T. Rowe Price و بسیاری دیگر است.

AMC ها عموماً با دارایی های تحت مدیریت (AUM) – میزان دارایی هایی که مدیریت می کنند – متمایز می شوند.

اهداف شرکت مدیریت دارایی (AMC)مدیریت پورتفوی چیست؟

یک شرکت مدیریت دارایی (AMC) وجوه تجمیع شده از مشتریان را در انواع اوراق بهادار و دارایی سرمایه گذاری می کند.

AMC ها از نظر اندازه و عملکرد خود متفاوت هستند. از مدیران پول شخصی که حساب های شخصی با ارزش خالص (HNW) را اداره می کنند و چند صد میلیون دلار AUM دارند، تا شرکت های سرمایه گذاری غول پیکر که ETF و صندوق های متقابل ارائه می دهند و تریلیون ها در AUM.

از طریق کارمزد، معمولاً درصدی از دارایی های مشتری تحت مدیریت AMC، جبران می شوند.

اکثر AMC ها دارای استاندارد امانتداری هستند.

در مورد نرم افزار امور سهام بیشتر بدانید.

آشنایی با شرکت های مدیریت دارایی

از آنجا که منابع وسیع تری نسبت به سرمایه گذاران جداگانه دارند، AMC ها تنوع و گزینه های سرمایه گذاری بیشتری را در اختیار سرمایه گذاران قرار می دهند. خرید برای تعداد زیادی از مشتریان، به AMC ها این امکان را می دهد که از مقیاس مقرون به صرفه استفاده کنند. آنها اغلب در خرید خود از تخفیف قیمت برخوردار می شوند.

انباشت دارایی ها و پرداخت بازده متناسب نیز به سرمایه گذاران این امکان را می دهد که از حداقل سرمایه گذاری که اغلب هنگام خرید اوراق بهادار به تنهایی مورد نیاز است، و همچنین توانایی سرمایه گذاری در طیف وسیع تری از اوراق بهادار با مقدار کمتری از صندوق های سرمایه گذاری اجتناب کنند.

هزینه های AMC

در بیشتر موارد، AMC ها هزینه ای دریافت می کنند که به عنوان درصدی از کل AUM مشتری محاسبه می شود. این هزینه مدیریت دارایی، درصد سالیانه ای تعریف شده است که ماهانه محاسبه و پرداخت می شود. به عنوان مثال، اگر AMC هزینه ۱٪ سالانه دریافت کند، ۱۰۰۰۰۰ دلار هزینه سالانه برای مدیریت مجموعه ای به ارزش ۱۰ میلیون دلار دریافت می کند. با این حال، از آنجا که ارزش سبد سهام به صورت روزانه و ماهانه در نوسان است، هزینه مدیریتی که هر ماه محاسبه و پرداخت می شود نیز ماهانه نوسان خواهد داشت.

در ادامه مثال بالا، اگر سبد سهام ۱۰ میلیون دلاری در سال آینده به ۱۲ میلیون دلار افزایش یابد، AMC مبلغ ۲۰۰۰۰ دلار اضافی هزینه مدیریت خواهد داشت.

در مورد نرم افزار سهام بیشتر بدانید.

برعکس، اگر مجموعه ۱۰ میلیون دلاری به دلیل اصلاح بازار به ۸ میلیون دلار کاهش یابد، هزینه AMC 20000 دلار کاهش می یابد. بنابراین، پرداخت هزینه به عنوان درصدی از AUM به منظور مطابقت منافع AMC با منافع مشتری است. اگر مشتریان AMC رونق بگیرند، AMC نیز پیشرفت می کند، اما اگر سبد سهام مشتریان ضرر کنند، درآمد AMC نیز کاهش می یابد.

اکثر AMC ها حداقل هزینه سالانه ای مانند ۵،۰۰۰ یا ۱۰،۰۰۰ دلار را برای تمرکز بر مشتریانی که دارای سبد حداقل ۵۰۰،۰۰۰ یا ۱ میلیون دلار هستند، تعیین می کنند. علاوه بر این، برخی از AMC های تخصصی مانند صندوق های تامینی ممکن است هزینه های عملکردی را برای ایجاد بازدهی بالاتر از سطح تعیین شده یا معیارهای محکم دریافت کنند. مدل کارمزد “دو و بیست” استاندارد در صنعت صندوق های پرچین است.

در مورد شبکه اجتماعی بیشتر بدانید.

خرید جانبی

به طور معمول، AMC ها شرکت های خریدار محسوب می شوند. این مدیریت پورتفوی چیست؟ وضعیت به این معنی است که آنها به مشتریان خود کمک می کنند تا بر اساس تحقیقات اختصاصی داخلی و تجزیه و تحلیل داده ها، تصمیمات سرمایه گذاری خود را اتخاذ کنند. در حالی که از توصیه های امنیتی شرکت های طرف فروش نیز استفاده می کنند.

در مقابل، شرکت های فروشنده مانند بانک های سرمایه گذاری و کارگزاران سهام خدمات سرمایه گذاری را به AMC و سایر سرمایه گذاران می فروشند. آنها تجزیه و تحلیل زیادی از بازار انجام می دهند، روندها را بررسی و پیش بینی ها را ایجاد می کنند. هدف آنها ایجاد سفارشات تجاری است که بر اساس آنها می توانند هزینه معاملات یا کمیسیون ها را دریافت کنند.

شرکت های مدیریت دارایی در مقابل خانه های کارگزاری

خانه های کارگزاری و AMC از جهات مختلف با یکدیگر همپوشانی دارند. در کنار معاملات اوراق بهادار و انجام تجزیه و تحلیل، بسیاری از کارگزاران، اغلب از طریق بخش ویژه “سرمایه گذاری خصوصی” یا “مدیریت ثروت” یا شرکت فرعی، سبد مشتریان خود را توصیه و مدیریت می کنند.

بسیاری نیز صندوق های سرمایه گذاری اختصاصی ارائه می دهند. کارگزاران آنها همچنین ممکن است به عنوان مشاور مشتریان عمل کنند، اهداف مالی را مورد بحث قرار دهند، محصولات را توصیه و به روش های دیگر به مشتریان کمک کنند.

اما به طور کلی، کارگزاری ها تقریباً هر مشتری را صرف نظر از مبلغی که باید سرمایه گذاری کنند، می پذیرند و این شرکت ها دارای استاندارد قانونی برای ارائه خدمات “مناسب” هستند. مناسب در اصل به این معنی است که تا زمانی که آنها تمام تلاش خود را برای مدیریت وجوه عاقلانه و مطابق با اهداف اعلام شده مشتریان خود انجام می دهند، در صورت از دست دادن پول مشتریان خود، مسئولیتی ندارند.

نکات مثبت و منفی

اکثر شرکت های مدیریت دارایی، شرکت های امانتی هستند که از استانداردهای قانونی بالاتری برخوردارند. امانت داران باید به نفع مشتریان خود عمل کرده و در هر زمان از تضاد منافع اجتناب کنند. در صورت عدم انجام این کار، با مسئولیت کیفری روبرو می شوند. آنها تا حد زیادی از این استاندارد بالاتر برخوردار هستند. زیرا مدیران پول معمولاً دارای اختیارات تجاری در حساب ها هستند. به این معنا که آنها می توانند بدون مشورت با مشتری، اقدام به خرید، فروش و تصمیم گیری در زمینه سرمایه گذاری کنند. در مقابل، کارگزاران قبل از انجام معاملات باید اجازه بگیرند.

AMC ها معمولاً معاملات خود را از طریق یک کارگزار تعیین شده انجام می دهند. این کارگزاری همچنین به عنوان متولی تعیین شده که حساب سرمایه گذار را در اختیار دارد یا در آن قرار دارد، عمل می کند. AMC ها همچنین دارای حداقل آستانه سرمایه گذاری بالاتری نسبت به کارگزاری ها هستند و به جای کمیسیون، هزینه دریافت می کنند.

پرتفوی لحظه‌ای چیست و چه کاربردی دارد؟

پرتفوی لحظه‌ای چیست و چه کاربردی دارد؟ سرمایه‌گذاری در بورس و اوراق بهادار همیشه دارای بازده و ریسک است و این موضوع را همه ما به عنوان فعال در این بازار می‌دانیم. البته بازدهی و ریسک در تمامی بازارهای مالی وجود دارد اما نکنه اصلی و اساسی در سرمایه‌گذاری بورسی تلاش برای بالا بردن بازدهی و کم‌کردن ریسک است.

ایجاد تعادل بین بازدهی و ریسک همیشه ساده نیست و پیچیدگی‌های بسیاری دارد. عدم توانایی سرمایه‌گذار در ایجاد تعادل بین بازدهی سرمایه و ریسک آن می‌تواند عواقب گاها خطرناکی ایجاد نماید. پس باید به فکر راه حل بود. یکی از اصلی‌ترین اهرم‌های ایجاد تعادل بین بازدهی و ریسک استفاده از پرتفوی سرمایه‌گذاری است.

پرتفوی چیست؟

پرتفوی در حالت لغوی به معنای کیف‌دستی است. در گذشته و پیش از برخط شدن سیستم‌های معاملاتی و انجام تمامی فعالیت‌ها به صورت آنلاین، سرمایه‌گذاران اسناد و مدارک معاملاتی خود را در کیف دستی قرار می‌دادند و به صورت روزانه به مرکز بورس رفت و آمد داشته و سهام خود را مدیریت می‌کردند. اما پس از آنلاین شدن تمامی فعالیت‌ها این کلمه پرتفوی به سبد آنلاین سرمایه‌گذاری افراد اطلاق شد و تا به حال نیز به همین صورت باقی مانده است. سبد سرمایه‌گذاری آنلاین یا همان پرتفوی آنلاین و لحظه‌ای در پنل کاربری سرمایه‌گذاران در کارگزاری‌ها موجود است که در ادامه به صورت کامل بررسی می‌شود.

پرتفوی در سرمایه‌گذاری به چه معناست؟

در حالت کلی به مجموع دارایی‌های یک سرمایه‌گذار پرتفوی می‌گویند. این دارایی‌ها می‌تواند سهم بورسی و یا طلا و بیت‌کوین و… باشد. در مجموع تمام دارایی‌ها پرتفوی یک سرمایه‌گذار است. برخی از سرمایه‌گذاران تمام سرمایه خود را در یک بخش سرمایه‌گذاری می‌نمایند و پرتفوی ایشان متشکل از یک حوزه سرمایه‌گذاری است. اما برخی دیگر از سرمایه‌گذاران سرمایه خود را در تمامی بخش‌ها وارد می‌کنند. به صورت جزئی‌تر اگر قصد بررسی بخش سرمایه‌گذاری در بورس را داشته باشیم، پرتفوی مجموعه دارایی‌ها (سهم‌ها) هر سرمایه‌گذار است.

این دارایی‌ها در بورس می‌تواند یک سهم باشد و یا از سهم‌های مختلفی تشکیل شده باشد. در نهایت نیز تصمیم‌گیری در خصوص سهم‌های خریداری شده بر عهده سرمایه‌گذار است. در ادامه به بررسی بیشتر مفهوم پرتفوی می‌پردازیم.

پرتفوی در بورس به چه مواردی اشاره می‌کند؟

پرتفوی در سرمایه‌گذاری بورسی به این موضوع اشاره می‌کند که شما به عنوان سرمایه‌گذار باید مجموعه دارایی‌های خود را در چندین بخش تقسیم‌بندی نمائید تا میزان ریسک‌های سرمایه‎گذاری را کاهش دهید. موضوع پرتفوی سرمایه‌گذاری را می‌توان با مثالی بیشتر مورد بررسی قرار داد. در سرمایه‌گذاری حوزه بورس و اوراق بهادار، برای هر فرد سرمایه‌گذار، پرتفوی با هدف کم کردن ریسک سرمایه‌گذاری از چندین سهم تشکیل می‌شود که در ادامه به صورت جزئی تر به این مفهوم می‌پردازیم.

با بررسی موارد فوق می‌دانیم که پرتفوی چیست، اما پرتفوی یا سبد سهام چه کاربردی دارد؟

پرتفوی سرمایه‌گذاری چه کاربردی برای سرمایه‌گذار دارد؟

برای پاسخ به این سوال باید از مطالب گفته‌شده در این مقاله کمک بگیریم. همانطور که گفته شد پرتفوی مجموعه بخش‌های مختلف سرمایه هر فرد در بازارهای مختلف است. تنها در صورت بررسی حوزه بورس، پرتفوی مجموعه سهام خریداری شده توسط سرمایه‌گذار است. هر فرد در بازار سرمایه با استفاده از پرتفوی سرمایه‎‌گذاری خود برای تغییر در سهام و خرید و فروش آتی تصمیم‌گیری می‌نماید.

فرد سرمایه‌گذار با بررسی روزانه سبد سهام خود که پرتفوی سرمایه‌گذاری نام دارد تصمیم می‌گیرد که کدام یک از سهم های خود را حفظ نموده و یا کدام یک را به فروش برساند و در حالت کلی به چه شکل به تجارت و کسب سود بپردازد.

چه زمانی پرتفوی سرمایه‌گذاری ایجاد می‌شود؟

به خودی خود خرید و فروش تنها یک سهم در بورس و یا در حالت کلی سرمایه‌گذاری فقط در یک حوزه باعث ایجاد پرتفوی نمی‌شود و زمانی شما می‌توانید ادعا کنید که پرتفوی سرمایه‌گذاری خود را دارید که حداقل در بیش از یک حوزه سرمایه‌گذاری کرده باشید و یا بیش از یک سهم در بازار بورس را خریداری کرده باشید. پرتفوی تک سهمی تقریبا می‌توان گفت بی‌معنی است.

چرا مدیریت پورتفوی چیست؟ توجه به پرتفوی سرمایه‌گذاری و استفاده از آن مهم است؟

با توجه به اینکه پرتفوی سرمایه‌گذاری همیشه متشکل از چندین سهم است، می‌توان گفت لزوم توجه به پرتفوی و مدیریت روزانه آن از این جهت است که شما بتوانید میزان بازدهی سبد خود را در بهترین حالت حفظ کنید. ممکن است به دلیل شرایط سیاسی و یا اقتصادی کشور سهامی از سبد سرمایه شما صعودی شده و کاملا سودده شود اما همین شرایط سیاسی و اقتصادی باعث افت سهمی دیگر از سبد سرمایه شما گردد. مشاهده اتفاقات تمامی سهم‌های موجود در پرتفوی سرمایه‌گذار می‌تواند به ایشان برای مدیریت بهتر سرمایه خود بسیار یاری‌رسان باشد.

پرتفوی لحظه‌ای چیست؟

همانطور که در بخش‌های قبلی در خصوص پرتفوی صحبت کردیم، مشخصه‌ای به نام پرتفوی لحظه‌ای در سامانه‌های آنلاین بورسی وجود دارد که افراد با استفاده از آن می‌توانند به صورت آنلاین و لحظه‌ای شرایط سبد سهام خود را ارزیابی نمایند. شما به عنوان فرد سرمایه‌گذار برای مدیریت و خرید و فروش سهام وارد حساب کاربری خود در کارگزاری می‎شوید. در این بخش گزینه‌ای به نام پرتفوی لحظه‌ای وجود دارد که وضعیت دارایی و سود و زیان سهام تحت مدیریت شما را نمایش می‌دهد.

نکات مهم در خصوص پرتفوی لحظه‌ای سبد سرمایه‌گذاری

پرتفوی لحظه‌ای سبد سرمایه‌گذاری به صورت لحظه به لحظه تغییرات سبد سهام شما را نمایش می‌‎دهد. در این حالت شما می‌توانید میزان تغییرات لحظه‌ای قیمت سهام خود و همچنین درصد سود و زیان روزانه را مشاهده نمائید. در پرتفوی لحظه‌ای توجه به این نکته ضروری است که مبنای محاسبات سود و زیان بر اساس قیمت میانگین خرید می‌باشد و سرمایه‌گذاران باید نقطه پایانی و قیمت روز را در این محاسبات دخیل نمایند.

ارزش پرتفوی سرمایه چیست؟

به میزان ارزش مالی و عددی سبد سرمایه هر فرد حقیقی یا حقوقی، ارزش پرتفوی می‌گویند. این ارزش همیشه متغییر است و در پرتفوی لحظه‌ای خود می‌توانید این تغییرات را به صورت زنده و برخط مشاهده نمائید. در صورت بررسی کلی‌تر پرتفوی سرمایه‌گذاری می‌توان گفت ارزش پرتفوی سرمایه شما مجموعه تمامی دارایی‌های شما در بازارهای مالی مختلف است.

پیشنهاداتی در خصوص پرتفوی سرمایه‌گذاری

اولین پیشنهاد و به نوعی مهمترین پیشنهاد در خصوص پرتفوی سرمایه، تک سهمی نبودن است. هیچ‌گاه و تحت هیچ شرایطی پرتفوی تک سهم نداشته باشید چرا که در صورت رکود و ایجاد مشکلات در شرکت مادر سهام تحت مالکیت شما، به صورت روزانه سرمایه شما از بین خواهد رفت. پس همیشه تنوع را رعایت نموده و سبدی از چندین سهام در حوزه‌های مختلف داشته باشید.

پیشنهاد دیگری که مطرح می‌شود شناسایی صنایع و شرکت‌های پربازده در بازه زمانی یک سال تا دو سال اخیر است. پرتفوی سرمایه‌گذاری خود را از سهم شرکت‌های پربازده اعم از کوچک و بزرگ تکمیل نمائید. نکته اساسی در خصوص انتخاب شرکت‌های پربازده، مطالعات شما به عنوان سرمایه‌گذار و همچنین روش صحیح بررسی شرکت‌های سودده است. در صورتی که توانایی این کار را ندارید سعی بر مطالعه بیشتر داشته باشید.

جمع بندی:

در این مطلب سعی بر این بود که به صورت کامل با بحث پرتفوی و پرتفوی لحظه‌ای آشنا شوید و نکات مهمی در خصوص این مبحث را بررسی نمائیم. پرتفوی سرمایه یکی از بخش‌های اصلی در تجارت بازار سهام است و لزوما برای فعالیت در بازار بورس تمامی فعالان باید از آن استفاده کنند و ویژگی‌های آن و همچنین روش استفاده از آن را به صورت کامل بدانند.

مدیریت سرمایه گذاری در سهام

از نظر جونز و با توجه به انتخاب سبد سهام توسط سرمایه گذاران، فرآیند سرمایه گذاری به دو مرحله؛ تجزیه و تحلیل اوراق بهادار و مدیریت پرتفوی تقسیم می گردد‌.
در نگاهی دیگر از شارپ این فرآیند به پنج مرحله تقسیم می شود:

۱. تعیین سیاست سرمایه گذاری
۲. انجام تجزیه و تحلیل اوراق بهادار
۳. تشکیل سبد سرمایه گذاری
۴‌. تجدید نظر در سبد سرمایه گذاری
۵. ارزیابی عملکرد سبد سرمایه گذاری

حال بر آن شدیم، تا در این مقاله فرآیند سرمایه گذاری را در چهار بخش؛ انتخاب اهداف، تجزیه و تحلیل اوراق بهادار، تشکیل سبد به کمک سبدگردان و استراتژی بررسی نماییم.

الف) انتخاب اهداف سرمایه گذاری :

در تعیین هدف از سرمایه گذاری، شخص نباید هدفش را کسب سود زیاد در نظر بگیرد؛ چرا که سود زیاد، ریسک بیشتر را نیز در پی خواهد داشت.
به عبارت دیگر هدف های سرمایه گذاری باید از دیدگاه بازده و ریسک در بورس ، باهم بیان گردد.

دیدگاه سرمایه گذار می تواند در سه منظر کوتاه مدت، میان مدت و یا بلند مدت دسته بندی گردد. انتخاب سرمایه گذاری در بورس با دید کوتاه مدت و افزایش سرمایه فوری در این بازار، تفکری نابخردانه است؛ زیرا ویژگی این بازار * صبر و افق زمانی بلند مدت* می باشد.
سرمایه گذاری در بورس برای مدت زمان کوتاه، کاملا غیر قابل پیش بینی است، چرا که قیمت های برآورد شده به دلیل وجود رفتار تعداد زیادی از سرمایه گذاران فعال در بورس، معمولا محقق نمی شوند. سرمایه گذاری در بورس در مقایسه با انواع سرمایه گذاری مثل ارز، طلا و بانک؛ صبر بیشتری نیاز دارد.

ب) تجزیه و تحلیل اوراق بهادار:

بعد از اینکه هدف از سرمایه گذاری، میزان وجوه جهت سرمایه گذاری و ارتباط ریسک و بازده بررسی شده و میزان ریسک مورد پذیرش توسط سرمایه گذار مشخص شد، نوبت به تجزیه و تحلیل اوراق بهادار می رسد.
در تجزیه و تحلیل اوراق دو فرآیند تحلیل بنیادی و تحلیل تکنیکال وجود دارد
🔻به مقاله تحلیل بنیادی و تکنیکال مراجعه شود!

ج) تشکیل سبد سرمایه گذاری و تجدید نظر در آن :

سرمایه گذار در راستای کاهش ریسک سرمایه گذاری خود، به کمک تنوع سازی سراغ تشکیل سبد سرمایه گذاری خود می رود‌. معمولا بعد از گذشت مدت زمانی از تشکیل سبد، سرمایه گذاران با توجه به تغییرات شرایط بازار، ایجاد شرایط جدید یا مشخص کردن اشتباهات در انتخاب اوراق بهاداری که منجر که منجر به کسب بازده پایین شده اند؛ مبادرت به تجدید نظر در پرتفوی خود می نمایند‌. این اقدام یکی از مهمترین مراحل است، چرا که نقاط قوت و ضعف شیوه ی سرمایه گذاری مشخص شده، بر همین اساس تغییراتی در سبد سرمایه گذاریک‌ صورت می گیرد. از طرف دیگر توجه به تغییرات بازار و تجدید نظر در سبد، می تواند منجر به کسب بازدهی مناسب از پرتفوی ایجاد شده گردد

د) انتخاب استراتژی سرمایه گذاری :

در مدیریت سرمایه گذاری سهام استراتژی سرمایه گذاری مجموعه ای است از قوانین، رویه ها یا رفتارها، که سرمایه گذار را در انتخاب پرتفولیو سرمایه گذاریش راهنمایی می کند. به عبارت دیگر برنامه استراتژیک، برنامه سرمایه گذار از توزیع دارایی ها در میان سرمایه گذاری های مختلف است؛
با در نظر گرفتن و توجه به عوامل مختلفی، همچون اهداف فردی، افق زمانی و تحمل ریسک.
برای استراتژی های سرمایه گذاری طبقه بندی های مختلفی صورت گرفته است.
برخی از سرمایه گذاران حداکثر کردن بازگشت سرمایه شان را با سرمایه گذاری در دارایی های ریسکی ترجیح می دهند، اما اشخاص دیگر حداقل کردن ریسکشان را ترجیح می دهند.

انواع استراتژی های سرمایه گذاری

به طور کلی اکثر سرمایه گذاران ما بین این دو استراتژی را می پسندند. برای مدیریت پرتفولیو به صورت کلی دو استراتژی “فعال” و “منفعل” وجود دارد.

۱. استراتژی فعال:

این استراتژی عمدتا به منظور هماهنگی با برآورد های کوتاه مدت یا میان مدت بازار و سهم بکار می رود. یعنی مدیر سبد در حال خرید و فروش سهم است تا بتواند بازدهی بیش از بازدهی شاخص بازار (بازدهی متوسط بازار) کسب کند. بدین معنا که طبق این استراتژی، ارزیابی و مدیریت و بررسی مستمر پرتفو توسط سرمایه گذار صورت می گیرد.
برای مدیریت فعال سبد؛ از سه نوع استراتژی می توان بهره مند شد.

.استراتژی سنجش
.استراتژی موقعیت بازار
. استراتژی تمرکز بخش
.استراتژی گلچین سهام

۲.استراتژی منفعل:

در این نوع استراتژی به دلیل آنکه سرمایه گذار توانایی پیش بینی جریان آتی بازار یا عملکرد قیمت سهام را ندارد؛ هدف اصلی نزدیک کردن بازده پرتفوی به بازده شاخص مورد نظر است.
در این نوع استراتژی، نوع مدیریت سبد به صورت خرید و نگهداری است. در این شرایط خرید سهام بر مبنای چندین معیار انجام شده و تا پایان دوره سرمایه گذاری، حفظ می شود.
بنابراین هیچ گونه فعالیت خرید و فروشی پس از ایجاد سبد وجود ندارد.
به این استراتژی “استراتژی سرمایه گذاری در شاخص” نیز گفته می شود.
در این حالت مدیریت هیچ گونه تلاشی جهت شناسایی سهام با قیمت پایین یا با قیمت بالا از طریق روش های تجزیه و تحلیل نمی کند و همچنین هیچ گونه تلاشی در راستای پیش بینی حرکات کلی در بازار انجام نمی دهد. در این استراتژی سبد متنوعی از سهام شرکت های بزرگ و با ثبات تشکیل می گردد.

🔻در انتخاب استراتژی، میبایست به مواردی چون: سطح کارایی بازار، شرایط حاکم در بازار، نوع بازار، اندازه و حجم پرتفوی، نگاه و ویژگی شخصیتی مدیران، سطح تحمل ریسک سبد و انتظار و توقع سرمایه گذار؛ توجه نمود.

چگونه سبد سهام تشکیل دهیم ؟ / مدیریت پرتفوی و معرفی انواع راهبردهای آن

درواقع پرتفوی مجموعه‌ای از سهام‌هایی است که سرمایه‌گذار می‌خرد؛ شاید این سوال مطرح شود که چرا سرمایه‌گذار مجموعه‌ای از سهام‌ها را خریداری می‌کند؟ این همان مسئله‌ای است که اهمیت پرتفوی و اهمیت مدیریت آن را نشان می‌دهد.

پرتفو یا پرتفوی چیست؟

قبل از وارد شدن به بحث مفصل مدیریت پرتفوی شاید لازم باشد تا کمی با مفهوم پرتفوی یا سبد سرمایه‌گذاری آشنا شویم.

درواقع پرتفوی مجموعه‌ای از سهام‌هایی است که سرمایه‌گذار می‌خرد؛ شاید این سوال مطرح شود که چرا سرمایه‌گذار مجموعه‌ای از سهام‌ها را خریداری می‌کند؟ این همان مسئله‌ای است که اهمیت پرتفوی و اهمیت مدیریت آن را نشان می‌دهد.

در حقیقت سرمایه‌گذاری در بورس کاری پر ریسک است و یکی از ابزارهایی که سطح این ریسک را پایین می‌آورد پرتفوی محسوب می‌شود.

در بازار بورس میزان سرمایه‌گذاری لزوما مهم نیست بلکه سرمایه‌گذار باید به میزان ریسک و ریوارد خود توجه کند. وقتی سرمایه‌گذار تمام سرمایه خود را در یک سهام بریزد در آن‌صورت تمام ریسک و ریوارد او بستگی به همان سهم دارد و ممکن است ضرر بزرگی بکند.

اما به‌طور مثال اگر سرمایه‌گذار ۱۰ میلیون تومان سرمایه داشته باشد و این سرمایه را بین دو یا چند سهم تقسیم کند چه اتفاقی می‌افتد؟

در این صورت وقتی یکی از شرکت‌ها به هردلیلی افت دارد سرمایه‌گذار از سهام دیگر خود ریوارد دریافت می‌کند در واقع سرمایه‌گذار با این روش میزان ریسک را پایین می‌آورد.

مدیریت پرتفوی با رویکرد کاربردی

تشکیل مدیریت پورتفوی چیست؟ و مدیریت پرتفوی مانند تمام فعالیت‌های دیگر می‌تواند روش‌ها و راهبردهای متفاوتی داشته باشد که این روش‌ها ممکن است از فرد به فرد و کشوری به کشور دیگر متفاوت شود.

بنابراین لازم است که ما با راهبردهای گوناگون آشنا باشیم تا در مرحله بعدی بتوانیم از بین آن‌ها روشی را انتخاب کنیم که با ما، میزان سرمایه و کشورمان سازگار باشد.

در بخش‌های بعدی به انواع راهبردهای موثر و کارآمد در مدیریت پرتفوی اشاره می‌کنیم.

مدیریت پرتفوی به چه معناست؟

برای حضور در بازار بورس و حفظ جایگاه و سرمایه خود همین که معامله انجام دهید و سود یا ضرر کنید کافی نیست.

شما نیاز دارید که از پیش مطلع باشید که در چه مسیری قدم می‌گذارید و لازم است که برای معاملات خود روش مدیریتی مناسبی در نظر بگیرید.

تشکیل پرتفوی اولین مرحله در انتخاب راهبرد مناسب برای خرید و فروش سهام در بورس است اما پس از انتخاب این راه باید مراحل آن را نیز طی کنید.

تشکیل و مدیریت پرتفوی پنچ مرحله را شامل می‌شود که نیاز است طی شوند تا اطمینان بیشتری از انتخاب خود داشته باشید.

مراحل شگل‌گیری پرتفوی معین کردن راهبرد سرمایه‌گذاری، بررسی اوراق بهادار بورس، ایجاد پرتفوی براساس تحلیل‌ها، ارزیابی مجدد پرتفوی، و در نهایت ارزیابی عملکرد پرتفوی را شامل می‌شود.

مدیریت پرتفوی و مراحل شکل‌گیری پرتفوی

در مرحله اول لازم است تا فرد بتواند تحلیل کند که با سرمایه‌ای که دارد می‌تواند چه میزان ریسک را تحمل کند؛ از طرفی قصد دارد با این سرمایه و ریسک چه میزانی از سوددهی را به‌دست آورد.

در مرحله بعدی براساس بررسی‌هایی که در مرحله قبلی انجام داده است باید به سراغ سهام‌های مختلف برود تا سهم‌های موردنظر خود را به پرتفوی اضافه کند.

پس از تشکیل سبد باید سبد را ارزیابی کند و راهبردی مناسب برای مدیریت آن انتخاب کند؛ در نهایت در مرحلة نهایی باید بتواند عملکرد پرتفوی را براساس دوره‌های مختلف تحلیل کند.

مدیریت پورتفوی و انواع راهبردها

برای مدیریت پورتفوی ما دو روش کلی به نام‌های مدیریت پورتفوی فعال، انفعالی، تنوع‌بخشی، و راهبرد مبتنی بر ارزش بازار داریم که هر کدام از راهبردها به بخش‌های کوچکتری تقسیم می‌شوند.

مدیریت پورتفوی فعال انواع گلچین سهام، موقعیت بازار، و تمرکز بخش را شامل می‌شود. در مدیریت انفعالی پورتفوی نیز روش نمونه‌گیری، برنامه‌ریزی غیرخطی، و پیگیری کامل به کار می‌روند.

مدیریت پرتفوی در بورس با راهبرد فعال

راهبرد فعال در مدیریت پرتفوی برای معاملات میان‌مدت و یا کوتاه‌مدت به کار می‌رود و مدیر پرتفوی در این روش دائما درگیر است تا بتواند به سوددهی بیشتری از سوددهی شاخص بورس برسد.

در راهبرد فعال گلچین سهام مدیر پرتفوی وزن سهام‌های زیر قیمت را در سبد افزایش می‌دهد تا ریسک را متنوع کند؛ در این روش وزن سهام‌های بالای قیمت بسیار پایین‌تر است.

در راهبرد فعال بازار مدیر پرتفوی سرمایه‌گذاری در سهام‌های مختلف را براساس روند کلی بازار تغییر می‌دهد و اگر روند صعودی باشد سهام‌های در نوسان را خریداری می‌کند.

در راهبرد فعال تمرکزبخش نیز مدیر پرتفوی مانند راهبرد گلچین عمل می‌کند اما تمرکز خود را بر روی انتخاب سهام در گروه‌های صنعتی مختلف می‌گذارد.

مدیریت پرتفوی سرمایه گذاری با راهبرد انفعالی

در راهبرد انفعالی ما یا سهام‌ها را نسبت به وزن آن‌ها در شاخص مورد نظر خریداری می‌کنیم و یا فقط یک نمونه را از شاخص مبنا انتخاب می‌کنیم.

در راهبرد انفعالی برنامه‌ریزی غیرخطی نیز سهام‌های پرتفوی براساس ارتباط سهم‌ها با یکدیگر و اطلاعات تاریخی روند قیمت‌ها انتخاب و خریداری می‌شوند.

مدیریت پرتفوی بورس با راهبرد مبتنی بر ارزش بازار

قبل از توضیح این راهبرد باید تعریف و فرمول به‌دست‌آوردن ارزش بازار را بدانیم؛ برای بدست آوردن عدد ارزش بازار یا Market Cap کافی است قیمت بازار سهم یا همان قیمت پایانی آن را در تعداد سهامی ضرب کنید که همان شرکت منتشر کرده است.

در راهبرد مبتنی بر ارزش بازار سهام‌هایی انتخاب می‌شوند که بیشترین ارزش بازار را دارند و نسبت قرارگیری آن‌ها در پرتفوی نیز براساس نسبت ارزش بازار آن‌ها به کل ارزش سبد تعیین می‌شود.

به طور مثال مدیریت پورتفوی چیست؟ اگر شما ۲۰ سهم با ارزش بالا در سبد داشته باشید و ارزش بازار سهم اول در پرتفوی ۱۰ درصد بیشتر از سهم دوم باشد به همان نسبت وزن سهم اول در سبد نسبت به سهم دوم نیز باید بیشتر باشد.

مدیریت پرتفوی با راهبرد تنوع بخشی

راهبرد تنوع بخشی در واقع راهبردی کلی برای پوشش تمام راهبردهای مربوط به پرتفوی است؛ تنوع بخشی این دیدگاه را دارد که برای گریز از ریسک‌های غیرسیستماتیک باید سبد متنوعی از سهام‌ها را داشت.

حقیقت این است که تغییرات در صنایع مثلا بالا بردن هزینه‌های یک صنعت، بر شرکت‌های همان گروه تاثیر می‌گذارد و روند قیمت را نزولی می‌کند اما بر کل بازار تاثیر چندانی ندارد بنابراین تنوع بخشی به سبد می‌تواند ریسک را کاهش دهد.

اما این راهبردها در نهایت با چالش هزینه‌های بالا و مدیریت سخت نیز درگیر هستند؛ وقتی تعداد سهام در سبد بالاتر رود بنابراین هزینه‌های کارمزدها نیز بالاتر می‌روند که گاهی می‌تواند مزیت‌های تنوع بخشی را بی فایده کند.

از طرفی با تنوع بخشی سبد، مدیریت آن نیز مشکل‌تر می‌شود و نیاز به افرادی ماهر برای مدیریت دائمی آن‌ها پیدا می‌کنیم.

مدیریت پرتفوی با راهبرد هم‌وزن

در راهبرد هم‌وزن ما مانند راهبرد مدیریت پورتفوی چیست؟ مبتنی بر ارزش عمل می‌کنیم و سهام‌هایی با بالاترین ارزش بازار را انتخاب می‌کنیم.

اما در مرحلة بعدی بین وزن آن‌ها نسبت‌بندی نمی‌کنیم و وزن آن‌ها را در سبد برابر درنظر می‌گیریم.

همه چیز درباره سبد سهام (پرتفوی سهام)

برای شروع هر بیزینس و تجارتی، آموزش اصطلاحات و مبانی اولیه آن ضروری است. به عنوان مثال برای ورود به بازار بورس، یادگیری اصطلاحاتی مانند مدیریت پورتفوی چیست؟ پرتفوی، سبد خرید، سبد فروش، درصد ریسک، کارگزاری، سفارش‌ها، عرضه و تقاضا از واجبات است. هر نام و اصطلاح بیانگر اطلاعاتی است که مطمئناً در طول مسیر به آن نیاز خواهید داشت.

در این مقاله به سراغ یکی از کاربردی‌ترین موضوعات به نام پرتفوی سهام یا همان سبد سهام رفته و سعی خواهیم کرد شما را با مفهوم آن آشنا کنیم. اگر دوست دارید در مورد اصطلاحات بازار بورس و داد و ستد در آن بیشتر بدانید، در این مبحث همراه ما باشید.

فهرست عنواوین مقاله:

سبد سهام یا پرتفوی چیست؟

برای ورود به بورس، نیاز به خرید و فروش سهم شرکت‌ها، کارخانه‌ها و اجناس است. این کار با انجام معاملات بخشی از سهام آن‌ها صورت گرفته که در سازمان بورس به اشتراک می‌گذارند. هر سهامدار، با ثبت‌نام در کارگزاری‌های منتخب و مورد تائید سازمان بورس کشور، اقدام به دریافت کد بورسی کرده و می‌تواند به معامله در این حوزه بپردازد. مقدار سهام پرتفوی یا همان سبد پرتفوی، مجموعه سهم‌هایی است که سهامدار اقدام به خرید آن‌ها کرده و جمع‌آوری کرده است.

درصورتی‌که بتواند با قیمت بالاتر یا بررسی حد ضرر با کمترین میزان سود بفروشد، اصول اولیه بورس را یاد گرفته است. حال که تا اینجای مقاله با ما همراه بوده‌اید، در ادامه به نحوه تشکیل سبد پرتفوی پرداخته و ریسک‌های آن را بر می­شمریم.

مقدار سهام مجاز هر پرتفوی

سبد پرتفوی هر شخص، در بر گیرنده کلیه سهم‌هایی است که شخص یا کارگزار او تشخیص به خرید داده و می‌تواند با آن‌ها معامله کند. اینکه چه مقدار سهام خریداری یا به فروش برسد حد مشخصی نداشته و یک امر کاملاً وابسته به میزان پولی است که به اشتراک گذاشته می‌شود. اگر شخص سهامدار علاقه‌مند به ریسک‌پذیری بالاتری در بازار بورس باشد می‌تواند خرید خود را افزایش داده و از تنوع سهمی بالاتری در سبد سهام خود بهره‌مند گردد.

با این وجود رعایت میزان ریسک نکته حائز اهمیتی است؛ چرا که لازم است این سبد در زمان مقتضی به فروش رسیده و سود قابل‌توجهی را عاید سهامدار کند. بدین ترتیب تعداد سهم، به حجم سرمایه‌گذاری بستگی داشته و معیار مشخص و تعیین شده‌ای ندارد. رعایت این نکته در تشکیل سبد پرتفوی مهم است که تعادل خرید سهم حفظ شود. سرمایه‌گذاری صرفاً در یک شاخه مطمئناً کار عاقلانه‌ای نیست. هر سرمایه‌گذار لازم است از چندین نوع سهم با اصالت و پشتوانه قوی استفاده کرده و وارد بازی‌های هیجانی نشود.

آنچه در بازار بورس تضمین کننده موفقیت شماست، نه ورودهای هیجانی، بلکه بررسی‌های دقیق و دست به عصا است. در کل داشتن تعداد میانگین ۶ الی ۷ سهم مناسب با پیشینه قوی سرمایه‌گذاری کافی است. پخش بی‌رویه سرمایه نیز از ارزش مبالغ سود عایدی می‌کاهد. آنچه در تعیین مقدار سهم هر سبد تأثیرگذار است، استراتژی معاملاتی سرمایه‌گذار بسته به میزان سرمایه خود است.

منظور از بازدهی هر سبد سهام چیست؟

واضح است که هر فرد از سرمایه‌گذاری در بازار بورس، به دنبال دریافت سود قابل توجهی است. آن میزان سود مورد نظر سهامدار که از سرمایه‌گذاری در بورس انجام داده و انتظار دارد در بازه زمانی مشخصی دریافت نماید را، بازدهی پرتفوی سهام می‌نامند. جهت محاسبه و بررسی میزان سود در بازه زمانی مشخص لازم است از فرمول‌های ریاضی استفاده کرده و معاملات خود را علمی‌تر بررسی کنید. سبد سهام هر شخصی نشانگر میزان دانش او از معاملات اقتصادی و علم او از شاخه‌های ریاضی و ضریب ریسک است.

فرمول ریاضی برای درک و پیش‌بینی مقدار سود دریافتی در بازه زمانی دارای آیتم‌های میزان هر سهم، درصد آن سهم از سبد پرتفوی و درنهایت بازدهی کل سبد است. برای بیان این بررسی سود می‌توان این‌گونه نیز مطلب را بیان کرد که بازدهی سبد پرتفوی هر فرد شامل میانگین سود هر سهم نسبت به‌کل سهام‌های موجود در سبد هر سرمایه‌گذار است.

ریسک در سبد پرتفوی به چه معنا است؟

اینکه سرمایه‌گذار بتواند بهترین انتخاب را از میان سهم‌های ارائه شده داشته و سبد خود را با انواع سهام‌های کم ریسک‌تر اما پر بازه‌تر پر کند، از هوشمندی اقتصادی او نشانه دارد. به همین جهت است که اقتصاددانان معتقدند برای چیدمان پرتفوی سهام به میزان ریسک سهم‌ها، پشتوانه مالی سهامدارانش و شفافیت مالی شرکت‌ها بسیار توجه باید کرد. ریسک کردن، جزء جدایی‌ناپذیر بازار بورس است. تعدادی از فاکتورها هستند که در میزان ریسک برابر با سرمایه‌گذاری مؤثر هستند. این موارد عبارت‌اند از:

• نسبت موجود بین هر سهم به‌کل دارایی‌های موجود در پرتفوی
• انحراف معیار سنجیده شده نسبت مقدار کل دارایی‌های سبد
• کوواریانس محاسبه شده از مقدار بازدهی اقلام متنوع دارایی‌های موجود در سبد
• بررسی نرخ بازدهی سهام‌های مختلف موجود با یکدیگر. اگر این رابطه مستقیم باشد، کوواریانس به‌دست‌آمده دارای رشد مثبتی است، اما در صورت معکوس بودن، مقدار کوواریانس منفی خواهد شد. این بدان معنا است که در صورت کاهش بازدهی میان سهام‌های اصلی، تأثیر آن بر کلیت سبد سهام، چشمگیر است.

پیشنهاد میکنیم مقاله روش های اندازه گیری ریسک را مطالعه کنید.

انواع ریسک در سبد سهام

در بازار بورس، برای تشکیل یک سبد مؤثر لازم به پذیرش ریسک قابل کنترل و عاقلانه بازار است. در این جا به بیان دو مورد از ریسک‌های تعریف شده پرداخته و با آن‌ها آشنا می‌شویم. ریسک غیر سیستماتیک و ریسک سیستماتیک. هر کدام از این موارد جزئیات و نکات مخصوص به خود را دارند.

ریسک غیر سیستماتیک

ریسک‌های غیر سیستماتیک، غیرقابل‌پیش‌بینی و اجتناب هستند. به هنگام تغییرات فروش در بازار سهام، تغییر و تحولات مدیریتی در سطح کلان، هزینه‌ها و سودهای به دست آمده توسط شرکت‌ها و سازمان‌های دخیل در بورس، تحولات بنیادین در راستای سهام‌های به فروش گذاشته شده و فعالیت بازار، همگی در ایجاد ریسک‌های غیرمنتظره مؤثر است. برای شناخت این میزان ریسک باید تا حدی از دانش رفتار بازار در شرایط مختلف آگاهی داشت. برای مقابله و موفقیت در چنین شرایطی تنوع در سبد پرتفوی بسیار مؤثر است. این کار باعث می‌شود تا در صورت کاهش قیمت یک سهم، سایر سهم‌ها جبران آن ضرر را کرده و سرمایه‌گذار دچار ورشکستگی نشود.

راه‌حل‌های فرار از ریسک‌های اجتناب‌ناپذیر

• انتخاب سهم‌های متنوع از شرکت‌هایی با زیرساخت‌های کاری گوناگون. این کار در زمان ثبات کم بازار به حفظ سود سبد کمک خواهد کرد.
• سبد سهام خود را از سهم‌های مطمئن پر کنید. برخی از سهم‌ها مربوط به شرکت‌ها و سازمان‌هایی است که امتحان خود را پس داده‌اند. آن‌ها از بازار خود اطمینان داشته و محصولات خود را طبق استراتژی‌های کاملاً علمی می‌فروشند. در واقع از نیاز میدانی خرید و فروش با خبر بوده و همین کار موجب می‌شود ارزش سهام خود را برای مدت‌های طولانی حفظ کنند. خرید چنین سهم‌هایی باعث افزایش وزن سهام پرتفوی شما شده و در مواقع بزنگاه به نجات سود دریافتی حاصل از هر سهم می‌آید.
• رعایت درصد هر سهم خریداری شده نسبت به کل سبد. این گزینه تأثیر فوق‌العاده مؤثری بر ریسک‌های اجتناب‌ناپذیر و غیر سیستماتیک می‌گذارد. اگر سهم سبد شما به‌صورت همگن تقسیم شده باشد، در چنین مواردی دچار ضررهای جبران‌ناپذیر نخواهید شد. به همین سبب است که کارشناسان توصیه می‌کنند درصد هر سهم از سبد را کاملاً تخصصی رعایت کنید.
• هم‌وزنی در سبد بورسی یکی از عواملی است که فرد را از پذیرش ریسک‌های غیرقابل کنترل مصون می‌دارد. لازم است سهامداران برای خرید سهم‌های مورد نظر خود، به تحلیل و بررسی کلی شرکت‌ها پرداخته و ارزش ریالی هر سهم را به‌خوبی در نظر بگیرند؛ اما توجه به این نکته هم حائز اهمیت است که انتخاب درست و توجه به مقدار خرید از هر سهم برای نگه داشتن توازن سبد سهام بسیار مهم بوده و بر میزان سود دریافتی اثرگذار خواهد بود. به عنوان مثال خرید ده سهم از صد سهم مناسب خیلی بهتر است از خرید چهل سهم یکسان از یک شرکت و از بین بردن شرط همگنی سبد سهم‌های خریداری شده.

سرمایه‌گذاری در صنایع مختلف، کاهش ریسک ضرر

افزون بر توجه بر تنوع تعداد سهم، رعایت وزن سهمی و همگن بودن میزان سبد تهیه شده، لازم است به موقعیت‌های اقتصادی کلان نیز توجه کنید. در بازه‌های زمانی مختلف، برخی بازار اجناس روی بورس بوده و خریداران بهتری دارند. همین امر موجب بالا رفتن سهام این کارخانه‌ها، شرکت‌ها یا سازمان‌های واردکننده آن کالای خاص است. توجه به اقبال بازار، موجب افزایش سود برای سرمایه‌گذار شده و این نکته نیز فاکتور مهمی در کاهش ضررهای غیر سیستماتیک به شمار می‌رود. از دیدی دیگر خرید سهم از صنایع و تولیدکننده‌های گوناگون به کاهش ضرر و چه‌بسا افزایش سود کمک بسیار بزرگی خواهد کرد.

ریسک سیستماتیک

نوعی دیگر از ریسک‌های موجود در بازار سهام به نام ریسک سیستماتیک شناخته می‌شود. این مدل ریسک، جزء جدایی‌ناپذیر و غیرقابل تغییر بازارهای سهام و بورسی است. در واقع این مدل ریسک را نمی‌توان با پیش‌بینی‌های تنوع سبد یا تغییر شرکت سهام دهنده مهار کرد. ریسک‌های سیستماتیک شامل کلیه سهم‌های ارائه شده در بازار بورس است. تحولات بنیادین در سطح کلان کشوری، بین‌المللی، سیاسی، جنگ، اقتصاد جهانی، محیط‌زیست و تحولات خارج از حیطه کنترل انسانی مانند سیل، زلزله، آتش‌سوزی و … را می‌توان جزئی از ریسک‌های سیستماتیک شمرد.

درصورتی‌که فرد سهام‌دار موفق به چینش یک سبد فوق‌العاده با درصد سهام‌های متنوع گردد و بتواند ارزش سبد سهام را بالا ببرد تنها می‌تواند ریسک‌های غیر سیستماتیک را کنترل نماید؛ اما برای پیشگیری از ریسک سیستماتیک، تقریباً کاری از دست سرمایه‌گذار بر نخواهد آمد و تأثیر آن بر روی سبد پرتفوی همچنان محرز است. فاکتور بسیار مهمی که در ریسک سبد هر سهام‌دار مؤثر بوده و میزانش با آن مقایسه می‌شد، ریسک کل بازار سهام است که مستقیماً بر ریسک سیستماتیک سبد در ارتباط است.

سنجش ریسک سیستماتیک یا ریسک کل بازار

ضریب βشاخص ریسک سیستماتیک است. این ضریب نشان دهنده نوسان بازدهی بازار بورس و میزان تغییرپذیری سبد پرتفوی هر سهامدار ناشی از بازار کل است. در واقع ضریب β نمایشگر تغییرات ریسک کل بازار به نسبت اوراق و سهم‌هایی است که در داخل هر سبد موجودیت دارد. با استفاده از این عدد تغییرات موجود در شاخص کل بازار قابل اندازه‌گیری بوده و می‌توان بر اساس آن بررسی‌های میدانی انجام داد:

• ضریب β < 1:نشان دهنده ارزش کمتر سهام نسبت به ارزش کل بازار است. با این مقدار شاخص بازدهی سود کاهش پیدا کرده و سیر نزولی دارد. این میزان درصد ریسک در مواقعی ایجاد می‌شود که بازار در حال رکود بوده و روند نزولی را طی می‌کند.
• ضریب β > 1: نشان دهنده ریسک سیستماتیک بالاتر از ریسک کل مدیریت پورتفوی چیست؟ بازار است. در این حالت بازدهی سهم‌های خریداری شده بالاتر بوده و نگهداری سهم عاقلانه‌تر و سودآور است. این مقدار در شرایط رونق بازار ایجاد شده و سیر صعودی به خود می‌گیرد.
• ضریب β = ۱: اگر شاخص ریسک سیستماتیک برابر یک باشد یعنی شرایط بازار کل و سرمایه‌گذاری در سبد سهام برابر است. چنین سهم‌هایی سودآوری متناسبی با فروش و تنش‌های بازار کل داشته و معمولاً انتخاب صندوق‌های سرمایه‌گذاری است.

توصیه های سرمایه گذاری در بورس

برای سرمایه‌گذاری در بازار بورس بالأخص بازارهای پر ریسک بورسی ایران، دانش، تجربه و صبر زیادی لازم است. بهره‌مندی از مقالات، کلاس‌های آموزشی و دوره‌های کسب تجربه خرید و فروش سهام، پیش نیاز ورود به این بازار پرخطر است. ازآنجایی که کسب سود همیشه شیرین است گاهی کمتر به حواشی و ضررهای ناگهانی آن توجه می‌شود. خصوصاً افرادی که مطالعات اقتصادی عمیقی نداشته و صرفاً به پشتوانه سرمایه خود قدم بر این بازار می‌گذارند، باید نسبت به خطرات و ضررهای ناگهانی و کلان آن آگاه‌تر گردند.

پیش از ورود به بازارهای بورسی ایران و جهان، به افزایش دانش خود کمک کنید. درصورتی‌که تجربه‌ای از گذشته نداشته و اولین بار است که برای سرمایه‌گذاری اقدام می‌کنید، از بزرگان این میدان کمک بخواهید. به عنوان مثال با صندوق‌های سرمایه‌گذاری یا کارگزاری‌های دارای مجوز قرارداد بسته و از قدرت و دانش آن‌ها در این مقوله بهره ببرید. از مقادیر کم برای سرمایه‌گذاری آغاز کنید. به‌یک‌باره و تحت تأثیر جو بازار سبد پرتفوی خود را سرشار از سهم‌های ناشناخته نکرده و بسیار محتاطانه قدم بردارید.

سود کمتر به‌مراتب بهتر از ضررهای کلان و سرسام‌آور است. توجه به سیاست‌های سرمایه‌گذاری بازار سهام، تأثیر مستقیمی بر کشف راه خرید سهام مؤثر خواهد گذاشت. از ورود سرمایه‌های اولیه زندگی به بازار سهام جداً خودداری کنید. این کار عواقب جبران‌ناپذیری داشته و تأثیرات به‌مراتب عمیقی بر زندگی شما خواهد گذاشت. سرمایه‌گذاری در بازار بورس و چینش یک سبد سهام خوب، نیازمند سال‌ها تجربه و کسب دانش است.

جمع‌بندی سبد سهام

در این مقاله با مفهوم پرتفوی سهام و تشکیل سبد از سهم های گوناگون آشنا شدیم. پرتفوی سهام هر شخص نمایانگر میزان دانش بورسی او خواهد بود. بررسی سهام‌های روز، اقبال بازار سهام و دانش اقتصادی می‌تواند در پیشبرد و حفظ سرمایه سرمایه‌گذاران، کمک‌کننده باشد. ترکیب سهم‌های خریداری‌شده نتیجه‌ای مستقیم بر سود سهامدار گذاشته و باید به همگن بودن و تنوع‌پذیری در آن دقت شود.