معایب بازار اولیه

معایب بازار اولیه

مشاوره رایگان

برای دریافت مشاوره در مورد چگونگی عضویت در صندوق و شرایط سبد های مختلف کافیست عدد 2 را به سامانه زیر پیامک کنید.

• 02191004770
• [email protected]
• تهران، خیابان بهشتی، پلاک 436، طبقه 4، واحد 15

خانه / اخبار بورس / چند پیشنهاد برای رفع معایب عرضه اولیه به روش فعلی

چند پیشنهاد برای رفع معایب عرضه اولیه به روش فعلی

عرضه‌های اولیه با سوددهی ۸۰ تا ۵۰۰ درصدی از جمله موارد جذاب بازار سرمایه بشمار می رود که ورود سرمایه‌گذاران زیادی را به بورس همراه داشته است. یک شرکت سرمایه‌گذاری در خصوص پیامدهای منفی عرضه اولیه با روش فعلی سخن گفته و در پی آن راهکارهایی از جمله “عرضه سهام به سرمایه‌ گذاران نهادی نه به عامه مردم” ، “افزایش دامنه قیمت ثبت سفارش” و “تعریف دامنه نوسان متفاوت” در جهت رفع این پیامدهای منفی ارائه داده است.

پیامدهای منفی عرضه اولیه به روش فعلی

به گزارش پایگاه خبری بورس پرس:

صف خرید ۱۶ روزه و بازدهی ۹۹ درصدی سهام جدید

نحوه قیمت‌گذاری عرضه‌های اولیه در سال‌های گذشته با هدف ایجاد جذابیت قیمتی به گونه ای بوده که قیمت روز عرضه پایینتر از ارزش شرکت می باشد. این نحوه قیمت گذاری صف‌های خرید سنگین در روزهای پس از عرضه اولیه را به همراه داشته و میانگین بازدهی آنها تا پایان صف خرید معادل ۹۹.۷ درصد بوده است.

سه نتیجه منفی روش فعلی عرضه اولیه

• ایجاد هزینه – فرصت قیمت‌گذاری برای بنگاه‌ها
• شکل گیری تصویر ناصحیح از بازار سهام برای سهامداران تازه‌ وارد
• اخلال در عملکرد بازار

ایجاد هزینه-فرصت قیمت‌گذاری برای بنگاه:

یکی از اصلی ترین اهداف شرکت‌ها از عرضه عمومی، تامین مالی از طریق وجوه سرمایه‌گذاران جدید می باشد و قیمت‌گذاری فعلی چالشی جدی برای تامین مالی بنگاه‌ها بحساب می آید.
هر چند که قیمت‌گذاری فعلی با ایجاد نوعی حاشیه سود بدون ریسک (به بیان دقیق‌تر رانت اقتصادی) سبب افزایش استقبال از عرضه‌ها می‌شود و سود قابل ملاحظه‌ای را نصیب سرمایه‌گذاران می‌کند اما باید توجه داشت که این موضوع به معنای ایجاد هزینه- فرصت قیمت‌گذاری برای شرکت‌ها است.

به بیان روشن‌تر، بخش زیادی از سودی که در فرآیند عرضه اولیه نصیب خریداران می‌شود می‌توانست با قیمت‌گذاری بهتر و دقیق‌تر به مالکان اصلی شرکت تعلق گیرد. بنابرای به نظر می‌رسد هر گونه اصلاح و بهبود در فرآیند عرضه‌های اولیه، بیش از هر نهاد دیگر انتفاع بنگاه‌های عرضه‌کننده را در پی خواهد داشت و این موضوع می‌تواند موجب ترغیب بنگاه‌ها برای ورود زیرمجموعه آنها به بازار سرمایه شود.

در پی داشتن تصویری نادرست از بازار سهام برای سرمایه‌گذارانی که به تازگی وارد بازار شده اند:

هرچند که آمار رسمی و دقیقی از ارزش میزان معاملات سرمایه‌گذاران جدید در دست نیست ولی گفته برخی از مقامات ناظر نشان از ” اقدام سریع آنها به خرید سهام دیگر شرکت‌ها در بازار ” علاوه بر عرضه اولیه دارد.

احتمال می رود کسب سودهای چشمگیر و بودن ریسک عرضه‌های اولیه موجب شده نوعی ذهنیت نادرست از بازار سرمایه برای تازه‌واردها ایجاد شود و برای کسب سود مشابه، به سرمایه‌گذاری مستقیم در دیگر شرکت‌ها بپردازند، در صورتی که این افراد باید بدانند بدون داشتن علم و دانش تحلیلی در آینده دچار ضرر خواهند شد.

اخلال در عملکرد بازار:

اختلال در عملکرد بازار از دیگر پیامدهای منفی روش فعلی عرضه اولیه که تنها مختص خریداران و فروشندگان عرضه اولیه نیست بلکه کل بازار سرمایه درگیر خواهد شد.

اولین وجه این موضوع، مربوط به صف‌های سنگین خریدی است که در روز عرضه اولیه شرکت‌ها شکل می‌گیرد. صف خرید به معنای نامناسب بودن قیمت‌ تعیین شده، ناکارآیی مکانیزم تخصیص و ناکارآیی بازار است و این موضوع سبب می‌شود مقادیر زیادی از نقدینگی بازار در زمان‌های عرضه اولیه، در صف خرید قفل شود و اثر منفی بر میزان نقدشوندگی بازار دارد.

چند پیشنهاد برای رفع معایب عرضه اولیه به روش فعلی

پیشنهادهای لازم مراحل قبل، حین و پس از عرضه را در بر میگیرد و شامل تغییرات کلی (ساختاری) و جزئی (موردی) می باشد که اعمال هر یک از این موارد اثرات مثبت بر بازار را همراه داشته کارآیی و بهینگی فرآیند عرضه‌های اولیه را افزایش دهد.

مرحله آماده‌سازی و پذیرش:

یکی از موارد قرار گرفتن پذیرش و هیات پذیرش در اختیار شرکت‌های بورس و فرابورس و اعطای اختیار “ثبت نزد سازمان” به سازمان بورس است.پیشنهاد می‌شود سازمان تنها بر روی جنبه‌ هایی نظیر شفافیت و اجرای اصول حاکمیت شرکتی به هیات پذیرش مشاوره و پیشنهاد ارائه دهد.

دومین پیشنهاد، موضوع افزایش کارمزد مشاور پذیرش است. چرا که با ارقام فعلی، انگیزه‌ بررسی و راستی‌ آزمایی چندانی برای مشاوران وجود نخواهد داشت.همچنین الزام مشاور پذیرش به ارائه گزارش‌های ادواری ارزش‌گذاری تا دو سال (هر شش ماه یکبار) در مورد شرکتی که ارزش‌گذاری و عرضه شده ، پیشنهاد دیگری است که می‌تواند موجب بهبود کیفیت گزارش‌های ارزش‌گذاری شرکت‌ها شود.

مرحله عرضه:

پیشنهاد ارائه شده در این زمینه عرضه سهام به سرمایه‌گذاران نهادی (و نه به عامه) است، احتمالا این پیشنهاد مورد پذیرش عامه سهامداران نخواهد بود ولی افزایش کارایی در سبب این تغییر مشهود خواهد بود.

پیشنهاد دوم افزایش دامنه قیمت ثبت سفارش در روز عرضه اولیه است. سال گذشته میانگین دامنه قیمت عرضه‌های اولیه در روز ثبت سفارش معادل ۸. ۴ درصد و با کمینه ۶. ۰ و بیشینه ۵. ۹ درصدی بود و با توجه به آنکه تمامی عرضه‌های صورت گرفته، در سقف مشخص شده و همراه با صف‌های خرید سنگین کشف قیمت شده‌اند و از سوی دیگر با توجه به آنکه بیان شد شرکت‌های مذکور حداقل ۳ روز (و به‌صورت میانگین ۱۶ روز) صف خرید را تجربه کرده‌اند.

پیشنهاد ارائه شده در مرحله پس از عرضه:

استفاده از دامنه نوسان متفاوت برای شرکت‌های عرضه شده است. برای اینکه قیمت عرضه اولیه زودتر به تعادل قیمتی برسد پیشنهاد می شود دامنه نوسان قیمت شرکت‌ها پس از عرضه (مثلا ۵ روز بعدی) به ۱۰ درصد افزایش یابد که هدف از آن خروج سریع سهم از معایب بازار اولیه صف خرید و جلوگیری از حبس نقدینگی بازار در صف خرید می باشد و نقدینگی بیشتر بازار را بدنبال دارد.

Compatible data.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipis scing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua.

enim ad minim veniam quis nostrud exercita ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat.

• Pina & Associates Insurance
• Payment at Contingency
• Amount of Payment

Two Most-Cited Reason

Consectetur adipiscing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore dolore magna aliqua. enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex commodo consequat. duis aute irure dolor in reprehenderit in voluptate.

بازار بورس چیست؟

در یک تقسیم‌بندی ساده اقتصادی، می‌توان مردم را به دو دسته تقسیم کرد. دسته اول کسانی هستند که پول و سرمایه و پس‌انداز (به هر اندازه‌ای) دارند،ولی قادر نیستند فعالیت اقتصادی انجام دهند. دسته دوم افرادی هستند که توانایی انجام کارهای اقتصادی دارند،ولی به سرمایه برای انجام آن نیازمندند.

از طرفی، سرمایه و پس‌انداز همه مردم با هم برابر نیست و سلیقه و هدف آن‌ها برای سرمایه‌گذاری با هم متفاوت است؛ برخی اهداف کوتاه مدتی دارند و برخی بلند مدت. با توجه به تعاریف بالا بازاری که همه این تفاوت‌ها را در نظر می‌گیرد. امکان حضور همه در آن میسر است، بازار سرمایه و بورس است.

تاریخچه پیدایش بازار بورس

برای شناخت و فهمیدن این موضوع که واقعا بورس چیست. در یک تعریف ساده، می توان گفت که: بورس بازاری است که در آن دارایی های مختلف مورد داد و ستد قرار می گیرد.

اندیشه ی ایجاد بازار بورس زمانی شکل گرفت که عده ای از بازرگانان اروپایی از فعالیت های تجاری خود ضرر کردند. بنابراین به فکر راه حلی افتادند تا به وسیله ی آن بتوانند جلوی این ضرر را بگیرند. یا آن را به حداقل برسانند. تعدادی از بازرگانان عده ای را در فعالیت های خود شریک کردند تا با این روش سود و زیان احتمالی را با آنها تقسیم کرده باشند.

این تجربه موفقیت آمیز بود لذا به تدریج هر تاجری سعی می کرد تا فعالیت های تجاری خود را به این شکل ادامه دهد. به خصوص که این روش برای افرادی که فعالیت های بزرگ اقتصادی انجام می دادند بسیار مطلوب تر بود. به تدریج این تجربه قانونمند شد و به تشکیل شرکت های سهامی تبدیل گردید.

برای انجام این کار عده ای از تجار سرمایه ی لازم را تأمین کردند و هر کس به نسبت سرمایه ی خود در سود و زیان شرکت شریک شد و این کار با موفقیت انجام پذیرفت.

بعدها با گسترش یافتن مبادلات در اروپا به سرمایه های زیادتر و شرکای بیشتری نیاز شد. برای این کار نیاز به مراکزی بود تا بتوان بین سرمایه گذاران و سرمایه پذیران رابطه برقرار کرد. چنین مراکزی تأسیس شدند و بورس نام گرفتند.

اولین بازار بورس دنیا

اولین بورس دنیا در قرن هفدهم میلادی در شهر آمستردام هلند تشکیل شد. در حال حاضر اکثر کشورهای جهان دارای بازار بورس هستند. در ایران نیز در سال ۱۳۴۵ قانون تشکیل بورس مصوب شد. از ۱۵ بهمن ماه سال ۱۳۴۶ شروع به کار کرد.

بورس کلمه‌ای فرانسوی است و معنای آن در زبان فرانسه کیف پول می‌باشد. تاریخچه پیدایش واژه بورس هم به قرن پانزدهم میلادی بازمی‌گردد.

در آن زمان، بازرگانان و کسبه‌ شهری به نام بورُوژ (Bruges) در شمال غربی بلژیک، در میدانی به نام تِربورس (TerBeurze) در مقابل خانه‌ بزرگ‌زاده‌ای به نام «واندِر بورس» جمع می‌شدند. و به خرید و فروش کالاهای خود بر اساس حراج می‌پرداختند.

از آن تاریخ به بعد مکان‌هایی که مردم در آنجا به حراج کالا مبادرت می‌کردند. به‌تدریج شکل توسعه‌یافته‌تر و مسقف به خود گرفت و به تدریج کامل تر شد بورس می‌گفتند.

فلسفه شکل‌گیری بازار بورس در جهان، جمع شدن سرمایه و تأمین مالی شرکت‌ها و پروژه‌های آن‌ها در قالب یک سیستم بازار منسجم، قانونمند، پیوسته و شفاف است. مبنای اساسی تشکیل این بازارها همان مفهوم اولیه و ساده شراکت، تقسیم سود و زیان احتمالی میان شرکا است.

تاریخچه بورس ایران

مطالعات اولیه درباره تأسیس بورس در ایران، به سال ۱۳۱۵هجری‌شمسی برمی‌گردد. در این سال، فردی بلژیکی به نام «ران لوترفِلد» پس از انجام مطالعات گسترده درباره‌ تأسیس بورس در ایران، اساسنامه‌ داخلی بورس را تهیه و به مسئولان وقت ارائه کرد. اما با توجه معایب بازار اولیه به شرایط آن زمان و وقوع جنگ جهانی دوم،موضوع بررسی و تأسیس بورس در ایران بیش از ۲۵سال به تأخیر افتاد.

در سال ۱۳۴۱، کمیسیونی در وزارت بازرگانی و با حضور نمایندگان وزارت دارایی، وزارت بازرگانی و بانک توسعه‌ صنعتی و معدنی ایران تشکیل شد. موافقت‌‌نامه‌ اولیه تأسیس بورس سهام در این کمیسیون، تنظیم گردید.

اواخر همان سال یعنی سال ۴۱، هیئتی از بورس بروکسل به سرپرستی دبیر کل این بازار برای مشارکت در راه‌اندازی بورس ایران، به کشورمان دعوت شدند. بالاخره پس از چهار سال، در سال ۱۳۴۵ قانون تشکیل بورس اوراق بهادار در مجلس تصویب و برای اجرا از سوی وزارت اقتصاد به بانک مرکزی ابلاغ شد.

حدود یک سال بعد از ابلاغ قانون تشکیل بورس اوراق بهادار، در پانزدهم بهمن‌ماه سال ۱۳۴۶ و با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه‌‌‌‌‌‌‍ صنعتی و معدنی که بزرگ‌ترین مجتمع واحدهای تولیدی و اقتصادی در آن تاریخ به شمار می‌رفت، به‌طور رسمـی فعالیت خود را آغاز کـرد.

در حال حاضر چهار شرکت بورس اوراق بهادار تهران، فرابورس ایران، بورس کالای ایران و بورس انرژی ایران تحت نظارت سازمان بورس و اوراق بهادار فعالیت می‌کنند.

انواع بازار بورس

1-بورس اوراق بهادار

بازاری متشکل و خودانتظام است که اوراق بهادار در آن توسط کارگزاران یا معامله‌گران طبق قانون مورد دادوستد قرار می‌گیرد. بورس اوراق بهادار در قالب شرکت سهامی عام تأسیس و اداره می‌شود. خرید و فروش سهام شرکتها یا اوراق قرضه دولتی یا خصوصی تحت ضوابط معین انجام می شود. مشخصه مهم آن حمایت قانونی از صاحبان پس اندازها یا سرمایه های راکد است. بورس اوراق بهادار به معنای یک بازار متشکل و رسمی سرمایه است, که در آن سهام شرکت ها و اوراق مشارکت, تحت ظوابط و مقررات خاص, مورد معامله قرار می گیرد.

2-فرابورس

شرکت‌ها جهت ورود به بازار سرمایه مسیرهای متعددی پیش رو دارند. برخی شرکت‌ها نیازمند مسیری بودند تا بتوانند با سرعت بیشتر و آسان‌تر وارد فضای بازار سرمایه شوند. بنابراین محیطی به نام فرابورس ایجاد شد که ازنظر ساختار و جایگاه قانونی مشابه بورس بوده ولی شرایط پذیرش شرکت‌ها در این حوزه آسان‌تر از بورس باشد. در فرابورس، سهام شرکت‌هایی که شفافیت کافی یا وضعیت سودآوری مناسب ندارند به‌صورت توافقی میان خریدار و فروشنده معامله می‌شوند. در فرابورس سازمان بورس نظارت محدودتری بر معاملات دارد و صرفاً برای جلوگیری از کلاه‌برداری‌ها معامله شرکت‌هایی که شرایط لازم برای ورود به بورس را ندارند در این بازار انجام می‌دهند.

3- بورس کالا

بازاری که در آن خرید و فروش کالاهای معین صورت می گیرد و به طور منظم و دایٔم فعال است بورس کالا نام دارد. در بورس کالا معمول مواد خام و مواد اولیه مورد معامله قرار می گیرد. هر بورس کالایی را با نام همان کالایی که مورد معامله قرار می گیرد نامگذاری می کنند. مثل بورس نفت و بورس گندم در آن انواع کالاها مانند محصولات پتروشیمی، فلزات، محصولات کشاورزی و قراردادهای آتی سکه و … خرید و فروش می‌شود.

4-بورس انرژی

بورس انرژی به عنوان یک بورس کالایی است که امکان انجام معاملات حامل‏های انرژی و اوراق بهادار مبتنی بر کالاهای مذکور در آن وجود دارد. حامل های انرژی شامل نفت، گاز، برق و سایر حامل‎های انرژی است. بورس انرژی ایران در اسفند ماه سال ۹۱ با هدف ایجاد بازاری شفاف کارآمد با نقد شوندگی و رقابت پذیری بالا، کشف قیمت منصفانه و انحصار زدایی در بازار معاملات بخش انرژی تشکیل شد.

بورس انرژی به عنوان چهارمین بورس کشور برای عرضه محصولات نفت و مشتقات نفتی، برق، گاز طبیعی، زغال سنگ، حق آلودگی و سایر حامل‌های انرژی شکل گرفت.

بورس اوراق بهادار چه می کند؟

کار اصلی بورس اوراق بهادار این است که، زمینه ای فراهم می آورد تا دو گروه از مردم، به طور قانونی، در یک فعالیت اقتصادی شریک و علاوه بر تأمین نیازهای یکدیگر، از منفعت و سود این فعالیت بهره مند شوند.

این دو گروه سرمایه گذاران و سرمایه پذیران می باشند. اصولا در یک تقسیم بندی ساده، افراد جامعه را می توان به دو گروه تقسیم کرد:

یک گروه کسانی که پول، سرمایه و یا پس انداز دارند اما نمی توانند با آن کار کنند.

گروه دوم کسانی که توانایی انجام فعالیت های اقتصادی دارند اما سرمایه و پول کافی ندارند.

حال برای شما که این سوال پیش آمده است که بورس چیست باید بگوییم این دو گروه علاوه بر این که یکدیگر را نمی شناسند و تعداد آنها نیز کم نیست دارای ویژگی های مختلفی هستند.

به عنوان مثال، همه ی سرمایه گذاران به یک اندازه پس انداز ندارند. برخی دارای مبالغ اندک و برخی صاحب مبالغ کلان می باشند، سلیقه ی این افراد هم برای سرمایه گذاری متفاوت است. مثلا عده ای تمایل به سود کم در کوتاه مدت دارند. عدهای به دنبال سود بیشتر ولی در درازمدت اند و ده ها ویژگی دیگر.

سرمایه پذیران نیز از ویژگی های مختلف برخوردارند. برای مثال، هر گروه در زمینه ی خاصی فعالیت می کنند. با توجه به نوع فعالیت شان سودهای متفاوتی پرداخت می کنند. در اداره ی مراکز تولیدی خود سلیقه ی متفاوت دارند. حال با این همه ویژگی های متفاوت چگونه می توان بین این دو گروه رابطه برقرار کرد تا همه ی آنها ضمن قبول شرایط یکدیگر حاضر به شراکت شوند؟

یکی از کارهای اساسی این بازار همین است که با ایجاد یک فضای مناسب و قانونمند زمینه ای فراهم آورد تا از طریق آن برآوردن معایب بازار اولیه تمامی خواسته های قانونی طرفین با حفظ حقوق آنها میسر شود.

مزایای سرمایه ‌گذاری در بورس

شاید این پرسش برایتان پیش بیاید که مزایای سرمایه گذاری در بورس چیست ؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان مزیت‌های بازار سرمایه نسبت به سایر بازارها را به صورت زیر نام برد:

عرضه اولیه سهام چیست و آیا همیشه سود آور است؟

زمانی که شرکتی مجوز ورود به بازار بورس را کسب می‌کند، بخشی از سهام خود را با قیمت نسبتا مناسب در این بازار به فروش می‌رساند. به این نوع از سهام که برای اولین بار در بازار بورس و فرابورس عرضه شده‌ است، عرضه اولیه یا همان IPO که مخفف عبارت انگلیسی “ Initial Public Offering” است، می‌گویند. خبر خوش این است که عرضه اولیه سهام در اکثر مواقع سودآور است و خرید آن، نسبت به سایر سهم‌های بورسی، ریسک کم‌تری دارد. در واقع برای افراد نوپا با توان مالی متوسط، خرید عرضه اولیه بورس از سایر سهم‌ها به‌صرفه‌تر و مناسب‌تر است. اگر می‌خواهید درباره نحوه خرید این دسته از سهام و پیرامون آن اطلاعات بیشتری به‌ دست آورید و سطح دانش مالی خود را گسترده‌تر کنید، با ما در این مطلب از مجله لندو همراه باشید؛ مطمئنا به دردتان می‌خورد.

روش‌های خرید عرضه اولیه بورس

پیش از آنکه به سراغ توضیح روش‌های خرید عرضه اولیه برویم، به شما پیشنهاد می‌کنیم درباره مقوله بورس و شروع سرمایه‌گذاری در آن بیشتر بخوانید. چون هرچه اطلاعات شما در زمینه سرمایه‌گذاری اولیه در بورس وسیع‌تر باشد، درک سایر مطالب راحت‌تر می‌شود. پس با یک کلیک وارد صفحه شروع سرمایه‌گذاری در بورس شوید و سطح آگاهیتان را ارتقا دهید.

برگردیم سر موضوع اصلی؛ خرید عرضه اولیه سهام به چه روش‌هایی انجام می‌شود؟ به شما به صورت مفصل پاسخ می‌دهیم.

روش قدیم خرید عرضه اولیه سهام

در روش قدیم که نام آن «ثبت سفارش» بود، شرکت‌ها سهام خود را در یک ساعت مشخص عرضه می‌کردند و شما موظف به خرید سهام مورد نظرتان در یک ساعت خاص بودید.

از معایب این روش هم می‌توان به نرسیدن سهام به همه افراد و تمام شدن سهم‌ها در کسری از ثانیه اشاره کرد. بنابراین روش جدیدی به نام «بوک بیلدینگ» ایجاد شد تا هم شما بتوانید از عرضه اولیه سهام در یک مدت زمان مشخص در سامانه کارگزاری خود بهره‌مند شوید و از خرید سهم‌هادر بورس و فرابورس جا نمانید. در بخش بعدی از جدیدترین روش خرید عرضه اولیه بورس بیشتر صحبت کرده‌ایم.

روش جدید خرید عرضه اولیه سهام

روش جدید یا «بوک بیلدینگ» به تازگی معرفی شده است که در این روش، زمان خرید سهم‌ها در بورس و فرابورس مهم نیست بلکه قیمت‌ هر سهم مد نظر است. در واقع تعداد مشخصی از سهام شرکت‌ها در یک بازه قیمتی معین ارائه می‌شود و شما می‌توانید قیمت مورد نظر خود را در بازه تعیین شده در سامانه کارگزاری خود انتخاب کنید. در نهایت هم اولویت با کسانی است که بیشترین قیمت را پیشنهاد داده‌اند. اگر هم چند نفر همزمان قیمت بالایی پیشنهاد دهند، سهام شرکت‌ها به طور مساوی بین آن‌ها تقسیم می‌شود.

حالا که صحبت از روش، قیمت و زمان خرید سهم‌های بورسی شد، خالی از لطف نیست که از زمان مناسب جهت معامله در بازار سرمایه آگاه شوید، تا با شناخت کامل و کافی بهترین زمان معامله در بورس را انتخاب کنید.

در این صورت هم به موقع سهام مورد نظرتان را خریداری می‌کنید و هم از ضرر و زیان‌های احتمالی که در این راستا برایتان پیش می‌آید، جلوگیری می‌کنید.

بعد از آشنایی با روش‌های خرید عرضه اولیه سهام، نوبت به آشنایی با فرآیند خرید عرضه اولیه می‌رسد. اگر شما مشتاق خرید عرضه اولیه بورس با قیمت مناسب هستید و نمی‌دانید چه فرآیندی را برای خرید آن باید طی کنید، بخش بعدی مطلب را از دست ندهید. ما گام به گام مراحل خرید را برای شما توضیح داده‌ایم.

همچنین سعی کنید اطلاعات خود را درباره احراز هویت در سامانه سجام و دریافت کد بورسی هم افزایش دهید؛ چون در بخش بعدی متوجه خواهید شد که اولین قدم برای خرید عرضه اولیه سهام و هر سهم دیگری در بازار بورس و سرمایه، دریافت کد بورسی از سامانه سجام است.

گام به گام تا خرید عرضه اولیه بورس

برای آنکه بهترین راه سرمایه‌ گذاری در بورس را بشناسید تا بتوانید دارایی خود را افزایش دهید، بهتر است از صفر تا صد فرآیند خرید عرضه اولیه بورس را بخوانید و بدانید؛ در این صورت هم احتمال خطا کم‌تر است و هم با دقت بیشتری پروسه سرمایه‌گذاری را طی می‌کنید.

• ثبت‌نام در سامانه سجام: قدم اول برای ورود به حوزه بورس و خرید عرضه اولیه سهام، ثبت‌نام در سامانه سجام، احراز هویت و دریافت کد بورسی است؛
• دریافت کد بورسی: بعد از احراز هویت در سامانه سجام و دریافت کد معاملاتی، نوبت به ثبت‌نام آنلاین در سامانه یکی از کارگزاری‌های معتبر، یا مراجعه حضوری به شعب آن‌ها می‌رسد تا با عضویت در کارگزاری بتوانید با کد معاملاتی خود، سهام مورد نظرتان را در بازار بورس اوراق بهادار ، خرید و فروش کنید؛
• کسب دانش کافی برای زمان عرضه اولیه بورس: حالا که در کارگزاری مورد نظرتان هم عضو شدید، باید از زمان عرضه سهام مطلع شوید تا بتوانید بلافاصله پس از عرضه، برای خرید اقدام کنید. از آنجایی که عرضه اولیه‌ بورس، معمولا طرفدار بیشتری دارد و محبوب‌تر است، رسانه‌ها و اخبار در مورد زمان عرضه آن اطلاع‌رسانی خواهند کرد. همچنین کارگزاری‌ها هم به طرق مختلف مشتریان خود را باخبر می‌کنند تا از معامله در زمان عرضه، جا نمانند؛
• تحلیل ابتدایی هر سهم: فرقی نمی‌کند می‌خواهید عرضه اولیه سهام خریداری کنید یا از سایر سهم‌های بورسی بهره‌مند شوید، در هر حال نیاز به مشورت و راهنمایی گرفتن از افراد باتجربه در این زمینه دارید؛ سعی کنید از هوش مالی افراد مجرب استفاده کنید و بی‌گدار به آب نزنید. عرضه اولیه هم از این قانون مستثنی نیست و لازم است پیش از خرید، ابتدا آن سهم را بررسی کنید؛
• ثبت سفارش سیستمی عرضه اولیه سهام: شما باید حساب کارگزاری خود را به مقدار کافی شارژ کنید و در روزی که عرضه اولیه بورس انجام می‌شود، وارد حساب کاربری خود شوید و سفارش خود را در سیستم ثبت کنید؛

حالا که با مراحل خرید عرضه اولیه آشنا شدید، وقت آن است که با نکات مهم و کاربردی درباره این نوع از سهام هم آشنا شوید.

پیش از آنکه به سراغ بخش بعدی برویم، می‌خواهیم به سوال احتمالی ذهن شما پاسخ دهیم!

احتمالا با خودتان می‌گویید: با وارد شدن به عرصه بورس و سرمایه‌گذاری چگونه باید هزینه‌های جاری زندگی را مدیریت کنیم و چگونه به سایر مخارج خود بپردازیم؟ نگران نباشید! شما می‌توانید با دریافت انواع وام هم هزینه‌های زندگیتان را مدیریت کنید و هم از با سودی که از خرید عرضه اولیه سهام و سایر سهم‌های بورسی به‌دست می‌آورید، اقساط وامتان را پرداخت کنید.

۳ نکته مهم درباره عرضه اولیه سهام

شما در حال حاضر فردی هستید که با عرضه اولیه بورس، روش‌های خرید و مراحل ثبت سفارش آن، آشنا شده‌اید و احتمالا با پیگیری از دوست، آشنا، اخبار و رسانه اقدام به خرید آن در زمان عرضه، خواهید کرد. پس بهتر است درباره ۵ نکته کاربردی و مهم هم در این زمینه بخوانید و بدانید، تا هم ضرری متحمل نشوید و هم با دانش بالا قدم در دنیای سرمایه‌گذاری بگذارید!

• از آن‌جایی که موقع عرضه اولیه بورس، شرکت‌ها برای اولین‌بار اقدام به فروش درصدی از سهام خود کرده‌اند، با مبلغی پایین‌تر روی سهام خود قیمت می‌گذارند؛ به همین دلیل این نوع از سهم‌ها معمولا سودآور هستند و ریسک پایین‌تری نسبت به سایر سهم‌های بورسی دارند؛ البته استثنا در هر موردی وجود دارد؛ گاهی عرضه اولیه‌ها هم به جای رشد، افت دارند و ممکن است شما را با ضرر و شکست روبه‌رو کنند!
• از آن‌جایی که عرضه اولیه سهام از سود مناسبی برخوردار است، تحلیل‌گران معتقدند مدتی دست نگه دارید و بعد از سپری شدن زمان نسبتا زیاد، اقدام به فروش آن کنید؛ البته حتما حواستان باشد که برای خرید و فروش این سهام از افراد حاذق و کاربلد مشاوره بگیرید تا با ضرر مواجه نشوید؛
• علاوه بر دو روش متداولی که پیش‌تر برای خرید عرضه اولیه بورس ذکر کردیم، روشی به نام «روش حراج» یا «مزایده» وجود دارد، که به ندرت در عرضه عمومی اولیه شرکت‌ها استفاده می‌شود و در آن سهام به خریداری تعلق می‌گیرد که بالاترین قیمت را برای خرید پیشنهاد دهد؛

حالا که با نکات مفید و موثر در زمینه عرضه اولیه بورس آشنا شدید، ممکن است پیش‌فرض‌تان این باشد که به‌هرحال حضور در عرصه بازار سرمایه‌، ریسک‌پذیری می‌طلبد. اگر شما فرد ریسک‌پذیری نباشید، باید به روش‌های دیگری که برای سرمایه‌گذاری میزان ریسک کم‌تری می‌خواهد، روی بیاورید. روش‌هایی مثل وام با سفته ، خرید طلا، سکه و… ما در بخش بعد به شما در این باره مفصل‌تر توضیح داده‌ایم.

اگر جزو افراد ریسک‌پذیر نیستید، این بخش را از دست ندهید!

هرچند که عرضه اولیه سهام ریسک کم‌تری نسبت به خرید سایر سهم‌های بورسی دارد، اما بازهم ممکن است شما تمایلی به دنیای نوین سرمایه‌گذاری نداشته باشید. پس برای آنکه بتوانید با ریسک کمتر و همچنین بی‌دغدغه‌تر وارد حوزه سرمایه‌گذاری شوید، می‌توانید با بودجه نسبتا زیادتری، خانه و یا یک زمین در منطقه‌ای از شهر بخرید و شاهد رشد قیمت آن در سالیان پیش رو باشید. همچنین می‌توانید با بودجه و پس‌انداز مورد نظرتان، طلا و سکه بخرید و سرمایه خود را زیاد کنید.

ضمنا در دنیای امروز که قیمت کالاها روز به روز درحال افزایش است، دریافت وام خرید کالا و تهیه محصولات مورد نیاز شما هم تقریبا می‌تواند یکی از راه‌های پس‌انداز و سرمایه‌گذاری باشد.

پلتفرم لندو این کار را برای شما آسان کرده است. با یک کلیک وارد سامانه خرید اقساطی لندو شوید و درباره خدمات آن بیشتر بدانید.

شما از کدام روش برای افزایش سرمایه استفاده می‌کنید؟ آیا درباره بورس و سرمایه‌گذاری در آن اطلاعات دارید؟ ممنون می‌شویم نظر خود را در کامنت‌های این مطلب با سایرین به اشتراک بگذارید!

سوالات متداول درباره عرضه اولیه بورس

معایب روش بوک بیلدینگ چیست؟

یکی از معایب این روش، قیمت و محدودیت مثبت و منفی ۱۰ درصد است؛ یعنی شرکتی که سهام خود را برای فروش عرضه می‌کند، یک قیمت را به عنوان قیمت حداقلی تعیین می‌کند و شما سرمایه‌گذاران می‌توانید سفارش خود را بین قیمت تعیین شده یا نهایتا ۱۰ درصد بالاتر ثبت کنید. برای آشنایی بیشتر با این مقوله بهتر است مطلب حد ضرر در بورس را مطالعه کنید تا شناختتان افزایش پیدا کند.

چگونه می‌توانیم دقیق و واضح از تاریخ و زمان عرضه اولیه‌ها مطلع شویم؟

شما می‌توانید به سایت فرابورس ایران و بورس اوراق بهادار تهران مراجعه کنید. در قسمت اطلاعیه‌های بازار، اخبار مربوط به عرضه‌ اولیه منتشر می‌شود.

آیا عرضه اولیه‌‌ها در هر بازه زمانی سودآور هستند؟

عرضه‌ اولیه‌ها در بلند‌مدت بازدهی خوبی به همراه دارند. البته ممکن است این عرضه‌ها در بازه‌ای از زمان منفی و دچار افت شوند؛ اما احتمالا این نوسان قیمتی محدود است و شما بازدهی خوبی در بلندمدت خواهید داشت.

نحوه کسب سود با معاملات مارجین و بررسی مزایا و معایب آن

معاملات مارجین یک روش دستیابی به سود بیشتر با استفاده از اهرم‌هاست. در این روش، معامله‌گران با استفاده از سرمایه‌ای که توسط شخص ثالث فراهم شده است، دارایی خود را خرید و فروش یا معامله می‌کنند. به عبارت دیگر، با اخذ وجوه معایب بازار اولیه بیشتری از سرمایه، علاوه بر سرمایه اولیه خود، معامله را با حجم بزرگ‌تری باز می‌کنند. این نوع معاملات در بازار بین المللی فارکس و بازارهای سهام بسیار محبوب و پرطرفدار هستند. در حال حاضر نیز در صرافی‌های رمز ارزها جهت خرید توکن یا کوین‌های بیشتر بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند. برای علاقمندان آموزش ترید ارز دیجیتال و کسب سود بیشتر، یادگیری این نوع روش معاملاتی می‌تواند بسیار مفید باشد؛ چرا که این متد تریدینگ می‌تواند در درک بهتر سرمایه گذار جهت پیش بینی دقیق‌تر معامله و ریسک ابزاری موثر تلقی شود. در ادامه به معرفی کامل‌تر این روش با ذکر جزئیاتی بیشتر از آن می‌پردازیم.

معاملات مارجین ارز دیجیتال چیست؟

معمولی‌ترین گزینه‌ها برای ورود به بازار ارزهای دیجیتال، معامله اسپات و مارجین هستند. در اسپات تریدینگ شما می‌توانید با تبدیل مستقیم و بی واسطه کوین‌های خود به پول نقد یا استیبل کوین، صاحب آن دارایی شوید. در حالیکه، در روش مارجین روند تا حدی پیچیده‌تر است.

معاملات مارجین که به عنوان معامله اهرم نیز شناخته می‌شوند، انجام معامله ارزهای دیجیتال از طریق پول قرض شده‌ای یا وامی است که توسط کارگزار در دسترس شما قرار می‌گیرد. این وام نیاز به وثقه‌ای دارد که در محافل تجاری به آن مارجین گفته می‌شود. میزان مارجین مورد نیاز با توجه به نسبت اهرمی که استفاده می‌کنید، متغیر است. این نکته را هم باید در نظر داشت که هر سرمایه گذار جهت مقاومت در مقابل نوسانات قیمت منفی معاملات اهرمی باید مارجین آزاد کافی در حساب خود داشته باشد. دلیل این امر آن است که مارجین آزاد به سودها و زیان‌های تحقق نیافته معاملات باز رمزنگاری شما بستگی دارد. این سودها باعث افزایش مارجین موجود در حساب شما می‌شود، در حالیکه ضررهای محقق نشده آن را کاهش می‌دهند.

مارجین تریدینگ به شما این امکان را می‌دهد که بدون واریز سرمایه به حساب معاملاتی خود، مقدار زیادی سرمایه را کنترل کنید. به بیانی دیگر، با توجه به نسبت اهرمی که می‌خواهید استفاده کنید، یک معامله ارز دیجیتال چند برابر بزرگ‌تر از موجودی حساب تجاری خود انجام دهید.

معاملات مارجین برای خرده معامله‌گران روشی بسیار محبوب تلقی می‌شود؛ زیرا با یک حساب معاملاتی نسبتاً کوچک امکان حضور در بازار قابل توجهی را خواهند داشت. دلایل اهمیت استفاده از این روش معاملاتی را می‌توان در دو مورد زیر خلاصه کرد:

• معاملات مارجین ارز دیجیتال به معامله‌گران اجازه می‌دهد تا ضمن کنترل مقدار زیادی پول، پتانسیل سود خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. این پتانسیل حتی در حرکات کوچک قیمت نیز امکان پذیر است. در نقطه مقابل این مورد باید توجه داشت که استفاده از این نوع معاملات اهرمی ضررهای احتمالی را هم بزرگ‌تر می‌کنند.
• این نوع روش معامله درک بهتری از ریسک در بازارهای مالی ارائه می‌دهد. با استفاده صحیح از این روش و به کارگیری شیوه‌های مدیریت ریسک می‌توان همیشه زیان‌های معاملات اهرمی را تحت کنترل نگه داشت.

مارجین تریدینگ چگونه کار می‌کند؟

Margin Trading در ارزهای رمزنگاری شده همانند سایر بازارهای مالی کار می‌کند. در این روش تریدینگ، معامله گر از کارگزار خود پول قرض می‌گیرد تا بتواند موقعیت معاملاتی کریپتو خود را تأمین کند. برای انجام این کار، کارگزار به وثیقه یا به عبارتی مارجینی نیاز دارد که با توجه به نسبت اهرمی انتخاب شده میزان آن متغیر است. به عنوان مثال، در صورت استفاده از نسبت اهرمی ۱۰۰:۱، این وثیقه می‌تواند ۱% از اندازه موقعیت معاملاتی باشد.

فرض کنید در حالی که موجودی حساب تجاری‌تان فقط ۲۰۰۰ دلار است، قصد خریداری ۱۰۰ هزار دلار بیت کوین را دارید. در این صورت با نسبت اهرمی ۱۰۰:۱، مارجین وثیقه‌ای مورد نیاز شما ۱% از اندازه پوزیشن معاملاتی تان (۱۰۰ دلار) خواهد بود. در واقع، باید ۱۰۰۰ دلار از پول‌تان را به عنوان وثیقه کنار بگذارید و با باقی آن معاملات رمز ارز باز کنید. مارجین مورد نیاز با توجه به نوع معامله جفت ارز و کارگزاری انتخاب شده هم متفاوت خواهد بود

بر اساس اصول کلی معاملات مارجین شما باید در حساب معاملاتی کریپتو وجوه کافی جهت پوشش میزان مارجین وثیقه‌ای مورد نیاز داشته باشید. مقداری وجوه اضافی جهت مقاومت در برابر نوسانات منفی معاملات اهرمی نیز از دیگر نکات و قواعد مهم جهت ورود به این روش تریدینگ به شمار می‌آید. این بدان معناست که هرگز نباید کل حساب معاملاتی خود را به مارجین تخصیص دهید؛ چرا که حتی حرکت‌های کوچک قیمت می‌تواند شما را در یک یا چند معامله متضرر کند. در چنین حالتی حساب مارجینی شما با کمبود نقدینگی مواجه می‌شود. در شرایطی که این حساب به میزانی کمتر از آستانه تعریف شده آن برسد، هشدار Call Margin برای شما فعال می‌شود. با اعلام این هشدار، لازم است تا وجوه اضافی را برای شارژ حساب واریز کنید. اگر حسابتان را شارژ نکنید، به صورت اتوماتیک بسته خواهد شد.

مزایای معاملات مارجین ارز دیجیتال

با استفاده از معاملات مارجین می‌توانید قدرت خرید خود را به میزان قابل توجهی افزایش دهید. این میزان افزایش با توجه به نسبت اهرم ارائه شده توسط کارگزاری متفاوت خواهد بود. به طور مثال، با نسبت اهرمی ۱۰:۱ می‌توانید ۱۰۰ هزار دلار معاملات رمز ارز را با یک حساب ۱۰ هزار دلاری کنترل کنید. با رساندن این اهرم به نسبت ۱۰۰:۱ و با یک حساب تجاری ۱۰ هزار دلار می‌توانید ۱ میلیون دلار معاملات را در این بازار تحت کنترل خود داشته باشید. بنابراین، کاملاً روشن است که معاملات Margin به عنوان یک سلاح و ابزار قدرتمند در زرادخانه معاملاتی عمل می‌کنند.

در قالب انجام این معاملات می‌توانید نه تنها از افزایش قیمت، بلکه از کاهش آن هم سود ببرید. به این ترتیب برای بازارهای کم رونق و پررونق کاملاً آماده خواهید بود. از دیگر مزایای ورود به این روش ترید می‌توان به ایجاد تنوع در پورتفولیو یا سبد سهام اشاره کرد. معاملات مارجین در ارزهای دیجیتال ضمن افزایش قدرت خرید، امکان تنوع بخشیدن به سبد ارزها را برای شما فراهم می‌آورند. بنابراین، به جای قرار دادن تمام تخم مرغ‌های خود در یک سبد می‌توانید با اختصاص درصد مارجین مورد نیاز هر رمز ارز، تنوعی از سبد رمز ارزها را تجربه کنید.

معایب ترید در مارجین

مهم‌ترین نقطه ضعف معاملات مارجین امکان مواجه شدن با زیان‌های بالاست. در واقع، این نوع معاملات در عین حال که سود را افزایش می‌دهند، به همان اندازه نیز زیان شما را به همراه خواهند داشت. به بیانی دیگر، هم به نفع شما و هم علیه شما کارساز خواهند بود. با توجه به ماهیت ریسک‌پذیری بازار ارزهای دیجیتال، باید معایب بازار اولیه همواره آمادگی لازم جهت کنترل ضررهای احتمالی و پیش رو را داشته باشد.

دومین نقطه ضعف این سبک تریدینگ مربوط به Call Margin است؛ زمانی که مارجین آزاد شما به زیر صفر می‌رسد. در این شرایطی یک تماس هشدار دریافت خواهید کرد. با این حال، چنانچه مدیریت ریسک کارآمدی داشته باشد می‌توانید احتمال دریافت چنین هشدارهایی را کاهش دهید.

سومین نقطه ضعف Margin Trading مربوط به نرخ بهره این معاملات است. با توجه به اینکه مارجین تریدینگ بر اساس وام ارائه شده توسط کارگزار یا صرافی معایب بازار اولیه ارز دیجیتال شما انجام می‌شود، باید به وام بهره بپردازید. نرخ این بهره اغلب بسیار پایین است. البته، بر اساس طول مدت و اهرم به کار رفته در موقعیت معاملاتی تان، ممکن است نیاز به پرداخت بهره بسیار زیادی داشته باشید.

چگونه با مارجین تریدینگ ریسک را مدیریت کنید؟

انجام معاملات مارجین تا حدی دشوار و پر چالش است. این روش تریدینگ بر پایه قرض گرفتن پول استوار است. در صورت بسته نشدن موقعیت معاملاتی شما در زمان مناسب یا استفاده از اهرم اشتباه، ممکن است تمام سرمایه خود را از دست بدهید. در این صورت برای بازپرداخت پول با مشکل مواجه خواهید شد. اما توجه به برخی نکات و اصول کلی ترید می‌تواند میزان ریسک را تا حد زیادی کاهش دهد.

• گرچه صرافی‌ها یا کارگزاری‌هایی هستند که از طریق کار کردن با آنها می‌توانید یک پوزیشن ترید با اهرم ۱۰۰ برابر باز کنید، اما برای بهینه سازی مدیریت ریسک بهتر است از اهرم‌هایی در محدوده ۱ تا ۲۰ برابری استفاده کنید. درصد پیشرفت و موفقیت انجام معاملات شما به صرافی رمزنگاری و نوع محصول یا کریپتو منتخب شما بستگی دارد. نکته مهم دیگر در مقوله مدیریت ریسک معاملات مارجین، مطالعه تمام اسناد Margin Trading خود قبل از ورود به آن است.
• با در اختیار داشتن دارایی‌های رمزنگاری زیاد شما در یک پوزیشن معاملاتی طولانی قرار می‌گیرید. در چنین شرایطی، برای حفظ وجوه خود در برابر نوسانات بالای قیمت می‌توانید با ایجاد یک موقعیت فروش اهرمی از این پوزیشن محافظت کنید. با لحاظ این اهرم، هر زمان که قیمت دارایی کریپتو کاهش می‌یابد، ارزش موقعیت فروش افزایش پیدا می‌کند و به شما این امکان را می‌دهد تا بخشی از پول از دست رفته را در طول معاملات اهرمی خود جبران کنید.
• اصول بازار را نادیده نگیرید. آشنایی با تحلیل تکنیکال بازار یکی از این اصول است. بررسی تغییرات قیمت از منظر عوامل بنیادی بازار نیز از دیگر نکات مهمی است که باید در رادار تحلیل گرانه خود بدان توجه داشته باشید. قبل از ورود به یک معامله اهرمی از نحوه عملکرد بازارهای همبسته مانند سهام و نرخ بهره آگاهی کامل کسب کنید.
• آشنایی معایب بازار اولیه با مقیاس گذاری در معاملات به عنوان یک تکنیک قدرتمند به شما کمک می‌کند تا ضرر خود را کاهش و سود را افزایش دهید. به عنوان یک قاعده کلی همواره در نظر داشته باشید که فقط در معاملات سودآور مقیاس گذاری کنید و از انواع متضرر آن خارج شوید. میزان سود یا ضرر شما در این روش ترید با توجه به استراتژی و برنامه معاملاتی تان متفاوت خواهد بود.

پیگیری بازار ارزهای دیجیتال از طریق مارجین تریدینگ

معاملات مارجین امکان انجام تریدهایی بیش از موجودی حساب تجاری را برای شما فراهم می‌کنند. این نوع روش تریدینگ همان قدر که به شما سود می‌دهد، به همان اندازه نیز خطر متضرر کردن و از دست دادن سرمایه را برایتان به همراه دارد. اما، با داشتن سطحی از دانش و درک ریسک‌ها و چالش‌های اهرمی، این نوع معاملات در بازار ارزهای دیجیتال می‌توانند بسیار سودآور باشند.

اگر از معامله‌گران باتجربه و حرفه‌ای بازار کریپتو هستید با تقویت مهارت‌های قوی مدیریت ریسک و انجام تحقیقات لازم در این بازار، معامله مارجین کریپتو برای شما گزینه با ارزشی خواهد معایب بازار اولیه بود. با این حال، باید در نظر داشته باشید که این نوع معامله یکی از پیشنهادات سرمایه گذاری پرخطر است. با توجه به اینکه در این روش معامله پولی از دیگران قرض گرفته می‌شود و به دلیل نوسانات قیمت این بازار، ممکن است در این معاملات متضرر هم بشوید. بنابراین، ضروری به نظر می‌رسد تا با کسب آگاهی و شناخت کافی درباره نقاط قوت و ضعف این روش معاملاتی، نحوه ورود و خروج از یک موقعیت معاملاتی، مطالعه اسناد ارائه شده توسط یک صرافی و دیگر نکات مهم ذکر شده در این مقاله، تا حد امکان میزان ریسک پذیری خود را کاهش دهید.

سؤالات متداول

معامله اهرمی یک رویکرد معاملاتی است که توسط معامله‌گران در هر دو بازار سنتی و ارز دیجیتال برای به حداکثر رساندن سود استفاده می‌شود. معاملات مارجین یک نوع رایج از معاملات اهرمی در بازار کریپتوکارنسی است که در آن بخشی از دارایی به عنوان وثیقه برای افزایش قدرت خرید قرار داده می‌شوند.

با اهرم ۱۰۰ برابری، ۱ دلار را می‌توان به عنوان ۱۰۰ دلار معامله کرد. بدین ترتیب، معامله‌گران می‌توانند از تمام مزایای ۱۰۰ دلار بهره‌مند شوند تا بازده سرمایه گذاری آنها به بالاترین حد برسد.

همانند سایر انواع معاملات بازارهای مالی، مارجین تریدینگ هم می‌تواند ضرر شما را افزایش دهد. در این معاملات ممکن کل سرمایه خود را از دست بدهید. بنابراین، باید با شناختی کامل و دقیق از اصول این روش تریدینگ به آن ورود کنید.

عرضه اولیه سهام (IPO) چیست؟

عرضه اولیه سهام (IPO) فرآیندی است که در آن یک شرکت خصوصی دارایی‌های رمزنگاری کسب‌ و کار خود را در انتشار جدید به عموم می‌فروشد.

این فرآیند به یک شرکت ارز دیجیتال اجازه می‌دهد تا سرمایه خود را از سرمایه‌گذاران عمومی افزایش دهد، اما باید مقرراتی را رعایت کند که آن را مجبور می‌کند افشاگری و شفافیت خود را افزایش دهد.

قبل از IPO، یک شرکت خصوصی در نظر گرفته می شود و متعلق به تعداد نسبتا کمی از سهامداران است.

این سهامداران می توانند شامل سرمایه گذاران اولیه مانند بنیانگذاران، خانواده و دوستان بنیانگذار، یا سرمایه گذاران خطرپذیر باشند که سرمایه را برای شرکت هایی با پتانسیل رشد بالا فراهم می کنند.

IPO یک گام بزرگ برای هر شرکتی است و از دیدگاه نظارتی به عنوان نقطه عطفی برای مشاغل در فضای ارزهای دیجیتال دیده می شود.

در روزهای اولیه خود، ارزهای دیجیتال به عنوان کلاهبرداری یا طرح‌های پولدار شدن سریع تلقی می‌شدند، بنابراین شرکت‌هایی که با ارزهای دیجیتال سر و کار داشتند به عنوان پروژه‌های کلاهبرداری تلقی می‌شدند.

برای راه‌اندازی یک IPO، یک شرکت رمزنگاری باید با پذیره‌نویسان یا بانک‌های سرمایه‌گذاری، که طرف‌هایی هستند که در ازای دریافت هزینه، ریسک‌ ها را ارزیابی می‌کنند، تعامل داشته باشد تا کوین های خود را برای عموم عرضه کند.

پس از IPO، دارایی های رمزنگاری شرکت در یک صرافی رمزنگاری معامله می شود، که بازاری است که در آن اوراق بهادار خرید و فروش می شود.

در نتیجه، IPO اغلب به عنوان “عمومی شدن” شناخته می شود.

تجارت عمومی همچنین استانداردهای گزارش را به دلیل الزامات نظارتی افزایش می دهد و اعتبار درک شده شرکت رمزنگاری را بهبود می بخشد، زیرا می تواند به تمام تعهدات خود عمل کند.

کسب و کارها شروع به مالکیت خصوصی می کنند. زمانی که به نقطه‌ای رسیدند که بتوانند با مزایا و مسئولیت‌های عمومی معامله شوند، علاقه خود را برای فهرست شدن در بورس ارز دیجیتال شروع می‌کنند.

ارزش مالکیت سهام یک شرکت قبل از ثبت در بورس یا معامله عمومی، فقط در معاملات خصوصی تعیین می شود.

پس از فهرست شدن، ارزش کوین های کسب و کار بر اساس عرضه و تقاضای اوراق بهادار معامله شده در بورس تعیین می شود.

شرکت هند شرقی هلند به عنوان اولین شرکتی است که دارایی های رمزنگاری کسب و کار خود را به عموم ارائه می دهد و به عنوان اولین IPO در جهان شناخته می شود.

از آن زمان، شرکت‌های بزرگ مختلف، از جمله برخی از شرکت‌های برجسته ارزهای دیجیتال، کوین ها را از طریق IPO به مردم فروخته‌اند.

عرضه اولیه سهام (IPO) چگونه کار می کند؟

زمانی که یک شرکت به حدی بالغ شد که بتواند مسئولیت های معامله عمومی را بر عهده بگیرد و به دنبال بهره مندی از اعتبار، حجم افزوده و قرار گرفتن در معرض یک IPO باشد، شروع به نشان دادن علاقه خود به فرآیند عمومی شدن می کند.

این فرآیند که مشابه شرکت‌های داخل و خارج از فضای ارزهای دیجیتال است، دارای چند مرحله است که باید طی شود:

با این حال، عرضه اولیه کوین (ICO) برای فروش سهام کریپتو به عموم مردم استفاده می شود.

شرکت‌های بلاک چینی که به دنبال تأمین مالی هستند، می‌توانند مانند سهام سنتی از طریق عرضه‌های عمومی اولیه (IPO) ارزهای دیجیتال را به مردم بفروشند.

انتشار توکن‌های دیجیتالی که از سهام سازمان حمایت می‌کنند، دارایی ارز دیجیتال نامیده می‌شوند.

این در حال تبدیل شدن به یک تکنیک محبوب برای کسب و کارها است تا با انتشار ارزهای دیجیتال، سرمایه جمع آوری کنند.

هنگامی که کاربران سهام کریپتو را از یک ICO خریداری می کنند، سهام شرکت به صورت توکن های دیجیتال در حساب میزبانی بلاک چین قرار می گیرد.

شرکت‌ها دو راه برای نشان دادن IPO دارند:

آنها ممکن است از پذیره‌نویس‌ها یا بانک‌های سرمایه‌گذاری مناقصه‌های خصوصی درخواست کنند،

یا اظهارات عمومی در مورد علاقه‌شان به یک IPO ارائه کنند تا از طرف‌های ذیربط و عموم علاقه‌مند شوند.

شرکتی که عمومی می شود ممکن است یک پذیره نویس یا سندیکایی از پذیره نویسان را برای مدیریت مراحل مختلف فرآیند IPO انتخاب کند.

بانک سرمایه گذاری یا پذیره نویس بر اساس شهرت، کیفیت تحقیق، تجربه صنعت، توزیع (یعنی اینکه آیا بانک سرمایه گذاری می تواند اوراق بهادار منتشر شده را به سرمایه گذاران نهادی یا فردی بیشتری ارائه دهد) و ارتباط قبلی شرکت با بانک سرمایه گذاری انتخاب می شود.

این پذیره‌نویس‌ها به مدیریت هر جنبه‌ای از فرآیند، از جمله آماده‌سازی برای تشکیل پرونده، اسنادی که باید با قانون‌گذاران و مردم به اشتراک گذاشته شود، بررسی دقیق، بازاریابی، نحوه انتشار کوین ها و به چه قیمتی عرضه شود کمک می‌کنند.

تیمی متشکل از پذیره نویسان، وکلا، حسابداران رسمی و کارشناسان نظارتی اغلب برای ثبت تحت IPO (با تنظیم کننده های بازار در کشوری که کوین ها در آن عرضه می شوند) تشکیل می شوند.

تنظیم‌کننده بازار باید درخواست عرضه اولیه (IPO) را تأیید کند، اما به اینجا ختم نمی‌شود:

صرافی کریپتو که در آن کوین ها معامله می‌شوند نیز باید یک برنامه را تأیید کند.

شرکت ارز دیجیتالی که قرار است به صورت عمومی معامله شود، باید به الزامات فهرست بندی از سوی تنظیم کننده ها و صرافی ها پایبند باشد.

پس از اینکه پارامترهای موضوع مورد توافق قرار گرفت، SEC از کسب و کار صادرکننده و پذیره نویسان آن می خواهد که اظهارنامه ثبت را ارائه دهند.

بیانیه ثبت نام دارای دو بخش است:

بیانیه ثبت تضمین می کند که سرمایه گذاران به اطلاعات کافی و قابل اعتماد در مورد اوراق بهادار دسترسی دارند. پس از آن، SEC بررسی های لازم را انجام می دهد تا تأیید کند که تمام اطلاعات مورد نیاز به درستی افشا شده است.

در طول فرآیند بازاریابی، پذیره نویسان ممکن است در تحلیل خود از شرکت تجدید نظرهایی انجام دهند که ممکن است منجر به تغییر در قیمت یا تاریخ عرضه اولیه شود.

هیئت مدیره ای نیز برای نمایندگی هلدینگ های کریپتو و مدیریت شرکت تشکیل می شود.

سپس توکن‌های این شرکت در تاریخ راه‌اندازی IPO با تخصیصی که برای پذیره‌نویسانی که به آن در تجارت در یک صرافی عمومی ارز دیجیتال کمک کردند، محفوظ است.

سرمایه سرمایه گذاری شده برای خرید توکن های صادر شده به عنوان پول نقد در کوین های پرداخت شده دریافت می شود.

همه نمی توانند در IPO ها سرمایه گذاری کنند، زیرا تقاضا اغلب از تعداد کوین های فروخته شده به مردم بیشتر است.

اغلب، شرکت‌های کارگزاری فقط به مشتریانی که دارای مقادیر مشخصی از دارایی‌ها هستند یا کسانی که آستانه‌های معاملاتی مشخصی را برآورده می‌کنند اجازه می‌دهند در عرضه اولیه (IPO) شرکت کنند.

دارندگان توکن موجود ممکن است مشمول قراردادهای قفل شونده باشند که از فروش فوری کوین هایشان جلوگیری می کند.

در صورت سرمایه گذاری در یک عرضه اولیه (IPO)، مهم است که این قراردادهای قفل شده را در نظر بگیرید.

هنگامی که آنها به پایان می رسند، دارندگان توکن موجود ممکن است تمام کوین های خود را در بازار بفروشند که منجر به کاهش قیمت می شود.

اغلب، پذیره نویسان برای اطمینان از اینکه تقاضا بیشتر از عرضه است، IPO ها را با تخفیف قیمت گذاری می کنند.

قیمت پس از ارزیابی شرکت با استفاده از چندین شاخص از جمله میزان درآمدی که انتظار می‌رود در آینده تولید کند، تعیین می‌شود.

پس از عرضه اولیه (IPO)، قیمت کوین های یک شرکت ممکن است به دلیل ورود سرمایه گذارانی که موفق به خرید در طول IPO نشده اند، نوسان داشته باشد و دارندگان کوین موجود موقعیت خود را تنظیم کنند.

اگر پذیره‌نویس‌ها و بانک‌های سرمایه‌گذاری بیش از حد یک IPO را تبلیغ کنند، ممکن است پس از شروع معامله، کوین ها ضرر اولیه قابل توجهی را متحمل شوند.

کوین های یک IPO ممکن است با استفاده از یک حراج هلندی قیمت گذاری شوند، که در آن سرمایه گذاران بالقوه پیشنهادات خود را برای تعداد مشخصی از کوین هایی که می خواهند بخرند همراه با قیمتی که مایل به پرداخت هستند وارد می کنند.

سپس کوین ها بر اساس کمترین پیشنهاد برای کل سهم فروخته می شوند.

IPO های معکوس

IPO معکوس روش دیگری است که شرکت‌های خصوصی ارز دیجیتال می‌توانند از آن برای شروع تجارت عمومی استفاده کنند.

در یک IPO معکوس، یک شرکت خصوصی کنترل را به دست می گیرد و با یک شرکت دولتی غیرفعال ادغام می شود.

اغلب، این شرکت‌های عمومی غیرفعال، کسب‌وکارهایی هستند که با هدف مشخصی راه‌اندازی شده‌اند تا از طریق یک IPO انجام دهند تا بعداً بتوان از آنها برای کمک به شرکت‌های خصوصی برای عمومی شدن استفاده کرد.

IPO معکوس فرآیندی است که بین چند هفته تا چند ماه طول می کشد، در حالی که فرآیند IPO معمولی می تواند تا یک سال طول بکشد.

IPO معکوس برای معامله عمومی بدون استخدام هیچ بانک سرمایه گذاری یا پذیره نویسی و افزایش سرمایه استفاده می شود و زمانی اتفاق می افتد که یک شرکت خصوصی یک شرکت سهامی عام را خریداری کند.

شرکت هایی که از طریق IPO های معکوس، که به عنوان ادغام معکوس نیز شناخته می شوند، عمومی می شوند، همچنان از مزایای معامله عمومی، از جمله نقدینگی اضافه، بهره مند می شوند.

نقدینگی به سهولت خرید یا فروش دارایی اشاره دارد.

در طول رکود بازار، سرمایه‌گذاران ممکن است مایل نباشند سرمایه‌های خود را در یک شرکت تازه فهرست‌شده به خطر بیاندازند، که منجر به عرضه اولیه عمومی سهام ناموفق می‌شود.

IPO های معکوس نسبت به عرضه های اولیه عمومی معمولی که به تقاضای سرمایه گذاران برای فروش کوین های خود متکی هستند، کمتر تحت تاثیر شرایط بازار قرار می گیرند.

جایگزین عرضه اولیه سهام (IPO)

برخی از بزرگ‌ترین کسب‌وکارها در جهان مالکیت خصوصی دارند و ظاهراً هیچ برنامه‌ای برای عمومی شدن ندارند. به طور مشابه، همه شرکت‌ها مجبور نیستند از طریق IPO عمومی شوند، زیرا جایگزین‌های دیگری نیز وجود دارد.

یکی از این گزینه‌ها، عرضه عمومی مستقیم (DPO) است که به عنوان فهرست مستقیم نیز شناخته می‌شود، که در آن شرکت‌ها اوراق بهادار را مستقیماً برای افزایش سرمایه بدون استفاده از پذیره‌نویس‌ها به عموم عرضه می‌کنند.

در فرآیند DPO، بانک‌های سرمایه‌گذاری به عنوان مشاوران مالی استخدام می‌شوند که در تأییدیه‌های نظارتی و مبادله‌ای کمک می‌کنند و قیمت اولیه سهام را پیدا می‌کنند.

DPOها ممکن است به ویژه برای مشاغل ارزهای دیجیتال که در فضای دارایی های دیجیتال شناخته شده هستند جذاب باشند.

چنین پیشنهادی به طور قابل ملاحظه معایب بازار اولیه ای هزینه های عمومی شدن را با حذف واسطه ها کاهش می دهد.

فهرست‌های مستقیم ارزش سهام دارندگان کوین موجود را کاهش نمی‌دهد، و این بدان معناست که شرکت سرمایه‌ای را جمع‌آوری نمی‌کند.

جایگزین دیگری برای IPO ها، شرکت های خرید با هدف ویژه (SPAC) هستند که هیچ عملیات تجاری برای به دست آوردن یک شرکت خصوصی ندارند، و در واقع شرکت خصوصی را به یک شرکت سهامی عام تبدیل می کند.

SPAC ها از طریق IPO های معمولی پول جمع آوری می کنند و وجوه را در سرمایه گذاری های دارای بهره قرار می دهند تا زمانی که در یک خرید مورد استفاده قرار گیرند.

کارشناسان می توانند SPAC ها را در صنایع خاص تشکیل دهند تا یک شرکت محبوب را در فضای خود به دست آورند.

کارشناسان ارزهای دیجیتال می‌توانند در تلاش برای خرید یک شرکت خصوصی در این فضا، با هم متحد شوند و یک SPAC را IPO کنند.

معایب عرضه اولیه سهام (IPO)

انتخاب IPO و در دسترس داشتن کوین ها در صرافی های رمزنگاری، تلاش، خطرات و هزینه های بیشتری را برای شرکت ها به همراه دارد.

این ریسک‌ها و هزینه‌های اضافی ممکن است آنقدر قابل توجه باشد که بسیاری از بخش‌های ارز دیجیتال و سایر بخش‌ها ترجیح می‌دهند خصوصی باقی بمانند.

فرآیند ایجاد IPO به خودی خود گران است.

شرکت باید پذیره نویسان یا بانک های سرمایه گذاری را که نیاز به پرداخت دارند استخدام کند.

علاوه بر این، هزینه‌های تولید گزارش‌های مربوط به وضعیت یک شرکت در هر سه ماهه یکبار ادامه دارد و به عملیات تجاری آن‌ها ارتباطی ندارد.

هزینه‌های حقوقی و حسابداری نیز افزایش می‌یابد، زیرا شرکت باید مطابق با آن عمل کند.

بدون افزایش این هزینه ها، خطر عوارض قانونی یا نظارتی اضافه می شود که می تواند منجر به دعوای حقوقی دسته جمعی شود.

در فضای ارزهای دیجیتال، چندین شکایت دسته جمعی علیه شرکت های خصوصی و دولتی وجود دارد.

از آنجایی که شرکت های سهامی عام مجبور به افشای اطلاعات مالی، استراتژیک و سایر اطلاعات هستند، ممکن است مجبور شوند چیزی را افشا کنند که رقبایشان بتوانند از آن برای به دست آوردن سهم بازار از آنها استفاده کنند.

این افشاها ممکن است به شرکت کمک کند تا اعتبار و شرایط وام گرفتن اعتباری بهتری داشته باشد، اما ممکن است با کمک به رقبا بر تجارت آنها تأثیر بگذارد.

در مبادلات رمزنگاری، قیمت کوین یک شرکت در طول سال در نوسان است، و این نوسانات ممکن است باعث حواس پرتی مدیریت شود، به خصوص اگر مدیران از طریق سهام غرامت دریافت کنند.

در برخی موارد، ممکن است منجر به استراتژی‌هایی شود که به‌منظور افزایش قیمت کریپتوی شرکت، به جای رشد کسب‌وکار آن، انجام می‌شود.

این استراتژی‌ها برای افزایش قیمت یک شرکت می‌توانند پیامدهای بلندمدتی داشته باشند.

برای مثال، فرض کنید یک شرکت از ذخایر خود برای بازخرید رمزارز از مردم استفاده می کند.

در آن صورت، ممکن است در شرایطی قرار گیرد که ذخایرش برای برتری بر رقبای خود، توسعه محصول جدید یا عرضه در بازار جدید مورد نیاز باشد.

شایان ذکر است که خرید ارزهای دیجیتال زمانی اتفاق می‌افتد که یک شرکت با ذخایر نقدی خود، کوین ها را از بازار بازخرید می‌کند.

یکی دیگر از معایب عمده IPO این است که درها را به روی سرمایه گذاران فعال باز می کند.

سرمایه گذاران فعال سهام قابل توجهی را در شرکت های دولتی می خرند تا بر نحوه اداره آنها تأثیر بگذارند و می توانند از نفوذ آنها برای حرکت شرکت به سمتی خاص استفاده کنند.

نفوذ سرمایه‌گذاران فعال مزایا و معایب خود را دارد، اما هر دو روی سکه ممکن است منجر به بی‌ثباتی در یک شرکت سهامی عام شود، زیرا اینها سهامدارانی هستند که مقادیر زیادی کوین دارند و به دنبال کسب نتایج جدید هستند.

این نتایج ممکن است همیشه در افق های بلندمدت مثبت نباشد.

عرضه اولیه (IPO) مبحثی پیچیده و مهم است که تیم همیار کریپتو تمام تلاش خود را کرده که به ساده ترین شکل ممکن، آن را مورد بررسی قرار دهد.

چنانچه قصد ورود به بازار ارزهای دیجیتال، بازار فارکس را دارید، اما فرصت کافی یا تخصص لازم برای تحلیل بازار را ندارید، برای سرمایه‌گذاری موفق در ارزهای دیجیتال و در امان ماندن از کلاه‌برداران و شکارچیان می‌توانید از دوره‌های آموزشی ارز دیجیتال معایب بازار اولیه معایب بازار اولیه و دوره آموزشی فارکس همیار کریپتو استفاده کنید. همیارکریپتو علاوه بر آموزش بازارهای مالی فارکس و کریپتو، دوره آموزشی بورس ایران را هم به علاقه مندان آموزش می‌دهد.

این دوره‌ها بر اساس تحلیل بازار و متناسب با نیاز مخاطبان از پایه تا پیشرفته طراحی و بروز می‌شوند. تیم همیار کریپتو برای کمک به علاقه‌مندانی که قصد ورود به این بازار رادارند دوره های آموزش ارز دیجیتال در مشهد را به‌صورت حضوری در مشهد و غیرحضوری برای علاقه‌مندان در نقاط مختلف کشور در فضای اسکای روم برگزار می‌کند.