بلاک چین نئو (NEO)

مکانیزم اجماع نئو مانع از هارد فورک ( به دلیل درست کار نکردن شبکه افراد حاضر در شبکه یک بلاک‌چین ثانویه درست می‌کنند که به این کار هارد فورک گفته می‌شود) می شود ، زیرا این فعالیت به دو سوم جامعه وابسته است تا در مورد تصمیمات اصلی توافق کنند.

ارز دیجیتال نئو (NEO) چیست؟

شبکه بلاک چین نئو، شبکه‌ای مقیاس‌پذیر است که به‌عنوان رقیبی قدرتمند برای دیگر بلاک چین‌های رایج از قبیل بیت کوین و اتریوم ظاهر شده است. این شبکه خیلی از محدودیت‌های آن‌ها (از قبیل سرعت پایین تراکنش‌ها، هزینه بالای کارمزدها و عدم انجام تراکنش با بلاک چین‌های دیگر) را رفع می‌کند و قابلیت‌های جدیدی مثل امکان ذخیره فایل بر بستر بلاک چین ارائه می‌دهد. با ما همراه باشید تا با نگاهی دقیق‌تر با شبکه نئو آشنا شویم. شما می توانید.

نئو شبکه‌ای باقابلیت‌های بالا

نئو (Neo) شبکه‌ای مقیاس‌پذیر است که برای فعالیت‌های غیرمتمرکز ایجاد شده است. باوجود شباهت‌هایی بین نئو و اتریوم، نئو ویژگی‌های خاصی دارد که آن را از اتریوم متمایز می‌کند. مثلاً نئو از زبان‌های برنامه‌نویسی رایج از قبیل C++ و JS پشتیبانی می‌کند؛ اما در مقابل، فقط از زبان برنامه‌نویسی ویژه شبکه اتریوم می‌توان جهت برنامه‌نویسی برای این شبکه استفاده کرد.
افزون بر این، بسیاری از ارزهای دیجیتال در شبکه نئو قابل‌استفاده هستند، برعکس خیلی از شبکه‌های دیگر که تنها بر ارزهای خودشان متکی هستند. با این خصیصه مهم، نئو راه خود را در جهت تبدیل به سامانه‌ای دیجیتالی موفق در اقتصاد جهانی هموار می‌کند. در میان ارزهای دیجیتال پایدار، نئو موردی است که قابلیت بالایی برای توسعه بیشتر دارد.

مقایسه نئو با اتریوم

میزان کل عرضه نئو ۱۰۰ میلیون واحد است که از ۷۲ میلیون واحد اتریوم بیشتر است. در این شبکه از الگوریتم dBFT استفاده میشود که بر خلاف POW در اتریوم از مکانیزم متفاوتی برای تایید استفاده می کند. زبان برنامه نویسی این دو متفات است و اتریوم با C++ و go و نئو به زبان جاوا اسکریپت و C# توسعه داده شده. مهمترین مزیت نئو نسبت به اتریوم قابلیت مقیاس پذیری آن است که این مشکل در بیت کوین هم وجود دارد.

پیشینه نئو

شرکت OnChain شبکه نئو را به‌عنوان یک شبکه زنجیره بلوکی ایجاد کرده است. پژوهش‌ها در مورد این شبکه بلاک چین از سال ۲۰۱۴ میلادی شروع شده است. در واقع Neo نام ارز دیجیتال شبکه‌ای بلاک چینی بزرگ به نام نئو است.

هدف از شبکه نئو ساخت یک شبکه اقتصادی هوشمند است که مشکلات نظام‌های مالی امروزه را برطرف کند.

این سیستم اقتصادی از سه جزء مهم تشکیل می‌شود که در ادامه مفصلاً بسط داده می‌شوند.

بخش‌های اصلی شبکه بلاک چین نئو

• دارایی‌های دیجیتالی
• هویت دیجیتالی
• قراردادهای هوشمند

بلاک چین نئو و دارایی‌های دیجیتال

دارایی دیجیتال به دارایی‌ای گفته می‌شود که حق مالکیت داشته باشد و در فرمت کامپیوتری یا همان صفر و یک باشد. حق مالکیت حقیقی در دارایی‌های دیجیتال به خاطر ماهیت غیر فیزیکی بودن آن‌ها، خیلی مهم و چالش برانگیز است.

بلاک چین ابداعی بود که مالکیت حقیقی را در مورد دارایی‌های کامپیوتری فراهم کرد. در سیستم‌های زنجیره بلوکی امکان مالکیت بر دارایی‌های دیجیتال به‌صورت غیرمتمرکز، ایمن و به‌صورت کاملاً خودکار وجود دارد.

بر این اساس می‌توان دارایی‌های دیجیتال را به دو دسته تقسیم کرد:

• دارایی‌های دیجیتال فراگیر یا جهانی
• دارایی‌های دیجیتال قراردادی

دارایی‌های فراگیر آن نوع از دارایی‌ها هستند که در کل سیستم و توسط همه قراردادهای هوشمند به رسمیت شناخته می‌شوند و دارای ارزش و اعتبارند. دارایی‌های دیجیتال قراردادی تنها در بخشی از سیستم و به‌صورت خصوصی، فقط در قراردادهای ویژه مربوط به خودشان، معتبر هستند و توسط دیگر بخش‌های سیستم، به‌طور عمومی شناسایی نمی‌شوند.

بلاک چین نئو و هویت دیجیتال

وقتی اطلاعات شناسایی یک فرد حقیقی یا حقوقی روی کامپیوترهای یک سازمان ذخیره می‌شود، برای آن فرد هویت دیجیتال ساخته شده است. از هویت دیجیتال برای مالکیت دادن به دارایی‌های دیجیتال استفاده می‌شود. یک هویت دیجیتال مثل یک هویت حقیقی قابل‌اعتماد است و نشان‌دهنده یک فرد است. از شیوه‌های مختلفی می‌توان تأیید هویت در شبکه نئو را انجام داد که عبارت‌اند از:

بلاک چین نئو و قراردادهای هوشمند

قرارداد هوشمند یک پیمان‌نامه دیجیتالی است که می‌تواند در قراردادهای مشارکتی یا تأییدی و یا برای اعمال مفادی خاص اجرا شود. با استفاده از قراردادهای هوشمند می‌توان بدون نیاز به شخص سوم از ضمانت اجرایی قراردادها بهره برد. در قراردادهای هوشمند، تمام کارها قابل ره‌گیری و برگشت‌ناپذیر هستند. گروهی از قراردادهای هوشمند، یک برنامه غیرمتمرکز را تشکیل می‌دهند که DAPP نامیده می‌شود.

نئو (NEO) چیست؟ رقیبی برای اتریوم

نئو (NEO) یک ارز رمزنگاری شده ی نسبتا جدید است، اما نباید آن را بخاطر تازه وارد بودنش نادیده گرفت. کوین NEO به عنوان پاسخ چین به اتریوم در نظر گرفته شده است. در این بلاک چین نئو (NEO) بررسی، ما در مورد همه چیز، از چگونگی کار کوین NEO تا پتانسیل های این کوین بحث خواهیم کرد. NEO یک پلت فرم بلاکچین و همچنین یک ارز رمزنگاری شده برای ایجاد یک اقتصاد دقیق است که انتقال داده های بین المللی و دیجیتال را بین کاربران تسهیل می بخشد. هدف اولیه NEO استفاده از قراردادهای هوشمند و دیجیتال غیر متمرکز و تبدیل شدن به نماینده توزیع، از دارایی های دیجیتال بوده است (به عنوان مثال، پرداخت اجاره با استفاده از یک قرارداد هوشمند که یک بار در ماه به صورت خودکار چک می نویسد و ارسال می کند). NEO در چین مستقر است و با مکانیسم dBFT کار می کند که تأیید سریع معاملات را به همراه دارد.

تاریخچه کوین NEO
تاریخچه کوین NEO جالب است. این شرکت در ابتدا در سال 2014 با اسم «AntShares» راه اندازی شد. در عرضه اولیه این کوین (ICO)، در شانگهای، این پروژه مبتنی بر بلاکچین بیش از 5/1 میلیون دلار به دست آورد و همچنین در چارچوب بلاکچین جهانی OnChain توسعه یافت. Antshares خیلی زود در میان معامله گران در بازار کریپتوکارنسی چین به عنوان رقیب اتریوم شهرت یافت. با این حال، بازار جهانی را زیاد تحت تأثیر خود قرار نداد. برای حل این مسئله، تیم توسعه AntShares تصمیم گرفت تا آن را به عنوان NEO بازنویسی کند. NEO اولین پلت فرم بلاکچین غیر متمرکز و ارز رمزنگاری شده منبع باز است که در چین راه اندازی شد.
در عرض چند ماه پس از تغییر برند، NEO جزء 10 کوین برتر بزرگ ترین اکسچنج های جهان شد. تعجب آور بود که موتورهای جستجو به یکباره با حجم وسیعی از سوالاتی مانند کوین NEO چیست؟ و ارز رمزنگاری NEO چیست؟ رو به رو شدند.

بنیانگذار کوین NEO چه کسی است؟
NEO توسط Da HongFei در فوریه 2013 بنیانگذاری شد. کوین NEO همچنین توسط یکی دیگر از بنیانگذاران و توسعه دهندگان آن به نام Erik Zhang پشتیبانی می شود.

عرضه کل کوین NEO
در مجموع 100 میلیون NEO در بلاک اصلی ایجاد شده و با توجه به مکانیزم توزیع آن، عرضه شده است. مقدار کل کوین های NEO ثابت است و نمی تواند افزایش یابد. در ابتدا، 100 میلیون NEO به دو دسته تقسیم شدند. 50 میلیون NEO از طریق ICO فروخته شد و به سرمایه گذاران اولیه داده شد. 50 میلیون باقیمانده NEO توسط "شورای NEO" رزرو شده است تا بتوان عرضه آن را در طی گذر زمان مدیریت کرد.

توزیع NEO
در تاریخ 16 اکتبر سال 2017، عرضه کوین NEO به پایان رسید و 50 میلیون NEO آزاد شد. توزیع کوین NEO منتشر شده به شرح زیر است:

10 میلیون NEO به توسعه دهندگان NEO و اعضای شورای NEO داده شد.
10 میلیون NEO به عنوان انگیزه برای توسعه دهندگان در اکوسیستم NEO تعیین شد.
15 میلیون NEO برای سرمایه گذاری در پروژه های توسعه بلاکچین NEO اختصاص داده شده است.
15 میلیون NEO برای روز مبادا کنار گذاشته شده است.
در حال حاضر 65 میلیون کوین NEO در گردش وجود دارد و همچنین به نظر نمی رسد که استفاده از NEO بیش از 15 میلیون توکن در سال باشد.

چگونه کوین NEO ماین می شود؟
وقتی افراد سعی می کنند که چگونگی ماین NEO را بفهمند از اینکه این کوین غیرقابل ماین کردن است نا امید می شوند. قضیه از این قرار است که هرچه شما NEO بیشتری داشته باشید، GAS بیشتری به دست می آورید (GAS توکن مورد نیاز برای اجرای شبکه است)
با گذشت زمان چند سال طول خواهد کشید تا مقدار GAS به 100 میلیون ظرفیت کامل خود برسد. همانطور که NEO به طور کامل از قبل تهیه شده است، دارندگان NEO فقط هزینه های مربوط به معاملات را دریافت می کنند.

NEO چگونه کار می کند؟
NEO یک رویکرد ترکیبی برای فناوری بلاکچین خود درنظر گرفته است. در حالی که NEO از بلاکچین خود استفاده می کند، نحوه انتقال دارایی ها متفاوت است. NEO دارای دو توکن رمزگذاری است:

• NEO - قبلا به عنوان (AntShares (ANS نامگذاری شده بود.
• GAS - قبلا به عنوان (AntCoins (ANC نامگذاری شده بود.
• توکن NEO با امنیت کامل عمل می کند و مانند سهام در شرکتهاست. این توکن در ایجاد بلاک چین نئو (NEO) بلوک، تغییرات شبکه، مدیریت شبکه و سایر نیازها مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
• توکن GAS به عنوان سوختی برای بلوک NEO عمل می کند. بر خلاف NEO، GAS با ضریب 8^10/1 قابل تقسیم است. GAS برای تخصیص منابع، هزینه های شبکه و همچنین برای عملیاتی مانند ارائه انگیزه برای حفظ بلاکچین و اجرای قراردادهای هوشمند و DApps استفاده می شود.

امکانات کوین NEO
بر خلاف بیت کوین و اتریوم، که الگوریتم اجماع اثبات کار (POW) را اتخاذ کرده اند (که عامل محدود کننده ای است که انرژی بسیار زیادی را مصرف می کند) NEO از مکانیسم اجماع dBFT استفاده می کند که از معاملات بیشتری در یک زمان پشتیبانی می کند. در مقایسه با 15 تراکنش در ثانیه ی اتریوم، NEO تا 10٬000 تراکنش در ثانیه را پشتیبانی می کند. از جمله ویژگی های کلیدی کوین نئو: NeoFS و NeoQ می باشد. سرویس NeoFS اجازه ذخیره سازی غیر متمرکز را به شما می دهد. NeoFS مانند یک dropbox به حساب می آید. مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه NeoQ مسئله هایی را ایجاد می کند که توسط رایانه های کوانتومی قابل حل نیست. یکی دیگر از ویژگی های مهم کوین NEO این است که بر خلاف دیگر ارزهای رمزنگاری شده قابل تقسیم نیست؛ کمترین واحد آن همیشه ثابت خواهد بود. بر خلاف اتریوم، که تنها با زبان برنامه نویسی Solidity پشتیبانی می شود، NEO توسط زبان های برنامه نویسی متعددی مانند Java، Python و #C پشتیبانی می شود.

لیست ICO های کوین NEO
پروژه هایی وجود دارند که NEO قصد پیاده سازی آن ها را دارد. توجه داشته باشید که برخی از این ICOها در نقشه راه کوین NEO ممکن است در بلاکچین NEO اجرایی شود.

• ICOهای انجام شده: Zeepin، Thecky، Qlink، Trinity وOntology
• ICOهای آینده: NEO: NEX، YouPayGo، PeerAtlas، Apex، Thor، و Narrative

نقشه راه NEO، پتانسیل های بلاک چین نئو (NEO) آینده
همانطور که از لیست ICOها مشخص است، پروژه های بسیار خوبی در راه است. اگر چه اکثر تمرکز NEO بر روی ICO ها می باشد، اما نقشه راه NEO نقاط قوت دیگری نیز دارد. NEO به طور پیوسته در حال توسعه و پیشرفت می باشد و به تازگی در حال توسعه «شبکه هستی شناسی» است (مکانیسم امنیتی که از انطباق و شفافیت برای تقویت اقتصاد هوشمند NEO و همچنین پلتفرم موجود خود استفاده می کند)

تحلیل ارز دیجیتال نئو (Neo)

تمام تحلیل های این بخش توسط همکار تحلیلگرمان، آقای کانی عزیز انجام میشود و صرفا یک دیدگاه میباشد. تحلیل ها بر اساس آخرین رفتار ارزها انجام میشود و با توجه به چگونگی نمودارها تحلیل های این صفحه به روز خواهد شد.

تحلیل نئو (NEO) در تایم فریم روزانه – ۹۷/۹/۳۰

آیا نئو به قیمت های بالاتر می اندیشد؟ در صورت صعود بیتکوین،دور از انتظار نیست!

تحلیل نئو (NEO) در تایم فریم روزانه – ۹۷/۹/۳

محدوده های ۴٫۷۰ و ۲٫۵ دلار میتواند بعنوان اهداف نزولی نئو در نظر گرفته شود

بلاک چین نئو (NEO)

نئو (NEO) پلتفرم بر بستر بلاک چین و یک ارز دیجیتال است که توسعه دارایی های دیجیتال و بهره گیری از قراردادهای هوشمند را امکان پذیر می کند . این پروژه در کشور چین و برای بار اول در سال 2014 با عنوان AntShares ارائه شد . نئو مکانیسم توافق (Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT مورد استفاده قرار می دهد و قادر است تا 10،000 تراکنش در ثانیه را مورد پشتیبانی قرار دهد . توکن های NEO را می توان برای تولید توکن های GAS سرمایه گذاری نمود که به عنوان سوخت این پلتفرم به حساب می آید ؛ یعنی برای پرداخت کارمزد محاسبات یا توسعه قراردادهای هوشمند در شبکه NEO استفاده می گردد . این پروژه به وسیله ی Da Hongfei تأسیس شد .

در کل 100 میلیون NEO ارائه شد که نشانگر مالکیت زنجیره ای می باشد . مطابق بیانیه انتشار نئو ، این میزان عرضه ثابت است و افزایش پیدا می کند . کوچکترین واحد این ارز دیجیتال 1 NEO است که نمی توان آنرا تقسیم کرد .

NEO Gas (نئو گاز) چیست و به چه صورت عمل می کند؟

NEO Gas سکه دیگری با نماد اختصاری GAS می باشد که بر روی پلتفرم نئو اجرا می گردد . مطابق گفته های مذکور NEO قابل تقسیم نیست ، بنابراین استفاده از آن برای پرداخت کارمزدها سخت است . اما GAS قابل تقسیم است و به عنوان روش پرداخت برای استفاده از قراردادهای هوشمند و معاملات مورد استفاده قرار می گیرد . کارمزدهای Gas به نمایندگان اعطا می گردد ؛ آنها کاربرانی هستند که معاملات را در Blockchain معتبر می کنند .

توکن های Gas با نرخ 8 GAS به ازای ساخت هر بلوک در Blockchain تولید می گردند . نرخ تولید به جای هر 2 میلیون بلوک تولید شده ، یک توکن کاهش پیدا می کند . تقریباً در سال 2039، گردش گاز Gas به 100 میلیون می رسد و تولید آن متوقف خواهد شد .

این ارز در رتبه ی 52 اُم بین ارزهای دیجیتالی قرار دارد .

پروتکل (Delegated Byzantine Fault Tolerance (dBFT چیست ؟

پروتکل توافق جمعی استفاده شده در شبکه نئو ، بر مبنای تحمل خطای بیزانس کار می کند ؛ یک مسأله فرضی که در آن 9 ژنرال سعی می کنند با پیروی از رأی اکثریت ، تصمیم بگیرند که چگونه حمله به یک شهر را عملی کنند . این مسأله از سوی اثبات کار و اثبات سهام در علوم رایانه ای مدل سازی و حل گشته است . این سیستم از نمایندگان برجسته ی جامعه بهره می گیرند . این نمایندگان با یکدیگر همکاری می کنند تا به توافق بالغ بر 66٪ در مورد وضعیت دفترکل توزیع شده دست پیدا کنند .

خصوصیات شبکه نئو (NEO)

علاوه بر پتانسیل های پروتکل مرکزی ، تیم توسعه دهنده Neo در حال اجرای تعدادی پروژه جانبی می باشد که مزایای گوناگونی را به اکوسیستم Neo می دهد :

• NeoX
  NeoX این امکان را می دهد تا معاملات فراتر از Blockchain اجرا گردند . پروتکل های مشابه حاوی قراردادهای هوشمندی می باشند که جهت تأمین منابع مالی در یک Blockchain و دسترسی به وجوه در یک زنجیره جایگزین ، به وجود می آیند .
• NeoFS
  NeoFS این امکان را می دهد فایل های بزرگ تقسیم شده و در سراسر شبکه توزیع شوند . کاربران قادرند میزان مطمئن بودن فایلها را تعیین کنند . فایل هایی با توانایی اطمینان کم می توانند با حداقل هزینه ذخیره و بازیابی شوند . با پرداخت بلاک چین نئو (NEO) کارمزد بالاتر ، داده ها را می توان در گره های قابل اطمینان ذخیره نمود .
• NeoQS
  کامپیوترهای کوانتومی امنیت تکنیک های خاص رمزنگاری را تهدید می کنند . Neo از مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه استفاده می کند که آن را (NeoQS (Safe Quantum Safe می نامد و از لحظ نظری به حملات رایانه های کوانتومی مقاوم است . به احتمال قوی ، محاسبات کوانتومی در آینده نزدیک سیستم های رمزنگاری را تحت تأثیر قرار می دهد.

نئو (NEO) در مقایسه با اتریوم (Ethereum)

در مفهوم ، Neo یک اکوسیستم قراردادهای هوشمند (شبیه به اتریوم)می باشد . این قابلیت این امکان می دهد تا کاربران به صورت اتوماتیک به ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال بپردازند . برای رقابت جهت اجرای قراردادهای هوشمندانه تر ، نئو از یک تکنولوژی در حال توسعه استفاده می کند که با همکاری مقامات چینی به منور ایجاد “اقتصاد هوشمند” پدید آمده است .

اتریوم هم اکنون در زبان Solidity کدنویسی شده که یک زبان مورد پسند کاربر نیست . Neo این امکان را می دهد تا قراردادهای هوشمند در زبان های محبوب نظیر #C و جاوا کدنویسی شوند . مزیت داشتن زبان های برنامه نویسی کاربر دوستانه این است که به کاربران امکان برقراری ارتباط با Blockchain نئو را می دهد .

اتریوم هم اکنون الگوریتم Proof of Work (اثبات کار) راا مورد استفاده قرار می دهد . اثبات کار یک روش برای محافظت از بلوک های عمومی می باشد که در آن با کمک استخراج کنندگان ، معاملات را مورد تایید قرار می دهند و برای کارشان به آنها پاداش می دهند . هدف اتریوم این است که با تغییر الگوریتم خود به اثبات سهام (PoS) ، مسائل مرتبط با مقیاس پذیری را برطرف کند . اثبات سهام مسائل مربوط به مقیاس پذیری را با کاهش مصرف انرژی ، آسیب پذیری و تمرکز حل می کند . اما NEO از الگوریتم تحمل خطای بیزانس از طریق نمایندگان استفاده می کند که مشکلی برای مقیاس پذیری ندارد .

ارزش نئو (NEO)

NEO با رشد ارزش 12 درصدی بعد از جریان بزرگ فروش ارزهای دیجیتال رو به رو شد . این نوسانات قوی موجب گردید NEO به رقابت با لایت کوین بپردازد و عنوان ششمین ارز دیجیتالی را از نظر حجم معاملات بازار به دست آورد . سکه GAS نیز از نوسانات قابل توجهی برخوردار بوده است . هر دو سکه اخیراً مورد توجه قرار گرفته اند و توسعه دهندگان در کنفرانس ها در مورد آنها مقالاتی منتشر می کنند . هر دو آلت کوین دارای یک تیم بازاریابی قوی هستند و احتمال افزایش قیمت آنها در آینده ای نزدیک وجود دارد .

ارز دیجیتال نئو چیست: هر آنچه که در مورد این ارز باید بدانید

نئو ارز دیجیتالی معادل اتریوم است که در چین ایجاد شده. برای ایجاد کوین‌های جدید در این شبکه ماینینگ( در بیت کوین با حل مسائل سخت ریاضی توسط ماینرها تراکنش‌ها در شبکه‌ی بلاکچین تایید می‌شود به این کار ماینینگ گفته می‌شود.) رخ نمی‌دهد و به توسعه دهندگان این امکان داده می‌شود تا قراردادها و برنامه های غیر متمرکز خود را به زبان­‌های مشترک برنامه نویسی بر روی این شبکه ایجاد کنند. در این مقاله تصمیم داریم در مورد ارز دیجیتال نئو برای شما توضیح دهیم.

اولین نسل از رمز ارزها در مورد ایجاد پول دیجیتالی بود که بتواند آزادانه در سراسر جهان جریان یابد. در نسل دوم هدف ایجاد محصولات و خدماتی بود که بتواند فعالیت برخی از بزرگترین شرکت­‌های جهان را مختل کند. نئو قطعاً جزء نسل دوم ارزهای دیجیتال است و مانند ایاس (EOS) و اتریوم قراردادهای هوشمند آینده‌ی بلاک چین است.

ارز دیجیتال نئو در حقیقت چیست؟

ارز دیجیتال نئو پلتفرم بلاکچین،کریپتوکارنسی و شبکه‌ای برای برنامه‌های غیرمتمرکز و یا Dapps ها است که مستقر در چین است. این شبکه از اتریوم الهام گرفته است، اما با آن چند تفاوت فنی دارد که در زیر به آن خواهیم پرداخت.

نئو برای چیزی ساخته شده است که سازندگان این شبکه آن را «اقتصاد هوشمند» نامیده‌اند، در این شبکه دارایی های دیجیتال، هویت دیجیتال و قراردادهای هوشمند در یک اکوسیستم یک‌پارچه دور همدیگر جمع شده اند.

هدف نئو هرگز کاهش ارزش ارز رسمی چین نبوده است بلکه در عوض برای کمک به اقتصاد کشور برای ورود به دوره‌ی بلاکچین بوده است.

چه کسی نئو را اختراع کرد؟

این پروژه توسط دا هانگ فی(Da Hongfei) و اریک ژانگ (Erik Zhang) شروع شد. این دو قبل از این پروژه در شرکت تحقیقاتی« وان چین» کار می‌کردند و بر روی توسعه‌ی بلاک‌چین فعالیت داشتند. در نهایت آنها در سال ۲۰۱۴ تصمیم گرفتند که بلاک‌چین مخصوص خود را ایجاد کنند.

تاریخچه مختصر نئو(NEO)

• در سال ۲۰۱۴ هانگ فی و ژانگ بعد از کار در وان چین پروژه ای به نام انت شرز(Antshares) را شروع کردند.
• در ژوئن ۲۰۱۷ انت شرز به نئو تغییر نام داد.
• در مارس ۲۰۱۸ به دارندگان نئو توکن هایی ( به هر چیز با ارزشی توکن گفته می‌شود، مثلا در بیت‌کوین کوین‌ها یک توکن هستند) برای رأی گیری و کمک به مدیریت شبکه داده شد.

ویژگی‌های اختصاصی ارز دیجیتال نئو

مانند اتریوم، ارز دیجیتال نئو دارای دو دارایی مجزا است که برای اجرای شبکه از آنها استفاده می‌شود. اما این دو دارایی پیچیدگی‌های خاص خود را دارند.

• نئو یک توکن است که به شما حق رای دادن و تصمیم گیری در جامعه را می دهد.
• گَس(GAS) یک توکن جداگانه است که برای تهیه قرارداد های هوشمند استفاده می­‌شود.

این ارز بر خلاف اتریوم، هیچ کارمزدی را برای تراکنش‌ها دریافت نمی‌کند و این موضوع اجازه می دهد تا شبکه نئو به طور مداوم رشد کند، این شبکه در حال حاضر می تواند ۱۰۰۰ معامله در ثانیه انجام دهد. نرخ فعلی اتریوم حدود ۱۳ معامله در ثانیه است. اگرچه این مقدار در حال تغییر است. در شبکه­‌ی ویزا در ثانیه می تواند ۴۵۰۰۰ پردازش انجام شودکه اگر ارزهای دیجیتالی به دنبال جایگزینی ویزا کارت و یا سایر روش‌های امروزی هستند باید در یک ثانیه بیش از ۴۵۰۰۰ تراکنش را به ثبت برسانند.

نئو چگونه تولید می­‌شود؟

ارز دیجیتال نئو استخراج نمی‌­شود. در عوض، در آغاز فعالیت شبکه ۱۰۰ میلیون توکن نئو منتشر شد. با این حال ۵۰ میلیون از آن توسط بنیاد نئو برای تأمین بودجه­‌ی توسعه‌ی شبکه نگه داشته شده است.

توکن گَس رویکرد متفاوت تری دارد. گَس بعد از تأیید هر بلوک روی بلاک چین ایجاد می شود. در حال حاضر، ۸ گَس در هر بلوک تولید می‌شود اما در هر سال این میزان توکن کاهش می‌­یابد تا جایی که کل گَس های تولید شده به ۱۰۰ میلیون برسد. پس از آن ، هیچ توکن دیگری ایجاد بلاک چین نئو (NEO) نمی شود.

مکانیزم اجماع نئو مانع از هارد فورک ( به دلیل درست کار نکردن شبکه افراد حاضر در شبکه یک بلاک‌چین ثانویه درست می‌کنند که به این کار هارد فورک گفته می‌شود) می شود ، زیرا این فعالیت به دو سوم جامعه وابسته است تا در مورد تصمیمات اصلی توافق کنند.

نحوه فعالیت ارز دیجیتالی نئو

در قلب هر ارز رمزنگاری شده یک الگوریتم اجماع قرار دارد. برای بیت کوین، این الگوریتم اثبات کار است که فوق العاده انرژی مصرف می‌­کند و به معنای پایین بودن نرخ معاملات در مقایسه با سایر ارزها است. این درحالی است که نئو پروتکل کانسِنسیس (consensys) خود را به نام DBFT که مخفف شده‌ی Delegated Byzantine Fault Tolerance ایجاد کرده است.

نحوه کار فرایند منحصر به فرد این شبکه به‌صورت زیر است:

• هرکسی که ارز دیجیتال نئو را در اختیار دارد ، حق رأی دارد.
• از این رأی می‌توان برای انتخاب یک گره( به مجموع کامپیوترهایی که تراکنش‌ها را تایید می‌کنند اصطلاحا گره گفته می‌شود.) اجماع که مسئولیت مدیریت بلاک‌چین را بر عهده دارد استفاده کرد.
• دارندگان نئو معاملات خود را به گره های اجماع ارسال می کنند. گره‌های اجماع تراکنش‌ها را به بلاکچین اضافه می‌کنند.
• یک گره اجماع به طور تصادفی برای تأیید بلوک فعلی انتخاب می شود و دفتر کل موجود در این بلوک، اطلاعات را به سایر گره های اجماع در شبکه ارسال می کند.
• اگر حداقل ۶۶٪ از گره ها موافق باشند، این بلوک بسته می شود.
• اگر کمتر از ۶۶٪ اجماع حاصل شود ، یک گره اجماع متفاوت انتخاب می شود و از وی خواسته می شود بلوک خود را برای تأیید ارسال کند و روند دوباره شروع می‌شود.

برای تبدیل شدن به یک گره اجماع، باید مقدار مشخصی از گَس و یک اتصال اینترنتی اختصاصی داشته باشید. اما بهتر است بدانید که اگر جامعه نئو از فعالیت شما راضی نباشند، آنها می توانند به شخص دیگری رأی دهند.

نئو در بین پروژه‌های رمزنگاری شده منحصر به فرد است زیرا شورای مرکزی دارد که تصمیم می‌گیرند چه پروژه های خارج از کشوری می‌تواند بر روی این پلتفرم اجرا شود.

قراردادهای هوشمند NEO بسیاری از زبان‌های برنامه نویسی رایج را از طریق کامپایلر neoVM پشتیبانی می‌کند این زبان‌ها عبارتند از: Microsoft.net ، Java ، Kotlin ، Go و Python

با این ارز چه کارهایی می­‌توان کرد؟

همان‌طور که قبلاً نیز اشاره شد ، شبکه­‌ی بلاک‌ چین نئو قادر به ایجاد، تجارت و ارسال انواع مختلف دارایی است.

در زیر این موارد را بررسی خواهیم کرد:

• دارایی های دیجیتال: کاربران می توانند دارایی های دیجیتال را ایجاد و ثبت کرده و تجارت و گردش دهند. این دارایی ها می توانند هر چیزی باشند که به شکل الکترونیکی وجود دارد. مانند: موسیقی ، ملک یا حتی اشیاء.
• هویت دیجیتال: اطلاعات مربوط به اشخاص، سازمان‌ها و سایر موارد که به صورت الکترونیکی وجود دارند را می توان در شبکه­‌ی بلاک‌چین نئو ذخیره کرد.
• قرارداد های هوشمند: اتریوم تسهیلات قرارداد هوشمند را دارد، اما این دو پروژه در اینجا با یکدیگر متفاوت می‌شوند که در نئو توسعه دهندگان نیازی به یادگیری یک زبان برنامه نویسی جدید برای نوشتن قراردادها ندارند. در عوض ، آنها می توانند از C# ، Java و سایر زبان‌های برنامه نویسی اصلی استفاده کن

نئو کیو (NeoQ) یک مکانیزم رمزنگاری مبتنی بر شبکه است که برای ایجاد لایه ای از امنیت طراحی شده و حتی کامپیوترهای کوانتومی قادر به شکستن آن نیستند.

آینده­‌ی ارز دیجیتال نئو

شبکه اتریوم تاکنون بزرگترین اجتماع توسعه دهندگان بوده است و پروژه های بسیار زیادی بر روی این شبکه ایجاد شده است. اما محبوبیت رمز ارز نئو رو به افزایش است.

در سال ۲۰۱۸ برخی از توسعه دهندگان برنامه‌ی خود را از اتریوم به نئو منتقل کردند، دلیل آن نیز فضای مناسب‌تر نئو نسبت به اتریوم برای توسعه دهندگان بوده است.

یکی از ویژگی های کلیدی که برنامه نویسان برای ارز دیجیتال نئو ایجاد کرده بلاک چین نئو (NEO) اند امکان اجرای بلاک‌چین در محیط های غیربلاک‌چین است. به این معنی که از لحاظ تئوری می توان نئو را در زیرساخت­‌های تجاری پیاده سازی کرد که این عمل می­تواند سازگاری بلاک‌چین را در آینده تسریع ببخشد.

همچنین به شما پیشنهاد می‌کنیم که اگر به دنبال سرمایه گذاری ارز دیجیتال هستید پیش از انجام هر کاری مطمئن شوید که سرمایه گذاری بر روی کدام ارز دیجیتالی برای شما سودآور است. در این موضوع تیم مشاوره سرمایه گذاری ارز دیجیتال بینوست می‌تواند به شما کمک کند.