بازار مالی و انواع آن

بازار دارایی‌های فیزیکی و بازار دارایی‌های مالی چه تفاوت هایی دارند و انواع بازارهای مالی کدام هستند؟

درحالی‌که دارایی‌های واقعی برای اقتصاد درآمد خالص ایجاد می‌کند، دارایی‌های مالی تخصیص درآمد بین سرمایه‌گذاران می‌باشد. افراد می‌توانند بین مصرف امروز ثروت یا سرمایه‌گذاری برای مصرف آتی انتخاب نمایند افرادی که سرمایه‌گذاری را انتخاب می‌کنند، ممکن است با خرید انواع اوراق بهادار (سهام شرکت‌ها با اوراق با درآمد ثابت از جمله اوراق قرضه با مشارکت انتشاریافته توسط شرکت‌ها)، ثروت خود را در بین دارایی‌های مالی تخصيص دهند که در این صورت شرکت‌ها از وجوه تأمین بازار مالی و انواع آن مالی شده برای خرید دارایی‌های واقعی مانند زمین، تجهیزات و - استفاده نموده و درنهایت درآمد ایجادشده از خرید این دارایی‌های واقعی، نصیب دارندگان این اوراق می‌گردد بنابراین بازار دارایی‌های مالی[3] به بازاری اطلاق می‌شود که در آن افراد اعم از حقیقی و حقوقی، می‌توانند در آن به معامله اوراق ضمانت مالی (شامل سهام، اوراق قرضه)، کالا (شامل فلزات گران‌بها یا محصولات کشاورزی) و دیگر دارایی‌های مثلی (عوض دار) با هزینه مبادلاتی پایین بپردازند.

بنابراین می‌توان گفت بازار مالی بر اساس نوع دارایی به سه بخش به‌صورت زیر تقسیم می‌شود:

۱. بازار سهام: در این بازار، سهام شرکت‌های سهامی‌پذیرفته‌شده در بورس و فرابورس مورد معامله قرار می‌گیرد.

۲. بازار اوراق بدهی: این بازار برای دادوستد ابزارهای با درآمد ثابت (اوراق قرضه، اوراق مشارکت، اوراق مرابحه و . ) در نظر گرفته شده است.

٣. بازار ابزارهای مشتقه: بازاری که در آن ابزارهای مشتقه که مبتنی بر دارایی‌های مالی با فیزیکی هستند، مورد معامله قرار می‌گیرند. بازار مشتقات[4] نوعی بازار مالی برای مبادله ابزارهای مشتقه، مثل بازار معاملات آتی یا اختیار معامله است که ارزش آن از ارزش دیگر دارایی‌ها مثل اوراق بهادار، نرخ بهره، کالای اساسی و شاخص اوراق بهادار مشتق می‌شود. اوراق بهادار مشتقه اغلب شامل قراردادی بین طرفین برای معامله تعداد معینی از یک دارایی یا جریانات نقدی با قیمت معین و موعد تعیین‌شده در زمان آتی است. هر چه ارزش اوراق بهادار تعهد شده با تغییراتی همراه باشد، قیمت اوراق بهادار مشتقه نیز به‌موازات آن تغییر خواهد نمود.

منبع: کتاب نقش ابزارهای مالی در توسعه بازار، محمدرضا قنبری، احمد اکبری، پگاه امین نژاد

انواع بازارهای مالی

در واقع انسان ها در گذشته و حال ياد گرفته اند كه محل متشكلي را براي خريد و فروش كالاهاي خود داشته باشند و قوانين و عرف حاكم بر اين بازار را رعايت كنند.

در بازار كالا در قبال كالا و خدمات ، واحد پولي مورد پذيرش ، به عنوان تسهيل كننده ی معاملات مورد استفاده قرار مي گيرد.

در اين بازار ارزش هر كالا يا خدمت با مبلغي پول تعريف و عرضه مي شود و معمولا معاملات درون اين بازار ، تحت مكانيسم هاي شناخته شده اي صورت مي گيرد.

در اين بازار كالاها و خدمات به گونه و نوع هاي مختلفي تقسيم بندي مي شوند و هر كدام از آن ها تحت حاكميت قوانين و عرف خاص پذيرفته شدهء خود مورد معامله قرار مي گيرند.

دراين نوع بازار واحد پولي ، به عنوان واسطه معاملات م يتواند در بخش هاي مختلف بازار به راحتي جابه جا شود و هيچ گونه محدوديتي براي آن وجود ندارد.

در واقع ما مي توانيم نقدينگي خود را به راحتي در بخش هاي مختلف بازار و تحت قوانين آن به گردش دربياوريم.

ما مي توانيم نقدينگي خود را وارد اين بازار كرده و به همان راحتي از بازار خارج كنيم.

بازار كالا و خدمات، به دليل قدمت و به دليل تامين كنندهء نيازهاي كلي انسا نها از وسعت بسيار زيادي برخوردار است.

در اين بازار آنچه كه ارز كالا و خدمات را تعيين مي كند عرضه و تقاضاست.

تقاضا متناسب با نياز انسان ها تغيير ميكند.

در قبال افزايش تقاضا و ثبات عرضه، افزايش قيمت‌ها حادث مي‌شود

كه امروزه ما آن را به‌ نام تورم مي‌شناسيم.

از تورم به بازار مالی و انواع آن عنوان بيماري اقتصاد نام برده مي شود و اكثريت و يا بهتر است بگوييم كليه حكومت ها تلاش مي كنند تا تورم را به حداقل ممكن برسانند.

تورم باعث ايجاد شغل هاي كاذب و كاهش توليد ، يا تمايل به توليد مي شود.

به‌همين‌دليل دولت‌ها و شبكه‌اقتصادي كشورها سعي مي‌كنند با ايجاد تعادل بين عرضه‌و تقاضا،تورم را كنترل كنند.

ب- بازار پول
بازار پول ابتدا به جهت نگهداري نقدينگي مردم تشكيل شد و به عنوان يك محل امن براي نگهداري و محافظت از پول در مقابل سرقت از آن تعبير مي شد.

در ابتدا بانك در قبال نگهداري و محافظت از پول مردم از آن ها مبالغي را دريافت مي كردند.

اما با گسترده شدن دنيا و مناسبات اقتصادي و ايجاد داد و ستدهاي گسترده وظايف و مسئوليت هاي جديدي براي بانك ها تعريف شده.

در اين زمان ، دولت ها ياد گرفتند كه شايد بتوان از بانك ها به عنوان ابزاري براي كاهش تقاضا در بازار كالا و خدمات استفاده كرد.

به همين دليل شروع به تبليغ براي جذب نقدينگي مازاد مردم در حساب هاي بانكي كردند ،

تا به اين وسيله حجم نقدينگي در دست مردم را كاهش بازار مالی و انواع آن داده و كنترل نمايند و از سرازير شدن ناگهاني اين حجم عظيم نقدينگي به بازار كالا جلوگيري كنند

و به اين طريق، بتوانند تقاضا و نهايتا تورم را در بازار كالا و خدمات كنترل كنند.

از طرف ديگر نقدينگي جمع شده در حساب هاي بانكي خود م يتوانست به صورت وام و تسهيلات در اختيار بخش هاي توليدي جوامع قرار گيرد و توليد را افزايش دهد.

بانك ها در قبال وام و تسهيلات پرداختي به شرك تها و مؤسسات بهره دريافت مي كردند و از طرف ديگر به سپرده هاي مردم نيز بهر هاي را مي پرداختند و مابه التفاوت اين دو نرخ بهره به عنوان درآمد بان كها شناخته مي شد.

بازار پول تا مدت ها توانست نقش تعادل آفرين بين عرضه و تقاضا در بازار كالا و خدمات را بازي كند تا اين كه بحث كنترل نقدينگي در بازار پول به ميان آمد.بازار مالی و انواع آن

با ايجاد بحران ها مردم به بانك ها هجوم آوردند و نقدينگي حساب هاي خود را طلب مي كردند و در اين مقطع و زمان بود كه ضعف اصلي بازار پول نمايا نگر شد.

در واقع بازار پول توان لازم براي كنترل و حفظ تعادل بين عرضه و تقاضا در شرايط بحراني را به طور كامل نداشت.
پس بايد راه ديگري يافته و به كار گرفته ميشد.

ج- بازار سرمايه

با بروز و شناخت ناتواني بازار پول در ايجاد تعادل بين عرضه و تقاضا، با هدف جلوگيري يا كنترل تورم ، بازار سرمايه به عنوان گزينه اي مؤثر در جهت تعادل آفريني مورد توجه قرار گرفت.

سياست هاي مالي و اعتباري در ابتدا بازارهاي سرمايه را ايجاد كرد

و مساله اي به نام بورس و سهام به عنوان امري تاثيرگذار جاي خود را در زندگي مردم باز كرد

و مردمي كه تا آن زمان مازاد نقدينگي خود را در سپرد ههاي بانكي نگهداري مي كردند، كم كم نحوه سرمايه گذاري در بورس و خريد سهام شركت هاي بورسي را ياد گرفتند

و به اين ترتيب بازار سرمايه در جامع هاي انساني هر روز شناخته تر شد.

در بورس‌اوراق بهادار كه نمود بارزي بازار مالی و انواع آن از بازار سرمايه ميباشد،سهام و سرمايه شركت‌ها مورد معامله قرار ميگيرد.

اين امر باعث ميشود كه مازاد نقدينگي افراد به جاي سرازير شدن به بازار كالا،به شركت‌ها سرازير شده

و باعث تامين مالي شركت ها شده و در نهايت توليد را افزايش دهد.

توليد بيشتر،عرضه را متعادل‌تر كرده و مي‌تواند به تقاضاي فزاينده در بازار كالاوخدمات پاسخ داده و مانع تورم شود.

از‌طرف ديگر شركت به‌يك منبع ارزان قيمت تامين مالي دسترسي داشته درنتيجه،قيمت تمام‌شده محصولاتشان،افزايش‌ناگهاني نخواهد‌داشت.

افراد قبل از خريد سهام شركتها و در صورت عملكرد مطلوبشان، در سود (زيان) آن ها شريك مي شوند.

در نتيجه تقاضا براي خريد سهام شركت هاي سودآور هر روز بيشتر مي شود

و چرخه رقابت بين شركت ها براي كسب سود بيشتر و در نتيجه جذب نقدينگي وسيع تر و بيشتر شده

و اين رقابت سالم ميتواند تمامي گروه هاي فعال در بازار سرمايه را منتفع سازد.

شركت ها از منابع مالي ارزان قيمت، منتفع مي شوند،

سهام داران در سود شركت ها شريك مي گردند،

شراكت اين دو بخش چرخه توليد را به گردش در مي آورد

و توليد بيشتر شكوفايي اقتصادي را به همراه خواهد داشت .

اتفاق مهم ديگري كه دربازار سرمايه ميافتد اين‌است كه نقدينگي به‌محض ورود به بازار سرمايه،به‌عنوان يك شريك،درگير بازار گشته

و در مواقع بحراني،دولتها ميتوانند ورود و خروج نقدينگي از اين بازار را كاملا تحت سياستهاي خود قرار دهند.

در واقع نقدينگي وارد شده در بازار سرمايه در صورتي مي تواند از اين بازار خارج شود كه جايگزيني داشته باشد و اين مهم ، جبران كننده نقص بازار پول است.

چرا كه نقدينگي در بازار پول، مي توانست هر موقع كه مايل باشد و بدون هيچ جايگزيني از بازار پول خارج شده و دولت را در اعمال سياست هاي خود بر آن بازار محدود كند.در واقع نگارنده، بازار تعبير مي كند.

در اين زندان جذاب ، نقدينگي به انتفاع از نقاط مثبت و « زندان جذاب و زيباي نقدينگي » سرمايه را به سازنده بازار مي پردازد و دولت ها نيز اين امكان و فرصت را مي يابند تا بر اين حجم نقدينگي اعمال سياست كنند و افسارگسيختگي آن را مهار نمايد. كاري كه شايد در بازارهاي ديگر اصلا امكان پذير نيست و به همين دليل است كه دولت ها و مجموعه هاي اقتصادي وابسته ، تمايل بسيار زيادي به گسترش و تعميق بازار سرمايه دارند. در واقع بازار سرمايه نه تنها يك وسيله ، بازار مالی و انواع آن بلكه يك نياز غيرقابل جايگزين در اين مقطع از اقتصاد جهاني است.

نوع ديگر تقسيم بندي بازار ها (بازار هاي مالي ) بر اساس مدت زمان بدين گونه است :

بازارهاي مالي در هر كشوري به دو گروه تقسيم مي شود : 1 – بازار پول 2 – بازار سرمایه

ابزار های مالی

فعالان بازار و کارشناسان این خطه باور دارند کمرنگ بودن نقش ابزار های مالی مانند آپشن، فیوچرز، قرارداد آتی و… شده است، بازار سهام ایران به بازاری پر ریسک و تک بعدی تبدیل شده است.

به معنای واقعی می توان گفت که بازار سهام، سود خود را از طریق رشد قیمت به دست می آورد و با سقوط قیمت، روند کاهشی و نزولی را در پیش می گیرد.

استفاده از ابزار های مالی به این دلیل است که بتوان در زمان کاهش قیمت ها، از سقوط بازار جلوگیری به عمل آید.

اگر استفاده از ابزار های مالی رایج نباشد، هم سرمایه گذاران خارجی و هم داخلی، تمایل خود را برای سرمایه گذاری از دست می دهند و بازار سهام با استقبال مواجه نمی گردد.

ابزار های مالی:

در دنیای سرمایه گذاری، ابزار مالی (financial instrument) به هر نوع دارایی قابل معامله می گویند، مانند موارد زیر که قرضه که ارزش مبادله ای داشته باشد.

• پول نقد
• ملک
• سند رسمی (قانونی)
• برگه سهام
• اوراق بهادار
• اوراق قرضه

طبق استاندارد های گزارشگری مالی بین المللی، ابزار های مالی به گروه های زیر تقسیم می‌شوند، که عبارتند از:

• ابزار های نقد
• ابزار های مشتقه

لازم به ذکر است که به منظور پوشش نیاز های متنوع سرمایه گذاران، ابزار های مالی جدیدی معرفی می شوند که استفاده از آنها در بازار سهام به بهبود سرمایه گذاری کمک می کند.

نقش ابزار های مالی:

ابزار های مالی، سه نقش متمایز زیر را دارند که در زیر به آنها اشاره شده است:

نقش اول: این ابزار ها وسیله ای برای نقل و انتقال وجوه سهامداران هستند که تمایل به سرمایه گذاری با مازاد سرمایه خود دارند و از این طریق، سرمایه خود را در اختیار افرادی می گذارند که نیاز به سرمایه دارند.

نقش دوم: کار ابزار های مالی در انتقال وجوه به شکلی صورت می گیرد که ریسک سیستماتیک جریان نقدی را کاهش دهند. این ریسک ناشی از سرمایه گذاری در دارایی های حقیقی، بین متقاضیان و عرضه کنندگاه وجوه نقد می باشد.

نقش سوم: انباشته کردن پس انداز ها به منظور تامین مالی برای طرح های کلان سرمایه گذاری، بدون تجمیع امکان پذیر نمی باشد. تجمیع بخش تفکیک نا پذیری از نظام مالی به شمار می رود که به وسیله ابزار های مالی این کار صورت می گیرد.

انواع ابزار های مالی:

ابزار های مالی در دنیای سرمایه گذاری کنونی، در چهار قالب مورد استفاده هستند که در زیر به آنها اشاره شده است:

• ابزار های سرمایه ای (مالکیتی)
• ابزار های استقراضی (بدهی)
• ابزار های مشتقه
• ابزار های ترکیبی

به منظور پوشش نیاز هایی که روز به روز تنوع آنها بیشتر می شود، ابزار های مشتقه و ابزار های ترکیبی به وجود آمده اند.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله معامله سلف را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

انواع ابزار های مالی

دارایی های مالی:

در برابر دارایی های حقیقی، دارایی های مالی نامشهود طبقه بندی می شوند که سهم الشرکه ای از یک مجموعه دارایی های شرکت می باشند.

تامین مالی مالکیت دارایی نامشهود، به وسیله انتشار یکی از انواع دارایی های مالی و در قالب ابزار سرمایه ای یا ابزار بدهی (استقراضی) صورت می گیرد.

سرمایه گذاران با خرید اوراق بهادار و یا اوراق قرضه، بخشی از سرمایه شرکت را به مالکیت خود در می آورند که برای آنها با عایدی همراه می باشد. این عایدی، از فعالیت شرکت ها به دست می آید.

انواع دارایی های مالی:

دارایی های مالی به سه گروه دسته بندی می گردند که در زیر به شرح آنها پرداخته می شود.

گروه اول، ابزار با درآمد ثابت:

دارایی های مالی گروه اول، بدهی هایی هستند که ادعای مقابل آنها ثبت می باشند. صاحب این اوراق، مبلغ ثابتی از سود را مطالبه می کند که به این ابزار، ابزار با درآمد ثابت می گویند.

گروه دوم:

در این گروه سهامدار مانده سود را مطالبه می کند. در واقع یعنی، پس از پرداخت سود به افرادی که ابزار بدهی دارند، مبلغی نیز به عنوان عایدی به دارنده این نوع از دارایی ها پرداخته می شود.

گروه سوم:

در گروه سوم، اوراقی جای دارد که تلفیقی از دو گروه بالا می باشند و به این ابزار مالی، ابزار دو زیستی یا دو رگه می گویند که دارای انواع زیر می باشد.

• سهام ممتاز
• اوراق قرضه قابل تبدیل

علاوه بر این سه گروه، دارایی های مالی دیگری نیز وجود دارند که مشتق شده از سه گروه دارایی های مالی که ذکر شد، هستند.

توافق نامه بازخرید:

توافق نامه بازخرید یا رپو (repurchase agreement)، یکی از مهم ترین ابزار های بازار پول محسوب می شود که نقش مهمی در تخصیص سرمایه در بازار های مالی دارد.

این نوع توافق نامه، به وام وثیقه ای شباهت زیادی دارد که توافقی بین دو طرف است به صورتی که یک طرف قرارداد، اوراق بهادار خود را به قیمت مشخص به طرف دیگر معامله می فروشد و در قبال آن تعهد می کند که همان اوراق بهادار را در آینده و به قیمت مشخص مجددا خرید نماید (بازخرید کند).

نکته ۱: نرخ بهره ای که در قرارداد ذکر می شود نرخ بهره رپو نامیده می شود.

نکته ۲: توافق نامه بازخرید معکوس نقطه مقابل توافق نامه بازخرید می باشد.

ابزار رپو در بازار مالی بازار مالی و انواع آن ایران از نظر تاریخ سررسید به سه دسته تقسیم می شود:

• توافق نامه بازخرید یک شبکه (ovemight repo) که به سررسید یک روزه اطلاق می شود.
• توافق نامه بازخرید با دوره زمانی مشخص (term repo)، که سررسید آن بیشتر از یک روز و در توافق نامه ذکر می شود.
• توافق نامه بازخرید باز (open repo)، که از ویژگی های آن عدم سررسید مشخص و قابلیت فسخ توافق نامه توسط هریک از طرفین می باشد.

نکته: نرخ بهره رپو به طور معمول، روزانه و بر اساس نرخ بهره بازار تعدیل می شود.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله قرارداد سوآپ را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

توافق نامه بازخرید

انواع توافق نامه بازخرید:

توافق نامه بازخرید به چهار شکل انجام می شود:

توافق نامه باز خرید کلاسیک (classic repo):

در این توافق نامه، اگر در طول دوره توافق، به اوراق بازار مالی و انواع آن بهاداری که به وثیقه گذاشته شده است سودی تعلق بگیرد، این وجوه به صاحب اصلی اوراق بهادار (وام گیرنده) پرداخت می شود.

توافق نامه بازخرید- فروش و خرید متقابل (buysell back repo):

تفاوت اصلی این توافق نامه با توافق نامه بازخرید کلاسیک در این است که هر گونه بهره تعلق گرفته به اوراق بهادار در طول دوره قرارداد به وام دهنده تعلق می گیرد.

توافق نامه بازخرید نگهداری در حساب ها (hold in oostody):

بر اساس این توافق نامه، دریافت کننده وام، وثیقه را به وام دهنده منتقل نمی کند و به جای آن دارایی مورد وثیقه را در طول دوره قرارداد در حسابی داخلی به نام قرض دهنده نگهداری می کند.

این نوع قرارداد فقط برای موسسات با ثبات از نظر مالی استفاده می شوند که دلیل آن ریسک بالای این قرارداد ها برای وام دهنده می باشد.

توافق نامه سه طرفه (tri-party repo):

در نوع آخر توافق نامه ها، به اتاق پایاپای یا بانک به عنوان یک واسطه بین دو طرف نگاه می شود و اجرای معامله که شامل موارد زیر است را به عهده دارد.

• نگهداری وثیقه
• انتقال وثیقه
• به روز کردن حساب ها

وجود وثیقه در توافق نامه های بازخرید، باعث می شود که ریسک اعتباری این توافق نامه ها به میزان زیادی کاهش یابد. این کاهش ریسک به معنی حذف کامل ریسک نمی باشد و میزانی از ریسک باقی می ماند. دلیل وجود این ریسک این است که ممکن است وام گیرنده به تعهد خود پایبند نباشد و در سررسید قرارداد خود بازخرید را انجام ندهد.

سپس وام دهنده، می تواند اوراق بهادار را ضبط کند و بفروشد اما لازم به ذکر است که ممکن است در این مدت زمان از ارزش اوراق مذکور کاسته شود.

نکته: ریسک اعتباری به عوامل مختلفی مانند دوره قرارداد و نقد شوندگی وثیقه بستگی دارد.

اگر این مطلب برای شما رضایت بخش بوده است، مطالعه مقاله نهادهای مالی را به شما پیشنهاد می کنیم.

بازار های مالی و انواع آن

بازارهاي مالی، منابع پولی را از بازارهاي داراي وجوه اضافی به بازارهاي نیازمند به این منابع انتقال میدهند.

مشارکت کنندگان اصلی در بازارهاي مالی را میتوان به سه دسته تقسیم کرد:

خانوارها،بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی. مشارکت کنندگانی که سرمایه بازارهاي مالی را تامین میکنند(واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد( نامیده میشوند.خانوارها بخش اصلی این واحدها را تشکیل میدهند. مشارکت کنندگانی که براي تهیه پول وارد بازارهاي مالی میشوند، «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد « نامیده میشوند. بسیاري از «واحدهاي داراي کسري وجوه نقد» براي تهیه پول اقدام به انتشار اوراق بهادار به «واحدهاي داراي مازاد وجوه نقد» مینمایند.

یک ورقه بهادار، گواهی ادعاي دارنده آن نسبت به ناشر است.

تعریف بازار مالی

بازار مالی، بازاري است که در آن دارایی هاي مالی از قبیل سهام و اوراق قرضه، خرید و فروش میشوند.

در بازارهاي مالی زمانی وجوه انتقال مییابند که یک طرف معامله، دارایی هاي مالی را خریداري میکند.

بازارهاي مالی جریان انتقال وجوه را تسهیل میکنند و بدین ترتیب امکان سرمایهگذاري خانوادهها، بنگاههاي تجاري و نهادهاي دولتی را فراهم میسازند. این فصل درباره بازارهاي مالی و نهادهاي مالی فعال در آن بحث میکند.

نقش بازار های مالی

نخست :روابط متقابل خريدار و فروشنده در بازار مـالي، قيمـت دارايـي مبادلـه شـده را تعيين ميكند.

به عبارت ديگر، اين روابط بازده مورد انتظار دارايي مالي را تعيـين مـيكنـد.

هم چنان كه انگيزه بنگاه براي به دست آوردن وجوه به بازده مورد انتظاري كه سرمايه گذارطلب ميكند بستگي دارد، اين ويژگي بازار مالي نيز نشان ميدهد كه در هر اقتصـاد، وجـوه چگونه ميان دارايي هاي مالي مختلف تقسيم شود. اين فرآيند را قيمت يابي مينامند.

دوم:بازارهاي مالي،مكانيسمي براي سرمايه گذار فراهم ميكنند تادرزمان دلخـواه، بتواند دارايي ماليش رابه فروش رسـاند.ايـن ويژگـي بـازار را اصـطلاحاً ايجـاد نقـدينگي مينامند.

سوم: ، بازارهاي مالي موجب كاهش هزينه معاملات مي شـوند. معـاملات دو نـوع هزينـه دارند: هزينه جستجو و هزينه اطلاعات.

هزينه جستجو بيانگر هزينه هاي آشكار مثل هزينه درج آگهي، خريد يافروش وهزینه های پنهان مانند زمان صرف شده اسـت.

هزينه هاي اطلاعـات، هزينـه هاي مربوط به برآورد ويژگي هاي سرمايه گذاري يـك دارايـي مـالي اسـت.

انواع بازار های مالی

هر بازار مالی به منظور تامین نیازهاي خاص مشارکت کنندگان در آن بازار ایجاد میشود.مثلا:

برخی از مشارکت کنندگان ممکن است به سرمایه گذاري کوتاه مدت وتعدادي دیگر به سرمایه گذاري بلندمدت تمایل داشته باشند.

برخی از مشارکت کنندگان در زمان سرمایه گذاري ریسک بالایی را میپذیرند، حال آنکه برخی دیگر از ریسک پرهیز میکنند.

تعدادی از مشارکت کنندگان هنگام نیاز به پول ترجیح میدهند قرض بگیرند، درحالیکه دیگران به فروش سهام روي می آورند.

انواع بازار های مالی بر اساس سررسید و ساختار معاملات اوراق بهادار، میتوان به این شرح طبقه بندي کرد:

بازار پول و سرمایه:

معمولا بازارهاي مالی که معاملات اوراق بدهی را تسهیل میکنند بر اساس سررسید تقسیم بندي میشوند. بازارهاي مالی که جریان وجوه کوتاه مدت (با سررسید کمتر از یکسال) را تسهیل م ینمایند، به عنوان بازارهاي پول و بازارهایی که جریان وجوه بلندمدت را تسهیل میکنند، به عنوان بازارهاي سرمایه شناخته میشوند.

بازار اولیه و ثانویه:

صرف نظر از اینکه اوراق بهادار متعلق به بازار سرمایه هستند یا بازار پول، تفکیک میان معاملات بازار اولیه و بازار ثانویه ضروري است.

بازارهاي اولیه، انتشار اوراق بهادار جدید و بازارهاي ثانویه معامله اوراق بهادار موجود را تسهیل بازار مالی و انواع آن مینمایند.

بازار های خارج از بورس یا سازمان یافته:

برخی از معاملات بازار ثانویه در چارچوب معاملات سازمان یافته یا در بازاري مشهود انجام میشوند.

دانش بازارهاي مالی، قدرت است: دانش بازارهاي مالی قدرت تصمیم گیري مالی را افزایش میدهد.

مشارکت کنندگان در بازار مالی باید تصمیم بگیرند که از کدام بازارهاي مالی استفاده کنند تا به اهداف سرمایه گذاري خود دست یابند یا سرمایه مورد نیاز خود را تامین کنند.

اوراق بهاداري که در بازارهاي مالی معامله میشوند:

اوراق بهادار را میتوان به اوراق بهادار بازار پول، اوراق بهادار بازار سرمایه یا اوراق بهادار مشتقه طبقه بندي کرد.

ابزار بازار سرمایه

1-سهام

سهام صرف نظر از شكل آن، نشاندهنده منافع مالـك در شـركت اسـت و از آنجاكـه طلب و ادعاي سهامداران در مورد دارايي هاي شركت در مرحله آخر تمام طلبها قرار دارد، منافع سهام به عنوان “منفعت باقيمانده” شناخته ميشود.

متداولترين نوع سهام، سهام عادي است.

2-اوراق قرضه (اوراق مشارکت)

اوراق قرضه اسنادي هستند كه به موجب آنها ناشر متعهـد ميشود مبالغ معيني (بهره سالانه يا سود تضمين شده) را در فاصله هاي زماني مشخص به دارنده پرداخت كند و در سررسيد اصل مبلغ را باز پرداخت كند.

اوراق قرضه يك ابـزار بـدهي بلندمـدت براي تأمين مالي است و با تعهدات مشخصي همراه است.

3-ابزار های ویژه مدیریت ریسک

علاوه بر كاركرد تأمين مالي واحد هاي تجاري، مقابله با ريسك همراه بـا سـرمايه گـذاري و بـه ويژه ريسك ناشي از نوسان هاي قيمتي از ديگر كاركرد هاي مهم بازار سرمايه اسـت.

ايـن كـاركرد بازار سرمايه، از طريق به كارگيري ابزارهايي تحت عنوان ابزارهاي مشتقه انجـام مـيشـود.

اطـلاق مشتقه به اين ابزارها به آن دليل است كه ارزش اين ابزارها براسـاس ارزش اوراق يـا دارايـي هـاي ديگر تعيين ميشود و در واقع مشتق از دارايي هاي ديگر است.

ابزار بازار پول

1- اسناد خزانه:

اسنادخزانه، اوراق بهادار كوتاه مدتي هستند كه توسط دولت منتشر ميشوند وسررسيد آنها به طورمعمول سه ماه،شش ماه ويكسال است.

اين اسناد هنگام فروش به صورت تنزيل شده (به مبلغي كمتر از مبلغ اسمي) به فروش ميرسند و در تاريخ سررسيد، دارنده آن مبلغ اسمي سند را دريافت ميكند.

2-پذیرش بانکی

پذيرش بانكي كه دستور پرداخت مبلغ معيني به حامل آن در تاريخ معيني است، از جمله قديمي ترين و كوچكترين (از نظر حجم و مبلغ)ابزارهاي بازار پول به شمار ميرود.

درهرحال اين ابزار به منظور تأمين مالي كالاهايي كه هنوز از فروشنده به خريدارمنتقل نشده است مورد استفاده قرار ميگيرد.

3-اوراق تجاری

نوعي اوراق قرضه كوتاه مدت (با سررسيد 270 روز يا كمتر) است كه توسط شركتهاي مالي و مؤسسات غيرمالي منتشر ميشود.

اوراق تجاري براي شركتهايي كه در كوتاه مدت به وجه نقد نياز دارند، ابزار مالي مؤثري محسوب ميشود.

4-گواهی سپرده

گواهي سپرده جديدترين و در عين حال مهمترين ابزار بازار پول است.

اين گواهي از اوايل دهه 1960 ميلادي مطرح شد و به دليل انعطاف پذيري، تنوع و بازار دست دوم سازمان يافته، به سرعت گسترش يافت.

دارایی مالی و بازارهای مالی چیست؟ — انواع دارایی های مالی

به قسمت چهارم از مقاله‌های معامله الگوریتمی خوش آمدید. همینطور که از عنوان مشخص است، در این صفحه از هم‌رویش به بحث دارایی مالی و بازارهای مالی می‌پردازیم. اینکه دارایی مالی چیست؟ بازارهای مالی چیست؟ آیا با انواع دارایی مالی و همینطور دارایی مالی فارکس آشنا هستید؟ برای پاسخ به این سوالات تا انتهای این مقاله با ما همراه باشید.

در صورتی که تمایل دارید بجای مطالعه مقاله فیلم آن را تماشا کنید، روی این لینک (+) و یا پخش کننده پایین کلیک کنید.

دارایی مالی چیست؟ بازارهای مالی چیست؟

دارایی مالی، نوعی از دارایی غیر فیزیکی است که ارزش قراردادی دارد. به عنوان مثال اگر شما دارای یک گوشی آیفون باشید، یک دارایی با قیمت و کارایی مشخص دارید. اگر بخشی از سهام شرکت اپل را دارا باشید، به خودی خود این سهام چیزی نیست مگر آنکه در بازارهای مالی مانند بازار بورس، به هر سهم یک ارزش قراردادی تعلق بگیرد. در این صورت شما این سهام را می‌توانید به پول تبدیل کنید و در اینجاست که بازارهای مالی معنی پیدا می‌کنند.

انواع دارایی مالی

• دارایی‌های مالی انواع مختلفی دارند از جمله:
• سهام
• اوراق درآمد ثابت
• بورس کالا
• صندوق سرمایه گذاری املات و مستغلات
• فارکس
• ارز دیجیتال
• مشتقات مالی

در ادامه این مقاله، هر یک از این دارایی های مالی را به اختصار توضیح می‌دهیم.

سهام چیست؟

یکی از انواع دارایی‌های مالی سهام است. مانند مثالی که در پاراگراف قبل زده شد، سهام بخشی از ارزش یک شرکت محسوب می‌شود.

اوراق درآمد ثابت

یکی دیگر از انواع دارایی‌های مالی است. در این نوع نیز مانند سهام، سرمایه گذاری است که بر روی یک شرکت و یا پروژه می‌کنید. فرق اوراق درآمد ثابت با سهام در این است که زمانی شما یک سهام را خریداری می‌کنید در آن شرکت شریک می‌شوید اما زمانی که اوراق درآمد ثابت را خریداری می‌کنید، فقط سرمایه گذاری می‌کنید و مشخص می‌کنند در تاریخ مشخصی اصل پول شما را به همراه یک سود به شما پرداخت کنند.

بورس کالا

در بورس کالا که نوعی از دارایی مالی محسوب می‌شود یک سری کالاهای خاص و اساسی معامله می‌شود. تولید کنندگان و مصرف کنندگان کالا در اینجا حضور دارند و با یک ثبات قیمت مناسبی با هم خرید و فروش و معامله می‌کنند. در مقام یک معامله گر، شما هم می‌توانید حضور داشته باشید و از نوسانات قیمت در اینجا سود ببرید.

صندوق سرمایه گذاری املاک و مستغلات

کار این صندوق سرمایه گذاری در بازار مسکن است. به زبان ساده‌تر سرمایه اندک آدم‌های زیاد را جمع آوری و در این حوزه سرمایه گذاری می‌کنند. سودی که در این صندوق می‌برند، به تناسب بین سرمایه گذاران تقسیم و پرداخت می‌شود.

فارکس

برای سرمایه گذاری در بازارهای خارجی، می‌توانید وارد بازار فارکس شوید. در این بازار از نوسان نرخ تبدیل ارزها بهره می‌برید. فارکس بزرگترین بازار مالی دنیا است. امروزه فارکس محدود به ارزهای خارجی نیست و مواردی مانند نفت، سهم شرکت‌ها و ارزهای دیجیتال در این بازار معامله می‌شود. فارکس مکان فیزیکی مشخصی ندارد و نامتمرکز است اما قوانین مشخصی دارد و از طریق کارگزاری‌ها صورت می‌گیرد.

هم رویش منتشر کرده است:

ارز دیجیتال

سرمایه گذاری در بازار ارزهای دیجیتال، به ویژه نوع خاصی از ارزها (رمز ارزها)، امروزه به یک حوزه بسیار هیجان انگیز با نوسانات بسیار زیاد تبدیل شده است. رمز ارزها می‌توانند سودهای کلان و در عین حال ضررهای کلان وارد کنند و از طریق فارکس و یا صرافی‌های گوناگون تحت شبکه بلاکچین، می‌توانید اقدام به معامله این ارزها کنید.

مشتقات مالی

دو دسته دیگر از دارایی‌های مالی هستند که شیوه نوینی در معامله را ایجاد می‌کنند که به آنها ابزار مشتقه و یا مشتقات می‌گویند. این دو دسته بصورت زیر هستند:

• قرارداد آتی
• قرارداد اختیار

قرارداد آتی

فرض کنید که شما یک تولید کنند ماکارونی هستید و از نوسانات قیمت گندم در ماه‌های آینده نگرانید، گندم را از تولید کننده و یا فروشنده به قیمت مشخصی در ماه‌های آینده خریداری می‌کنید. در همان روز شما به فروشنده و یا تولید کننده پول نمی‌دهید و گندم را هم تحویل نمی‌گیرید اما این یک قرارداد بین شما است که فروشنده را موظف می‌کند در سر رسید مشخصی، به قیمتی که امروز تعیین می‌کنید، گندم را به شما واگذار و پول آن را دریافت کند. به این قرارداد یک قرارداد آتی می‌گویند.

قرارداد اختیار

در این قرارداد، اختیار فروش و یا خرید است که قرارداد می‌شود. به عنوان مثال قصد دارید یک موتور را خریداری کنید اما امروز پول آن را ندارید و قصد دارید در ماه آینده حتما این موتور را به شما با یک قیمت مشخصی بفروشند. امروز یک پولی را به فروشنده می‌دهید و یک قراردادی را با فروشنده منعقد می‌کنید که بر اساس این قرارداد، دو ماه بعد موتور سیکلت به قیمت بازار مالی و انواع آن مشخصی به شما واگذار شود. در واقع شما اختیار خرید این موتور سیکلت را در ازای آن قیمتی که پرداخت کردید دارید.

جمع بندی

به انتهای این صفجه از هم‌رویش رسیدیم. ممنون که تا انتهای این مقاله با ما همراه بودید. دیدیم که دارایی‌های مالی انواع مختلفی دارد و ما می‌توانیم در هر یک از آنها سرمایه گذاری کنیم و به سود برسیم. متن این مقاله قابل مطالعه و فیلم آن قایل مشاهده است. منتظر مقاله‌های بعدی هم‌رویش در حوزه معاملات الگوریتمی باشید.

کلیدواژگان

دارایی مالی چیست | بازارهای مالی چیست | انواع دارایی مالی | بازار مالی فارکس