ترید میان مدت چیست؟

استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال + نکات مهم ترید

شما ممکن است برای خرید ارز دیجیتال به موقع و به درستی اقدام کرده باشید، اما برای رسیدن به سودآوری لازم است که حتما یک استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال نیز برای خود تعریف کنید. در واقع فروش به موقع، به همان اندازه و حتی بیشتر از خرید در نقطه قیمتی مناسب حائز اهمیت است.

در ادامه با ما همراه باشید تا ببینیم بهترین استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال چیست و چطور باید یک تریدر موفق این توازن را برقرار کند.

استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال

شما با یک سری تحلیل‌ها و اخبار و اطلاعات و حتی از روی هیجانات و احساسات، نسبت به خرید ارز دیجیتال خاصی یا گروهی از رمزارزها اقدام می‌کنید، پس از آن چه اتفاقی می‌افتد؟ به دلایل مختلفی ممکن است قیمت دارایی دیجیتال شما افزایش یافته یا کاهش پیدا کند. به طور مثال انتشار یک خبر حتی دروغین و جعلی، به یکباره قیمت بیت کوین، دوج کوین، شیبا و … را بالا برده یا موجب افت قیمتی می‌شود.

همین طور فعالیت نهنگ‌های بازار، ممنوع شدن رمزارزها در یک کشور یا جهت گیری افراد مشهور و ثروتمند نسبت به آن‌ها، هر یک به شکلی بازار را تحت تاثیر خود قرار می‌دهند. برخی از این تاثیرات بسیار کوتاه مدت بوده و برخی دیگر ترید میان مدت چیست؟ در دراز مدت نقش خود را بازی می‌کنند. به هر ترتیب لازم است که معامله گر، استراتژی خروج مناسبی برای خود تعریف کرده و بداند تا چه زمانی باید به نگهداری دارایی دیجیتال خود ادامه داده و چه زمانی نسبت به فروش تمام یا بخشی از آن‌ها، اقدام کند.

این فروش می‌تواند حتی با زیان دهی همراه بوده و تنها برای جلوگیری از ضرر بیشتر، تعریف شده باشد.

تعریف نقطه زیان دهی (حد ترید میان مدت چیست؟ ضرر یا Stop Loss)

برای آن که معامله گر ارزهای دیجیتال از پیش بداند که تا چه زمانی باید به نگهداری یک رمزارز ادامه دهد، باید پیش از آن نقطه زیان دهی را برای خود تعریف کرده باشد. به این ترتیب معامله گر می‌داند که حداکثر درصد زیان دهی روی یک مقدار دارایی دیجیتال باید تا چه حد بوده و در صورت رسیدن به این حد، لازم است که علی رغم وجود ضرر، نسبت به فروش اقدام کند.

در این زمان دو ساختار فروش ارز دیجیتال را خواهیم داشت:

فروش یکباره در استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال

با توجه به مطالعات و تحلیل‌های تکنیکال و بنیادی نسبت به رمز ارزی مشخص، ممکن است معامله گر به این نتیجه برسد که فروش به یکباره و خروج کامل بهترین تصمیم گیری خواهد بود.

فروش پله‌ای در استراتژی خروج معاملات رمزارزها

فروش پلکانی به این صورت است که دارنده ارز دیجیتال، در نسبت‌های مساوی یا نامساوی، فروش در دوره‌های زمانی را رقم می‌زند. به طور مثال ممکن است کاربر یک چهارم از دارایی دیجیتال خود را در هفته اول و یک چهارم دیگر را در هفته دوم به فروش برساند و همین طور با کم کردن ضرر، خروج را کامل کند. (لازم به ذکر است که به همین شکل استراتژی خرید پله‌ای را داریم که ممکن است در ساختار هفتگی یا ماهیانه اجرا شود.)

چطور حد ضرر را تعریف کنیم؟

همان طور که اشاره کردیم حد ضرر شرطی است که دارنده ارز دیجیتال با توجه به قیمت فعلی و چشم اندازهای آینده و همین طور تحمل زیان دهی خود تعریف می‌کند. به این شکل در صورتی که قیمت یک ارز دیجیتال به نقطه حد ضرر یا Stop Loss برسد، باید در لیست فروش قرار بگیرد.

دقت داشته باشید که عدم تعریف حد ضرر باعث خواهد شد تا بدون برنامه در یک روند سقوط قیمت قرار گرفته و زیان دهی غیرقابل توجیه را تجربه کنید. این تصور که همیشه هر سقوط قیمتی با صعود دوباره همراه خواهد بود، قطعا غلط بوده و نگهداری ارزهای دیجیتال، همیشه استراتژی ترید میان مدت چیست؟ ترید میان مدت چیست؟ موفقی نیست.

متاسفانه برخی از ما بر این تصور هستیم که تریدرهای حرفه‌ای، تحمل زیان دهی زیاد داشته و به هر قیمتی رمزارزهای خود را تا رسیدن به سودآوری زیاد، نگه می‌دارند. حقیقت این است که تریدرهای حرفه‌ای نیز قطعا حد ضرر را تعریف کرده و بسیاری مواقع با رسیدن به این حد، با وجود زیان ده بودن دارایی دیجیتال خود، آن را به فروش می‌رسانند.

لازم به ذکر است که هرگز نباید این حد ضرر را به صورت شانسی یا از روی احساسات و حدس و گمان تعریف کرد و باید حتما بر اساس تحلیل منطقی و تکنیکال بازار مشخص شود.

ذکر یک مثال برای حد ضرر یا Stop Loss

به طور مثال فرض کنید که در حال حاضر قیمت ارز دیجیتال اتریوم ۱۰۰۰ دلار باشد. در صورتی که با توجه به پیش بینی جهش قیمتی تا ۱۲۵۰ دلار، ممکن است حد ضرر را معادل ۸۰۰ دلار تعریف کرده باشید. به این ترتیب در صورتی که قیمت اتریوم به ۸۰۰ دلار برسد، تحمل برای بازگشت قیمت یا انتظار دیگری نداشته و موجودی اتریوم را به فروش می‌رسانید. در اینجا ۸۰۰ دلار، درست همان نقطه حد ضرر یا Stop Loss است.

مزایای تعیین استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال

از جمله مزایای مشخص کردن استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال، می‌توان به موارد زیر اشاره داشت:

• کاهش ریسک زیان دهی‌های بزرگ
• نظم دهی به معاملات ارزهای دیجیتال
• حفظ سرمایه در کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت
• جلوگیری از هدررفت سرمایه
• بهینه سازی فرایند خرید و فروش ارزهای دیجیتال

لازم است که تمام این ساختار خروج و فروش یک رمزارز، برای زمان خرید آن نیز لحاظ شده تا خرید در بهترین نقطه قیمتی شکل بگیرد.

برای آن که بتوانید در خرید ارز دیجیتال و فروش آن، مانند یک تریدر موفق ظاهر شوید، لازم است که شناخت خوبی نسبت به استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال داشته باشید. شما چطور حد زیان برای معاملات خود را تعریف کرده و چه تجربه‌ای در این خصوص دارید؟ چه نکات دیگری در این حوزه می‌دانید که در بالا از قلم افتاده باشد؟ این نکات و تجربیات عملی را با ما و دیگر کاربران وب سایت به اشتراک بگذارید. همین طور پیشنهاد می‌کنیم که این مطلب را برای دوستان و آشنایان خود که در حوزه ارزهای دیجیتال به صورت مبتدی یا حرفه‌ای فعالیت می‌کنند نیز ارسال کنید.

مجله قرمز » فناوری » تجارت الکترونیک » استراتژی خروج در معاملات ارزهای دیجیتال + نکات مهم ترید

بهترین تایم فریم معاملاتی کدام است؟

بسیاری از تریدرها حتی بعد از گذشت مدت زیادی هنوز این سوال مهم را می‌پرسند که بهترین تایم فریم معاملاتی کدام است؟ کدام تایم‌فریم ستاپ بیشتر و در نتیجه سود بیشتری می‌دهد؟ در این درس قرار است پاسخ سوالات خود را بگیرید.

خب، باید تا به اینجا متوجه شده‌ باشید که در دنیای معالمه‌گری هیچ «بهترینی» وجود ندارد، همه‌چیز کاملا شخصی است و به خود شما بستگی دارد. برای مثال در مورد ساخت استراتژی که در آینده توضیح می‌دهیم؛ بهترین در بازارهای مالی آن چیزی است که شما با آن احساس راحتی می‌کنید.

در این درس ما می‌خواهیم فاکتور‌هایی را بررسی کنیم که به شما برای انتخاب تایم‌فریم دلخواهتان کمک می‌کنند. دقت کنید هیچ کدام از این موارد وحی منزل نیستند و فقط نوعی راهنمایی هستند، پس ادامه می‌دهیم:

چه فاکتورهایی در انتخاب بهترین تایم فریم مهم هستند؟

شخصیت و روحیه

آیا از آن تیپ آدم‌هایی هستید که دوست دارند کارها را با حوصله و صبر انجام دهند؟ یا از آن دست افراد هستید که بسیار تیز و بز بوده و همیشه از اینکه دیگران کند هستند، می‌نالید؟

کلید تمام این سوالات، خود شما هستید.

در جدول زیر، هر تایم فریم و تفاوت‌های برجسته آن را با دیگر تایم‌فریم‌ها را می‌بینید:

(Long-term) تریدرهای بلند‌مدتی معمولا از تایم‌فریم چارت روزانه و هفتگی استفاده می‌کنند.
چارت هفتگی دید کلی بازار را مشخص کرده و به ورود در چارت روزانه کمک می‌کند.معاملات این تایم فریم از چند هفته، تا چند ماه و یا حتی چند سال باز مي‌مانند. نیازی نیست همیشه پای چارت باشید.ترید کمتر به معنی کمیسیون کمتر است

(Swing) معاملات در این دسته، در تایم‌فریم‌های ساعتی انجام می‌شوند و

برای سودسازی نیاز نیست فقط روی ۱ یا ۲

(Intraday) تریدرهای روزانه از تایم‌فریم‌های دقیقه‌ای استفاده می‌کنند؛ مثل ۱ دقیقه یا ۱۵ دقیقه

معاملات نهایتاً تا پایان روز بسته می‌شوند.

موقعیت‌های معاملاتی زیاد است.ریسک باز گذاشتن ترید بعد از شب وجود ندارد. هزینه کمیسیون بسیار بالاتر است (اسپرد و کمیسیون بیشتر)

بار روانی ترید در این تایم‌فریم‌ها بالاتر است

سود شما محدود به میزان حرکت نماد تا پایان روز است.

شما باید خود را بررسی کنید و ببینید چه شخصیتی دارید. می‌توانید از تست‌های شخصیتی مثل MBTI نیز کمک بگیرید. در آینده اگر توفیقی باشد در سایت خودمان یک بخش تست شخصیت قرار می‌دهیم. اما به هر حال هر کسی خودش را بهتر از دیگران می‌شناسد. وقت بگذارید و به خودتان فکر کنید تا به این جنبه از خودتان پی ببرید.

سرمایه اولیه (Balance)

دوستان عزیز، از نظر ما مهم‌ترین فاکتور در انتخاب بهترین تایم فریم، بعد از توجه به شخصیت و روحیات شما، میزان سرمایه شما است. این نکته‌ای است که بسیاری از منابع اصلاً به آن اشاره هم نمی‌کنند، چه رسد به آنکه بخواهند آن را در نظر بگیرند. فکر می‌کنید چرا میزان سرمایه اولیه یا balance تا این حد مهم است؟

دلیل آن وجود فاصله از Stop Loss است. وقتی شما بخواهید به صورت اصولی استاپ قرار دهید، باید آن را در جایی قرار دهید که در صورت برگشت قیمت، و عبور از آن ناحیه، دیگر امیدی برای برگشت قیمت به نفع شما نباشد و عملاً تحلیل شما Fail شود. معمولاً این جایی که از آن صحبت می‌کنیم، یک سوئینگ موثر است. حالا فرض کنید ما در تایم‌فریم روزانه هستیم و می‌خواهیم برای معامله‌ای که در آن ورود کرده‌ایم، حد ضرر قرار دهیم؛ باید این حد ضرر را آنطرف سوئینگ قرار دهیم. وقتی میزان ضرر را محاسبه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که ضرر تا آن محل بسیار بیشتر از تصور ماست. به همین دلیل است که ما اصلاً نمی‌توانیم مدیریت ریسک را رعایت کنیم.

اجازه دهید مثالی بزنیم:

ما در اینجا دو مثال فرضی را فقط برای نشان دادن تفاوت تایم‌فریم‌ها آورده‌ایم. هیچکدام از این دو مثال، با تحلیل همراه نبوده و صرفاً جنبه نمایشی دارد:

در مثال اول ما تایم فریم روزانه را در نظر گرفته ایم:

همانطور که مشاهده می‌کنید، در این تایم‌فریم فاصله تا استاپ لاس حدود نیم درصد است.

حال اجازه دهید مثالی دیگر در تایم فریم ۱۵ دقیقه‌ بزنیم:

در این مثال همانطور که می‌بینید فاصله حد ضرر تا نقطه ورود فرضی کمتر از 0.05 درصد است.

همین تفاوت است که باید قبل انتخاب بهترین تایم فریم بررسی کنیم. باید علاوه بر در نظر گرفتن روحیات، به میزان سرمایه هم دقت کنیم. حال سراغ فاکتور مهم دیگری می‌رویم که بسیار با فاکتور فعلی در هم تنیده است:

نوع بازار

لازم دانستیم در اینجا اشاره کنیم که نوع بازاری که انتخاب کرده‌اید یکی از فاکتورهای مهم در انتخاب تایم فریم معاملاتی است. برای مثال در بازار فارکس و در حساب استاندارد، حداقل حجمی که می‌توان در هر پوزیشن گرفت، ۰.۰۱ لات است. شما ممکن است روحیات خود را بررسی کرده باشید و متوجه شده باشید که تایم‌فریم روزانه برای شما مناسب است. حال با توجه به فاکتور قبلی (میزان سرمایه) متوجه می‌شوید که حتی اگر یک پوزیشن ۰.۰۱ لات در EUR/USD و در Timeframe روزانه بگیرید، مدیریت ریسک شما تا نقطه حد ضرر رعایت نمی‌شود (ماکزیمم ۳ درصد). پس باید فاکتور فعلی را بررسی کنید. اگر برایتان اصلاً مقدور نیست که تایم فریم‌های کوتاه‌تر را انتخاب کنید و کماکان نمی‌توانید سرمایه اولیه را بیشتر کنید، شاید بهتر باشد نوع بازار خودر ار تغییر دهید. برای مثال در بازار ارزهای دیجیتال نیز معاملات مارجینی وجود دارد و می‌توان میزان حجم و اهرم ورودی به معامله را کنترل کرد. یا فرضاً شما شاید بخواهید فقط مثل بازار بورس خودمان یک دارایی را در تایم‌فریم دلخواهتان بخرید و روند آنرا رصد کنید. زیرا معمولاً بازار سهام و دارایی مهور (Spot) با تایم‌فریم‌‌های بالاتر نتیجه مطلوب‌تری دارند. پس با توجه به این توضیحات متوجه شدید که نوع بازار نیز علاوه بر فاکتورهای گفته شده در انتخاب بهترین تایم فریم معاملاتی بسیار مهم است.

فارکس تریدر چیست؟

ترید یا معامله، یکی از مفاهیم اصلی اقتصادی است که شامل خرید و فروش کالا و خدمات با پرداخت هزینه آن از خریدار به فروشنده یا مبادله‌ کالا یا خدمات بین طرفین معامله است. ترید یا به انگلیسی «Trade» می‌تواند در یک اقتصاد بین تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان نیز صورت بگیرد. شبکه‌ای که ترید را تسهیل می‌کند، بازار نامیده می‌شود. در بازارهای مالی، ترید یا معامله به خرید و فروش اوراق بهادار، مانند خرید سهام از بورس اوراق بهادار اشاره دارد و می‌تواند به‌ صورت مستقیم یا از طریق یک کارگزار انجام شود. این کار نیز به شکل حضوری، تلفنی یا از طریق یک پلتفرم معامله‌ آنلاین امکان‌پذیر است.

تریدر کیست؟

تریدر، فردی است که در بازار مالی برای خود یا به نمایندگی از شخص یا موسسه دیگری به خرید و فروش دارایی‌های مالی می‌پردازد که هدفش کسب سود از معاملات است. تفاوت اصلی بین یک تریدر (معامله‌گر) و یک سرمایه‌گذار، مدت‌ زمانی است که شخص آن دارایی مالی را در اختیار دارد. سرمایه‌گذاران معمولا تمایل دارند افق زمانی بلند مدت را برای معاملات خود در نظر بگیرند. در حالی که تریدرها (معامله‌گران) تمایل دارند برای مدت‌ زمان کوتاه‌تری دارایی‌های خود را سرمایه‌گذاری کنند و معمولا روندهای کوتاه‌ مدت را زیر نظر دارند. تریدر، اوضاع موجود در بازار مالی را تجزیه و تحلیل می‌کند و با اتکا به داده‌های حاصل از تحلیل خود، معاملات را انجام می‌دهد و از نوسانات قیمت در بازار سود کسب می‌کند. یک تریدر می‌تواند هر شخصی باشد از یک سرمایه‌گذار فردی گرفته تا یک موسسه جهانی.

به چه روش‌هایی می‌توان ترید را انجام داد؟

از منظر افق زمانی و اهداف، معامله را می‌توان به دو صورت کوتاه‌ مدت و بلند مدت در نظر گرفت:

روش کوتاه‌ مدت:

در ترید کوتاه‌ مدت که همان خرید و فروش روزانه به شمار می‌رود در کسری از ثانیه یا دقیقه معاملات انجام می‌شوند. در این روش از نوسانات کوتاه‌ مدت در قیمت دارایی برای کسب سود استفاده می‌شود. در استراتژی ترید روزانه، لحظه دقیق ورود یا بسته شدن یک موقعیت معاملاتی بسیار مهم است. به همین دلیل گاهی تریدرها موقعیت خود را تنها برای یک یا چند روز باز نگه‌ می‌دارند. این نوع از معاملات می‌توانند بسیار پرسود باشند، اما به طور طبیعی دارای ریسک زیادی نیز هستند. معامله گران با تجربه، شاخص‌های فنی سهام را ارزیابی کرده و پیش‌بینی می‌کنند که آیا سهام مورد نظر، سود یا ضرر فوری خواهد داشت یا خیر.

روش بلند مدت:

تریدرهای بلند مدت در معاملات صبر بیشتری نسبت به تریدرهای کوتاه‌ مدت دارند. موقعیت‌های معاملاتی این نوع استراتژی، اغلب ماه‌ها و سال‌ها باز می‌ماند. این نوع از تریدرها برای مدت‌ زمان طولانی وارد یک موقعیت معاملاتی می‌شوند و خود را گرفتار نوسانات کوتاه‌ مدت بازار نمی‌کنند. از طرف دیگر به خاطر باز ماندن موقعیت معاملاتی‌شان هزینه‌های معاملاتی کمتری را متحمل می‌شوند.

استراتژی ترکیبی MACD-RSI-EMA

همانطور که در گذشته گفتیم، اندیکاتورها تحولی چشم‌گیر در کیفیت تحلیل نمودارهای قیمت ایجاد کردند. امروزه استراتژیهای زیادی در بین معامله‌گران بازارهای مالی وجود دارد که با اندیکاتورها طراحی شده‌اند و در عین سادگی، بازدهی بسیار مناسبی نیز دارند. در این استراتژی معاملاتی نیز از سه اندیکاتور پر طرفدار استفاده شده است که ترکیب صحیح آنها باهم یک استراتژی بسیار جذاب را پدید آورده است.

اندیکاتور EMA:

از خانواده میانگین‌های متحرک می‌باشد و به صورت نمایی یا لگاریتمی اقدام به میانگین‌گیری از نمودار قیمت می‌کند. در روش میانگین‌گیری به به صورت نمایی، به قیمتهای جدیدتر وزن بیشتری داده می‌شود؛ لذا قیمتهای جدیدتر وزن بیشتری در محاسبات دارند.

اندیکاتور MACD:

مکدی از خانواده نوسانگرها می‌باشد و شامل دو ناحیه منفی و مثبت می‌باشد. ساختار مکدی را دو میانگین متحرک کوتاه و میان مدت تشکیل داده‌اند که یکی از میانگینها ۱۲ دوره‌ای و دیگری ۲۶ دوره‌ای می‌باشند.

کسب اطلاعات بیشتر پیرامون این اندیکاتور: آموزش اندیکاتور مکدی (MACD)

اندیکاتور RSI:

این اندیکاتور نیز مانند مکدی از میانگین متحرک در محاسبات خود استفاده می‌کند؛ با این تفاوت که فرمول محاسباتی آن کمی پیچیده‌تر از مکدی می‌باشد. اندیکاتور RSI دارای سه ناحیه می‌باشد که زیر ۳۰ به عنوان ناحیه اشباع فروش، بالای ۷۰ به عنوان ناحیه اشباع خرید و همچنین ناحیه بین ۳۰ تا ۷۰ به عنوان ناحیه تعادلی نامیده می‌شود.

استراتژی ترکیبی MACD-RSI-EMA

با توجه به بررسی انجام شده، این استراتژی در بازه زمانی روزانه و با تنظیماتی که بیان می‌گردد نتایج مطلوب‌تری را داشته است. سه ابزار مورد نیاز این استراتژی را معرفی کردیم و در مورد هر یک به صورت مختصر توضیحاتی را ارائه کردیم؛ حال قصد داریم تا در مورد نحوه انجام معامله توسط این استراتژی بپردازیم.

سیگنال خرید:

سیگنال ورود به این استراتژی توسط دو اندیکاتور MACD و RSI صادر می‌گردد. زمانی ترید میان مدت چیست؟ که اندیکاتور مکدی در ناحیه اشباع فروش (زیر سطح صفر) قرار گیرد و خط مکدی خط سیگنال را از پایین به بالا بشکند شرط اول ورود به معامله صادر می‌گردد. اما شرط دومی نیز در نقطه ورود این استراتژی الزامی می‌باشد؛ در کنار سیگنال مکدی می‌بایست موقعیت اندیکاتور RSI را نیز بررسی نمایید. زمانی که مکدی سیگنال ورود را صادر کرد، اندیکاتور RSI نیز باید زیر سطح ۶۰ قرار داشته باشد تا ترید میان مدت چیست؟ شرط ورود به معامله کامل گردد.

سیگنال فروش:

سیگنال خروج این استراتژی توسط اندیکاتور میانگین متحرک و RSI صادر می‌گردد. برای بررسی سیگنال خروج به دو میانگین متحرک نمایی کوتاه مدت (۱۳ روزه) و بلند مدت (۲۱ روزه) نیاز داریم. مادامی که میانگین کوتاه مدت در بالای میانگین بلند مدت در حال حرکت است حد ضرر و نقطه خروج ما نیز به صورت شناور جا به جا می‌شود. زمانی که میانگین کوتاه مدت از بالا به پایین با میانگین بلند مدت تقاطع ایجاد کرد شرط اول خروج از معامله صادر می‌گردد. اما برای خروج از معامله نیز به شرط دومی نیاز داریم که توسط موقعیت اندیکاتور RSI تعیین می‌گردد؛ برای تکمیل شرایط خروج از معامله می‌بایست اندیکاتور RSI بیشتر از سطح ۳۰ قرار داشته باشد.

سرمایه گذاری یا ترید ؟

سرمایه گذاری در مقابل معامله گری یا همان ترید تفاوت چیست؟

سرمایه گذاری و ترید دو روش کاملاً متفاوت برای تلاش برای سودآوری در بازارهای مالی است.

هم سرمایه گذاران و هم معامله گران از طریق مشارکت در بازار به دنبال سود هستند.

به طور کلی ، سرمایه گذاران از طریق خرید و نگهداری به دنبال بازده بیشتر در یک دوره طولانی هستند.

برعکس ، معامله گران از مزایای افزایش و نزولی بازارها برای ورود و خروج از موقعیت ها در بازه زمانی کوتاهتر بهره می برند و سودهای مکرر و کوچکتر می گیرند.

سرمایه گذاری رویکردی طولانی مدت به بازارها دارد و غالباً در مواردی مانند حساب بازنشستگی اعمال می شود.
معاملات شامل استراتژی های کوتاه مدت برای به حداکثر رساندن بازده روزانه ، ماهانه یا سه ماهه است.
سرمایه گذاران احتمالاً زیان های کوتاه مدت خود را از دست می دهند ، در حالی که معامله گران تلاش می کنند معامله هایی انجام دهند که بتواند به آنها کمک کند تا از نوسان بازارها به سرعت سود ببرند.

سرمایه گذاری

هدف از سرمایه گذاری ایجاد تدریجی ثروت در مدت زمان طولانی از طریق خرید و نگهداری سبدهای سهام ، صندوق های سرمایه گذاری ، اوراق قرضه و سایر ابزارهای سرمایه گذاری است.

سرمایه گذاران اغلب سود خود را از طریق ترکیب یا سرمایه گذاری مجدد سود در سهام به سهام های خود را افزایش می دهند.

سرمایه گذاری ها اغلب برای یک دوره از سالها یا حتی چند دهه برگزار می شوند و از مزایایی مانند سود ، سود سهام و تقسیم سهام در طول مسیر استفاده می کنند. در حالی که بازارها به طور اجتناب ناپذیری در حال نوسان هستند ، سرمایه گذاران روند نزولی را "منتهی می کنند" با این انتظار که قیمت ها دوباره برگردند و در نهایت خسارات بازیابی شوند. سرمایه گذاران معمولاً بیشتر درگیر مبانی بازار مانند نسبت قیمت به درآمد و پیش بینی مدیریت هستند.

هر کسی که بیمه بازنشتگی داشته باشد یا مقداری پول را به طور ماهانه در حسابی جمع اوری کند در حال سرمایه گذاری است ، حتی اگر به طور روزانه عملکرد دارایی های خود را ردیابی نکند. از آنجا که هدف رشد حساب بازنشستگی در طی دهه ها است ، نوسانات روزمره صندوق های سرمایه گذاری مختلف از رشد مداوم در یک دوره طولانی اهمیت کمتری دارد.

معامله گری یا ترید

معاملات یک تریدر شامل معاملات مكرر مانند خرید و فروش سهام ، كالاها ، جفت ارز یا سایر ابزارها می شود.

هدف این است که بازدهی کسب کنید که نسبت به سرمایه گذاری خرید و نگهداری بهتر باشد.

در حالی که ممکن است سرمایه گذاران با بازده سالانه 10 تا 15 درصد راضی باشند ، معامله گران ممکن است هر ماه به دنبال بازده 10 درصدی باشند.

سود تجارت از طریق خرید با قیمت کمتر و فروش با قیمت بالاتر در مدت زمان نسبتاً کوتاهی حاصل می شود.

عکس این نیز صادق است که در مواقع مختلف فرق می کند: سود تجاری می تواند از طریق فروش با قیمت بالاتر و خرید برای پوشش دادن در قیمت پایین تر (معروف به "Short") برای سود در بازارهای در حال سقوط باشد.

در حالی که سرمایه گذاران در حال خرید و نگهداری و منتظر موقعیت های کم سودتر هستند ، معامله گران و تریدر به دنبال کسب سود در یک بازه زمانی مشخص هستند و اغلب از یک دستور توقف ضرر محافظ برای بسته شدن خودکار موقعیت های از دست رفته در سطح قیمت از پیش تعیین شده استفاده می کنند.

معامله گران اغلب از ابزارهای تجزیه و تحلیل تکنیکال ، مانند میانگین متحرک و نوسانگرهای تصادفی برای یافتن تنظیمات معاملات با احتمال زیاد استفاده می کنند.

سبک یک معامله گر به بازه زمانی یا دوره نگهداری اشاره دارد که سهام ، کالاها یا سایر ابزارهای تجاری در آن خرید و فروش می شوند.

معامله گران به طور کلی در یکی از چهار دسته قرار می گیرند:

معامله گر موقعیت: موقعیت ها از ماه ها به سال ها برگزار می شود.
معامه گر سوینگ: موقعیت ها از روزها به هفته ها برگزار می شود.
معامله گر روز: موقعیت ها در طول روز فقط بدون موقعیت های یک شبه برگزار می شوند.
معامله گر Scalper: موقعیت ها برای چند ثانیه تا چند دقیقه بدون موقعیت یک شبه نگه داشته می شوند.

معامله گران معمولاً سبک تجارت خود را بر اساس عواملی از جمله اندازه حساب ، مدت زمانی که می توان به معاملات اختصاص داد ، سطح تجربه معامله گری، شخصیت و تحمل ریسک انتخاب می کنند.

در آخر به این اصل توجه داشته باشد که ، مدیریت سرمایه علت موفقیت دو گروه میتواند باشد.